Gelezen (geloofsopbouwend)

[J.C. Philpot]

Bent u al weleens bang geweest voor God? Zo niet, dan bent u niet eens begonnen om de volle werkelijkheid van de heilige God en van uw zondige leven te beseffen. Wanneer u God begint te vrezen, zult u vragen: hoe kan ik voor God bestaan? Ik geloof dat de grootste dwaasheid van onze tijd is dat de toorn van God niet meer gevreesd wordt.

Ds. W. Busch

[J.C. Philpot]

O, hoe heerlijk spreekt iemand, wanneer zijn lippen worden aangestoken door de vurige kool van het altaar, terwijl hij de brandende kracht van de waarheid niet slechts in het diepst van zijn ziel gevoelt, maar zelfs ook op de lippen, waarmee hij spreekt! Merk op, hoe in zulke ogenblikken zelfs zijn woorden trillen. Is het u in deze gebedssamenkomst niet opgevallen, hoe de stem van twee smekende broeders beefde en hun lichaam trilde, omdat niet slechts hun hart was aangeraakt, zoals ik dat van u allen hoop, maar omdat ook hun lippen waren aangeraakt en hun spraak daardoor was beïnvloed? Broeders, wij hebben de Geest van God nodig om ons de mond te openen, opdat wij de lof van de Heere mogen verkondigen, anders zullen wij niet spreken met macht.

Ds. C.H. Spurgeon

[J.C. Philpot]

De reinigende fontein voor zonde en onreinheid werd eens en voor altijd geopend toen "het Lam van God" werd geslacht en Zijn kostbaar bloed vergoten werd; maar voor de zondaar is de dag van Golgotha pas werkelijk en persoonlijk de dag van verlossing wanneer zijn ogen worden geopend voor de ware betekenis van het verlossingswerk dat daar volbracht werd, en wanneer de Geest van God het bloed van Jezus, Zijn gerechtigheid en Zijn hogepriesterlijk werk toepast op zijn eigen nood.

Zo zal het "op die dag" ook met Israël als volk zijn. De fontein zal dan worden geopend "voor het huis van David en de inwoners van Jeruzalem", omdat "dan de ogen van de blinden zullen worden geopend" – voor het eerst om het Lam van God te aanschouwen en om de verzoenende waarde en kracht te begrijpen van het offer dat Hij eens bracht voor de zonden van velen. (...)

Ja, Israël zal "op die dag" de wonderbaarlijke en eeuwige kracht ervaren van het bloed van Jezus, hun Messias, Gods Zoon, dat reinigt van alle zonde. In een geheel andere en gezegende betekenis zal dat angstaanjagende gebed, eens in onwetendheid uitgesproken – "Zijn bloed kome over ons en onze kinderen" – dat het Joodse geweten door alle eeuwen heen heeft achtervolgd en, zoals het bloed van Abel, de vloek van Kaïn over het hele volk heeft gebracht, "op die dag" in vervulling gaan. Het zal dan over hen zijn tot leven en niet tot dood, tot reiniging en niet tot verontreiniging.

David Barron (1855–1926)

[J.C. Philpot]

Hij had zeker zijn eigen gedachten moeten kennen, en geleid door de Heilige Geest geeft hij ons als uitleg van het visioen niet: "Zo zegt de Heere: mijn stervende Kerk zal hersteld worden," maar: "Ik zal mijn volk uit hun graven brengen en hen naar het land Israël leiden… De betekenis van onze tekst, zoals die door de context wordt onthuld, is overduidelijk, als woorden tenminste iets betekenen: ten eerste dat er een politieke terugkeer van de Joden zal zijn naar hun eigen land en hun eigen nationaliteit; en ten tweede is er in de tekst en in de context een zeer duidelijke verklaring dat er een geestelijk herstel zal plaatsvinden, een bekering van de stammen van Israël.

Ds. C.H. Spurgeon

From his sermon entitled The Restoration and Conversion of the Jews - Ezekiel 37:1-10)

[Lilian1975]

Hij had zeker zijn eigen gedachten moeten kennen, en geleid door de Heilige Geest geeft hij ons als uitleg van het visioen niet: "Zo zegt de Heere: mijn stervende Kerk zal hersteld worden," maar: "Ik zal mijn volk uit hun graven brengen en hen naar het land Israël leiden… De betekenis van onze tekst, zoals die door de context wordt onthuld, is overduidelijk, als woorden tenminste iets betekenen: ten eerste dat er een politieke terugkeer van de Joden zal zijn naar hun eigen land en hun eigen nationaliteit; en ten tweede is er in de tekst en in de context een zeer duidelijke verklaring dat er een geestelijk herstel zal plaatsvinden, een bekering van de stammen van Israël.

