SGP'er mijdt voetbalwedstrijden
-
Ar-Jan
In Apeldoorn is er een christelijke sportvereniging (CSV Apeldoorn) waar deze regels gelden. Wanneer je de scheidsrechter of de tegenstander uitkaffert, word je daar op aangesproken.rekcor schreef:Idd, een constructieve houding zou zijn: ga eens met die voetbalclubs praten. Vraag hun op de man af: wat vinden jullie nou van al dat gevloek en gescheld?
Misschien kom je samen tot afspraken: op onze club wordt geen lelijke taal gebezigd.
Dat is veeel beter dan je neus ophalen, mopperen, etc cetera.
Bij diverse clubs in onze stad staan overigens borden van de Bond tegen het vloeken. Prima actie!
De SGP heeft zichzelf altijd wel heel nadrukkelijk de profetenmantel toegeëigend. Hoevaak is Jeremia in de vergaderzalen niet geciteerd: "O land, land, land..."?olfie schreef:Ik dacht zelf altijd dat men wilde 'regeren' met Gods Woord en de geboden als leidraad. Dat ze daarbij ook wilden evangeliseren... natuurlijk stralen ze iets uit, maar bewust evangeliseren dat vraag ik me echt af hoor..Miscanthus schreef:volgens mij is dit nu juist datgene wat de SGP van alle andere partijen onderscheidt, namelijk dat ze dat nadrukkelijk niet willen scheiden.olfie schreef:[M.i. is een evangelist ook heel iemand anders dan een politicus.
Laten we deze taken netjes scheiden.
.
Ondanks alle commentaar [zoals gebruikelijk?] kan ik de 'postbode' volkomen begrijpen, ik ben ook voorstander voor de 'heggen en steggen' politiek, maar soms moet je zeggen "tot hiertoe en niet verder". M.i. is het in dit geval het beste om de voetbalsupporter in een andere setting op te zoeken. Langs de lijn is deze meestal voor rede niet vatbaar en zal het alleen maar als een rode lap op een stier werken en zal men nog harder gaan vloeken, want immers 'zijn' club staat achter o.i.d. Praktisch christendom is in het geval van 'voetbalschandalisme' het beste om het bord van de Bond neer te zetten en verder gewoon weg te blijven. Of doe zoals in Groningen gebeurt, hang een camera op die in het geval van een vloek gaat registreren en ga na afloop even langs de man/vrouw, gegarandeert zal deze schuld betuigen en belooft hij/zij niet weer te vloeken mits zijn/haar club niet verliest.
-
Q!
Klopt... een keer langsgaan en met een wijzend vingertje er gaan staan, dat zal niet echt werken.Erasmiaan schreef:Komende zaterdag verwacht ik dus memento, miscanthus, plebe, in het voetbalstadion, voor de tribunes, al waarschuwende.
Ik kan je een ding melden, het gevloek zal niet afnemen. En je geloofwaardigheid zal niet toenemen.
Maar ik ben zelf ook lid van een sportvereniging en daar wordt ook wel eens gevloekt... als ik als lid als je verteld dat je er moeite mee hebt houden ze er wel rekening mee... en als je vervolgens eens er over doorpraat kan je ze zelfs wel overtuigen dat het eigenlijk nergens op slaat, je gelooft niet in God dus waarom zou je dan vloeken? Velen zien dan ook wel in dat het geen nut heeft, hoewel het vaak zo is ingesleten dat ze het wel moeilijk afleren.
Een band met die mensen hebben is wel belangrijk, als ze je niet kennen of niet respecteren zullen ze inderdaad niet snel naar je luisteren.... maar de vraag is dan of het dus zo verstandig is zo'n club te vermijden, of dat het juist goed is om als christenen in een seculiere club te integreren.
Een van mijn predikanten speelde in zijn vorige gemeente fanatiek volleyball, en koos er bewust voor om niet lid te worden van de christelijke volleyball-vereniging in zijn woonplaats, maar van een seculiere volleyball-vereniging...
Kunnen we ons daar wat biij voorstellen? Mijden we niet vaak contact met mensen omdat ze niet geloven en bewust zondigen, terwijl we juist wat voor ze kunnen betekenen als we zorgen dat we met hen in contact komen? En welke manier van evangelisatie is nou effectiever, als wildvreemde op straat staan en ze willen overtuigen, of als vriend / teamgenoot een band met ze te hebben en van daaruit wat vabn je geloof uit te dragen?
