schaap schreef:
Ik begrijp wat je bedoelt. Maar het is juist deze spanning waar we het over hebben. God is een God van orde zeg je, dat klinkt heel goed, maar
1. Hoe kom je daarbij?
2. Wat impliceer je hiermee?
3. Wat is orde volgens jou?
Om het te vergelijken met een school: Kijk naar het verschil tussen engeland en Nederland. Is er meer wanorde in Nederland?
En volgens mij moet je toegeven dat God hier niet veel mee te maken heeft. Net of God wil dat je allemaal dezelfde kleur draagt. Het is de mens die, halfautisch, niet tegen wat verscheidenheid kan.
En by the way op bruiloften draag ik, ja je raad het al, gewoon mijn gewone kleren (die net zoals al mijn kleding wel redelijk netjes zijn)
Als ik zelf trouw, waarschijnlijk niet... .
1 - Afleiden uit de scheping, uit de voorschriften voor het offeren (deze mogen misschien niet meer gelden, maar God schreef alles in orde voor, God is onveranderlijk). Paulus roept hiertoe op in 1Kor 14:40. ook in 1Kor11:14,15
2 - Dat een bepaalde (rang)orde, daarbij behorende gehoorzaamheid en onderscheiding in die zin wel gewenst zijn (dit dus in betrekking tot de predikant, ouderlingen en diakenen).
3 - Om even de Vandale er op na te slaan:
or·de (de ~)
1 regelmatige plaatsing of schikking binnen een geheel
2 geregelde toestand
Geen ongeregelde rommel, maar een ordelijk, geregeld geheel.
Ja in Nederland is meer wanorde, leerlingen komen onderling op een ladder te staan, hoe meer je met de tijd en mode meegaat, en hoe meer je past in het beeld wat bij de tijd past, hoe hoger je op de ladder komt te staan. (vaak helpt een grote waffel ook een heel eind
).
Wat dat betreft is een schooluniform een ideaal middel om de orde vast te leggen. Iedereen is leerling, iedereen ziet er hetzelfde uit.
In de hemel zal iedereen gekleed gaan in smetteloos rein wit. Niet de een in zn hawaii blouse en de ander in een zwart pak. Iedereen in dezelfde orde.
Het gaat er niet om dat God het niet kan verdragen, wij zijn zonde, en kunnen derhalve God niet behagen. Maar we kunnen wel streven naar een zeker orde.
Nee de mens kan inderdaad slecht tegen verscheidenheid, hoe lossen we dat op? Elkaar voor de schenen schoppen en doen wat we willen of een orde vastleggen in de kerk, en ons daaraan conformeren.. nee dat werkt ook niet, want we willen geen regels, we willen vrij zijn
Snap je, er moeten regels en orde zijn.
Alleen moeten we daar menselijk en goed mee omgaan met elkaar.
We moeten niet ieder ding puur wettisch uitvechten, zeker niet als het gaat om niet-concrete vastgelegde zaken.
Het is in die zin duidelijk dat (ik hou niet van de termen) links vrijer met kledingregels etc. omgaat dan rechts.
Links legt meer nadruk op de liefde Gods, en rechts komt vaak meer uit op het recht Gods. Dit uit zich deels ook in de kledingstijl.
Ook moeten we letten op het feit, waar willen we ons mee identificeren. Als we niet met de gabbers geidentificeerd willen worden, kopen we geen bomberjacks, geen zwarte kisten met witte veters etc. Deze lijn kun je in zekere zin ook goed doortrekken in de geldende kleding'normen' binnen de bepaalde gezindten.
Een ander interessant gegeven in de worsteling rondom Deut. 22:5 is het volgende:
In een Boek genaamd Treasury of Scripture Knowledge (dateert van meer dan 100 jaar geleden). Zagen de schrijvers al een verband tussen deut. en 1 kor 11:4-15. Terwijl toendertijd het hele probleem nog niet aan de orde was, men was onwetend van dit probleem in die tijd, en legde toen toch al de link tussen deze teksten.
TSK
