Gereformeerde Gemeenten

[huisman]

Dus jullie denken werkelijk dat de belijdenis van bijv Psalm 32 door deze stokbewaarder niet is beleefd tijdens zijn bekering ?
We moeten toch Schrift met Schrift vergelijken ?
Hoe kan een mens ooit zalig worden zonder belijdenis van zonde en schuld ?

God heeft ons gemaakt en Hij ziet in ons de mogelijkheid dat we geloven. Dat het hypercalvinisme dat allemaal wegredeneert door zgn Schrift met Schrift te vergelijken, en vervolgens iedereen die het daar niet mee eens is wegzet als remonstranten, is een grote en zeer gevaarlijke dwaling.

De Bijbel is niet voor niets zo'n dik boek. Al die verschillende verhalen moesten erin, om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier gaat geloven...

Gods Geest werkt vaak zeer creatief!
Open oren ipv meetlatten is zeer aan te bevelen.

Wegredeneren gebeurt hier toch echt door rido, rijssenaar en jij. Als je bij de bekering van de stokbewaarder de trits ellende, verlossing en dankbaarheid niet herkent en wil wegredeneren is er echt iets ernstigs aan de hand.

[MGG]

Als ik Rijssenaar zou zijn , zou me dat wel lukken , onder zo een evenwichtige prediking
Je zou wensen dat iedereen het daar eens mee eens leerde worden , dan waren al deze onzinnige discussies over de karikaturenprediking binnen de Geref Gemeente zo voorbij
Het is toch triest dat we hier iemand uit de Christ Geref Kerken nodig hebben om de Bijbelse volgordelijkheid in de prediking van Wet en daarna Evangelie te verdedigen ? Terwijl een prediking van geloofsactivisme en geloofsautomatisme waarin de mens lijkt te worden terug geworpen op zijn eigen ' kunnen geloven ' en ' moeten geloven ' enz hier als daadwerkelijke waarheid wordt te berde gebracht
Ik vind het erg remonstrants en activistisch overkomen .
Alsof er wat ligt in de mens zelf .

Het geloof blijft een gave Gods . En dat hoor je nu niet .
Alleen door de gave van Gods Geest wordt het geloof zonder ons in ons gewerkt . En als dat er niet bij verteld wordt , is de prediking niet zuiver en appellerend .

Zie de verslagenheid van de Pinksterlingen in Hand 2 .
Zij geloofden niet direct gelijk op het commando van Petrus .
Zij werden eerst verslagen in het hart , door de ontdekking van hun zonden en schulden .

Als we dat weghalen uit de volgordelijkheid van de Bijbelse prediking is het echt een hele gevaarlijke ontwikkeling .

Er is eerst sprake van afkeer van de zonden
Dan van de ommekeer in het leven
En dan van de terugkeer tot God
Niet dat een mens eerst terugkeert tot God en dan pas ervaart dat hij een afkeer heeft van de zonde .
Dat is echt eerst aan de orde .

Dus ik begrijp sommige opmerkingen totaal niet .

Je bevestigt zelf de karikaturen die er heersen over de prediking in de Ger Gem (althans in sommige delen zal ik er zelf aan willen toevoegen) Je laat in je post duidelijk naar voren komen dat je je comfortabeler voelt bij de oude, vertrouwde bekeringsschema's ('een mens kan zich niet bekeren, God moet het doen , etc) dan bij de Bijbelse waarheid (het antwoord van Paulus en Silas)

Daarom nogmaals mijn vraag: als jij de vraag van de stokbewaarder aan jouw dominee zou stellen: welk antwoord zou je willen dat hij gaf?
En vind je dat de stokbewaarder te makkelijk op zichzelf wordt teruggeworpen en het armzalig zou zijn als het van zijn geloof moet afhangen?

