Liederen Sela voor een deel remonstrants?

[J de Groot]

Meneer Slurink heeft daar onlangs een vraag over beantwoord
Je kan dit lezen op deze link : https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31 ... afel-sela/

Het komt er op neer dat dit lied erg oppervlakkig is en weinig diepte heeft of gebaseerd is op de Bijbelse betekenis .

Er zijn veel mensen die bezwaar maken dat de Psalmen in de berijming zo weinig met de ongerijmde versie te maken heeft
Laten zij dan ook hier kennis van nemen
Het is erg horizontaal en op het ik gevoel gericht , zoals ook in de antwoorden blijkt

[DDD]

Niets mis mee. Ook niet met 'Een toekomst vol van hoop'.

Heel veel van de dingen die Evangelist wil expliciteren, worden in de Bijbel ook niet of nauwelijks geëxpliciteerd.

Bovendien: als het gaat om eenzijdigheid, dan zijn de Gereformeerde Gemeenten niet het eerste kerkverband om daarvan een punt te maken. Er zijn predikanten die tien keer preekten over de ene gelijkenis, maar vijf andere gelijkenissen nog nooit bepreekt hebben. Dat is duidelijk heel eenzijdig.

Nou geldt dat ook weer niet voor iedere dominee. Ds. Schot en ds. Kattenberg (om maar twee wat verschillende voorbeelden te noemen) hebben/hadden bijvoorbeeld een brede preekkeuze.

[De Rijssenaar]

Meneer Slurink heeft daar onlangs een vraag over beantwoord
Je kan dit lezen op deze link : https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/31 ... afel-sela/

Ah, hij merkt het zelfde op! Ik zou er alleen minder heftige conclusies aan verbinden. Alleen zegt hij dat je niet dichter bij Jezus bent. Van mensen die aan HA deelnemen weet ik dat zij dat wel zo kunnen ervaren, dus vind hem daar wel beetje rigoureus.

[DDD]

Natuurlijk gaat het heilig avondmaal wel ook over de geloofservaring. Dat staat heel duidelijk in het klassieke avondmaalsformulier en als dat niet zo was, dan was het nog evident.

Ik ben het zeer oneens met de stelling dat liederen duidelijk moeten zijn. De bijbel is ook in veel opzichten niet duidelijk en voor meerdere uitleg vatbaar. Dat is kennelijk hoe het God heeft behaagd.

Los daarvan: als iemand geen gevoel heeft voor poëzie, moet hij geen poëzie gaan recenseren. De heer Slurink heeft duidelijk geen idee wat er staat, maar daarmee is het lied nog niet onduidelijk.

Ik heb geen zin om het hele lied door te lopen, maar laat ik het eerste couplet even nemen.

U nodigt mij aan tafel, om dicht bij U te zijn;

Het beeld van de maaltijd impliceert letterlijk nabijheid. Dat blijkt uit psalm 23 en uit de geschiedenis van de wandelaars naar Emmaüs.


te proeven van het leven, dat U deelt door brood en wijn.

Dit is eveneens heel bijbelse beeldspraak: psalm 34, instellingswoorden van het avondmaal, 1 Korinthe 11 (verkondig de dood van de Heere, totdat hij komt) gelezen in combinatie met Hebr. 9, 15

U leidt mij in de stilte, ik volg U met ontzag:

Psalm 65, psalm 34; psalm 23, Joh. 8

een plaats van rust waar ik U ontmoeten mag.

Psalm 23, instellingswoorden

Los daarvan blijkt uit zijn commentaar op het vierde couplet dat hij de reikwijdte van Christus verzoening zoals onze belijdenis die formuleert, ook niet herkent.

Kortom, ik vind dit een heel onzorgvuldige en vooral weinig deskundige recensie. Overigens denk ik dat er nog veel meer over te zeggen zou zijn, maar ik beperk me nu even tot wat ik hierover uit mijn hoofd al kan opmerken.

Het lijkt me beter als zulke vragen voortaan niet aan een voormalig popmuzikant, maar aan iemand die goed thuis is in de Bijbel, worden gesteld.

[huisman]

Dat Heere is helemaal niet trouw in zijn rechtvaardigheid. Als dat zo was, dan waren wij er al niet geweest.

Ik vind de voorbeelden die je noemt, geen afbreuk doen aan de leer van de Gereformeerde Gemeenten.

Nu klopt dit niet hoor .

Dat God trouw is in Zijn rechtvaardigheid , is een Bijbels gegeven
Dat Hij nog niet met de mens heeft gedaan wat hij verdiende , is een bewijs van Zijn lankmoedigheid .

Dus we kunnen dat niet richting elkaar uitspelen .

