Kinderdoop verdient meer aandacht en waardering

[Miscanthus]

Kinderdoop verdient meer aandachtBond van Hervormde Mannenverenigingen houdt jaarlijkse bijeenkomst in Putten
Van een medewerker

PUTTEN - „Kerkenraden, maak werk van doopbezoeken en doopzittingen. Ouders, berg de doopkaart van uw kind niet op, maar hang hem in de kinderkamer. Laat de doop een dagelijkse aansporing zijn om met huisgodsdienst bezig te zijn. Lees regelmatig het doopformulier, vul er uw eigen naam eens in.”
Met deze woorden spoorde ds. A. J. Mensink, hervormd predikant te Driesum, de aanwezigen in de Oude Kerk van Putten aan om werk te maken van de doop. Hij was zaterdag een van de sprekers tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Bond van Hervormde Mannenverenigingen op gereformeerde grondslag.

Ds. Mensink sprak zijn zorg uit over de ontstellende afname van het aantal kinderen dat gedoopt wordt. Slechts een op de vier kinderen wordt gedoopt. „Bezorgden niet-meelevende ouders de hervormde kerkenraden in het verleden nog hoofdbrekens om een doopverzoek al of niet te weigeren, tegenwoordig wordt door ouders tegen kerkenraden gezegd: We gaan niet staan huichelen, daar voorin die kerk.”

Een andere ontwikkeling is dat steeds meer mensen onder evangelische invloed vraagtekens zetten bij de kinderdoop, aldus de predikant. In overeenkomst met de cultuur waarin we leven neemt de volwassendoop steeds meer de plaats in van de kinderdoop. Niet zelden komt dit voort uit onkunde en ontbreekt een helder zicht op de Bijbelse lijnen.

Volgens ds. Mensink heerst er „grote verwarring over de legitimiteit van de kinderdoop, met name onder onze jongeren. Emotionele gesprekken hierover eindigen in verwijdering. Tegenstanders van de kinderdoop zeggen dat de besnijdenis een natuurlijk verbond was, gebaseerd op geboorte, en dat de doop een geestelijk verbond is, gebaseerd op wedergeboorte. Met name door deze verschillende benadering van de Bijbel verloopt een gesprek met voorstanders van de volwassendoop uiterst moeizaam.”

Ds. Mensink vindt ook dat we de hand in eigen boezem moeten steken. „Als de kinderdoop dan zo Bijbels is, waarom laten ouders hun kinderen dan dopen met een uiterst zwakke motivatie als: „Je wilt je kinderen toch christelijk opvoeden”, of: „Je kind moet toch ergens bij ho- ren?””

„De verschraalde betekenis van de doop kan te maken hebben met een diep gewortelde vrees voor verbondsautomatisme en veronderstelde wedergeboorte. Maar wordt de betekenis van de doop niet vreselijk onderschat? Doen we de Heere en onszelf niet tekort door de doop te reduceren tot vrijwel nihil?”, zo vroeg ds. Mensink zich af.

De predikant uit Driesum adviseerde om in discussies de brede Bijbelse verbanden voor ogen te houden en zich niet te verliezen in discussies over losse teksten. „Het gaat erom dat God in Christus volkomen heil en zaligheid belooft, waarvoor persoonlijk geloof wel nodig is, maar waaraan persoonlijk geloof zelf niets wezenlijks toevoegt.”

Ds. H. Visser, hervormd emeritus predikant te Barneveld en oud-voorzitter van de Bond, stond stil bij de betekenis van de doop. „Heilshistorisch gezien heeft de Heere al eeuwen tevoren een verbond der genade opgericht en de besnijdenis als teken en zegel daaraan gehecht. Wie over het verbond der genade wil spreken, kan hetgeen God aan Abraham heeft gedaan niet buiten beschouwing laten.”

Ds. Visser benadrukte dat het handelen van Abraham in de besnijdenis niet verschilt met het handelen van God in de doop. Hij legde daarmee de link tussen besnijdenis en doop. „De doop biedt ons een onschatbare rijkdom aan. Het formulier spreekt over afwassing van de zonden, toerekening van de gerechtigheid, inwoning van de Heilige Geest, verzekering dat God onze eeuwige Vader wil zijn. Dat is in kort bestek het wezen van de doop en tegelijk ook de troost die u uit uw doop mag putten.”