De verslagenheid van de Pinksterlingen is weer andere geschiedenis waarbij je inderdaad wel duidelijk zondekennis ziet. Als je dit vergelijkt met de bekering van de stokbewaarder of Levi zie je dat de wijze van wedergeboorte bij iedereen anders is en dat je dit dus niet volgens een bepaald schema kan 'afvinken.'

1. Waarom is de uitspraak de mens kan het niet doen, God moet het doen een bekeringsschema?
2. Kan de mens het wel? Zo ja, uit zichzelf of pas nadat God het werkt?

Het gevaar van passief worden door teveel nadruk op onze onmacht zie ik in, maar dat staat los van de twee vragen.

[Rido91]

Ik lees geen ellendekennis in dit gedeelte. Wel een doodsbenauwde stokbewaarder die zichzelf om het leven wil brengen omdat hij bang is dat er gevangenen ontsnapt zijn en hij dit duur zal moeten bekopen. De man is radeloos maar niet vanwege zijn zonden maar vanwege de straf die hem te wachten staat. De man voelt zich zeker ellendig maar niet vanwege zijn zonden maar door de angst

Zorgvuldig lezen. Zijn poging tot zelfmoord was toen hij dacht dat iedereen weg. Zijn ‘zeer beven’ was nadat Paulus heeft gezegd: Wij zijn allen hier. Hij vroeg om zijn zaligheid. Straf was er niet meer te wachten want alle gevangenen waren er nog.

Je kunt er in leggen wat je wil maar feit is dat er nergens een schuldbelijdenis te vinden is van deze stokbewaarder. Er staat ook niet waarom hij begon te beven, misschien wel alleen uit schrik omdat hij besefte wat hij van plan was om te doen wat mij geen rare reactie lijkt na een poging tot zelfmoord

Dat dit er niet met zoveel woorden staat wil niet zeggen dat het er niet was. Je moet deze gebeurtenis ook lezen in het verband. Dan kom je tot de uitleg die ik vond in de StudieBijbel:

De vraag van de cipier houdt in, dat hij iets van Paulus’ prediking had opgevangen of de woorden van het waarzeggende meisje had gehoord, dat gezegd had dat Paulus en Silas de heilsweg (vs.17) verkondigden. De gebeurtenissen in de gevangenis waren alleen maar een bevestiging van deze woorden.

Paulus en Silas verkondigden de ‘weg der zaligheid’ en dat miste hij. Dat doet uitroepen ‘wat moet ik doen om zalig te worden’?

Nogmaals de StudieBijbel:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
(…)
Op verreweg de meeste plaatsen waar het woord in het NT voorkomt, gaat het om ‘behouden’ in geestelijke zin, dat wil zeggen ‘redden’ van geestelijke ondergang

Je laat nu een stuk weg uit de uitleg van de Studiebijbel wat je wellicht niet aanstaat maat wat er wel staat:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
Het woord houdt in de eerste plaats in ‘in leven behouden’ (zie bv. Mar.5:23), dat wil zeggen redden van de dood of verlossen uit (doods)gevaar. Het staat dan ook tegenover apo-kteinō ‘doden’ (Mar.3:4) en ap-ollumi ‘verloren doen gaan, ombrengen; verliezen’ (Luc.6:9). We lezen bijvoorbeeld over verlossing uit het gevaar van schipbreuk (Mat.8:25; Hand.27:20,31), verdrinking (Mat.14:30), kruisdood (Mar.15:30-31 parr.) of de levensbedreigende toestand in de eindtijd (Mar.13:13,20). Soms wordt uitdrukkelijk genoemd waarvan of waaruit men verlost wordt, bijvoorbeeld ‘uit Egypte’ (Jud.1:5), ‘uit dit uur’, dat wil zeggen uit de doodsdreiging van dit moment (Joh.12:27) en – meer in het algemeen – ‘van de dood’ (Heb.5:7; vgl. Jak.5:20).
Vervolgens treffen we het aan in de zin van ‘verlossen van (al dan niet levensbedreigende) ziekte’, dat wil zeggen ‘gezond maken, genezen’ (bv. Jak.5:15), of in de lijdende vorm ‘gezond worden, genezen, herstellen’ (bv. Mar.6:56; Luc.8:36; Joh.11:12).

