Wijze woorden, maar voor sommigen is hun invloed zo groot dat wat ze zeggen klakkeloos als waarheid overgenomen wordt. Beetje vervelend wanneer iemand afgeserveerd wordt als remonstrant, gewoon omdat wij dat vinden. Daarom is negeren denk ik niet de beste optie. Ik probeer de mensen die 100% geloof hebben in de saambinder gewoon soms een beetje tegenpropaganda te gevenErasmiaan schreef:het beste is misschien nog wel om ze gewoon te negeren.
Voor de duidelijkheid; ik bedoelde het cynisch...Kaw schreef:Wijze woorden, maar voor sommigen is hun invloed zo groot dat wat ze zeggen klakkeloos als waarheid overgenomen wordt. Beetje vervelend wanneer iemand afgeserveerd wordt als remonstrant, gewoon omdat wij dat vinden.Erasmiaan schreef:het beste is misschien nog wel om ze gewoon te negeren.
Ik ook.Erasmiaan schreef:Voor de duidelijkheid; ik bedoelde het cynisch...
Zoals ik al zei: ik heb het stuk wel gelezen. Er staan geen steekjes of insinuaties in.Kaw schreef:Ik ook.Erasmiaan schreef:Voor de duidelijkheid; ik bedoelde het cynisch...
Ik verwacht van hoogopgeleide mensen wel een betere onderbouwing als wat steekjes onder water en insinuaties over iemands bedoeling of wat dan ook. Commentaren zijn zelden echt onderbouwt en drijven op die steekjes en insinuaties. Onchristelijk vind ik zelfs. (Dit stuk nog niet gelezen, maar die stukjes over "afwachten of verwachten" en zeker het stuk (4 delen) over de jongerenavonden stonden bol van de insinuaties en een negatieve conclussie over zelfgekozen conclussies over eigen insinuaties.)
Inderdaad. Niks die kerkblaadjes. Daar worden alleen maar de scheuren van de kerkmuren mee dichtgestopt.Erasmiaan schreef:Inderdaad! Ik snap werkelijk niet hoe ze zo kritisch kunnen zijn op een boekje dat voor een deel niet strookt met hun opvattingen. Laten ze de vrede bewaren en het goede uit dat boekje zien. Ongelooflijk hoe dit in de Saambinder kan gekomen zijn. Maar ja het is natuurlijk eigenlijk nog nooit wat geweest, heel die Saambinder niet. Het orgaan waarvan het uitgaat alleen al, daar kan toch niets goeds uit voort komen. En ook de redactie, tja, mensen met zo'n stempel, het beste is misschien nog wel om ze gewoon te negeren.Hendrikus schreef:Ach, van een blad dat een stevige studie als "Afwachten of verwachten" de grond in boort, kun je moeilijk verwachten dat ze een boekje dat ontstaan is uit een internet-vragenrubriek opeens een opbouwende recensie zullen geven. Dat er niet veel van heel blijft, was voorspelbaar.
Wees gerust cynisch als je dat dienstig vindt - maar ondertussen valt niet te ontkennen dat de SB sinds "Afwachten of verwachten" een bedenkelijke reputatie heeft als het gaat om het recenseren van boeken. Het boekje "Pastorie online" ken ik niet, maar de toon van de recensie verbaast niet.Erasmiaan schreef:Voor de duidelijkheid; ik bedoelde het cynisch...
Dat wil ik wel ontkennen. Ik heb geen zin om hier een boom over op te zetten maar het is toch niet raar dat je als kerkelijk orgaan waarschuwt voor dwalingen.Hendrikus schreef:Wees gerust cynisch als je dat dienstig vindt - maar ondertussen valt niet te ontkennen dat de SB sinds "Afwachten of verwachten" een bedenkelijke reputatie heeft als het gaat om het recenseren van boeken. Het boekje "Pastorie online" ken ik niet, maar de toon van de recensie verbaast niet.Erasmiaan schreef:Voor de duidelijkheid; ik bedoelde het cynisch...
Het is wel raar als je als kerkelijk orgaan een boek van een meelevend gemeentelid recenseert op de manier zoals het "Afwachten of verwachten" te beurt mocht vallen.Erasmiaan schreef:Dat wil ik wel ontkennen. Ik heb geen zin om hier een boom over op te zetten maar het is toch niet raar dat je als kerkelijk orgaan waarschuwt voor dwalingen.
