Afgewezen schreef:Ik denk niet dat je 'de uitverkiezing' moet preken.
Het gaat om de verkiezende God! En wanneer één bepaald leerstuk de andere gaat overheersen, krijg je eenzijdigheid.
De verkiezing is de dragende grond van de prediking, maar moet niet in elke preek op de voorgrond komen. Predik het Evangelie alle creaturen, niet: predik de uitverkiezing[i/] aan alle creaturen. En dán geldt: "Er geloofden er zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven."
Bert Mulder schreef:Afgewezen schreef:Ik denk niet dat je 'de uitverkiezing' moet preken.
Het gaat om de verkiezende God! En wanneer één bepaald leerstuk de andere gaat overheersen, krijg je eenzijdigheid.
De verkiezing is de dragende grond van de prediking, maar moet niet in elke preek op de voorgrond komen. Predik het Evangelie alle creaturen, niet: predik de uitverkiezing[i/] aan alle creaturen. En dán geldt: "Er geloofden er zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven."
Mee eens!
Wie zou ik zijn dit te ontkennen?Klavier schreef:@Christiaan: Juist omdat er een uitverkiezing is kan de prediking van het Evangelie worden gebracht. Zonder uitverkiezing kreeg ieder mens wat zij verdiende: De eeuwige dood als straf op de zonde. Wel is waar dat de prediking van Paulus niet altijd de uitverkiezing laat horen. Want het is wel opmerkelijk te noemen dat de gemeenteleden van Efeze pas de uitverkiezing als troost krijgt nadat ze bekeerd zijn. Paulus spreekt de Efeziërs aan als mensen die eertijds in duisternis wandelden en thans in het licht. Petrus predikt tijdens de Pinksterprediking vooral vanuit de beloften. Maar dat wil niet zeggen dat de uitverkiezing geheel ontbreekt. Het komt wel aan bod, zij het met gepaste schroom (want wie kent de Raad des Heeren?): "Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal".
Het welbehagen is wel een oorzaak tot zaligheid, maar geen enkele reden tot denken dat de toehoorders van het Evangelie niet uitverkoren zouden kunnen zijn! De zaligheid bestaat uit het wegnemen van Gods toorn over de zonden en daarmee het kunnen bestaan voor God. Het betekent dat aan Gods Recht voldaan wordt als iemand zalig wordt. Dat recht kan door de Borgstelling van Christus. En Paulus leert dat de rechtvaardiging, dus het krijgen van die Borg, dóór het geloof is. Het geloof is hier middelijk de weg tot de Borg en daarmee middelijk de wijze waarop God Zijn welbehagen volvoert.
Wij hebben ons te richten naar de geopenbaarde, middelijke weg (Brakel!) Dat is de verkondiging van het Evangelie waardoor Gods Geest Werkt. Want de Heilige Geest is het Die in de weg van de middelen het geloof werkt door te wederbaren en daarmee het Welbehagen van God ten uitvoer brengt. Het geloof is dus de weg waarin mensen getrokken worden tot God. Het geloof is uit het gehoor. Daarom dient de prediking vooral een oproep tot geloof te zijn. En bekering, want geloof zonder bekering is geen geloof en bekering zonder geloof is geen echte bekering. Als geloof en bekering ontbreken in het Evangelieboodschap en de uitverkiezing de boventoon voert, dan is er iets mis! Dan krijgt Arminius alsnog gelijk met zijn hatelijke voorstelling van de reformeerde leer.
De uitverkiezing hoort zeker thuis in de prediking. Maar wel op de wijze zoals de DL dat weergeven. In die volgorde en met diezelfde accenten. Het Evangelie van vrije genade gaat voorop! Juist vanwege de uitverkiezing.
De uitverkiezing is geen leerstellig onderdeel dat in de uitvoering van Gods Raad als middel dient maar als troostvolle oorzaak. Daarmee onderschrijf ik direct de kernachtige woorden van Memento die terecht de afsnijdende functie van de uitverkiezing aanwijst als verkeerde wijze van inzetten van de verkiezing. De uitverkiezing is een troost voor iedereen. Ook voor hen die niet geloven maar worstelen met hun ongeloof. De uitverkiezing maakt het mogelijk dat er nog een genadetijd is.
Christiaan schreef:Bert Mulder schreef:Afgewezen schreef:Ik denk niet dat je 'de uitverkiezing' moet preken.
Het gaat om de verkiezende God! En wanneer één bepaald leerstuk de andere gaat overheersen, krijg je eenzijdigheid.
De verkiezing is de dragende grond van de prediking, maar moet niet in elke preek op de voorgrond komen. Predik het Evangelie alle creaturen, niet: predik de uitverkiezing[i/] aan alle creaturen. En dán geldt: "Er geloofden er zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven."
Mee eens!
En waarom bent u dat niet met mij?
Bert Mulder schreef:Christiaan schreef:Bert Mulder schreef:Afgewezen schreef:Ik denk niet dat je 'de uitverkiezing' moet preken.