[Rido91]

Dit is een mooie en heldere preek over deze geschiedenis.

https://www.youtube.com/watch?v=MwxVcclv7dU

De hele preek is zeer de moeite waard maar bij 1:01:54 gaat het over de de diepgang van de bekering van de stokbewaarder.

Bedankt voor je toelichting uit de StudieBijbel en deze link. De naam van deze predikant kan geen toeval zijn.

De toelichting is alleen niet geheel compleet en wijst daardoor toch echt op iets anders door juist het gedeelte wat weg is gelaten

[Posthoorn]

Dit is bijvoorbeeld typisch een voorbeeld waarin de oproep van Paulus om te geloven weggeredeerd wordt door allerlei menselijke denk schema's. Zo ging paulus niet te werk: hij riep op tot geloof en kwam niet met een schema aanzetten bij de stokbewaarder. Daar was de stokbewaarder ook niet mee geholpen, zijn vraag was eenvoudig: Hoe wordt ik zalig? En Paulus gaf daar een heel helder antwoord op!

De geschiedenis gaat wel verder, hè. Er staat dat Paulus het Woord des Heeren sprak tot de stokbewaarder en allen die in zijn huis waren. Hij zal ongetwijfeld dus nog meer gezegd hebben dan die ene oproep. Maar als de Heilige Geest krachtig werkt, kan de bekering inderdaad heel snel gaan. Het zal niet zonder enige erkentenis van schuld gaan, dat is het Bijbelse 'schema'. Wat er door de stokbewaarder en de zijnen heen gegaan is, lezen we niet. Maar we mogen veronderstellen dat hun bekering volgens het Bijbelse schema verlopen is.

[FlyingEagle]

Dit is een mooie en heldere preek over deze geschiedenis.

https://www.youtube.com/watch?v=MwxVcclv7dU

De hele preek is zeer de moeite waard maar bij 1:01:54 gaat het over de de diepgang van de bekering van de stokbewaarder.

Bedankt voor je toelichting uit de StudieBijbel en deze link. De naam van deze predikant kan geen toeval zijn.

We bevelen dit ook hartelijk aan inderdaad .

Wel moeten we oppassen dat we de prediking niet ‘doodslaan’ met allerlei theologische waarheden. Wat je in een eerdere posting aangeeft is niet wat in de prediking het belangrijkst is om te benoemen. Prediking is bediening der verzoening. Mensen moeten gewezen worden op hun ellendige staat buiten God en gewezen worden de Heere Jezus Christus.

[FlyingEagle]

Zorgvuldig lezen. Zijn poging tot zelfmoord was toen hij dacht dat iedereen weg. Zijn ‘zeer beven’ was nadat Paulus heeft gezegd: Wij zijn allen hier. Hij vroeg om zijn zaligheid. Straf was er niet meer te wachten want alle gevangenen waren er nog.

Je kunt er in leggen wat je wil maar feit is dat er nergens een schuldbelijdenis te vinden is van deze stokbewaarder. Er staat ook niet waarom hij begon te beven, misschien wel alleen uit schrik omdat hij besefte wat hij van plan was om te doen wat mij geen rare reactie lijkt na een poging tot zelfmoord

Dat dit er niet met zoveel woorden staat wil niet zeggen dat het er niet was. Je moet deze gebeurtenis ook lezen in het verband. Dan kom je tot de uitleg die ik vond in de StudieBijbel:

De vraag van de cipier houdt in, dat hij iets van Paulus’ prediking had opgevangen of de woorden van het waarzeggende meisje had gehoord, dat gezegd had dat Paulus en Silas de heilsweg (vs.17) verkondigden. De gebeurtenissen in de gevangenis waren alleen maar een bevestiging van deze woorden.

