Huwelijk en scheiding en de kerken

[Gabrielle]

Maar het lijkt nu net alsof je op lichamelijke eenheid doelt. Eenheid wil zeggen: verkleefd aan elkaar. Dus delen van geloof, hoop, liefde, zorgen, angsten vreugde en last but not least het bed.
mee eens?

nee, daar ben ik het niet mee eens,
dat last but not least hangt er niet zomaal een beetje bij
Er staat toch letterlijk dat zij één vlees zullen zijn ?
Waarom vergeestelijken of andere uitleg daaraan geven ?
Lees wat er staat !

[memento]

Well, ik kan me prima vinden in het stukje van ds. Golverdingen, zoals geciteerd door zwartwit. Hij noemt een puntje wat ik over t hoofd gezien had, namelijk het verlaten om godsdienstige redenen. Zijn uitleg lijkt me uiterst nuchter, en bijbels gefundeerd.

Blijft het zo, dat niemand hier teksten genoemd heeft, die scheiden om anders dan de redenen die ds. Golverdingen behandelt, toestaan.

[Miscanthus]

Ik vergeestelijk niks. Ik zeg alleen dat 1 vlees zijn niet slechts lichamelijke eenheid betekent, maar dat dat ook betekent dat je eensgezind bent.
En last but not least is een engelse uitdrukking om aan te geven dat het wel het klaatst genoemd wordt, maar dat het niet in de laatste plaats om het delen van het bed gaat. want Paulus schrijft daarover dat we schuldig zijn elkaar goedwilligheid te betalen. (geen betaalde sex )

[Erasmiaan]

Nog maar weer een reactie dan;

Wat joepie aangeeft, dat probeer ik al postings lang te zeggen (zie ook mijn post van Ma Mrt 27, 2006 3:42 pm), misschien had ik het ook zo eenvoudig moeten houden.

Mag ik dan mijn visie op de exegese van deze tekst geven:

Mozes heeft vanwege de hardigheid uwer harten u toegelaten uw vrouw te verlaten, maar alzo is het van den beginne niet geweest.

Het gebod geldt onverkort; NIET scheiden. Wánt; zo is het van den beginne geweest. "Van den beginne" wijst hier mijns inziens naar het paradijs. In het paradijs hoefden we niet te scheiden want alles was volmaakt. Maar toen is daar de zonde in de wereld gekomen, door Adam, als vertegenwoordiger van het ganse menselijke geslacht.

Door dat de zonde in de wereld is gekomen, kunnen we zelfs een van de dingen die we uit Gods goedheid nog over mochten houden uit het paradijs, namelijk het huwelijk, niet meer instand houden. "de hardigheid uws harten", dwz. het onbekwaam zijn tot enig goed, en geneigd tot alle kwaad.

Doordat wij zondige mensen zijn is het huwelijk onteerd, en onstaat er een situatie dat er mensen zijn die totaal onschuldig zijn, maar toch met een gebroken huwelijk zitten. Hierop wijst de Heere Jezus, de hardigheid uws harten, m.a.w. de zonden die GIJ in de wereld gebracht hebt, en of dit nu overspel is, of huiselijk geweld, daar gaat het pas in het volgende tekstvers over. Dit geldt in ieder persoonlijk. Wij allen hebben in Adam gezondigd, en de zonden in de wereld gebracht. Dus het is een ieder zijn schuld dat er zonden in de wereld zijn, en ik bedoelde dat je daar eens onder mocht komen te bukken.

Ik hoop dat ik een ieder zo mijn visie duidelijk heb kunnen maken.

[Miscanthus]

[quote="GabrielleEr staat toch letterlijk dat zij één vlees zullen zijn ?
Waarom vergeestelijken of andere uitleg daaraan geven ?
Lees wat er staat ![/quote]

kanttekenaren zeggen dit:
7) aanhangen,
Of aankleven. Het Griekse woord is genomen bij gelijkenis van twee verscheiden dingen, die door lijm aan elkander vastgemaakt zijn.

8) één vlees zijn,
Dat is, als één lichaam, of als één mens; {#1Co 6:16 Efe 5:31}.

één geheel, dus geest, ziel en lichaam volgens mij. Mee eens?

[joepie]

We moeten niet vergeten om te onthouden vanaf wanneer God de geboden heeft gegeven.
Dat is niet in het paradijs toen er nog geen zondeval was geweest.
Pas bij Mozes is de wet er gekomen.
Ook die van: gij zult niet echtbreken!
Dus van den beginne kan volgens mij niet duiden op de toestand in het paradijs.
Maar gewoon vanaf het moment dat de wet gegeven is. Hoe het dan voor die tijd was, dat weet ik niet. Misschien is dat wel een onderwerp voor een nieuw topis?