Nee hoor. Het evangelie kan nooit eenvoudig genoeg voorgesteld worden.Kaw schreef:Ik ben bang dat je "doe-het-zelvers" verward met mensen die een in jouw ogen te makkelijk evangelie aanhangen. Die gewoon zonder geld naar de markt gaan en vrije genade kopen/halen. (Jes. 51)
Doe-het-zelvers zijn mensen die Christus niet nodig hebben. Of omdat ze vinden dat ze niet zondig zijn, of omdat ze tranen als geld sparen om eens hun rijkdom mee te nemen naar die markt om te kijken of ze er mee kunnen betalen.
Mensen die een makkelijk evangelie aanhangen gaan niet verloren. Het concept vrije genade snappen ze gewoon beter dan wij. (en dat is inclussief ik zelf)
Daar gaat het in dit topic niet over.Hendrikus schreef:Het is wel raar als je als kerkelijk orgaan een boek van een meelevend gemeentelid recenseert op de manier zoals het "Afwachten of verwachten" te beurt mocht vallen.Erasmiaan schreef:Dat wil ik wel ontkennen. Ik heb geen zin om hier een boom over op te zetten maar het is toch niet raar dat je als kerkelijk orgaan waarschuwt voor dwalingen.
Dat zegt in ieder geval niet elke (refo)recensent je na:Tiberius schreef:Hier gaat het over een boekbespreking, waar gewaarschuwd wordt tegen de oppervlakkigheid en populisme van een vragenrubriek.
J.Stolk [i](De Wekker)[/i] schreef:Vragen en antwoorden' is al eeuwenlang een populaire onderwijsvorm. Het meest sprekende voorbeeld is misshien wel de Heidelberger Catechismus. Een moderne variant is de internetcommunicaty van Refoweb (www. refoweb.nl) opgezet voor en door reformatorische jongeren. De bezoekers van deze site kunnen vragen stellen over uiteenlopende onderwerpen die worden beantwoord door een predikant, medicus, of pedagoog uit een team van ruim 60 medewerkers, waaronder ook tien uit onze kerken. Het medium brengt met zich mee dat de vragen kort en bondig worden gesteld: Kun je bewijzen dat God bestaat? Wat is de hel? Wat is het doel van mijn leven? Waarom heb ik geen vriend? Wat moet ik met mijn homoseksuele gevoelens?Hoe moet ik omgaan met occult belaste mensen? In totaal werden er al 3000 van dergelijke vragen gesteld, warvan er zo'n 70 in dit boek zijn opgenomen.
Ook de antwoorden zijn kort en recht door zee. Dat is het aantrekkelijke van dit boek. Knelpunten in de geloofsleer en het persoonlijke leven worden van uit het hart van de bijbelse boodschap beantwoord. Wordt in vergelijkbare boeken nogal eens onbekommerd gepsychologiseerd, de jongeren in dit boek wordt klare wijn geschonken: zo zegt Gods Woord! Dat is een verademing.
Ds. A.J. van den Herik [i](Reformatorisch Dagblad)[/i] schreef:Internet en e-mail brengen grote veranderingen. Mensen communiceren anders met elkaar en informatie komt tot ons via alternatieve kanalen. Dit geldt ook op het terrein van het geestelijk leven.
Het bestaan van Refoweb legt daarvan getuigenis af. Refoweb is een digitaal platform - een (beveiligde) plek op het internet, waar (reformatorische) jongeren met elkaar in contact kunnen komen en aan panelleden hun vragen kunnen voorleggen. Deze panelleden -ondertussen meer dan honderd!- zijn predikanten of (jongeren)werkers uit de gereformeerde gezindte in de brede zin van het woord.
Dat hiervan gretig gebruikgemaakt wordt, is door iedereen te zien die wel eens een bezoekje aan Refoweb brengt. Nog duidelijker wordt dit door het boekje ”Pastorie online” waarin een selectie van gestelde vragen (en de antwoorden daarop) wordt weergegeven. Via dit boekje krijgt de lezer een goed beeld van welke vragen er zoal op Refoweb worden gesteld. Vaak zijn het levensvragen.