Het gaat om de verkiezende God! En wanneer één bepaald leerstuk de andere gaat overheersen, krijg je eenzijdigheid.
De verkiezing is de dragende grond van de prediking, maar moet niet in elke preek op de voorgrond komen. Predik het Evangelie alle creaturen, niet: predik de uitverkiezing[i/] aan alle creaturen. En dán geldt: "Er geloofden er zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven."
Mee eens!
En waarom bent u dat niet met mij?
Christiaan, ik kan natuurlijk fout zijn in hoe ik je lees. Maar ik merk bij jou een afstand houden van de leer van de uitverkiezing. Als dat niet zo is, dan ben ik er erg blij om. Zoals Afgewezen het aanhaalde, hoord er een balans in de prediking te zijn. Het ene mag het andere niet overheersen. Nu leg ik hier even de nadruk op het leerstuk van de uitverkiezing juist omdat die leer vandaag de dag vaak aangevallen wordt.
Juist, Jezus Christus en die gekruisigd. En toch is er heel veel in de Bijbel geschreven over de uitverkiezing.
En die Bijbelse citaten aanhalen, in connectie met de belijdenisgeschriften is niet dogmatiseren.
De afkeer is er denk ik omdat mensen velen om zich heen, ook al is het niet de intentie van de predikers, passief zien worden hierdoor. En ik denk dan dat er vooral wordt gedoeld op het preken aan ongelovigen. In de bijbel zie je dat de uitverkiezing wordt gepreekt aan gelovigen, want wie geloven zijn uitverkorenen van God. Tegelijkertijd wordt de uitverkiezing niet gepreekt aan ongelovigen, ze worden opgeroepen om zich te bekeren en te geloven wat God heeft gedaan. Hen wordt geen lijdelijkheid gepreekt, geen redding die afhangt van of ze uitverkoren zijn... maar van of ze het aannemen of niet. Doen ze dat, dan kan hen ook verteld worden dat ze uitverkorenen zijn en dat God hen dat geloof heeft gegeven. Dat lijkt me een gezonde balans... een goede leidraad hoe om te gaan met de uitverkiezingsleer.Bert Mulder schreef:Broeder Christiaan, mag ik je een rare vraag stellen?Christiaan schreef: Hieruit geen duidelijke opdracht elke prediking de uitverkeizing te prediken!
Vanwaar zo'n blijkelijke afkeer van de leer der verkiezing?
De remonstranten hadden er namelijk ook afschuw van.
1-18. Tegen degenen die over deze genade der onverdiende verkiezing en gestrengheid der rechtvaardige verwerping murmureren, stellen wij deze uitspraak van den apostel: O mens, wie zijt gij, die tegen God antwoordt? (Rom. 9:20); en deze van onzen Zaligmaker: Is het mij niet geoorloofd te doen met het mijne, wat ik wil? (Matth. 20:15) Wij daarentegen, deze verborgenheden met een godvruchtige eerbiedigheid aanbiddende, roepen uit met den apostel: O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods! Hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden? Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen (Rom. 11:33-36).
Verwerping der dwalingen, door welke de Nederlandse Kerken een tijdlang zijn beroerd geworden.De rechtzinnige leer van de verkiezing en verwerping verklaard zijnde, verwerpt de Synode de dwalingen dergenen,
1-1a. Die leren: Dat de wil Gods van zalig te maken degenen, die zouden geloven en in het geloof en de gehoorzaamheid des geloofs zouden volharden, het ganse en gehele besluit van de verkiezing ter zaligheid is, en dat er niets anders van dit besluit in het Woord Gods is geopenbaard.
Want dezen bedriegen de eenvoudigen, en wederspreken klaarlijk de Heilige Schrift, die getuigt dat God niet alleen degenen, die geloven zullen, wil zalig maken, maar dat Hij ook enige bepaalde mensen van eeuwigheid heeft uitverkoren, welke Hij in den tijd, boven anderen, met het geloof in Christus en met volstandigheid zou begiftigen; gelijk geschreven is: Ik heb Uw Naam geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. (Joh. 17:6). En: Er geloofden zovelen als er geordineerd waren tot het eeuwige leven. (Hand. 13:48). En: Hij heeft ons uitverkoren in Hem, vóór de grondlegging der wereld, opdat wij zouden heilig zijn, enz. (Ef. 1:4).
Komen we dus weer terug op de kritiek dat de leer der uitverkiezing goddeloze mensen kweekt. En dat is beslist een valse accusatie!Marnix schreef: De afkeer is er denk ik omdat mensen velen om zich heen, ook al is het niet de intentie van de predikers, passief zien worden hierdoor. En ik denk dan dat er vooral wordt gedoeld op het preken aan ongelovigen. In de bijbel zie je dat de uitverkiezing wordt gepreekt aan gelovigen, want wie geloven zijn uitverkorenen van God. Tegelijkertijd wordt de uitverkiezing niet gepreekt aan ongelovigen, ze worden opgeroepen om zich te bekeren en te geloven wat God heeft gedaan. Hen wordt geen lijdelijkheid gepreekt, geen redding die afhangt van of ze uitverkoren zijn... maar van of ze het aannemen of niet. Doen ze dat, dan kan hen ook verteld worden dat ze uitverkorenen zijn en dat God hen dat geloof heeft gegeven. Dat lijkt me een gezonde balans... een goede leidraad hoe om te gaan met de uitverkiezingsleer.