De oud-voorzitter hekelde de constructie van een inwendig en uitwendig verbond. „Er zijn geen twee verbonden, zei Wilhelmus à Brakel al. Er zijn twee soorten verbondskinderen, dat wel. Kijk maar naar Ismaël, die zelf een onoverkoombare brug slaat tussen het ene kind van het verbond, hijzelf, en het andere, Izak. Hij zorgt ervoor dat er tweeërlei kinderen van het verbond komen.”

Ds. Visser legde de nadruk op de waardevaste beloften van God die men in de doop meekrijgt. „Wie verlangt naar de zekerheid van het geloof, mag zich de verzegelde beloften van God te binnen brengen. Dat is een stimulans voor de opwaardering van de doop onder ons. De doop geldt niet voor even, maar voor het leven.”

© Reformatorisch Dagblad

Wie hangt de doopkaart in de kinderkamer en leest regelmatig uiit het doopformulier? M.a.w: wijzen we onze kinderen op de waarde van het in-het-verbond-zijn?

[Christiaan]

In de Gereformeerde Bond is er wel meer aandacht Dr. De Reuver
die een leerstoel voor de GB in te theologische opleiding heeft
heeft onlangs nog een boekje over de doop in refomatorisch perspectief geschreven.

[jvdg]

Kinderdoop verdient meer aandachtBond van Hervormde Mannenverenigingen houdt jaarlijkse bijeenkomst in Putten
Van een medewerker

PUTTEN - „Kerkenraden, maak werk van doopbezoeken en doopzittingen. Ouders, berg de doopkaart van uw kind niet op, maar hang hem in de kinderkamer. Laat de doop een dagelijkse aansporing zijn om met huisgodsdienst bezig te zijn. Lees regelmatig het doopformulier, vul er uw eigen naam eens in.”
Met deze woorden spoorde ds. A. J. Mensink, hervormd predikant te Driesum, de aanwezigen in de Oude Kerk van Putten aan om werk te maken van de doop. Hij was zaterdag een van de sprekers tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de Bond van Hervormde Mannenverenigingen op gereformeerde grondslag.

Ds. Mensink sprak zijn zorg uit over de ontstellende afname van het aantal kinderen dat gedoopt wordt. Slechts een op de vier kinderen wordt gedoopt. „Bezorgden niet-meelevende ouders de hervormde kerkenraden in het verleden nog hoofdbrekens om een doopverzoek al of niet te weigeren, tegenwoordig wordt door ouders tegen kerkenraden gezegd: We gaan niet staan huichelen, daar voorin die kerk.”

Een andere ontwikkeling is dat steeds meer mensen onder evangelische invloed vraagtekens zetten bij de kinderdoop, aldus de predikant. In overeenkomst met de cultuur waarin we leven neemt de volwassendoop steeds meer de plaats in van de kinderdoop. Niet zelden komt dit voort uit onkunde en ontbreekt een helder zicht op de Bijbelse lijnen.

Volgens ds. Mensink heerst er „grote verwarring over de legitimiteit van de kinderdoop, met name onder onze jongeren. Emotionele gesprekken hierover eindigen in verwijdering. Tegenstanders van de kinderdoop zeggen dat de besnijdenis een natuurlijk verbond was, gebaseerd op geboorte, en dat de doop een geestelijk verbond is, gebaseerd op wedergeboorte. Met name door deze verschillende benadering van de Bijbel verloopt een gesprek met voorstanders van de volwassendoop uiterst moeizaam.”

Ds. Mensink vindt ook dat we de hand in eigen boezem moeten steken. „Als de kinderdoop dan zo Bijbels is, waarom laten ouders hun kinderen dan dopen met een uiterst zwakke motivatie als: „Je wilt je kinderen toch christelijk opvoeden”, of: „Je kind moet toch ergens bij ho- ren?””

„De verschraalde betekenis van de doop kan te maken hebben met een diep gewortelde vrees voor verbondsautomatisme en veronderstelde wedergeboorte. Maar wordt de betekenis van de doop niet vreselijk onderschat? Doen we de Heere en onszelf niet tekort door de doop te reduceren tot vrijwel nihil?”, zo vroeg ds. Mensink zich af.

De predikant uit Driesum adviseerde om in discussies de brede Bijbelse verbanden voor ogen te houden en zich niet te verliezen in discussies over losse teksten. „Het gaat erom dat God in Christus volkomen heil en zaligheid belooft, waarvoor persoonlijk geloof wel nodig is, maar waaraan persoonlijk geloof zelf niets wezenlijks toevoegt.”