Wie het boekje doorleest, komt onder de indruk van wat er bij jongeren leeft. Veel jongeren zijn serieus met de geestelijke dingen bezig. Dat is verheugend. Anderzijds ervaar je in veel vragen de gebrokenheid van het leven. Aangrijpend zijn de verhalen over ervaringen met incest, depressiviteit, een zelfdoding in de nabije omgeving et cetera. Ook onder jongeren wordt veel geleden.
Dit boekje geeft ons een helder beeld van de vragen waarmee (een deel) van onze jongeren zit. Hoe belangrijk is het dat ze goede leiding krijgen. De eerste plek waar dit moet gebeuren is het christelijke gezin en de christelijke gemeente waartoe ze behoren. Anderzijds is er ook voor andere instanties -waaronder Refoweb- een plaats weggelegd. Hoe men ook over internet denkt, het is eenvoudig niet weg te denken uit onze maatschappij, en voor jongeren is het een uitstekend medium om met hen over wezenlijke zaken in gesprek te gaan.
Een voordeel is daarbij dat jongeren op dit platform hun vragen anoniem kunnen stellen. Dat werkt zeker drempelverlagend. In principe weten ze ook niet wie hun vraag zal beantwoorden. Bij de beantwoording ervan wordt de naam (en het profiel) van het desbetreffende panellid wel gemeld. Dit gebeurt evenwel niet in het uitgegeven boekje. Niet onwaarschijnlijk was men bang dat (oudere?) lezers op grond van de naamsvermelding al een waardeoordeel over het geschrevene zouden geven.
Onbekendheid tussen vragensteller en beantwoorder waarborgt een zekere objectiviteit. Je hebt dan immers niet de neiging om elkaar naar de mond te praten. Anderzijds heeft deze anonimiteit ook zijn beperkingen. Van een diepgaande pastorale relatie kan zo geen sprake zijn. Bij sommige vragen is dat lastig. Daarom openen sommige pastores de mogelijkheid om eventueel verder over het onderwerp te corresponderen. Soms verwijzen zij de vragensteller terecht door naar de eigen predikant of een instelling als Eleos. Dit is een goede zaak. Rond de geestelijke leiding van jongeren (en ouderen) heeft iedere geroepene zijn eigen taak en arbeidsveld.
Online pastoraat kan -en mag!- het ambtelijke, pastorale gesprek niet vervangen, maar opent wel geweldige mogelijkheden om een doelgroep die zich meestal aan onze geijkte kanalen onttrekt of daardoor niet bereikbaar is, toch toe te rusten en te vormen in geestelijk opzicht.
Dat dit allemaal gebeurt vanuit de totale achterban van de gereformeerde gezindte is alleen al verheugend en hoopgevend. Blijkbaar is er toch meer wat bindt dan wat scheidt, zeker in de zorg voor onze jongeren.
Voor de volledigheid: op Refoweb zijn via allerlei registers alle ooit gestelde vragen en antwoorden te raadplegen.
En waar het mij om gaat: als je over een studie als "Afwachten of verwachten" al geen waardige recensie kunt produceren, is het niet verwonderlijk dat dit boekje ook minder hoogstaand wordt gerecenseerd.Tiberius schreef:Daar gaat het in dit topic niet over.
Hier gaat het over een boekbespreking, waar gewaarschuwd wordt tegen de oppervlakkigheid en populisme van een vragenrubriek.
Een recensie is altijd wat gekleurd door de bril van de recensent, dat kan niet anders.Dhr A. Karens in de Saambinder schreef:De beheerders van Refoweb hebben in dit boekje zestig vragen gebundeld. Er staan er een paar duizend op de site. Op de startpa¬gina van deze site zie ik een leuke foto (van de week), een contactsite en de kolom bid¬den, waar in het forum "geloofsopbouw" gebedspunten kunnen worden geplaatst. De lading onder de Refo-vlag moeten we tegenwoordig wel nauwkeurig onderzoe¬ken... Ik denk dat alleen (misschien) oude¬re mensen het boek kopen, want ieder die met de computer our kan gaan, bekijkt de vragen en antwoorden op de site.
