Vraag over belijdenis doen in de kerk

[Mauries06]

Er zijn HHks waar dit wel gebeurt en dat aantal wordt groter.
Ik heb het in diverse nhg’s (gb) niet meegemaakt voor 2004 terwijl ik daar wel belijdenisdiensten heb meegemaakt

Aha, oké, dus het is vooral na de scheuring meer een gebruik geworden binnen de Hervormde kerken maak ik op uit deze reactie?

Verstuurd vanaf mijn SM-A145R met Tapatalk

[Mauries06]

Je doet belijdenis van de waarheid. Dus dat wil nog niet zeggen dat iemand echt bekeerd is. Dat komt soms veel later. Het moet je wel in een heilige klem brengen.

Wat mij betreft, behoor je dan ook geen belijdenis te doen.

Maar dat is weer een heel andere kwestie.

Ja, sorry, misschien beetje off topic, maar daar ligt dan ook mijn worsteling als jongere in de HHK. Ik kan, voor mezelf, geen belijdenis doen om die reden.

Verstuurd vanaf mijn SM-A145R met Tapatalk

[De Rijssenaar]

Ja, ik heb altijd geleerd dat het van de waarheid is. Nog nooit mee gemaakt dat iemand direct daarna aan het Heilig Avondmaal ging. Daar heb je namelijk een goddelijk recht voor nodig, dat wordt dan altijd gehoopt dat God nog een keer iemand zalig wil maken. Als je dat mag gebeuren, dan begint zo iemand ook niet direct te vragen naar het heilig avondmaal. Daar heb je een goddelijke openbaring voor nodig dat je het goddelijk recht hebt.

[Zeeuw]

Ja, ik heb altijd geleerd dat het van de waarheid is. Nog nooit mee gemaakt dat iemand direct daarna aan het Heilig Avondmaal ging. Daar heb je namelijk een goddelijk recht voor nodig, dat wordt dan altijd gehoopt dat God nog een keer iemand zalig wil maken. Als je dat mag gebeuren, dan begint zo iemand ook niet direct te vragen naar het heilig avondmaal. Daar heb je een goddelijke openbaring voor nodig dat je het goddelijk recht hebt.

Ik gelukkig meerdere malen in de afgelopen jaren.

[Zeeuw]

Je doet belijdenis van de waarheid. Dus dat wil nog niet zeggen dat iemand echt bekeerd is. Dat komt soms veel later. Het moet je wel in een heilige klem brengen.

Wat mij betreft, behoor je dan ook geen belijdenis te doen.

Maar dat is weer een heel andere kwestie.

Ja, sorry, misschien beetje off topic, maar daar ligt dan ook mijn worsteling als jongere in de HHK. Ik kan, voor mezelf, geen belijdenis doen om die reden.

Verstuurd vanaf mijn SM-A145R met Tapatalk

De belijdeniscatechisatie duurt 2 jaar. Als je ervoor staat is eigenlijk m.i. de vraag 'wil je met of zonder de Heere leven?'. Als je antwoord ja is, spreek dan eens met je predikant. In die 2 jaar ga je veel leren, veel lezen, veel onderzoeken, veel bidden. De Heere zegt niet voor niets 'wie Mij zoekt zal Mij vinden'. Als je antwoord nee is, ga dan vooral heel snel op je knieën.

[JvW]

In onze gemeente duurt de belijdeniscatechisatie normaliter één seizoen. Alleen in gevallen dat iemand nooit op catechisatie gezeten heeft wordt het vaak twee seizoenen.

Tijdens de dienst wordt de laatste jaren geknield. Ik denk dat het knielen wel samenhangt met de predikant die de dienst leidt. Ook krijgen de catechisanten persoonlijk een bijbeltekst mee, dat is hier al heel erg lang de gewoonte. Mijn dochter doet dit jaar belijdenis van haar geloof, heel erg blij mee!