Ds. H. Visser, hervormd emeritus predikant te Barneveld en oud-voorzitter van de Bond, stond stil bij de betekenis van de doop. „Heilshistorisch gezien heeft de Heere al eeuwen tevoren een verbond der genade opgericht en de besnijdenis als teken en zegel daaraan gehecht. Wie over het verbond der genade wil spreken, kan hetgeen God aan Abraham heeft gedaan niet buiten beschouwing laten.”

Ds. Visser benadrukte dat het handelen van Abraham in de besnijdenis niet verschilt met het handelen van God in de doop. Hij legde daarmee de link tussen besnijdenis en doop. „De doop biedt ons een onschatbare rijkdom aan. Het formulier spreekt over afwassing van de zonden, toerekening van de gerechtigheid, inwoning van de Heilige Geest, verzekering dat God onze eeuwige Vader wil zijn. Dat is in kort bestek het wezen van de doop en tegelijk ook de troost die u uit uw doop mag putten.”

De oud-voorzitter hekelde de constructie van een inwendig en uitwendig verbond. „Er zijn geen twee verbonden, zei Wilhelmus à Brakel al. Er zijn twee soorten verbondskinderen, dat wel. Kijk maar naar Ismaël, die zelf een onoverkoombare brug slaat tussen het ene kind van het verbond, hijzelf, en het andere, Izak. Hij zorgt ervoor dat er tweeërlei kinderen van het verbond komen.”

Ds. Visser legde de nadruk op de waardevaste beloften van God die men in de doop meekrijgt. „Wie verlangt naar de zekerheid van het geloof, mag zich de verzegelde beloften van God te binnen brengen. Dat is een stimulans voor de opwaardering van de doop onder ons. De doop geldt niet voor even, maar voor het leven.”

© Reformatorisch Dagblad

Wie hangt de doopkaart in de kinderkamer en leest regelmatig uiit het doopformulier? M.a.w: wijzen we onze kinderen op de waarde van het in-het-verbond-zijn?

Het is heel prachtig, al die woorden gesproken door predikanten. Als deze predikanten meer, ja alles, wisten van die ouders dan zouden ze niet met deze "gladde" woorden spreken. Het lijkt wel of de Heilige Doop een gedachtengoed van predikanten is geworden zonder dat zij beseffen dat al deze dopelingen "toevallig" op de erve des verbonds zijn geboren. Ik mis de Eer van God, en van het wonder van de uitverkiezing! Met die uitverkiezing hebben wij gelukkig niets te maken (ondanks het wonder dat die uitverkiezing er is). Maar de arrogantie van de mooie woorden van vele predikanten raken niet de kern.: Door U, door U, alleen om het eeuwig welbehagen.

[Hendrikus]

In de Gereformeerde Bond is er wel meer aandacht Dr. De Reuver
die een leerstoel voor de GB in te theologische opleiding heeft
heeft onlangs nog een boekje over de doop in refomatorisch perspectief geschreven.

[Miscanthus]

Het is heel prachtig, al die woorden gesproken door predikanten. Als deze predikanten meer, ja alles, wisten van die ouders dan zouden ze niet met deze "gladde" woorden spreken. Het lijkt wel of de Heilige Doop een gedachtengoed van predikanten is geworden zonder dat zij beseffen dat al deze dopelingen "toevallig" op de erve des verbonds zijn geboren. Ik mis de Eer van God, en van het wonder van de uitverkiezing! Met die uitverkiezing hebben wij gelukkig niets te maken (ondanks het wonder dat die uitverkiezing er is). Maar de arrogantie van de mooie woorden van vele predikanten raken niet de kern.: Door U, door U, alleen om het eeuwig welbehagen.

Ik snap je punt niet zo. Kun je je kritiek wat duidelijker maken?

- gladde woorden
- iets weten van " die ouders'
- gedachtengoed van predikanten
- " toevallig op het erf geboren"
- uitverkiezing - waar we toch niets mee te maken hebben
- arrogantie van mooie woorden
- niet de kern

verklaar je nader...

