Geloven is een kwestie van het hart, maar ook van de mond.

[Miscanthus]

'Echt belijden is naar buiten treden'
van onze correspondent
APELDOORN - Wie het geloof niet belijdt is niet van God. Dat is de ernstige consequentie die prof. dr. J.W. Maris in de Bijbel leest. Hij sprak hierover op de Schooldag van de Theologische Universiteit Apeldoorn.
De dag trok zo'n zeshonderd achterbanners van de universiteit naar het kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeenten in Apeldoorn. Samen dachten de bezoekers na over het thema 'Belijden en beleven'.

Generaties catechisanten hebben de Catechismus uit het hoofd moeten leren, bracht Maris in herinnering. ,,Maar zat het hart er wel achter?''

Maris benadrukte dat de belijdenisgeschriften, waarvan de Heidelbergse Catechismus er een is, belangrijk zijn. Hij gaf echter aan dat geloven niet een zaak is van de ,,juiste papieren''. Het gaat veel dieper, aldus de Apeldoornse professor. ,,Echt belijden brengt onontkoombaar mee dat we naar buiten treden.''

Daarbij komt een christen in een ,,geweldige spanning'' te staan, vertelde Maris. ,,Je ervaart het vreemdelingenschap op deze aarde. Want in deze wereld mogen we niet bij mensen aankomen met een claim van de waarheid. We mogen alleen op een voor de wereld aanvaardbare manier naar buiten treden. Iets belijden, dat mag nog wel, maar Iemand, dat kan niet meer.''

Maris drong er bij de bezoekers op aan belijden en beleven als een traject te zien. ,,Belijden is niet een kwestie van dingen uit je hoofd leren, maar je hart moet erbij meekomen. Anders missen we de boot.''

Daarbij moeten christenen terugvallen op de Bijbel. ,,Daarin wordt de gezonde leer vertolkt. Die gezonde woorden hebben een gezonde uitwerking. Ze maken het leven van een christen tintelend gezond. Er is daarom alle reden toe om die levendmakende kracht van het Woord als christen na te spreken.''

Maar ook om door te vertellen, benadrukte Maris nogmaals. ,,De Bijbel is niet een boek om in de boekenkast te zetten. Het moet doorgegeven worden aan degenen die er nog niet van gehoord hebben. Geloven is ene kwestie van het hart, maar ook van de mond.''

Een zwijgende gelovige is iets wat niet klopt, zei Maris. ,,Wie in de Zoon van God gelooft heeft het getuigenis in zich.''

Vrouwenactie
Mw. F. den Braber-Maaswinkel maakte op de Schooldag traditiegetrouw de opbrengst van de Vrouwenactie Bibliotheek Theologische Universiteit bekendgemaakt. Prof. dr. H. J. Selderhuis ontving uit haar hand twee enveloppen, waaruit bleek dat in totaal 70.000 euro naar de universiteit wordt overgemaakt.

Daarna brachten de koren 'Wijdt Hem uw kunst' uit Harderwijk en 'Laudate Deum' uit Nunspeet vier liederen ten gehore. Het ochtendgedeelte werd afgesloten met het gezamenlijk zingen van psalm 149 vers 1. ,,Laat allen die Gods naam belijden zich eensgezind verblijden'', klonk het door de kerkzaal.

's Middag waren er drie sprekers. Ds. J. van Amstel, christelijkgereformeerde predikant te Ede, sprak over 'Hoe vrij is onze wil volgens de Dordtse Leerregels?' en drs. A. Huijgen, assistent in opleiding aan de Theologische Universiteit, over het Schriftgezag volgens de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

Pretpark
Ds. J. L. de Jong, predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Nieuw Vennep, ging in op het thema 'Voorzienigheid en lijden'. De Jong, die zelf een pasgeboren kindje aan de dood verloor, vond het een zware opgave hierover te spreken. Toch had hij gehoor aan de oproep gegeven, vooral om het thema herkenbaar te presenteren.

De predikant gaf aan dat in de media de wereld als een pretpark wordt gepresenteerd. ,,Ondertussen belijden wij met de Catechismus mee dat we in een jammerdal leven. Gods voorzienigheid moet door een christen ook beleden worden als lijden hem treft.''