Paulus en Silas verkondigden de ‘weg der zaligheid’ en dat miste hij. Dat doet uitroepen ‘wat moet ik doen om zalig te worden’?

Nogmaals de StudieBijbel:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
(…)
Op verreweg de meeste plaatsen waar het woord in het NT voorkomt, gaat het om ‘behouden’ in geestelijke zin, dat wil zeggen ‘redden’ van geestelijke ondergang

Je laat nu een stuk weg uit de uitleg van de Studiebijbel wat je wellicht niet aanstaat maat wat er wel staat:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
Het woord houdt in de eerste plaats in ‘in leven behouden’ (zie bv. Mar.5:23), dat wil zeggen redden van de dood of verlossen uit (doods)gevaar. Het staat dan ook tegenover apo-kteinō ‘doden’ (Mar.3:4) en ap-ollumi ‘verloren doen gaan, ombrengen; verliezen’ (Luc.6:9). We lezen bijvoorbeeld over verlossing uit het gevaar van schipbreuk (Mat.8:25; Hand.27:20,31), verdrinking (Mat.14:30), kruisdood (Mar.15:30-31 parr.) of de levensbedreigende toestand in de eindtijd (Mar.13:13,20). Soms wordt uitdrukkelijk genoemd waarvan of waaruit men verlost wordt, bijvoorbeeld ‘uit Egypte’ (Jud.1:5), ‘uit dit uur’, dat wil zeggen uit de doodsdreiging van dit moment (Joh.12:27) en – meer in het algemeen – ‘van de dood’ (Heb.5:7; vgl. Jak.5:20).
Vervolgens treffen we het aan in de zin van ‘verlossen van (al dan niet levensbedreigende) ziekte’, dat wil zeggen ‘gezond maken, genezen’ (bv. Jak.5:15), of in de lijdende vorm ‘gezond worden, genezen, herstellen’ (bv. Mar.6:56; Luc.8:36; Joh.11:12).

Die conclusie laat ik voor jou. Door het teken (…) maak ik duidelijk dat ik een gedeelte citeer.
Ik pak er gewoon een belangrijke conclusie uit. Dat wat er nog meer staat is niet onbelangrijk en je zou kunnen zeggen dat het voor de stokbewaarder voor beide geldt. Dan is het gedeelte van wat ik eruit haal zeker van belang.

[Bertiel]

Ik vraag me af of de stokbewaarder überhaupt wel bezig was met het leven na dit leven.
Hij vraagt wat er nodig is om behouden te worden. Waarvan staat er niet. En dat is voor Paulus een pracht moment om het evangelie te delen hetwelk geen doel mist (Jes55).
Dit is wat er staat al het andere is erbij verzonnen.

Voor straks een goede dienst. Ik zit een keer gewoon in de kerk maar wel met de 3 jarige… ben benieuwd.

[De Rijssenaar]

Toch vind ik het vreemd dat de oproep van Paulus om te geloven op weerstand stuit. Tuurlijk werkt God het geloof en dat is ook juist de steun die je in het geloof hebt. Maar Huisman en J de Groot lijken niet om te kunnen gaan met de oproep om te geloven en te gaan redeneren en concluderen... Geen geloof, maar ongeloof dus. Ik hoorde laatst een dominee zeggen dat je bij dat gedeelte moet zeggen: amen! En niet allerlei tegenwerpingen moet inbrengen zodat je uiteindelijk niet gelooft.

[Rido91]

Als ik Rijssenaar zou zijn , zou me dat wel lukken , onder zo een evenwichtige prediking
Je zou wensen dat iedereen het daar eens mee eens leerde worden , dan waren al deze onzinnige discussies over de karikaturenprediking binnen de Geref Gemeente zo voorbij
Het is toch triest dat we hier iemand uit de Christ Geref Kerken nodig hebben om de Bijbelse volgordelijkheid in de prediking van Wet en daarna Evangelie te verdedigen ? Terwijl een prediking van geloofsactivisme en geloofsautomatisme waarin de mens lijkt te worden terug geworpen op zijn eigen ' kunnen geloven ' en ' moeten geloven ' enz hier als daadwerkelijke waarheid wordt te berde gebracht
Ik vind het erg remonstrants en activistisch overkomen .
Alsof er wat ligt in de mens zelf .