[jvdg]

Het is heel prachtig, al die woorden gesproken door predikanten. Als deze predikanten meer, ja alles, wisten van die ouders dan zouden ze niet met deze "gladde" woorden spreken. Het lijkt wel of de Heilige Doop een gedachtengoed van predikanten is geworden zonder dat zij beseffen dat al deze dopelingen "toevallig" op de erve des verbonds zijn geboren. Ik mis de Eer van God, en van het wonder van de uitverkiezing! Met die uitverkiezing hebben wij gelukkig niets te maken (ondanks het wonder dat die uitverkiezing er is). Maar de arrogantie van de mooie woorden van vele predikanten raken niet de kern.: Door U, door U, alleen om het eeuwig welbehagen.

Ik snap je punt niet zo. Kun je je kritiek wat duidelijker maken?

Deze vraag had ik, eerlijk gezegd, verwacht van inzenders zoals jij. En ik moet eerlijk toegeven dat ik ik op zo'n concrete vraag niet zomaar een concreet antwoord kan geven. Ik bedoelde te zeggen dat de mooie, welgemeende woorden, die heel gevoelig zijn , worden uitgesproken door Dienaren Gods zonder dat zij aanvoelen welke impact die woorden hebben op de doopouders en de gemeente. De Ds. bedoelt het goed, de gemeente aanvaardt dit, de doopfamilie beaamt het, en uiteindelijk was het gevoel, emotie, samenbinding, en wat al niet..... het resultaat van de traditie.
Mijn punt is: Het welbehagen Gods, wat geen mens kan of mag passeren... Dus geen verontschuldiging wegens uitverkiezing of wat dan ook.

[uitgeworpen]

quote]

Het is heel prachtig, al die woorden gesproken door predikanten. Als deze predikanten meer, ja alles, wisten van die ouders dan zouden ze niet met deze "gladde" woorden spreken. Het lijkt wel of de Heilige Doop een gedachtengoed van predikanten is geworden zonder dat zij beseffen dat al deze dopelingen "toevallig" op de erve des verbonds zijn geboren. Ik mis de Eer van God, en van het wonder van de uitverkiezing! Met die uitverkiezing hebben wij gelukkig niets te maken (ondanks het wonder dat die uitverkiezing er is). Maar de arrogantie van de mooie woorden van vele predikanten raken niet de kern.: Door U, door U, alleen om het eeuwig welbehagen.[/quote]

Wat bedoel je nou met gladde woorden? En waarom zouden dopelingen 'toevallig' op het erf van het verbond geboren zijn? Ik proef helemaal geen arrogantie in dit stuk.
Wat bedoel je met eer van God en dat eeuwige welbehagen. Hoe vul je dat dan in met betrekking op de doop?

[Miscanthus]

..... het resultaat van de traditie.
Mijn punt is: Het welbehagen Gods, wat geen mens kan of mag passeren... Dus geen verontschuldiging wegens uitverkiezing of wat dan ook.

Volgens mij bandrukken deze predikanten juist dat het geen dode traditie is, maar een onschatbare toezegging van Gods belofen. Gods welbehagen. God wil iets met ons, mensen. Dat is toch Gods welbehagen?

[uitgeworpen]

..... het resultaat van de traditie.
Mijn punt is: Het welbehagen Gods, wat geen mens kan of mag passeren... Dus geen verontschuldiging wegens uitverkiezing of wat dan ook.

Volgens mij bandrukken deze predikanten juist dat het geen dode traditie is, maar een onschatbare toezegging van Gods belofen. Gods welbehagen. God wil iets met ons, mensen. Dat is toch Gods welbehagen?

Naar mijn idee wel.

[jvdg]

..... het resultaat van de traditie.
Mijn punt is: Het welbehagen Gods, wat geen mens kan of mag passeren... Dus geen verontschuldiging wegens uitverkiezing of wat dan ook.

Volgens mij bandrukken deze predikanten juist dat het geen dode traditie is, maar een onschatbare toezegging van Gods belofen. Gods welbehagen. God wil iets met ons, mensen. Dat is toch Gods welbehagen?

Ja, ja en nog eens ja. Maar die mensen zullen juist door Gods welbehagen ja zeggen op Zijn Wil. Dat wordt ervaren!

[Miscanthus]

..... het resultaat van de traditie.
Mijn punt is: Het welbehagen Gods, wat geen mens kan of mag passeren... Dus geen verontschuldiging wegens uitverkiezing of wat dan ook.

Volgens mij bandrukken deze predikanten juist dat het geen dode traditie is, maar een onschatbare toezegging van Gods belofen. Gods welbehagen. God wil iets met ons, mensen. Dat is toch Gods welbehagen?

