Wij moeten geloof en wedergeboorte niet loskoppelen. Het is interessant wat Calvijn schrijft in zijn commentaar bij Jac. 1:18:De discussie gaat over 'geloof'. Nu schakel je over op wedergeboorte. De kinderen zijn in zonde ontvangen en geboren. Maar ze zijn wel anders dan de moslimkinderen die een straat verderop wonen.
Het is precies het woord wat ze moeten geloven. En niet 'wedergeboorte' in de zin van een crisis. Zie hieronder wat Calvijn zegt. Het woord in bedreigingen en vertroostingen. Maar vooral het woord in z'n belofte. Misschien moet je eens vertellen wat je vindt dat 'geloof' moet zijn.
“Hij [Jacobus, Afg.] brengt nu voor ogen het voornaamste bewijs van de Goddelijke goedheid, die hij geprezen heeft, te weten, dat Hij ons tot het eeuwige leven wederbaard heeft. Deze onbegrijpelijke weldaad gevoelt elke gelovige in zichzelven" [cursivering van mij Afg.].
Zie ook wat Calvijn schrijft over het ‘beginsel der bekering’ in zijn comm. bij Hand. 20:21:
“Onder het beginsel versta ik, dat wij een mishagen aan onszelf hebben, hetwelk ons, ernstig getroffen door vrees voor de toorn Gods, uitdrijft om ontkoming te zoeken” [cursivering van mij, Afg.].
Lees ook wat de ‘verbondsmatige’ Calvijn schrijft bij Hand. 2:37:
“Daarom moet deze prediking dagelijks in de kerken gehoord worden: bekeert u; niet opdat zij, die voor gelovigen willen gehouden worden en reeds in de gemeente een plaats hebben ingenomen, met de bekering een begin zouden maken, doch opdat zij er in zouden voortvaren; hoewel er velen zijn, die zich de naam van gelovigen toe-eigenen, die nooit waarlijk een beginsel van bekering gehad hebben" [cursivering van mij, Afg].
De positie van de kinderen van het verbond is anders dan die van bijv. moslimkinderen, níet hun natuur en hun staat voor eeuwigheid. En ook moslimkinderen moeten geloven om behouden te worden, evenals verbondskinderen.
Hiermee wordt aan de werkelijke betekenis van de vraag wat het betekent dat Christus aan je wordt geopenbaard voorbijgegaan. Wanneer wordt Christus aan je geopenbaard? Als je ogen opengaan voor de boodschap van het Evangelie, als God Zich als een verzoend God in Christus aan je openbaart en je weten mag: God ziet niet mij, maar Christus aan.Vraag: Wanneer kun je zeggen dat je in Christus bent? Wat ervaar je wanneer Christus aan je wordt geopenbaard? En als je aan het Avondmaal wil deelnemen dan moet je enige kennis hebben van Christus. Wanneer heb je dat?
[…]
Het tweede van je vraag is eigenlijk al even moeilijk concreet te beantwoorden. Wat ervaart een meisje als ze onverwacht de jongen van haar dromen tegenkomt? of omgekeerd. Dan komen we ook niet verder dan het spreken van vlinders in je buik en dat soort zaken meer. Wat er echt gebeurt op dat moment is niet te zeggen. Dat is voor iedereen ook weer anders. Wat wel duidelijk is dat het je helemaal in beslag neemt. Dat er liefde en genegenheid is dat je zeker weet dat Hij het is, dat je het als het hoogste ervaart om bij Hem te zijn. Trouwens in de openbaring van Christus gaat niet alleen om een gevoel. Ook als de Bijbel opengaat, als je de prediking van Christus hoort, Zijn liefde voor zondaren Zijn genade voor goddelozen. Dan is dat openbaring van Christus. en dan komt daar altijd onmiddellijk de vraag achteraan: Wat doe je daar dan mee. Zet je er vraagtekens bij? Of het wel voor jou is en of je het wel waard bent enz. Dan kun je daarmee die openbaring van Christus ook verbreken.
Het is misleidend om dit terug te leggen in de prediking, zodat het persoonlijke element eruit gehaald wordt.
Hier zie ik een gevaarlijk automatisme: al biddend, gelovend, onderzoekend ontdekken we het geheim van het Evangelie. Nee, dat laatste gaat juist in een weg van afbraak van al het onze!Twee dingen nog. De Heilige Geest is de levensband met Christus. Hij legt, versterkt en onderhoudt die levende verbinding met God en Christus Aan het Avondmaal komen we niet om onze kennis van Christus te etaleren. Komen we niet om te laten zien hoe ver we al gevorderd zijn op de geestelijke ladder. We komen tot dit Avondmaal om daarmee: A. te betuigen dat wij midden in de dood liggen en B. om te laten zien dat we onze zaligheid buiten onszelf in Christus zoeken. Lees het kostelijke onderwijs van het avondmaalsformulier nog maar eens door en je zult, biddend om Gods Geest het geheim ontdekken.
