Pim schreef:Dit vind ik toch een gevaarlijke opmerking in je verder evenwichtige posting. Als je over het 'innerlijk verstaan' gaat praten moet je er toch zeker van zijn dat er in die hele bevinding geen subjectieve elementen zitten. Anders kom je in een discussie op een standpunt: er is tussen ons geen 'innerlijk verstaan', of te wel: 'jij wordt niet door de Geest geleidt' en/of 'jij bent nog niet zo ver geleidt'. En die kant willen we toch niet op, hoop ik?!
Pim, wat stel jij je voor bij een bevinding waar “geen subjectieve elementen” in zitten? Volgens mij bestaat die niet.
jacob schreef:refo schreef:Bekering bij Fisher is denk ik wat Calvijn boetvaardigheid noemt als vrucht van het geloof. De wedergeboorte in ruimere zin, zoals we dat zxijn gaan noemen.
Als ik het goed begrijp dan heb je daarin gelijk. Boetvaardigheid is een vrucht van het geloof volgens Fischer
Waarmee valt wat dan samen? Geeft dus eigenlijk ook geen antwoord op mijn probleem.
Er is geen boetvaardigheid zonder geloof en geen geloof zonder boetvaardigheid. Als je dit betrekt op de wedergeboorte in engere zin, is het ook zo dat er nooit sprake kan zijn van geestelijk leven, zonder dat er geloof is, en andersom natuurlijk ook. Als God in iemand begint te werken, dan is daar ook de ‘wortel des geloofs’. Maar dat geloof komt pas tot ‘rust’, als het rusten mag op het volbrachte werk van Christus. En ook daarna blijft er de ondertoon van de boetvaardigheid. Want van onszelf hebben we niets, in Christus hebben we alles.
Tiberius schreef:Christus Zelf spreekt tot Zijn discipelen: gijlieden gelooft in God, gelooft ook in Mij
Deze mensen wisten van een Godswerk in hun leven: ze waren geroepen van hun vissersboot, vijgenboom, tolhuis, enz. Ze kenden Jezus wel als Koning en Profeet, maar nog niet in Zijn hogepriesterlijk bediening.
Zij hadden nog niet de Geest ontvangen, Die hen in alle waarheid zou leiden!
jacob schreef:refo schreef:NT-ische gelovigen zijn er pas vanaf Pinksteren.
Wij hebben de bijbelse waarheden die ze toen nog niet hadden. Het Woord heeft al tot ons gesproken door ZIjn Woord. Dat hoeven we dan toch niet meer over te doen?
Toch geloof ik dat er wel een overeenkomst is tussen de ‘bekommerde’ gelovige en de discipelen. En die overeenkomst is dat beiden de verzegeling met de Heilige Geest missen. De discipelen ontvingen deze op de Pinksterdag. De gelovige van nu ontvangt deze, als hij de vergeving van zonde mag ontvangen en zijn geweten wordt gereinigd. “Want gij hebt niet ontvangen de Geest der dienstbaarheid wederom tot vreze; maar gij hebt ontvangen de Geest der aanneming tot kinderen, door Welken wij roepen: Abba, Vader! Dezelve Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn” (Rom. 8:15,16).
