Er staat in de Bijbel dat je het vanuit je eigen natuur niet kan... maar dat je het wel kan als de Geest in je werkt... maar dat je daarin wel een keuze krijgt. Wel of niet geloven. God zegt niet: Doe wat met die beloften.... maar je kan het niet. Hij zegt: Doe wat met die beloften, ik maak het mogelijk dat je dat kan.
“Ik maak mogelijk dat je het kan.” Nee, dat is een theologie die mij niet kan bevredigen, Marnix. Als God niet meer deed dan “mogelijk maken dat ik het kan”, dan zag het er niet best uit voor de mensheid.
Wisselwerking is: En het werk van God en de eigen verantwoordelijkheid. Nogmaals, hoe zou je anders de Geest kunnen tegenwerken en bedroeven als je hier totaal geen invloed op zou hebben?!
Jozua 24: “En nu, vreest den Heere en dient Hem in oprechtheid in in waarheid; en doet weg de goden, die uw vaders gediend hebben aan gene zijde der rivier in Egypte, en dient den Heere. …. Toen antwoordde het volk en zeide: Het zij verre van ons, dat wij den Heere verlaten zouden om andere goden te dienen. … Toen zeide Jozua tot het volk:
Gij zult den Heere niet kunnen dienen, want Hij is een heilig God, Hij zal uw ongerechtigheid en uw zonden niet vergeven.”
Jer. 13:23: “Zal ook een Moorman zijn huid veranderen? Of een luipaard zijn vlekken?
Zo zult gijlieden ook kunnen goed doen, die geleerd zijt kwaad te doen. “ [Let wel, dit zegt God tegen het verbondsvolk.]
…terwijl we de mogelijkheid krijgen tot geloof.
Er staat nergens in de Bijbel dat we de mogelijkheid krijgen tot geloof. Jezus zegt: “Niemand
kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader Die Mij gezonden heeft, hem trekke.” Niet voor tweeërlei uitleg vatbaar, lijkt me.
Verwijt me dus niet dat ik geen bijbelse basis heb voor wat ik zeg. Dat je het niet met me eens bent en dingen anders interpreteert vind ik niet zo erg.... dat je vanwege meningsverschillen gaat roepen dat ik de hele bijbel niet als fundament heb voor mijn mening is een onjuiste beschuldiging.
Marnix, de Bijbel is niet multi-interpretabel. En in dit geval is het: jij dwaalt of ik dwaal. Ik ben van mening dat jij dwaalt en vind jouw dwaling dermate ernstig, dat ik die niet als een kwestie van ‘verschil in interpretatie’ beschouw. Jouw dwaling is fundamenteel en tast de grondslagen van de Schrift en van de zaligheid aan.
Een gedoopt kind die later bij God vandaan gaat heeft niks aan de beloften, God kan die niet aan hem geven omdat hij niet naar Hem toegaat en bij Hem leeft...
Wie maakte dat de verloren zoon tot zichzelf kwam, dat hij opstond en tot zijn vader ging (even de gelijkenis doortrekkend). Had hij dat van zichzelf?
Omdat God mensen voor een keuze stelt en de keuze die ze maken ook consequenties heeft.
Inderdaad, en van nature kiezen we allen het verkeerde.
Je maakt geen onderscheid tussen wat we uit onszelf niet kunnen... en wat we door de Geest wel kunnen.
Wat kan een natuurlijk, verdorven mens dan doen door de Geest? Hij staat Gods Geest immers alleen maar tegen?