Je onderbouwt je standpunt niet. De Bijbel spreekt nauwelijks over Gods trouw aan zijn rechtvaardigheid. Waar dat gebeurt -voor zover ik mij kan herinneren- is het een oproep aan God om recht te doen aan rechtvaardige mensen. Dus heel wat anders dan wat jij betoogt.

Overigens vind ik ook helemaal niet dat je beide zaken tegen elkaar moet uitspelen. Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid kussen elkaar in Christus. Maar daarom hoeven we nog niet te beweren dat God trouw is in zijn rechtvaardigheid. Dat is een onbijbelse uitspraak, en ik vraag mij zelfs af of Anselmus het daar wel mee eens zou zijn. Maar dat is meer voer voor theologen, misschien.

Toch je maar eens verdiepen in de gereformeerde leer. Begin maar met H.C. Zondag 4 t/m 6. Omdat God trouw is aan Zijn rechtvaardigheid gaf Hij Zijn Zoon. Er was en is geen andere Weg!

[DDD]

Doe niet zo raar. Dat is helemaal het punt niet en dat betwist ik ook niet. Overigens staat er voor zover ik mij kan herinneren niet dat God trouw is aan zijn rechtvaardigheid, maar dat Hij daarvan geen afstand doet. Dat is iets heel anders.

[huisman]

Doe niet zo raar. Dat is helemaal het punt niet en dat betwist ik ook niet. Overigens staat er voor zover ik mij kan herinneren niet dat God trouw is aan zijn rechtvaardigheid, maar dat Hij daarvan geen afstand doet. Dat is iets heel anders.

Ja ja…iets heeeel anders…….welterusten.

[DDD]

Ja, dat is iets héél anders.

Als het hier niet zou gaan om dit punt, dan zou ik bij jou en nog wat andere mensen daar ook een opmerking over maken, en bij een heleboel andere mensen niet. Maar het gaat hier om iemand die commentaar heeft op de verwoording van een dichterlijk lied. Dan mag je van zo iemand ook zelf een hoge mate van nauwkeurigheid verwachten.

En van jou mag ik dat zeker, als je suggereert dat ik de catechismus beter moet lezen terwijl je natuurlijk ook wel weet dat ik die grotendeels uit mijn hoofd ken.

Kortom: als je bijdehand doet, moet je zelf ook zorgvuldig zijn.

De Bijbel openbaart het duidelijk zo: God is onveranderlijk in zijn trouw aan zijn beloften. De Bijbel openbaart bij mijn weten nergens dat God onveranderlijk is in zijn bedreigingen. Integendeel.

Bij wijze van spreken iedere bladzijde van de Bijbel staat er vol van dat God eindeloos geduldig is. En inderdaad, één aspect daarvan is, dat hij zijn rechtvaardigheid ultiem bewezen heeft in de dood van zijn eigen Zoon. Het past om daar heel terughoudend, ja, uiterst voorzichtig over te spreken, en daarbij zeker de grenzen van de Bijbel niet te overschrijden.

Nu ken ik niet de hele Bijbel uit mijn hoofd, dus ik houd mij aanbevolen voor een bijbelcitaat aan de hand waarvan jij meent dat je met recht kunt spreken over Gods trouw aan zijn rechtvaardigheid.

[huisman]

Ja, dat is iets héél anders.

Als het hier niet zou gaan om dit punt, dan zou ik bij jou en nog wat andere mensen daar ook een opmerking over maken, en bij een heleboel andere mensen niet. Maar het gaat hier om iemand die commentaar heeft op de verwoording van een dichterlijk lied. Dan mag je van zo iemand ook zelf een hoge mate van nauwkeurigheid verwachten.

En van jou mag ik dat zeker, als je suggereert dat ik de catechismus beter moet lezen terwijl je natuurlijk ook wel weet dat ik die grotendeels uit mijn hoofd ken.

Kortom: als je bijdehand doet, moet je zelf ook zorgvuldig zijn.

De Bijbel openbaart het duidelijk zo: God is onveranderlijk in zijn trouw aan zijn beloften. De Bijbel openbaart bij mijn weten nergens dat God onveranderlijk is in zijn bedreigingen. Integendeel.

Bij wijze van spreken iedere bladzijde van de Bijbel staat er vol van dat God eindeloos geduldig is. En inderdaad, één aspect daarvan is, dat hij zijn rechtvaardigheid ultiem bewezen heeft in de dood van zijn eigen Zoon. Het past om daar heel terughoudend, ja, uiterst voorzichtig over te spreken, en daarbij zeker de grenzen van de Bijbel niet te overschrijden.

Nu ken ik niet de hele Bijbel uit mijn hoofd, dus ik houd mij aanbevolen voor een bijbelcitaat aan de hand waarvan jij meent dat je met recht kunt spreken over Gods trouw aan zijn rechtvaardigheid.