Ds. C.H. Spurgeon

From his sermon entitled The Restoration and Conversion of the Jews - Ezekiel 37:1-10)

Ik zou toch lezen wat de apostelen zelf hiervan vinden: . Dat is m.i. wat anders wat (zelfs Spurgeon) iemand anders ervan vindt.
Hieronder volgt een tekst wat ik heb gelezen. En hier nu plaats.en is voor mij ook een antwoord waarom de apostelen en de Heere Jezus niet spreken over een geestelijk herstel etc.

De toepassing van bekende profetie over het herstel van Israël In Ezechiël 37: 26-27 (idem Jer 31: 1, 8-10, 33) door Paulus in 2 Kor 6:16-7:1 wordt toegepast op de gemeente (tempel Gods genoemd. Wanneer Paulus zijn lezers duidelijk maakt dat de gelovigen geen juk met de ongelovigen moet aantrekken omdat zij de tempel van God zijn:
“Want gij zijt de tempel van de levende God, gelijk God gezegd heeft (aanhaling profetie): Ik zal in hen wonen en ik zal onder hen wandelen, en ik zal hun God zijn, en zij zullen mijn volk zijn.” )
Paulus past die profetieën rechtstreeks en zonder enig voorbehoud toe op de gemeente in het heden als het daar bedoelde volk. Volgens Paulus is de gemeente daarmee de vervulling van de OT beloften van het herstel van Israel!

Ezechiël staat in zijn geheel in het kader van de oorzaken van de ballingschap en hoop voor een glorieuze toekomst (H 33-48). In de eeuwen na de ballingschap is er niet veel van te bespeuren. Zo ontstond in de intertestamentaire periode (profetieloze tijdperk na Maleachi) gedachten over een miraculeuze vervulling van die profetieën in een concreet aardse zin. De Messias zou Israël verlossen en weer op de troon van David zitten een periode van vrede en herstel van Israël inluiden. In Lukas zien we die opvattingen terug in opmerkingen van de discipelen als “Die Israël zou verlossen” (Luk 24:21). Ezechiël verwacht een terugbrengen van Zijn schapen uit de volken naar hun land (Ezech 34:11-31, 36:11), Hij zal ze tot één volk maken onder één koning, Mijn knecht David zal Koning over hen zijn….tot in eeuwigheid….Voor hen allen zal er één Herder zijn. (37:22,24,25 en 37:25) en talrijk als de schapen (36:36,37,38, 37:26). In Luk 1:32-33 vinden we dat De Heere Jezus de troon van Zijn vader David geven zal en Hij zal over het huis van Jakob Koning zijn tot in eeuwigheid. Als de goede herder zal Jezus één Herder over één volk zijn, volgens Joh 10:11,16. De andere schapen – heidenen – zal Hij grotelijks vermenigvuldigen en volgens Paulus tot één nieuwe schepping maken door het afbreken van de middelmuur! Die ene nieuwe mensheid, waarvan de heidenen mede-erfgenamen zijn en tot hetzelfde lichaam behoren en medegenoten zijn van de beloften in Christus (Ef 2:14, 15 en 3:6). In Galaten zegt Paulus, nadat hij eerst duidelijk maakt dat gelovigen uit de Joden en heidenen één zijn in Christus, dat zij daarmee Abrahams nageslacht zijn en overeenkomstig de beloften (mv) erfgenamen (Gal 4:26-29). Het visioen van Ezechiël van de ene kudde onder de ene Herder, is daarom vervuld in de gelovigen uit Jood en heiden en die vormen samen de kerk onder die ene Herder (Ik ben de goed Herder, zegt Jezus in Joh).

[Posthoorn]

Juist!
Iemand die hier heel zinnige dingen over zegt, is Bram Maljaars:

https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789402248371

Aanrader!

[Lilian1975]

Juist!
Iemand die hier heel zinnige dingen over zegt, is Bram Maljaars:

https://www.boekscout.nl/shop2/boek/9789402248371

Aanrader!