Het geloof blijft een gave Gods . En dat hoor je nu niet .
Alleen door de gave van Gods Geest wordt het geloof zonder ons in ons gewerkt . En als dat er niet bij verteld wordt , is de prediking niet zuiver en appellerend .

Zie de verslagenheid van de Pinksterlingen in Hand 2 .
Zij geloofden niet direct gelijk op het commando van Petrus .
Zij werden eerst verslagen in het hart , door de ontdekking van hun zonden en schulden .

Als we dat weghalen uit de volgordelijkheid van de Bijbelse prediking is het echt een hele gevaarlijke ontwikkeling .

Er is eerst sprake van afkeer van de zonden
Dan van de ommekeer in het leven
En dan van de terugkeer tot God
Niet dat een mens eerst terugkeert tot God en dan pas ervaart dat hij een afkeer heeft van de zonde .
Dat is echt eerst aan de orde .

Dus ik begrijp sommige opmerkingen totaal niet .

Je bevestigt zelf de karikaturen die er heersen over de prediking in de Ger Gem (althans in sommige delen zal ik er zelf aan willen toevoegen) Je laat in je post duidelijk naar voren komen dat je je comfortabeler voelt bij de oude, vertrouwde bekeringsschema's ('een mens kan zich niet bekeren, God moet het doen , etc) dan bij de Bijbelse waarheid (het antwoord van Paulus en Silas)

Daarom nogmaals mijn vraag: als jij de vraag van de stokbewaarder aan jouw dominee zou stellen: welk antwoord zou je willen dat hij gaf?
En vind je dat de stokbewaarder te makkelijk op zichzelf wordt teruggeworpen en het armzalig zou zijn als het van zijn geloof moet afhangen?

De verslagenheid van de Pinksterlingen is weer andere geschiedenis waarbij je inderdaad wel duidelijk zondekennis ziet. Als je dit vergelijkt met de bekering van de stokbewaarder of Levi zie je dat de wijze van wedergeboorte bij iedereen anders is en dat je dit dus niet volgens een bepaald schema kan 'afvinken.'

1. Waarom is de uitspraak de mens kan het niet doen, God moet het doen een bekeringsschema?
2. Kan de mens het wel? Zo ja, uit zichzelf of pas nadat God het werkt?

Het gevaar van passief worden door teveel nadruk op onze onmacht zie ik in, maar dat staat los van de twee vragen.

1) Ik zeg niet dat die uitspraken op zich een bekeringsschema zijn maar ik plaats deze termen tegenover het antwoord wat Paulus en Silas geven aan de stokbewaarder.
2) Erskine vergelijkt dit met een touw dat een groep drenkelingen wordt toegeworpen. Degene die het touw uitgooit roept tegen ieder van hen dat hij het touw moet pakken en belooft dat hij de mensen veilig naar de kant zal trekken. Dat doet God ook in de bedeling van de evangelie. Hij zegt er achteraan: 'Om 's Heeren wil, doe dat touw van de zaligheid niet weg, onder het voorwendsel dat u niet weet of het wel voor u is bedoeld. Zou u het geen belachelijke dwaasheid vinden als een van de drenkelingen die ik net noemde, zou gaan discussiëren over dat touw dat hun werd toegeworpen? Zou niet ieder er met alle kracht naar grijpen, zonder ook maar een vraag te stellen? Redeneer u niet bij uw eigen geluk vandaan.'