Waar praten we eigenlijk over? Niet ADO Den Haag of Feyenoord, maar V-e-e-n-e-n-d-a-a-l. Zeg maar: ChristenUnie-city. Ga eens op zaterdag naar DOVO of GVVV, de twee toppers uit dat dorp. Ik weet heel zeker dat 80 procent van het publiek op zijn taalgebruik is aan te spreken.
Ik ken plaatsen waar zeg maar SGP bijna alleen heerser is [dus nog rechtser dan CU-city Veenendaal waar ik niet graag zou komen op het voetbal veld [maar laten we eerlijk zijn niet alleen op het voetbal veld, wacht dacht je van de zgn. keten]. Nogmaals ik ben sterk voorstander van evangelisatie maar kies dan wel de juiste plekken/omstandigheden uit.
Gaat het in de huidige discussie over de spelers of over de supporters? Ik denk dat de spelers in vergelijking tot de supporters gedisciplineerder zijn. Nogmaals men is best aan te spreken maar niet tijdens de wedstrijdt. Ik heb het al eens eerder aangeboden in een [ver verleden] discussie, ik ga met je mee langs de lijn en wil met jou evangeliseren en dan gaan we samen kijken naar het resultaat. Goed?Marnix schreef:Klopt... een keer langsgaan en met een wijzend vingertje er gaan staan, dat zal niet echt werken.Erasmiaan schreef:Komende zaterdag verwacht ik dus memento, miscanthus, plebe, in het voetbalstadion, voor de tribunes, al waarschuwende.
Ik kan je een ding melden, het gevloek zal niet afnemen. En je geloofwaardigheid zal niet toenemen.
Maar ik ben zelf ook lid van een sportvereniging en daar wordt ook wel eens gevloekt... als ik als lid als je verteld dat je er moeite mee hebt houden ze er wel rekening mee... en als je vervolgens eens er over doorpraat kan je ze zelfs wel overtuigen dat het eigenlijk nergens op slaat, je gelooft niet in God dus waarom zou je dan vloeken? Velen zien dan ook wel in dat het geen nut heeft, hoewel het vaak zo is ingesleten dat ze het wel moeilijk afleren.
Een band met die mensen hebben is wel belangrijk, als ze je niet kennen of niet respecteren zullen ze inderdaad niet snel naar je luisteren.... maar de vraag is dan of het dus zo verstandig is zo'n club te vermijden, of dat het juist goed is om als christenen in een seculiere club te integreren.
Een van mijn predikanten speelde in zijn vorige gemeente fanatiek volleyball, en koos er bewust voor om niet lid te worden van de christelijke volleyball-vereniging in zijn woonplaats, maar van een seculiere volleyball-vereniging...
Kunnen we ons daar wat biij voorstellen? Mijden we niet vaak contact met mensen omdat ze niet geloven en bewust zondigen, terwijl we juist wat voor ze kunnen betekenen als we zorgen dat we met hen in contact komen? En welke manier van evangelisatie is nou effectiever, als wildvreemde op straat staan en ze willen overtuigen, of als vriend / teamgenoot een band met ze te hebben en van daaruit wat vabn je geloof uit te dragen?
Het gaat over sporters én supportersEppie schreef:Waar praten we eigenlijk over? Niet ADO Den Haag of Feyenoord, maar V-e-e-n-e-n-d-a-a-l. Zeg maar: ChristenUnie-city. Ga eens op zaterdag naar DOVO of GVVV, de twee toppers uit dat dorp. Ik weet heel zeker dat 80 procent van het publiek op zijn taalgebruik is aan te spreken.
Ik ken plaatsen waar zeg maar SGP bijna alleen heerser is [dus nog rechtser dan CU-city Veenendaal waar ik niet graag zou komen op het voetbal veld [maar laten we eerlijk zijn niet alleen op het voetbal veld, wacht dacht je van de zgn. keten]. Nogmaals ik ben sterk voorstander van evangelisatie maar kies dan wel de juiste plekken/omstandigheden uit.
Gaat het in de huidige discussie over de spelers of over de supporters? Ik denk dat de spelers in vergelijking tot de supporters gedisciplineerder zijn. Nogmaals men is best aan te spreken maar niet tijdens de wedstrijdt. Ik heb het al eens eerder aangeboden in een [ver verleden] discussie, ik ga met je mee langs de lijn en wil met jou evangeliseren en dan gaan we samen kijken naar het resultaat. Goed?Marnix schreef:Klopt... een keer langsgaan en met een wijzend vingertje er gaan staan, dat zal niet echt werken.Erasmiaan schreef:Komende zaterdag verwacht ik dus memento, miscanthus, plebe, in het voetbalstadion, voor de tribunes, al waarschuwende.