Inderdaad ook gelezen. Wbt Efraim en heidenen lukt het me niet om te volgen. Maar de rest wel...

[J.C. Philpot]

De prediking van het geloof

Bij dit punt dient evenwel de uiterste waakzaamheid en behoedzaamheid te worden betracht. Immers, het geloof is niet een voorwaarde, door de mens te vervullen, maar de weg waarlangs de Heere ons Zijn weldaden, de vergeving van de zonden en de vernieuwing van het leven, schenkt. Het geloof is geen wettisch artikel, maar één dat op de markt van de vrije genade om niet is te verkrijgen.

Deze prediking snijdt als een scherp mes naar twee kanten. Ten eerste naar de kant van hen die zeggen dit geloof te hebben, zonder kennis van God en van zichzelf te hebben ontvangen. Dit zijn in de diepste grond niet anders dan eigengerechtigde snoevers, die immer over geloof spreken, zonder de Verbondsmiddelaar te kennen. Aan de andere kant stelt deze prediking de mens in zijn ongeloof aan de kaak. Het moet en mag niet normaal zijn niet te geloven. Het ongeloof moet tot in zijn diepste wortels als schuld worden gepreekt, opdat wij de Heilige Geest niet bedroeven, Die in Zijn strafambt juist is gekomen om de wereld te overtuigen van zonde, omdat zij in Christus niet geloven.

In zulk een prediking worden aan zichzelf ontdekten wel tegen de muur gezet, wanneer de eis tot geloof wordt gehoord. Dit kan en mag hun niet worden bespaard. Wanneer echter met gelijke kracht de permissie om te geloven wordt verkondigd, zal alleen door de opening van het Woord en het hart door de Heilige Geest de Christus op de wagen van Zijn Woord in het hart worden ingedragen. Dan kan de mens het niet laten de zoom van ’t kleed van Christus aan te raken. Dat is het komen tot Jezus.

Ds. G. Boer

Bron: "Vorming voor elke dag"

[Iemand]

U weet wat er gebeurt als een portret, wat op een paneel geschilderd is, door vlekken van buitenaf wordt uitgewist: de artiest gooit het paneel niet weg, maar het onderwerp van het portret moet komen en opnieuw poseren, en dan wordt de gelijkenis opnieuw geschilderd op hetzelfde materiaal. Net zo was het met de alheilige Zoon van God. Hij, het beeld van de Vader, kwam en woonde in ons midden, opdat Hij de mensheid, die naar Hem geschapen was, zou vernieuwen en Zijn verloren schapen zou zoeken, zoals Hij zegt in het Evangelie: Ik kwam om te zoeken en zalig te maken wat verloren was, Luk. 19:10. Dit verklaart ook Zijn uitspraak tot de Joden: tenzij een mens opnieuw geboren wordt, Joh. 3:3. Hij verwees niet naar de natuurlijke geboorte van een mens uit zijn moeder, zoals zij dachten, maar naar de wedergeboorte en herschepping van de ziel in het beeld van God.

[Lilian1975]

Vanmorgen in mijn mailbox. Citaat Luther

“Zal men ook de jonge kinderen dopen?” (1)


Uit een brief over de herdoop van twee predikanten, 1528


(…) “Als nu de doop op zich goed is, dan hoeft die niet herhaald te worden, hoewel die ook verkeerd ontvangen werd: doe slechts het verkeerde weg, dan wordt alles goed zonder enige herhaling. Het misbruik neemt het wezen van de zaak niet weg, maar bevestigt daarentegen het wezen van de zaak. Ja, zonder wezen is er zelfs geen misbruik mogelijk. Als nu het geloof meer dan tien jaar na de doop zou komen, waarom zou men dan opnieuw moeten dopen? Dan is immers aan de doop in alles recht gedaan en alles weer goed gekomen? Want de gedoopte gelooft nu zoals de doop vereist. Het geloof is toch niet omwille van de doop, maar de doop omwille van het geloof! Als dan nu het geloof erbij komt, dan heeft de doop het zijne en is de herhaling van de doop vruchteloos.