En dan het één vlees zijn. Ik denk dat het wel degelijk te maken heeft met het samen gemeenschap hebben. Vanaf het moment van trouwen en gemeenschap ben je dus één vlees. Niet meer twee.
Maar één. En dan niet alleen als je gemeenschap hebt, maar vanaf dan ben je gewoon één!
Ook als de ander vreemd gaat, dan blijft het staan dat er al een éénheid is. Die je niet zomaar uit elkaar kunt halen.
Dus ook niet scheiden.

Ik kan me herinneren dat mijn moeder het zo verwoordde toen mijn Vader was overleden: ik blijf nu gewoon half over, zo voelt dat.
En zo is het ook.

[Erasmiaan]

We moeten niet vergeten om te onthouden vanaf wanneer God de geboden heeft gegeven.
Dat is niet in het paradijs toen er nog geen zondeval was geweest.
Pas bij Mozes is de wet er gekomen.
Ook die van: gij zult niet echtbreken!
Dus van den beginne kan volgens mij niet duiden op de toestand in het paradijs.
Maar gewoon vanaf het moment dat de wet gegeven is. Hoe het dan voor die tijd was, dat weet ik niet. Misschien is dat wel een onderwerp voor een nieuw topis?

Adam kreeg de wet in zijn hart afgedrukt (onderscheid tussen goed en kwaad). Dus van den beginne duidt zeker op het paradijs, omdat dat het enige moment geweest is ook, dat het huwelijk volmaakt was. Bij Mozes niet meer, hij gaf toch een uiterste regel om te scheiden?

[joepie]

Blijft natuurlijk staan dat wij zondig zijn. En dat er situaties zijn dat het haast onmogelijk lijkt om bij elkaar te blijven.
Laten we dan vooral niet vergeten dat God altijd wil helpen, als we met onze noden naar Hem gaan.
Is er echt geen andere weg dan die van uit elkaar gaan (vanwege de hardigheid van één van twee hart) dan blijft er denk ik niet anders over dan alleen te blijven.
Maar ook incest, mishandeling, overspel enz hoeven geen reden te zijn om te scheiden. Wel reden om in therapie en behandeling te gaan. Zeker wel. En dan kan er soms een hele lange weg moeten worden afgelegd, maar ik heb in mijn omgeving alle drie de zaken meegemaakt binnen huwelijken, waar uiteindelijk geen scheiding is gekomen. En waar na (soms jaren soms sneller) wel degelijk weer een éénheid in de juiste zin is gekomen. Waar God het : niet scheiden; heeft gezegend.
Waar de liefde voor elkaar weer is gaan opbloeien omdat er tenminste één was die trouw wilde blijven aan de huwelijksbelofte.

[joepie]

We moeten niet vergeten om te onthouden vanaf wanneer God de geboden heeft gegeven.
Dat is niet in het paradijs toen er nog geen zondeval was geweest.
Pas bij Mozes is de wet er gekomen.
Ook die van: gij zult niet echtbreken!
Dus van den beginne kan volgens mij niet duiden op de toestand in het paradijs.
Maar gewoon vanaf het moment dat de wet gegeven is. Hoe het dan voor die tijd was, dat weet ik niet. Misschien is dat wel een onderwerp voor een nieuw topis?

Adam kreeg de wet in zijn hart afgedrukt (onderscheid tussen goed en kwaad). Dus van den beginne duidt zeker op het paradijs, omdat dat het enige moment geweest is ook, dat het huwelijk volmaakt was. Bij Mozes niet meer, hij gaf toch een uiterste regel om te scheiden?

Uiteindelijk heeft Mozes een scheidbrief gegeven vanwege de hardheid van de harten. Niet omdat : Gij zult niet echtbreken ineens maar in somige gevallen gold.
Dat bleef gewoon staan.
Dat was Gods gebod.

! Kor 7: 10 Doch den getrouwden gebiede niet ik, maar de Heere, dat de vrouw van den man niet scheide.

Matth. 19: 6 Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.

[Erasmiaan]

We moeten niet vergeten om te onthouden vanaf wanneer God de geboden heeft gegeven.
Dat is niet in het paradijs toen er nog geen zondeval was geweest.
Pas bij Mozes is de wet er gekomen.
Ook die van: gij zult niet echtbreken!
Dus van den beginne kan volgens mij niet duiden op de toestand in het paradijs.
Maar gewoon vanaf het moment dat de wet gegeven is. Hoe het dan voor die tijd was, dat weet ik niet. Misschien is dat wel een onderwerp voor een nieuw topis?

Adam kreeg de wet in zijn hart afgedrukt (onderscheid tussen goed en kwaad). Dus van den beginne duidt zeker op het paradijs, omdat dat het enige moment geweest is ook, dat het huwelijk volmaakt was. Bij Mozes niet meer, hij gaf toch een uiterste regel om te scheiden?

Uiteindelijk heeft Mozes een scheidbrief gegeven vanwege de hardheid van de harten. Niet omdat : Gij zult niet echtbreken ineens maar in somige gevallen gold.
Dat bleef gewoon staan.
Dat was Gods gebod.