Ten tweede, de mens, van nature, ligt in een geestelijke doodstaat. Dus tenzij hij door middel van het Woord bekeerd wordt, en door de Heilige Geest levendgemaakt wordt, dan zal hij nooit iets werkelijk goed doen, dus ook niets kunnen doen van zichzelf die tot de bekering meewerkt. En het maakt niet uit hoe 'gevend' de dominee ook mag zijn. Bekering is God's werk. En nu mogen we nooit de uitverkiezing/verwerpingsleer de schuld geven van de lijdzaamheid van de ongelovige. Die schuld is te vinden in onze zondeval in Adam.Vr.64. Maar maakt deze leer niet zorgeloze en goddeloze mensen?
Antw. Neen zij; want het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid a.
a Mt 7:18 Joh 15:5
Vr.62. Maar waarom kunnen onze goede werken niet de gerechtigheid voor God of een stuk daarvan zijn?
Antw. Daarom, dat de gerechtigheid die voor Gods gericht bestaan kan, gans volkomen en der wet Gods in alle stukken gelijkvormig zijn moet, en dat ook onze beste werken in dit leven alle onvolkomen en met zonden bevlekt zijn
Vr.63. Hoe? Verdienen onze goede werken niet, die God nochtans in dit en in het toekomende leven wil belonen?
Antw. Deze beloning geschiedt niet uit verdienste, maar uit genade.
Vr.64. Maar maakt deze leer niet zorgeloze en goddeloze mensen?
Antw. Neen zij; want het is onmogelijk, dat, zo wie Christus door een waarachtig geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid
Nee en Ja. Je werpt een tegenstelling op tussen twee zaken die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.Bert Mulder schreef:En het maakt niet uit hoe 'gevend' de dominee ook mag zijn. Bekering is God's werk.
Het enigste middel van geloof en bekering. Het is het enigste van God verordineerde middel, tot geloof en bekering. Zonder het Woord komt niemand tot geloof. Rom. 10:14, 17. Hoe zullen zij in Hem geloven, van welke zij niet gehoord hebben? Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord van God. Zonder het Woord wordt ook niemand wedergeboren. Jak 1:18. Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord van de waarheid. 1 Petrus 1:23. Die gij wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.
Klavier, hierop ben ik het wel met je eens. Wil ik maar even zeggen dat mijn punt hier niet was om kritiek op enige prediking te geven, als zijnde 'gevend' of niet 'gevend'. Ik probeerde alleen te zeggen dat de leer van de uitverkiezing geen goddeloze mensen kweekt.Klavier schreef:Nee en Ja. Je werpt een tegenstelling op tussen twee zaken die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.Bert Mulder schreef:En het maakt niet uit hoe 'gevend' de dominee ook mag zijn. Bekering is God's werk.
Dat is wat de dwaasheid der prediking genoemd wordt.
De dominee is het middel in Gods Hand voor het bekerend werk.
Het geloof is uit het gehoor. De dominee heeft als middel in Gods Hand de toehoorder te overtuigen. In die weg overtuigt de Heilige Geest van zonden, gerechtigheid en oordeel.
Het weigeren van het Evangelie kan enkel door het afwijzen van de persoonlijke adressering van dat Evangelie. Wie niet gelooft wordt om zijn ongeloof dat daarmee genade afwijst des te zwaarder gestraft. Als de dominee niet gevend zou zijn, wordt een toehoorder ook niet schuldig gesteld aan de prediking. Dan zou het Evangelie immers niet persoonlijk gericht zijn aan alle hoorders maar als een algemene beschouwing over de hoofden heen gaan. Uiteindelijk is de dominee zelf niet 'gevend', maar is hij een uitdeler van Gods genade aan een ieder die hongert en dorst naar de gerechtigheid. Voor die hongerigen en dorstigen mag de prediking geen enkele onduidelijkheid laten bestaan over de verkrijgbaarheid van de genade om niet.
Brakel schrijft over het middelijk werken van Gods Geest door het Woord het volgende:Het enigste middel van geloof en bekering. Het is het enigste van God verordineerde middel, tot geloof en bekering. Zonder het Woord komt niemand tot geloof. Rom. 10:14, 17. Hoe zullen zij in Hem geloven, van welke zij niet gehoord hebben? Zo is dan het geloof uit het gehoor, en het gehoor door het Woord van God. Zonder het Woord wordt ook niemand wedergeboren. Jak 1:18. Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord van de waarheid. 1 Petrus 1:23. Die gij wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.