Als voorbeeld: wanneer een meisje tegen haar zin een man zou nemen, geheel zonder hartelijke huwelijksliefde tot de man, dan beantwoordt zij zeker niet – ook niet voor God! – aan wat van een getrouwde vrouw verwacht mag worden. Nu, na twee jaar huwelijk krijgt zij hem wel lief: moeten zij dan opnieuw verloven, opnieuw de trouwbelofte afleggen en een nieuwe bruiloft houden én daarbij beweren: omdat zij zonder huwelijksliefde zijn vrouw is geworden, dat daarom de voorgaande verloving en bruiloft geen waarde meer zouden hebben? Wie dat wil volhouden, zal zonder meer een dwaas genoemd worden, temeer omdat alles wat niet goed was, nu goed is gekomen en de man die zij op een verkeerde manier heeft aanvaard, nu recht gedaan wordt.

Hetzelfde gebeurt als een volwassen persoon, die zich op verkeerde gronden liet dopen, een jaar later gelovig zou worden. Lieve mensen, denkt u dat zo iemand ook weer opnieuw gedoopt moet worden? Hij heeft immers de goede doop op een verkeerde manier ontvangen – dan zou ik weleens willen weten of zijn verkeerdheid ook de doop verkeerd zou kunnen maken en of het misbruiken en zondigen van mensen sterker is dan de goede en vaste instelling van God? God maakte een verbond met het volk van Israël op de berg Sinaï, velen hebben toen dit verbond niet goed en gelovig aangenomen – wanneer nu hierna deze mensen tot geloof zijn gekomen, moet daarom ook het verbond verkeerd zijn geweest? Zou God dan voor ieder van hen opnieuw op de berg Sinaï moeten komen en het verbond weer vernieuwen?”

Von der Wiedertaufe an zwei Pfarrherren, 1528, WA 26, 159, 35 – 160, 24

[J.C. Philpot]

In alle ware gebed moet er grote nadruk liggen op het bloed van Jezus. Misschien is er geen duidelijker bewijs van een afname in de kracht en geestelijkheid van gebed dan het over het hoofd zien hiervan. Waar het verzoenende bloed buiten beschouwing wordt gelaten—waar het niet erkend wordt, niet ingeroepen, niet als het grote pleidooi wordt aangevoerd—daar ontbreekt het gebed aan kracht. Woorden betekenen niets, welsprekendheid betekent niets, verfijning van taal en schittering van gedachten betekenen niets, en zelfs schijnbare vurigheid betekent niets wanneer het bloed van Christus—de nieuwe en levende weg tot God, het grote pleidooi dat de Almachtige beweegt, dat toegang geeft tot het Heilige der Heiligen—wordt verwaarloosd, ondergewaardeerd en niet tot grondslag wordt gemaakt van elk verzoek.

O, hoe vaak wordt dit over het hoofd gezien in onze gebeden! Hoe vaak wordt het verzoenende bloed van Immanuël genegeerd! Hoe zelden horen we het genoemd worden in het heiligdom, op de preekstoel, in de sociale kring! En toch is het juist dit wat gebed tot gebed maakt bij God. Elk gebed is slechts aanvaardbaar voor God wanneer het opkomt als geurig met het bloed van Christus. Elk gebed wordt slechts verhoord wanneer het het bloed van Christus aanvoert als zijn pleidooi.

Ds. O. Winslow

[J.C. Philpot]

Ja, het is Christus, Christus, Christus die wij moeten prediken; en als wij Hem buitensluiten, sluiten wij de ziel zelf van het evangelie uit. Preken zonder Christus brengen vermaak in de hel. Predikers zonder Christus, zondagsschoolleraren zonder Christus, kringleiders zonder Christus, traktaatverspreiders zonder Christus – wat zijn zij allemaal aan het doen? Zij zetten eenvoudigweg de molen aan het draaien zonder graan in de trechter te doen, dus al hun arbeid is tevergeefs. Als je Jezus Christus buitensluit, ben je slechts de lucht aan het slaan, of ga je ten strijde zonder wapen om de vijand mee te verslaan.

Van alles wat ik zou willen zeggen, is dit de kern: mijn broeders, predik CHRISTUS, altijd en voor eeuwig. Hij is het hele evangelie. Zijn persoon, ambten en werk moeten ons ene grote, allesomvattende thema zijn. De wereld moet nog steeds horen van haar Heiland, en van de weg om tot Hem te komen.

Ds. C.H. Spurgeon

[J de Groot]

„De ware eenheid van Gods Kerk ís er wel, maar zij komt meestal aan deze zijde der eeuwigheid alleen maar op het kerkhof en aan een sterfhuis aan het licht.”
wijlen ds. J. van de Haar