Iemand die werkelijk ziek is zal naar de dokter gaan zonder zich af te vragen: ben ik wel ziek genoeg om naar de dokter te gaan? De dokter zal ook niet zeggen: u mag niet komen want u bent niet ziek genoeg, pas als u die symptomen ervaart mag u bij mij komen.J de Groot schreef: ↑29 mei 2025, 08:08Die gezond zijn hebben de Medicijnmeestef niet van node , maar die ziek zijn .Forummer schreef: ↑29 mei 2025, 08:02God heeft ons gemaakt en Hij ziet in ons de mogelijkheid dat we geloven. Dat het hypercalvinisme dat allemaal wegredeneert door zgn Schrift met Schrift te vergelijken, en vervolgens iedereen die het daar niet mee eens is wegzet als remonstranten, is een grote en zeer gevaarlijke dwaling.J de Groot schreef: ↑29 mei 2025, 06:02 Dus jullie denken werkelijk dat de belijdenis van bijv Psalm 32 door deze stokbewaarder niet is beleefd tijdens zijn bekering ?
We moeten toch Schrift met Schrift vergelijken ?
Hoe kan een mens ooit zalig worden zonder belijdenis van zonde en schuld ?
De Bijbel is niet voor niets zo'n dik boek. Al die verschillende verhalen moesten erin, om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier gaat geloven...
Gods Geest werkt vaak zeer creatief!
Open oren ipv meetlatten is zeer aan te bevelen.
Wie nooit ontdekt is aan de klachten en symptomen van zijn zielekwaal , zal ook nooit tot die Medicijnmeestef gaan .
Zoals ook in de natuurlijke weg niemand naar de dokter gaat , als hij geen lichamelijke kwaal heeft of geen klachten heeft , maar wel een dodelijke kwaal in zich omdraagt , zo zal ook een geestelijk dode ziel nooit tot Christus gaan , als hij niet ontdekt wordt aan zijn dodezieke ziel .
Als dat ontkent wordt , is dat mijns inziens zeker een remonstrants gedachtegoed , en dient dat fel bestreden te worden .
En ja , God heeft ons gemaakt en dat naar Zijn beeld en gelijkenis .
Maar wij hebben gekozen , in het paradijs . En daarom is er van ons nu geen enkele keuze meer te verwachten , van nature .
Dat kan alleen door het werk van een Drie - Enig God .
Het probleem is niet zozeer de onmacht van de mens maar de onwil. Zoals ik het eens mooi uitgelegd hoorde: de onmacht van de mens is niet die van iemand die in een brandend huis en er niet uit kan komen omdat er geen deuren zijn maar als iemand die in een brandend huis is en er niet uit kan komen omdat hij weigert de ene deur te gebruiken die hem de kans geeft om uit het huis te komen