[Herman]

Bij het doen van belijdenis hoort helemaal geen knielen. Het is een loze symboliek. Je doet belijdenis van het geloof en daarmee heb je toegang tot de kerkelijk gemeente. Daar hoort helemaal geen zegen bij en dus ook geen geknielde houding om die te ontvangen. Fijn dat de dominee een bijbeltekst meegeeft om je voortdurend te herinneren aan je belijdenis, maar ook in het krijgen van die tekst zit geen waarde. De waarde daarvan zit hem in de innerlijke toeëigening.
Dus ja, prima als we in onze HHK gewoon met de rug recht ongeveinsd ons jawoord geven.

[Job]

Dat was al duidelijk, hoewel ik denk dat in vrijwel alle GG de belijdeniscatechisanten een afzonderlijke tekst meekrijgen.

De vraag was, wat van de verschillen de oorzaak is.

In onze en meerdere aangrenzende gemeenten krijgen belijdeniscatechisanten geen persoonlijke belijdenistekst mee. Vroeger (zo'n dertig à veertig jaar geleden) was dat bij ons wel. Jammer, het maakt het wel heel persoonlijk. Tegelijk begrijp ik ook eventuele bezwaren wel.

Wat zijn dan de bezwaren? De helft is mij niet aangezegd. Dat blijkt maar weer. Het verbaast mij ook weer niet, enerzijds, maar ik vind het toch schrikbarend.

Omdat een tekst die een mens je geeft een te grote betekenis kan krijgen, bijvoorbeeld. Dat is ook een reden waarom een deel van de gezindte liever geen wenskaarten met een Bijbeltekst erop verstuurt. Er kunnen allerlei menselijke interpretaties in zo'n tekstkeuze zitten of deze kan op een wijze geinterpreteerd worden zoals niet bedoeld of gewenst. Het gaat er niet om wat een dominee of ander mens meent dat toepasselijk is op ons leven, maar wat de Heere Zelf wil spreken.

Dat zijn wat argumenten.

Of je gaat als dominee op safe zitten door iedereen een veilige tekst te geven, die niets zegt over iemands persoonlijk leven, maar wensend is van zin. Natuurlijk is dat mooi, maar sommigen vinden dat dan weer te karig.

[JvW]

Dat was al duidelijk, hoewel ik denk dat in vrijwel alle GG de belijdeniscatechisanten een afzonderlijke tekst meekrijgen.

De vraag was, wat van de verschillen de oorzaak is.

In onze en meerdere aangrenzende gemeenten krijgen belijdeniscatechisanten geen persoonlijke belijdenistekst mee. Vroeger (zo'n dertig à veertig jaar geleden) was dat bij ons wel. Jammer, het maakt het wel heel persoonlijk. Tegelijk begrijp ik ook eventuele bezwaren wel.

Wat zijn dan de bezwaren? De helft is mij niet aangezegd. Dat blijkt maar weer. Het verbaast mij ook weer niet, enerzijds, maar ik vind het toch schrikbarend.

Omdat een tekst die een mens je geeft een te grote betekenis kan krijgen, bijvoorbeeld. Dat is ook een reden waarom een deel van de gezindte liever geen wenskaarten met een Bijbeltekst erop verstuurt. Er kunnen allerlei menselijke interpretaties in zo'n tekstkeuze zitten of deze kan op een wijze geinterpreteerd worden zoals niet bedoeld of gewenst. Het gaat er niet om wat een dominee of ander mens meent dat toepasselijk is op ons leven, maar wat de Heere Zelf wil spreken.

Dat zijn wat argumenten.

Of je gaat als dominee op safe zitten door iedereen een veilige tekst te geven, die niets zegt over iemands persoonlijk leven, maar wensend is van zin. Natuurlijk is dat mooi, maar sommigen vinden dat dan weer te karig.

Dan moet ik DDD toch wel gelijk geven in zijn opmerking….

Mag je wel zelf de bijbel lezen? Dan kun je ook zelf kiezen wat je gaat lezen.

[Bourdon16]

Bij ons wordt wel geknield. Sinds wanneer weet ik niet maar ik denk na 2004.
Ik heb niet zoveel met al die gymnastiek oefeningen.

