Afgewezen schreef:Kijk en nu snap ik het niet meer. Ik ga het even proberengoed helder te krijgen. Er wordt iemand gedoopt. God zegt: Ik wil je Vader zijn, ik wil je redden, dat beloof ik je. Daaraan koppelt Hij de eis van geloof. De mensen kan echter zich niet bekeren. Dat moet God geven... en dat geeft Hij vervolgens aan sommige gedoopte wel, die gaat echt geloven en bekeren zich en worden gered.... en anderen geeft Hij dat niet... die kunnen niet geloven en gaan verloren. Om het maar met Kuyper te zeggen, de doop was voor hen slecht "geknoei met water", God gaf ze wel beloften maar bekeerde ze vervolgens niet.
Dat is dan toch pas onzeker geloof, want nadat God beloften heeft gegeven (doop) is het nog maar afwachten of Hij ook het geloof geeft zodat iemand zich zal bekeren.
Om toch nog inhoudelijk op de discussie in te gaan:
De vraag is maar wat 'zeker' is. Als die zekerheid gekoppeld is aan mijn menselijke verantwoordelijkheid, is het toch maar een onzekere zekerheid. Gods beloften zijn zeker, maar wanneer ze niet in het geloof aanvaard worden, heb je er toch geen profijt van.
Er is dus inderdaad 'meer' nodig dan alleen de beloften. De Geest is nodig. En dan niet een Geest, Die machteloos is wanneer ik niet wil, maar een Geest Die overmachtig mijn wil vernieuwt, mijn hart opent en het geloof schenkt. Als dit niet meer gezegd mag worden, is er m.i. geen gesprek meer mogelijk.
Er is niet meer nodig dan de beloften van de doop. Dat de Geest nodig is klopt. Maar dat zit al in die beloften.
Wanneer wij gedoopt worden in de naam van de Geest verzekert Hij ons ervan dat Hij in ons wil wonen en ons tot levende leden van Christus wil maken. Hij eigent ons toe wat wij in Hem hebben: Afwassing van de zonden en dagelijkse vernieuwing van ons leven. Zo zullen wij tenslotte volkomen rein een plaats ontvangen, temidden van de gemeente der uitverkorenen.
Dat is de beloften van de doop. Dat geldt niet alleen voor uitverkoren gedoopten... dat geldt voor gedoopten, want ze zijn door God uitgekozen. De Geest belooft die vernieuwing, die toeeigening van het heil... al bij de doop. Dat geldt dus voor alle kinderen die gedoopt zijn... niet alleen voor hen die in Hem blijven.
Wat jij zegt mag zeker gezegd worden en ontken ik niet...... mijn vraag blijft: Als de Geest dit belooft aan alle gedoopten, maar niet alle gedoopten zullen in de gemeente van de uitverkorenen een plaats ontvangen, dan geeft dat toch aan dat er ook (met de nadruk op ook) menselijke verantwoordelijkheid met daarbij consequenties is? Want als de beloften echt zijn en de mens heeft totaal geen invloed hierop maar die verandering vindt voor de 100% van buitenaf plaats, van God, dan zouden toch alle gedoopte kinderen ook wedergeboren worden, dat wordt toch immers met de doop bedoeld? We kunnen dan dus toch de Geest tegenwerken en bedroeven en de beloften verspelen?
Pim, ik ben het helemaal met je verhaal eens. Ik heb het zelf ook meegemaakt trouwens... Ik zal nooit zeggen dat mijn geloof iets van mezelf is... het komt van God en het werk van de Geest. Alleen is dat niet iets wat God aan sommige gedoopten geeft, zodat de beloften waarde krijgen, volgens mij is dit wat God aan alle gedoopten wil geven... dat er toch gedoopte mensen verloren gaan komt door de eigen verantwoordelijkheid die ze hebben en waar ze verkeerd mee omgaan. Ze bedroeven de Geest. Daarmee heeft de mens dus wel invloed op zijn lot.
Maar verder ben ik het helemaal met je eens. Nogmaals, ik wil Gods werk niet kleiner maken dan het is.
Afgewezen, het is niet mijn bedoeling over te komen als iemand die hoog van de toren blaast. Als echt toch zo is overgekomen , sorry, mijn exucuses. Het was niet mijn intentie...