Je ziet het overal in de Bijbel. Genesis 18 : 16-32 (Abrahams voorbede voor Sodom en Gomorra) Abraham spreekt de HEERE juist aan op Zijn trouw aan Zijn rechtvaardigheid….zou de Rechter der ganse aarde geen recht doen? (Vs 25)

Ook zie je het in Gods eigen openbaring aan Mozes. Exodus 34 : 6 en zeker ook 7.

[DDD]

Heb je de discussie wel gelezen? Dat ontken ik namelijk helemaal niet en dat is vergelijkbaar met Psalm 26. Maar daar ging het hier niet over.

[DDD]

Voor alle zekerheid nog maar even wat ik schreef:

Dat Heere is helemaal niet trouw in zijn rechtvaardigheid. Als dat zo was, dan waren wij er al niet geweest.

Ik vind de voorbeelden die je noemt, geen afbreuk doen aan de leer van de Gereformeerde Gemeenten.

Nu klopt dit niet hoor .

Dat God trouw is in Zijn rechtvaardigheid , is een Bijbels gegeven
Dat Hij nog niet met de mens heeft gedaan wat hij verdiende , is een bewijs van Zijn lankmoedigheid .

Dus we kunnen dat niet richting elkaar uitspelen .

Je onderbouwt je standpunt niet. De Bijbel spreekt nauwelijks over Gods trouw aan zijn rechtvaardigheid. Waar dat gebeurt -voor zover ik mij kan herinneren- is het een oproep aan God om recht te doen aan rechtvaardige mensen. Dus heel wat anders dan wat jij betoogt.

Overigens vind ik ook helemaal niet dat je beide zaken tegen elkaar moet uitspelen. Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid kussen elkaar in Christus. Maar daarom hoeven we nog niet te beweren dat God trouw is in zijn rechtvaardigheid. Dat is een onbijbelse uitspraak, en ik vraag mij zelfs af of Anselmus het daar wel mee eens zou zijn. Maar dat is meer voer voor theologen, misschien.

[huisman]

Voor alle zekerheid nog maar even wat ik schreef:

Dat Heere is helemaal niet trouw in zijn rechtvaardigheid. Als dat zo was, dan waren wij er al niet geweest.

Ik vind de voorbeelden die je noemt, geen afbreuk doen aan de leer van de Gereformeerde Gemeenten.

Nu klopt dit niet hoor .

Dat God trouw is in Zijn rechtvaardigheid , is een Bijbels gegeven
Dat Hij nog niet met de mens heeft gedaan wat hij verdiende , is een bewijs van Zijn lankmoedigheid .

Dus we kunnen dat niet richting elkaar uitspelen .

Je onderbouwt je standpunt niet. De Bijbel spreekt nauwelijks over Gods trouw aan zijn rechtvaardigheid. Waar dat gebeurt -voor zover ik mij kan herinneren- is het een oproep aan God om recht te doen aan rechtvaardige mensen. Dus heel wat anders dan wat jij betoogt.

Overigens vind ik ook helemaal niet dat je beide zaken tegen elkaar moet uitspelen. Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid kussen elkaar in Christus. Maar daarom hoeven we nog niet te beweren dat God trouw is in zijn rechtvaardigheid. Dat is een onbijbelse uitspraak, en ik vraag mij zelfs af of Anselmus het daar wel mee eens zou zijn. Maar dat is meer voer voor theologen, misschien.

Hier reageerde ik op. Klopt gewoon niet wat je hier zei. Maar inmiddels zijn we wat dichter tot elkaar genaderd.

[DDD]

Wat klopt er niet? Dat is nu precies het punt. Je bent niet duidelijk in je argumentatie.

[merel]

Blijkbaar is huisman het inmiddels met jou eens

Ik heb niet zo'n moeite met Sela. Alsof elke psalmberijming een volledig overzicht geeft van ellende verlossing en dankbaarheid. Het gaat er mijns inziens om dat in de diensten een evenwicht is is in de Liturgie. Het is niet nodig dat elke week alle facetten daarin naar voren komen. Afgelopen zondag hadden wij een voorbereidingsdienst op het HA. Thema van de dienst was 'belijden van jouw zonde'. Wij zongen diverse boetepsalmen 65,32, 51, en 103, en daarnaast ook andere liederen OTH 299, 250, 325 en 249. Ik vond het een mooie liturgie en passend bij de preek.

[Herman]

Doe niet zo raar. Dat is helemaal het punt niet en dat betwist ik ook niet. Overigens staat er voor zover ik mij kan herinneren niet dat God trouw is aan zijn rechtvaardigheid, maar dat Hij daarvan geen afstand doet. Dat is iets heel anders.

Omdat 'trouw aan Zijn rechtvaardigheid' geen directe verwijzing in de bijbel heeft, is het natuurlijk tamelijk duister wat de dichter er mee bedoeld. Maar dat God zijn recht zal laten gelden, lijkt me zonneklaar. Ook in het eindoordeel.