[Terri]

Bij het doen van belijdenis hoort helemaal geen knielen. Het is een loze symboliek. Je doet belijdenis van het geloof en daarmee heb je toegang tot de kerkelijk gemeente. Daar hoort helemaal geen zegen bij en dus ook geen geknielde houding om die te ontvangen. Fijn dat de dominee een bijbeltekst meegeeft om je voortdurend te herinneren aan je belijdenis, maar ook in het krijgen van die tekst zit geen waarde. De waarde daarvan zit hem in de innerlijke toeëigening.
Dus ja, prima als we in onze HHK gewoon met de rug recht ongeveinsd ons jawoord geven.

laat maar.... wat een taal wordt hier gedaan. Gymnastiekoefeningen...... volgens @Bourbon

[Bourdon16]

O sorry, ja ik heb er echt niet zoveel mee en bedoelde het meer grappig maar ik neem het terug. Ik wilde je niet kwetsen.

[Tiberius]

Bij het doen van belijdenis hoort helemaal geen knielen. Het is een loze symboliek. Je doet belijdenis van het geloof en daarmee heb je toegang tot de kerkelijk gemeente. Daar hoort helemaal geen zegen bij en dus ook geen geknielde houding om die te ontvangen. Fijn dat de dominee een bijbeltekst meegeeft om je voortdurend te herinneren aan je belijdenis, maar ook in het krijgen van die tekst zit geen waarde. De waarde daarvan zit hem in de innerlijke toeëigening.
Dus ja, prima als we in onze HHK gewoon met de rug recht ongeveinsd ons jawoord geven.

Het ja-woord wordt overigens altijd met de rug recht gegeven, nooit geknield.

[Mauries06]

Je doet belijdenis van de waarheid. Dus dat wil nog niet zeggen dat iemand echt bekeerd is. Dat komt soms veel later. Het moet je wel in een heilige klem brengen.

Wat mij betreft, behoor je dan ook geen belijdenis te doen.

Maar dat is weer een heel andere kwestie.

Ja, sorry, misschien beetje off topic, maar daar ligt dan ook mijn worsteling als jongere in de HHK. Ik kan, voor mezelf, geen belijdenis doen om die reden.

Verstuurd vanaf mijn SM-A145R met Tapatalk

De belijdeniscatechisatie duurt 2 jaar. Als je ervoor staat is eigenlijk m.i. de vraag 'wil je met of zonder de Heere leven?'. Als je antwoord ja is, spreek dan eens met je predikant. In die 2 jaar ga je veel leren, veel lezen, veel onderzoeken, veel bidden. De Heere zegt niet voor niets 'wie Mij zoekt zal Mij vinden'. Als je antwoord nee is, ga dan vooral heel snel op je knieën.

Bedankt voor je antwoord! De dominee zei het pas inderdaad ook dat als je het niet zou weten, je dan wel een paar keer kan kijken of eventueel wel kan beginnen met belijdeniscathechisatie. Ook heb ik nu sinds kort een vriendin uit hetzelfde kerkverband, en we herkennen elkaar daarin wel, en zijn elkaar ook tot steun daarin, dus dat is wel fijn. Verder blijft het inderdaad, zoals je al zegt, altijd een zaak van het gebed.

Verstuurd vanaf mijn SM-A145R met Tapatalk

[Terri]

Bij het doen van belijdenis hoort helemaal geen knielen. Het is een loze symboliek. Je doet belijdenis van het geloof en daarmee heb je toegang tot de kerkelijk gemeente. Daar hoort helemaal geen zegen bij en dus ook geen geknielde houding om die te ontvangen. Fijn dat de dominee een bijbeltekst meegeeft om je voortdurend te herinneren aan je belijdenis, maar ook in het krijgen van die tekst zit geen waarde. De waarde daarvan zit hem in de innerlijke toeëigening.
Dus ja, prima als we in onze HHK gewoon met de rug recht ongeveinsd ons jawoord geven.

Het ja-woord wordt overigens altijd met de rug recht gegeven, nooit geknield.

Wat is het verschil bij het knielen tijdens een trouwdienst of een belijdenisdienst?