Daarom is de vraag hoe christenen over lijden spreken. ,,Als noodlot of toeval? Dat is te algemeen. We mogen in ons lijden de hand van God zien. Die hand kan zich ook wel eens tegen ons keren. Maar toch mogen we ons ook vasthouden aan de Bijbelse belofte dat we in Gods hand zijn opgenomen.''

Het betekent volgens de predikant niet dat er in de christelijke gemeente geen aandacht aan levensvragen besteed mag worden. ,,De waaromvraag mogen we niet de kop in drukken. Als pastor moet je daar naar luisteren en niet gelijk met pasklare antwoorden aankomen. Soms moet je gewoon stil zijn en naar de nood van mensen luisteren.''

Levensvragen kunnen echter wel vanuit de Bijbel beantwoord worden, benadrukte De Jong. ,,De Bijbel kent ook levensvragen, maar geeft aan dat we niet hoeven te twijfelen aan God. In de Bijbel komen we op het spoor van Jezus. Hij uitte de klacht der klachten. Namelijk: Mijn God, mijn God, waarom verlaat Gij mij?''

Tranen
Op dat spoor moeten christenen komen. ,,Laten we leerlingen van Christus zijn. Dan wordt ons levenspad een heilsweg en hebben we een goed vooruitzicht: God zal alle tranen van onze ogen afwissen.''

Na de toespraak van De Jong werd psalm 33 vers 10 gezongen: ,,Zijn machtig' arm beschermt de vromen en redt hun zielen uit de dood. Hij zal hen nimmer om doen komen in dure tijd en hongersnood.'' De daaropvolgende regels van de psalm - ,,In de grootste smarten, blijven onze harten, in den Heer gerust'' - riepen tijdens de bespreking vragen op. ,,In de praktijk ben ik niet zo gerust'', gaf één van de aanwezigen aan. De Jong: ,,Toch mogen we het zingen, omdat God veel sterker is dan wij kunnen bevatten.''

[Dathenum]

Romeinen 10:
9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.

[uitgeworpen]

Romeinen 10:
9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.

Ik heb heel lag gedacht dat deze teksten op 'belijdenis de geloofs doen' sloegen.
Maar het heeft dus daar niet alleen mee te maken?

[Dathenum]

De kanttekeningen zeggen hier het volgende over:

zult belijden
Namelijk oprecht naar het geloof uws harten; en de apostel stelt hier de belijdenis voor, omdat die van anderen eerst wordt bekend.

belijdt men ter zaligheid.
De ware belijdenis wordt hier gesteld als een weg, waardoor wij tot de zaligheid, die ons door Christus' gerechtigheid verworven is, moeten komen, Matth. 10:32, en als een kenteken van het ware geloof, dat in het hart verborgen is; 1 Joh. 4:15.

Het gaat erover dat we in Christus geloven met ons hart, en Hem belijden voor de mensen. Dat we voor Hem uit durven komen. Niet om de genade met goede werken te kunnen verdienen, maar als iets wat als vrucht bij het ware geloof hoort.

Mattheus 10:32
Een iegelijk dan, die Mij belijden zal voor de mensen, dien zal Ik ook belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is.

1 Johannes 4:15
Zo wie beleden zal hebben, dat Jezus de Zoon van God is, God blijft in hem, en hij in God.

[Miscanthus]

Dus dit is de weg:

belijdt men ter zaligheid.
De ware belijdenis wordt hier gesteld als een weg, waardoor wij tot de zaligheid, die ons door Christus' gerechtigheid verworven is, moeten komen, Matth. 10:32, en als een kenteken van het ware geloof, dat in het hart verborgen is; 1 Joh. 4:15.

Wij moeten tot erkentenis=belijdenis van de waarheid komen. Zie ook:2Ti 2:25 Met zachtmoedigheid onderwijzende degenen, die tegenstaan; of hun God te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der waarheid;


Velen denken dat netjes leven ook een vorm van belijdenis is en dat dat wel genoeg is. Dat is dus een ernstige misvatting.