Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[helma]

Als de muziek en de woorden samenstemmen; en je diep verwonderd bent over wie de Heere is, dan mag je dat in dankbaarheid ontvangen.
Muziek is een gave en een middel wat de Heere gegeven heeft, ook in het dienen van Hem.
In de Bijbel zie je toch ook dat muziek nauw verweven is met het dienen van God!

[Herman]

Soms vind ik het ook wel ingewikkeld. Zonder ook maar een letter te willen afdoen aan het geluk en ervaring die ds. Doornenbal beschrijft, wanneer is het een emotionele verrukking van je zelf en wanneer is het een geestelijke ervaring?

Deze ervaring hangt zonder meer samen met Gods Woord, dus dan lijkt het me tamelijk duidelijk. Daarnaast blijkt altijd uit de opvolgende vruchten of deze ervaring meer aan God verbindt of niet. Het is voor een beginnend christen vaak onduidelijk of je iets als een geestelijke ervaring moet duiden en daarom wordt het vaak in ongeloof verworpen. Dan gaat de troost ontbreken en dat is nu juist iets van de vrucht van de Geest.

[DDD]

Welke samenhang met Gods Woord zie je dan in dit voorbeeld?

[Herman]

Vanavond is het tijd om de adventspreek van ds J.T. Doornenbal te herlezen over Jesaja 11:10 waarboven de titel staat: bevindelijke duisternis en het Kerstlicht boven de Veluwe.

Afgelopen vrijdag en zaterdag was ik op de Veluwe. Zondag preek weer herlezen. Merkwaardig hoe boeiend een preek kan zijn, ook al ken je hem grotendeels.

Dat is toch de preek die hij hield na een geestelijke ervaring in de trein, op weg maar de plaats waar hij moest preken?

Inderdaad. Hij heeft een reis gemaakt van Oene naar Ridderkerk, waar hij voorging in een zendingsdienst, december 1961. Het staat beschreven in het boek van Bart Jan Spruyt: Romantiek en stichtelijkheid, nagelaten geschriften van ds. J.T. Doornenbal.

Ds. Doornenbal schrijft daarover:

De tocht over de Veluwe en heel deze avond is er een geweest om nooit meer te vergeten, zo vol en gelukkig dat ik geen woorden zal kunnen vinden om er ook maar het minste van te zeggen. Het dalende zonlicht bescheen de bossen, de aarde was licht besneeuwd, de hemel erboven als geopend, en heel de natuur was enkel vrede. De omtrekken van de bomen en bossen waren duidelijk afgetekend tegen dat onwerkelijke licht en overgoten met een schoonheid die niet meer van deze wereld leek. De weg vóór ons door de bossen leek regelrecht de hemel in te lopen, waar in het Westen donkere wolkenstrepen lagen in de heldere lucht en de hemel de aarde raakte.
Wat later in de avond werd het witte licht roodachtig gekleurd en de dingen der aarde werden nog wonderlijker, het was een betoverend licht, dat zelfs de lelijkste huizen mooi maakte. Dan stroomt het hart vol van het wonder, van vrede en zaligheid, er is dan iets van de hemel, die de avond één geheel leek met de aarde, iets van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde die wij verwachten, en dat het hart doet juichen van vreugde.

En vervolgens eindigt hij de genoemde preek:

En dan mag u nog zingen straks, in de eenzaamheid van uw woning, en in de donkerheid van uw zielenacht: 'Maar de Heer zal uitkomst geven, Hij die 's daags Zijn gunst gebiedt, ik zal in dit vertrouwen leven, en dat melden in mijn lied'. En dan leidt het licht door de donkerheid, tot daar. Ik heb er vanavond nog even bij gedacht, bij dat onbeschrijfelijke licht over de bossen en de heuvels van de Veluwe, tot daar waar de zon nooit meer ondergaat en waar de maan haar schijnsel nooit meer in zal trekken, want aldaar zal geen nacht meer wezen, en geen donkerheid, en geen strijd, en geen zending. De vrede van Sions kinderen zal groot zijn, want daar blijft een ruste over voor het volk van God. Amen.

Dit vond ook allemaal nog eens plaats nadat hij in juli een beroep naar Arnemuiden heeft aangenomen, maar hij is nooit effectief naar die plaats gegaan. "God of satan hebben mij verhinderd om te gaan," schrijft hij daar zelf over. Vanuit deze situatie van absolute geestelijke duisternis houdt hij deze preek. De natuurervaring staat overigens in tussen de zondagse bediening van het Woord uit Jesaja 9:1 en deze preek.

[parsifal]

Meer aan het luisteren met oudste zoon: The last battle uit de Narnia serie van C.S. Lewis.

Dit is wel mooi citaat rond Kerst:

Tirian looked round again and could hardly believe his eyes. There was the blue sky overhead, and grassy country spreading as far as he could see in every direction, and his new friends all round him laughing. “It seems, then,” said Tirian, smiling himself, “that the stable seen from within and the stable seen from without are two different places.”
“Yes,” said the Lord Digory. “Its inside is bigger than its outside.”
“Yes,” said Queen Lucy. “In our world too, a stable once had something inside it that was bigger than our whole world.” It was the first time she had spoken, and from the thrill in her voice, Tirian now knew why. She was drinking everything in even more deeply than the others. She had been too happy to speak.