Ik kan je een ding melden, het gevloek zal niet afnemen. En je geloofwaardigheid zal niet toenemen.
Maar ik ben zelf ook lid van een sportvereniging en daar wordt ook wel eens gevloekt... als ik als lid als je verteld dat je er moeite mee hebt houden ze er wel rekening mee... en als je vervolgens eens er over doorpraat kan je ze zelfs wel overtuigen dat het eigenlijk nergens op slaat, je gelooft niet in God dus waarom zou je dan vloeken? Velen zien dan ook wel in dat het geen nut heeft, hoewel het vaak zo is ingesleten dat ze het wel moeilijk afleren.
Een band met die mensen hebben is wel belangrijk, als ze je niet kennen of niet respecteren zullen ze inderdaad niet snel naar je luisteren.... maar de vraag is dan of het dus zo verstandig is zo'n club te vermijden, of dat het juist goed is om als christenen in een seculiere club te integreren.
Een van mijn predikanten speelde in zijn vorige gemeente fanatiek volleyball, en koos er bewust voor om niet lid te worden van de christelijke volleyball-vereniging in zijn woonplaats, maar van een seculiere volleyball-vereniging...
Kunnen we ons daar wat biij voorstellen? Mijden we niet vaak contact met mensen omdat ze niet geloven en bewust zondigen, terwijl we juist wat voor ze kunnen betekenen als we zorgen dat we met hen in contact komen? En welke manier van evangelisatie is nou effectiever, als wildvreemde op straat staan en ze willen overtuigen, of als vriend / teamgenoot een band met ze te hebben en van daaruit wat vabn je geloof uit te dragen?
Tijdens een wedstrijd mensen aanspreken schiet inderdaad niet op, ze komen om voetbal te zien, niet om naar allerlei verhalen te luisteren.... dus dat kan je dan beter na afloop in de kantine of zo doen 
Ik ken deze postbode persoonlijk en ik kan zeggen dat ik veel respect voor hem heb. Zo waren wij een keer op vakantie. Zo ongeveer 120 km buiten zijn woonplaats. Wij maakten een wandeling in het bos. Daar zaten wat opgeschoten jongelui een huiten huisje te slopen, te roken en wat verveeld rond te hangen. Hij ging er heen en hij sprak ze aan. Hij begon over het weer en zo bracht hij het weer, de natuur in verband met de schepping. Zo mocht hij wat evangeliseren. Dat vind ik prachtig.
Ook probeert hij vaak een gesprek te sturen. Of zoiets van: Maar dat is niet het belangrijkste, het belangrijkste is dat je de Heere mag kennen. Hij grijpt juist elk moment aan om te praten over "zijn God".
Als hij misschien van zichzelf weet dat hij niet sterk is langs de kantlijn (waar bijna niemand tijd heeft om te praten want anders mist hij een doelpunt) dan kan ik het begrijpen dat hij daar niet graag heen gaat. Dat hij het erg vind. Maar misschien ligt hij thuis wel op zijn knien (ik weet wel bijna zeker dat hij voor die mensen bidt) dan hoeven wij daar niet over te oordelen.
Wat ik niet echt positief vind is om het zo te promoten in de krant. Net of wij beter zijn. Een beetje jammer.
Hiermee ontkracht ik het Woord niet om te gaan in de heggen en te steggen, maar er staat ook nog zo iets als: Geen paar'len voor de zwijnen werpen.
Ik denk dat iedereen "in zijn gemoed ten volle verzekerd moet zijn en in deze zijn verantwoording moet kennen".
Ook probeert hij vaak een gesprek te sturen. Of zoiets van: Maar dat is niet het belangrijkste, het belangrijkste is dat je de Heere mag kennen. Hij grijpt juist elk moment aan om te praten over "zijn God".
Als hij misschien van zichzelf weet dat hij niet sterk is langs de kantlijn (waar bijna niemand tijd heeft om te praten want anders mist hij een doelpunt) dan kan ik het begrijpen dat hij daar niet graag heen gaat. Dat hij het erg vind. Maar misschien ligt hij thuis wel op zijn knien (ik weet wel bijna zeker dat hij voor die mensen bidt) dan hoeven wij daar niet over te oordelen.
Wat ik niet echt positief vind is om het zo te promoten in de krant. Net of wij beter zijn. Een beetje jammer.
Hiermee ontkracht ik het Woord niet om te gaan in de heggen en te steggen, maar er staat ook nog zo iets als: Geen paar'len voor de zwijnen werpen.
Ik denk dat iedereen "in zijn gemoed ten volle verzekerd moet zijn en in deze zijn verantwoording moet kennen".
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.