Ja, ja en nog eens ja. Maar die mensen zullen juist door Gods welbehagen ja zeggen op Zijn Wil. Dat wordt ervaren!

dat doen ze in het openbaar als ze belijdenis mogen en kunnen doen. dat wordt gewerkt doorGods Geest, die hen toegezegd is.

[limosa]

Dat kinderdoop aandacht en waardering verdient ben ik het zeker mee eens. Daar geen misverstand over. En dat sommigen de waarde er blijkbaar niet (meer) van inzien is betreurenswaardig. Maar of ik het doopbewijs in de slaapkamer zou hangen weet ik zo nog niet. Als ik moet kiezen tussen bijvoorbeeld het avondgebed voor de kinderen of het doopbewijs kies ik geloof ik toch voor het gebedje. Want de doop is een groot goed maar dagelijks vragen om bekering ("maak om Jezus' wil mij rein") lijkt mij belangrijker. Da's voor iedereen nodig, ook voor gedoopte kinderen.

Ik ga slapen, ik ben moe;
'k sluit mijn beide oogjes toe.
Heere, houd ook deze nacht
over mij getrouw de wacht.

't Boze dat ik heb gedaan,
zie het, Heere, toch niet aan.
Schoon mijn zonden vele zijn,
maak om Jezus' wil mij rein.

Zorg voor de arme kinderen Heer,
en herstel de zieken weer.
Ja, voor alle mensen saam
bid ik U in Jezus' naam.

Doe mij dankbaar en gezond
opstaan in de morgenstond.
Als 'k mijn oogjes open doe
lacht Uw zon mij vriend'lijk toe.

Amen.

[jvdg]

Dat kinderdoop aandacht en waardering verdient ben ik het zeker mee eens. Daar geen misverstand over. En dat sommigen de waarde er blijkbaar niet (meer) van inzien is betreurenswaardig. Maar of ik het doopbewijs in de slaapkamer zou hangen weet ik zo nog niet. Als ik moet kiezen tussen bijvoorbeeld het avondgebed voor de kinderen of het doopbewijs kies ik geloof ik toch voor het gebedje. Want de doop is een groot goed maar dagelijks vragen om bekering ("maak om Jezus' wil mij rein") lijkt mij belangrijker. Da's voor iedereen nodig, ook voor gedoopte kinderen.

Ik ga slapen, ik ben moe;
'k sluit mijn beide oogjes toe.
Heere, houd ook deze nacht
over mij getrouw de wacht.

't Boze dat ik heb gedaan,
zie het, Heere, toch niet aan.
Schoon mijn zonden vele zijn,
maak om Jezus' wil mij rein.

Zorg voor de arme kinderen Heer,
en herstel de zieken weer.
Ja, voor alle mensen saam
bid ik U in Jezus' naam.

Doe mij dankbaar en gezond
opstaan in de morgenstond.
Als 'k mijn oogjes open doe
lacht Uw zon mij vriend'lijk toe.

Amen.

Dank U, dank U, schitterend.......!!

[Miscanthus]

Het is geen kwestie van kiezen tussen doopbewijs en bidden.
Het is beide: mogen weten dat ze tot kinderen van God zijn aangenomen en tevens bidden om vergeving over hun boze daden en danken voor de vergeving door Jezus Christus.
Bekeren is dagelijks leven voor Gods aangezicht. Bekering is niet zozeer iets waar we om moeten vragen, maar wat we moeten doen. Om bekering vragen is niet belangrijker dan verbondskind zijn. Danken voor de verlossing door het bloed van Christus is net zo belangrijk. (=teken van geloof).

[Toeschouwer]

Toch voel ik JVDG wel aan.
Wat heeft in de praktijk de kinderdoop voor betekenis? In theorie weten we er heel veel over te zeggen en worden er hele beschouwingen gegeven over het verbond. Maar nu concreet durven wij met het dankgebed van het formulier in te stemmen?
In de praktijk in mijn omgeving kom ik eigenlijk dat niet tegen.
Heel vaak wordt juist in het gebed het tegenovergestelde gebeden van wat zonet in het formulier is gebeden.
Het is een pleitgrond dat is min of meer de betekenis die "men" er aan geeft. Ook als iemand aan het einde van zijn of haar leven is wordt er zo weinig over de betekenis van de doop gesproken. Of is dat in jullie omgeving anders?