Aan de beantwoording van de vragen werken hoofdzakelijk mensen uit de Herv. Kerk mee. Ds. C. den Boer schrijft een
Woord vooraf. Het zijn meest vragen van jongeren over de uitleg van bepaalde bij¬belteksten, geloofsproblemen en ethi¬sche zaken. Dat er een mogelijkheid is om in alle openheid vragen to stellen, is op zich een goede zaak. En ook de beant¬woording is voorzichtig en sympathiek. Men toont begrip voor de vele vragen die er onder jongeren leven. Er staan heldere en goede antwoorden bij. Ze zetten je aan tot nadenken en scherpen je op. Af en toe krijgt de vraagsteller geen antwoord, maar alleen een aantal overwegingen.Ter illustratie zal ik enkele vragen noemen. "Hoe kon de mens vallen? Hoe begint de bekering? Ik kan niet meet zonder porno. Zijn mijn oorbellen heidens? Rokkenregel. Refo's zijn zo hoogmoedig...!" Voor bijna alle vragen geldt: Is hier in het gezin met de ouders over gesproken? Of met de dominee, na een catechisatie¬avond? Daar horen deze vragen (eerst) thuis. Het is onmogelijk in dit korte stukje in to gaan op alle vragen en antwoorden. Ik heb in praktische zip, ethisch, waarde¬ring voor verschillende antwoorden. Theologisch, dogmatisch niet (altijd). Kijk maar bij "Wat is het genadeverbond?" In het korte antwoord staat o.a. "De Heere vraagt van ons als kinderen in dat ver¬bond to leven; our in de God van het ver¬bond to geloven." Hier mis ik kort de weg hoe een verloren zondaar in het verbond wordt ingelijfd. Dat moet een binnen- en buitenkerkelijk vragensteller toch horen? Over het algemeen ontbreekt het bena¬drukken van het eenzijdige werk van God, de machteloosheid en onwil van een ver¬loren mens en de verwondering dat God our niet naar een mens omziet.Te weinig lees ik dat de Heere geen onrecht doet als Hij ons our eigen schuld voorbij zou gaan. Een voorbeeld, bij de vraag "Watis hetdoel van mijn leven?" Eerst gaat het antwoord eerlijk in op het felt dat we doelmissers zijn geworden. Maar over het herstel lees ik dan: "Als jij door het geloof de Heere Jezus lief krijgt,gaat de Heere injouw hart werken dat je weer verlangt our de Heere to eren en groot to maken." Wie begint het genadewerk, de gelovige of God? In het slot van "Waarom heb ik geen vriend(in)?" gaat het over Psalm 23 en David, die zich omringd weet door Gods bescherming. Zo is deze bescherming eveneens het deel van ieder "die durft to geloven dat de Heere je Herder wil zijn." Wat een verschil met Zondag 25, waar gevraagd wordt "Vanwaar komt zulk geloof? Van de Heilige Geest die het geloof in onze harten werkt." Ik sluit af. Een boekje met vragen (en antwoorden) dat vragen oproept.
Barneveld, A.Karens
Deze opmerking vond ik ook onnodig en ongegrond, maar om daarom nu een hele recensie af te kraken gaat mij veel te ver.BJD schreef:Op het antwoord "Als jij door het geloof de Heere Jezus lief krijgt, gaat de Heere in jouw hart werken dat je weer verlangt om de Heere te eren en groot te maken". De recenceur haalt kennelijk uit dit antwoord dat de gelovige zelf het genadewerk begint. Hij stelt althans een retorische vraag.
Vreemde manier van redeneren. Deze twee zaken sluiten elkaar namelijk helemaal niet uit. Hooguit is het woordje "durft" daar wat ongelukkig gekozen. Hoewel, vereist geloven ook niet een zekere mate van "lef"?Dhr A. Karens in de Saambinder schreef:(...) In het slot van "Waarom heb ik geen vriend(in)?" gaat het over Psalm 23 en David, die zich omringd weet door Gods bescherming. Zo is deze bescherming eveneens het deel van ieder "die durft te geloven dat de Heere je Herder wil zijn." Wat een verschil met Zondag 25, waar gevraagd wordt "Vanwaar komt zulk geloof? Van de Heilige Geest die het geloof in onze harten werkt."