[-DIA-]

Ds. M. Karens
Een Toevlucht van geslacht tot geslacht
In dit boekje legt de auteur de boodschap van Psalm 90 in 25 meditaties aan het hart van de lezer.
Op de achterkant lees ik o.a.:
Psalm 90, de 'oudejaarspsalm', gaat over het leven van elk mens in eeuwigheidslicht. Mozes, de man Gods, wijst op de vergankelijkheid van dit aardse leven. In zijn gebed horen we over Gods toorn, over zonde en dood, over menselijke broosheid, maar ook over Gods grootheid en genade. Het ene geslacht gaat en het andere geslacht komt...enz.
Het boekje ontving ik van de kerk bij het jaarlijkse 'kerstpakket'. En het boek erbij vindt ik altijd weer het allermooiste uit het hele pakket.

[Anselmus]

Meer aan het luisteren met oudste zoon: The last battle uit de Narnia serie van C.S. Lewis.

Dit is wel mooi citaat rond Kerst:

Tirian looked round again and could hardly believe his eyes. There was the blue sky overhead, and grassy country spreading as far as he could see in every direction, and his new friends all round him laughing. “It seems, then,” said Tirian, smiling himself, “that the stable seen from within and the stable seen from without are two different places.”
“Yes,” said the Lord Digory. “Its inside is bigger than its outside.”
“Yes,” said Queen Lucy. “In our world too, a stable once had something inside it that was bigger than our whole world.” It was the first time she had spoken, and from the thrill in her voice, Tirian now knew why. She was drinking everything in even more deeply than the others. She had been too happy to speak.

Voor 2026 deze opnieuw op mijn lijstje gezet, samen met andere boeken van Lewis.

Vandaag lees ik de 'Meester van de zwarte molen' (Krabat) uit. Boek uit mn comfortzone, verhaal uit de tijd van de middeleeuwen.

Morgen nog 'Jij mag alles zijn' uitlezen. Het vertelt het verhaal van een meisje met een moeder die door een depressie heen gaat, beschreven vanuit kindperspectief. Lastig altijd of een volwassene dit perspectief schetst of dat dit ook werkelijk zo werkt in het hoofd van kinderen.

Het laatste uit te lezen boek van mijn 2025- stapel is 'Zolang de citroenbomen bloeien'. Goedgeschreven debuutroman van Zoulfa Katouh over de oorlog in Syrië en de onmogelijke keuzes waar mensen voor staan. Het boek heeft wel iets weg van 'Noem mijn naam', met het verschil dat dit boek beter uitgewerkt is in de details, waardoor je de sfeer van het land beter proeft.

Intussen is in mijn hoofd een leesstapel voor 2026 aan het rijpen. Tips zijn welkom.

[Geeske_1991]

Weldadigheden van een verbonds-God zijnde een verhaal van eenige van des Heeren handelingen in voorzienigheid en genade met John Warbuton

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

[Tiberius]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

[FlyingEagle]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

Lijkt me interessant. Ben benieuwd wat je vind van zijn argumenten dat het evangelie van Johannes niet door de apostel is geschreven maar door Johannes de Oudere een man uit de bredere discipelkring.

[Herman]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

Lijkt me interessant. Ben benieuwd wat je vind van zijn argumenten dat het evangelie van Johannes niet door de apostel is geschreven maar door Johannes de Oudere een man uit de bredere discipelkring.

Het is een matige argumentatie. Het stoelt op de gedachte van Papias, dat twee Johannessen hebben bestaan. Daarnaast situeert Van Kooten de schrijver van het evangelie in Jeruzalem (op basis van zijn 'ontdekking' van Johannes 5:2). En om daar dan wat inhoud aan te geven, schrijft hij wat alinea's over schrijverschap in Jeruzalem in de eerste eeuw, maar dat is geen bewijs. Dat is voor de aardigheid.

[Tiberius]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

Lijkt me interessant. Ben benieuwd wat je vind van zijn argumenten dat het evangelie van Johannes niet door de apostel is geschreven maar door Johannes de Oudere een man uit de bredere discipelkring.

Ik weet niet of ik een persoon ben om dat te kunnen beoordelen, maar vind het wel interessant om te lezen.
Voor nu ben ik pas op pagina 37 van de ruim 400.

[DDD]

Ik las erover in het ND en ben ook wel benieuwd.

[helma]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

Lijkt me interessant. Ben benieuwd wat je vind van zijn argumenten dat het evangelie van Johannes niet door de apostel is geschreven maar door Johannes de Oudere een man uit de bredere discipelkring.

Zijn argument vond ik niet heel sterk. Hij spreekt erover in de ongelooflijke podcast. Wel een heel interessante aflevering!

https://www.nporadio1.nl/podcasts/de-on ... van-kooten

[FlyingEagle]

‘Echo’s van het goede nieuws’ van Geurt Henk van Kooten

Lijkt me interessant. Ben benieuwd wat je vind van zijn argumenten dat het evangelie van Johannes niet door de apostel is geschreven maar door Johannes de Oudere een man uit de bredere discipelkring.

Zijn argument vond ik niet heel sterk. Hij spreekt erover in de ongelooflijke podcast. Wel een heel interessante aflevering!

https://www.nporadio1.nl/podcasts/de-on ... van-kooten

Vond ik ook. Hij geeft ook wel duidelijk aan dat de evangeliën historisch betrouwbaar zijn, dat kun je ook niet van elke theoloog zeggen.