[Rido91]

Je kunt er in leggen wat je wil maar feit is dat er nergens een schuldbelijdenis te vinden is van deze stokbewaarder. Er staat ook niet waarom hij begon te beven, misschien wel alleen uit schrik omdat hij besefte wat hij van plan was om te doen wat mij geen rare reactie lijkt na een poging tot zelfmoord

Dat dit er niet met zoveel woorden staat wil niet zeggen dat het er niet was. Je moet deze gebeurtenis ook lezen in het verband. Dan kom je tot de uitleg die ik vond in de StudieBijbel:

De vraag van de cipier houdt in, dat hij iets van Paulus’ prediking had opgevangen of de woorden van het waarzeggende meisje had gehoord, dat gezegd had dat Paulus en Silas de heilsweg (vs.17) verkondigden. De gebeurtenissen in de gevangenis waren alleen maar een bevestiging van deze woorden.

Paulus en Silas verkondigden de ‘weg der zaligheid’ en dat miste hij. Dat doet uitroepen ‘wat moet ik doen om zalig te worden’?

Nogmaals de StudieBijbel:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
(…)
Op verreweg de meeste plaatsen waar het woord in het NT voorkomt, gaat het om ‘behouden’ in geestelijke zin, dat wil zeggen ‘redden’ van geestelijke ondergang

Je laat nu een stuk weg uit de uitleg van de Studiebijbel wat je wellicht niet aanstaat maat wat er wel staat:

Het werkwoord sōizō betekent ‘redden, behouden, verlossen’.
Het woord houdt in de eerste plaats in ‘in leven behouden’ (zie bv. Mar.5:23), dat wil zeggen redden van de dood of verlossen uit (doods)gevaar. Het staat dan ook tegenover apo-kteinō ‘doden’ (Mar.3:4) en ap-ollumi ‘verloren doen gaan, ombrengen; verliezen’ (Luc.6:9). We lezen bijvoorbeeld over verlossing uit het gevaar van schipbreuk (Mat.8:25; Hand.27:20,31), verdrinking (Mat.14:30), kruisdood (Mar.15:30-31 parr.) of de levensbedreigende toestand in de eindtijd (Mar.13:13,20). Soms wordt uitdrukkelijk genoemd waarvan of waaruit men verlost wordt, bijvoorbeeld ‘uit Egypte’ (Jud.1:5), ‘uit dit uur’, dat wil zeggen uit de doodsdreiging van dit moment (Joh.12:27) en – meer in het algemeen – ‘van de dood’ (Heb.5:7; vgl. Jak.5:20).
Vervolgens treffen we het aan in de zin van ‘verlossen van (al dan niet levensbedreigende) ziekte’, dat wil zeggen ‘gezond maken, genezen’ (bv. Jak.5:15), of in de lijdende vorm ‘gezond worden, genezen, herstellen’ (bv. Mar.6:56; Luc.8:36; Joh.11:12).

Die conclusie laat ik voor jou. Door het teken (…) maak ik duidelijk dat ik een gedeelte citeer.
Ik pak er gewoon een belangrijke conclusie uit. Dat wat er nog meer staat is niet onbelangrijk en je zou kunnen zeggen dat het voor de stokbewaarder voor beide geldt. Dan is het gedeelte van wat ik eruit haal zeker van belang.

Het gedeelte wat je citeert is van belang maar het gedeelte wat je weglaat is zeker ook van belang

[Rido91]

Dus jullie denken werkelijk dat de belijdenis van bijv Psalm 32 door deze stokbewaarder niet is beleefd tijdens zijn bekering ?
We moeten toch Schrift met Schrift vergelijken ?
Hoe kan een mens ooit zalig worden zonder belijdenis van zonde en schuld ?

God heeft ons gemaakt en Hij ziet in ons de mogelijkheid dat we geloven. Dat het hypercalvinisme dat allemaal wegredeneert door zgn Schrift met Schrift te vergelijken, en vervolgens iedereen die het daar niet mee eens is wegzet als remonstranten, is een grote en zeer gevaarlijke dwaling.