! Kor 7: 10 Doch den getrouwden gebiede niet ik, maar de Heere, dat de vrouw van den man niet scheide.

Matth. 19: 6 Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.

Ja, dat ontken ik toch ook nergens? Maar het gaat er mij om dat "in den beginne" wel degelijk op het paradijs slaat. (met deze letterlijke tekst begint de bijbel notabene)

[JolandaOudshoorn]

Maar ook incest, mishandeling, overspel enz hoeven geen reden te zijn om te scheiden. Wel reden om in therapie en behandeling te gaan. Zeker wel. En dan kan er soms een hele lange weg moeten worden afgelegd, maar ik heb in mijn omgeving alle drie de zaken meegemaakt binnen huwelijken, waar uiteindelijk geen scheiding is gekomen. En waar na (soms jaren soms sneller) wel degelijk weer een éénheid in de juiste zin is gekomen. Waar God het : niet scheiden; heeft gezegend.
Waar de liefde voor elkaar weer is gaan opbloeien omdat er tenminste één was die trouw wilde blijven aan de huwelijksbelofte.

Natuurlijk is het mooi als mensen elkaar na heel veel leed toch weer elkaar vinden. Maar ze moeten allebei willen meewerken. Als de man geen spijt betuigd na zijn zonde van incest of overspel, als hij niet in therapie is, dan kan je alleen ook niet meer verder

[Gabrielle]

[quote="GabrielleEr staat toch letterlijk dat zij één vlees zullen zijn ?
Waarom vergeestelijken of andere uitleg daaraan geven ?
Lees wat er staat !

kanttekenaren zeggen dit:
7) aanhangen,
Of aankleven. Het Griekse woord is genomen bij gelijkenis van twee verscheiden dingen, die door lijm aan elkander vastgemaakt zijn.

8) één vlees zijn,
Dat is, als één lichaam, of als één mens; {#1Co 6:16 Efe 5:31}.

één geheel, dus geest, ziel en lichaam volgens mij. Mee eens?[/quote]
\
helemaal

[joepie]

Natuurlijk is het mooi als mensen elkaar na heel veel leed toch weer elkaar vinden. Maar ze moeten allebei willen meewerken. Als de man geen spijt betuigd na zijn zonde van incest of overspel, als hij niet in therapie is, dan kan je alleen ook niet meer verder

Inderdaad, dat is ook wat ik zeg: vanwege de hardigheid uws harten.
Kan ook zijn dat de "dader" geen therapie wil, of geen berouw heeft over de bedreven zonde, of verder wil met een ander.
Dan blijft er soms geen andere weg over.

Maar dan blijft het gebod wel: Gij zult niet echtbreken.
En gaan we het niet goed praten met een smoes: Mozes gaf een uitweg als er overspel is dan mag het.
Want het mag niet, maar soms is er geen andere weg.

Maar dan zal de achtergebleven persoon niet kunnen hertrouwen om de weg terug ( die van berouw ) open blijft.

[Petrus]

Maar dan zal de achtergebleven persoon niet kunnen hertrouwen om de weg terug ( die van berouw ) open blijft.

Maar wát, als de "zondige" partij overduidelijk te kennen geeft a] geen relatietherapie te willen, b] niet wenst te leven met een gelovige echtgenote, c] weigert af te zien van zondige praktijken en d] vast voornemens is élke poging tot verzoening af te wijzen die de vrouw heeft ondernomen (wat al 4 keer gebeurd is)?????????

Wat blijft er dán over van hetgeen jij stelt: de weg tot berouw blijft open??? Niets dus.

Mede daardoor heeft de kerkenraad besloten toestemming te geven tot een nieuw huwelijk én een zegenbede uitgesproken tot de HEERE.

Ik blijf echter mij scharen achter het aangehaalde stuk en een aantal uitspraken van ds. Pieters zoals die in deze topic is/zijn aangehaald.

[joepie]

Maar dan zal de achtergebleven persoon niet kunnen hertrouwen om de weg terug ( die van berouw ) open blijft.

Maar wát, als de "zondige" partij overduidelijk te kennen geeft a] geen relatietherapie te willen, b] niet wenst te leven met een gelovige echtgenote, c] weigert af te zien van zondige praktijken en d] vast voornemens is élke poging tot verzoening af te wijzen die de vrouw heeft ondernomen (wat al 4 keer gebeurd is)?????????

Wat blijft er dán over van hetgeen jij stelt: de weg tot berouw blijft open??? Niets dus.

Mede daardoor heeft de kerkenraad besloten toestemming te geven tot een nieuw huwelijk én een zegenbede uitgesproken tot de HEERE.

Ik blijf echter mij scharen achter het aangehaalde stuk en een aantal uitspraken van ds. Pieters zoals die in deze topic is/zijn aangehaald.

Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.