De Bijbel is niet voor niets zo'n dik boek. Al die verschillende verhalen moesten erin, om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier gaat geloven...

Gods Geest werkt vaak zeer creatief!
Open oren ipv meetlatten is zeer aan te bevelen.

Wegredeneren gebeurt hier toch echt door rido, rijssenaar en jij. Als je bij de bekering van de stokbewaarder de trits ellende, verlossing en dankbaarheid niet herkent en wil wegredeneren is er echt iets ernstigs aan de hand.

Er is iets ernstigs aan de hand als we de Bijbel zo willen aanpassen dat het in onze bekeringsschema's moet passen. Dat zou andersom moeten zijn

[FlyingEagle]

Dus jullie denken werkelijk dat de belijdenis van bijv Psalm 32 door deze stokbewaarder niet is beleefd tijdens zijn bekering ?
We moeten toch Schrift met Schrift vergelijken ?
Hoe kan een mens ooit zalig worden zonder belijdenis van zonde en schuld ?

God heeft ons gemaakt en Hij ziet in ons de mogelijkheid dat we geloven. Dat het hypercalvinisme dat allemaal wegredeneert door zgn Schrift met Schrift te vergelijken, en vervolgens iedereen die het daar niet mee eens is wegzet als remonstranten, is een grote en zeer gevaarlijke dwaling.

De Bijbel is niet voor niets zo'n dik boek. Al die verschillende verhalen moesten erin, om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier gaat geloven...

Gods Geest werkt vaak zeer creatief!
Open oren ipv meetlatten is zeer aan te bevelen.

Wegredeneren gebeurt hier toch echt door rido, rijssenaar en jij. Als je bij de bekering van de stokbewaarder de trits ellende, verlossing en dankbaarheid niet herkent en wil wegredeneren is er echt iets ernstigs aan de hand.

Er is iets ernstigs aan de hand als we de Bijbel zo willen aanpassen dat het in onze bekeringsschema's moet passen. Dat zou andersom moeten zijn

Bij jou komt de geestelijke betekenis onder druk te staan, wat ik wil aangeven is dat die zeker in de tekst zit. Jij ontkent dit min of meer.

[FlyingEagle]

De naam van deze predikant kan geen toeval zijn.

Misschien hebben jullie qua theologie net zoveel overeenkomsten als de naam.

[Rido91]

God heeft ons gemaakt en Hij ziet in ons de mogelijkheid dat we geloven. Dat het hypercalvinisme dat allemaal wegredeneert door zgn Schrift met Schrift te vergelijken, en vervolgens iedereen die het daar niet mee eens is wegzet als remonstranten, is een grote en zeer gevaarlijke dwaling.

De Bijbel is niet voor niets zo'n dik boek. Al die verschillende verhalen moesten erin, om te laten zien dat niet iedereen op dezelfde manier gaat geloven...

Gods Geest werkt vaak zeer creatief!
Open oren ipv meetlatten is zeer aan te bevelen.

Wegredeneren gebeurt hier toch echt door rido, rijssenaar en jij. Als je bij de bekering van de stokbewaarder de trits ellende, verlossing en dankbaarheid niet herkent en wil wegredeneren is er echt iets ernstigs aan de hand.

Er is iets ernstigs aan de hand als we de Bijbel zo willen aanpassen dat het in onze bekeringsschema's moet passen. Dat zou andersom moeten zijn

Bij jou komt de geestelijke betekenis onder druk te staan, wat ik wil aangeven is dat die zeker in de tekst zit. Jij ontkent dit min of meer.

Welke geestelijke betekenis komt er bij mij onder druk te staan? Zoals @Bertiel hierboven ook al aangaf is het maar de vraag of de stokbewaarder met het stellen van zijn bezig was met dit leven na dit leven. Paulus en Silas zagen hierdoor een mooie kans om in de doodsangst van deze man te wijzen op de grote Verlosser, dat werd de stokbewaarder tot behoud.