GBS

[Posthoorn]

Ik voel me hier teveel... Hier, in huis, en waar niet? Nergens thuis, nergens. Eenzaam... Vreemdeling? Zijn er nog vreemdelingen?

Ik vraag alleen maar of je normaal de discussie wilt voeren. Je bent continu bezig met allerlei verdachtmakingen en stemmingmakerij, zonder met echte argumenten te komen.
Voor alle duidelijkheid: ik ben geen tegenstander van de GBS. Ik lees al jaren StandVastig en voel me betrokken bij hun werk. Ook heb ik grote waardering voor hun nauwkeurigheid. Alleen vind ik het jammer dat ze in hun herziening niet ver genoeg gaan, maar dat is mijn persoonlijke mening.
Verder ben ik ook geen tegenstander van de HSV, alleen vind ik dat geen mooie vertaling. Dus ik lees hem eigenlijk niet. Maar je kunt toch van mening verschillen, zonder elkaar meteen verdacht te maken wat geestelijke ligging betreft?

[Tiberius]

@HHR, Hieronder dan een voorbeeld hoe de discussie soms wordt gevoerd. Volgens mij wel het meest extreme voorbeeld wat ik ooit ergens tegenkwam:. Een schrijven van een kerkenraad van uiterst rechtse signatuur aan de gemeente.
De integriteit van die kerkenraad wil ik toch ondanks alles niet ter discussie stellen. Het zijn getrouwe ijverige en respectabele mannen. Wat ze echter over de HSV menen te moeten zeggen is leugen en laster en theologische lariekoek. Lees en huiver. Ik kreeg de brief van een familielid die in de desbetreffende gemeente kerkt. Als ikme niet vergis is de brief eind 23 verzonden.

Geachte leden en meelevenden,
 
De ouders van leerlingen op het Driestar-Wartburgcollege hebben deze week een brief gehad van de school over het gebruik van de Herziene Statenvertaling (HSV). Het bestuur heeft besloten om het personeel toe te staan om de HSV in de school te gebruiken. Opnieuw is een grens overschreden.
 
We hebben krachtens onze belijdenis ernstige bezwaren tegen de HSV. De Statenvertaling is theologisch en taalkundig de betrouwbare overzetting van de grondtalen in de Nederlandse taal. Een groot verschil met de HSV is dat zij gebleven is bij de taalstructuur van de grondtalen. Het belangrijkste bezwaar van de HSV-achterban is de begrijpelijkheid van de tekst. Het is goed om te beseffen dat het niet-begrijpen van de Statenvertaling niet ligt in de helderheid en begrijpelijkheid van de vertaling maar in de cultuurcrisis waarin we gekomen zijn door TV en mediagebruik, internationalisering van onze taal, de secularisatie van onze cultuur en als belangrijkste oorzaak de verduistering van ons verstand.
De HSV is vrijer vertaald dan de Statenvertaling, wijkt af van de taalstructuur van de grondtekst, heeft veel niet-noodzakelijke veranderingen, bevat veel verbasteringen door grammaticale aanpassingen en stijlaanpassingen, zoals het tutoyeren. De bezwaren betreffen ook de afwijkende theologische opvattingen verwerkt in de vertaling en raken o.a. de onveranderlijkheid van Gods Raad, wedergeboorte, de maagdelijke geboorte van Christus, etc. Deze vertaling wijkt af van de brontekst en is niet in overeenstemming met de Drie Formulieren van Enigheid. Daarmee geeft zij ruimte voor een algemene verzoeningsleer. Zie voor een uitgebreide toelichting met gedetailleerde onderbouwing de brochures van de Gereformeerde Bijbelstichting ‘Statenvertaling in de 21e eeuw’ en ‘Herzien of niet?’.
Om deze redenen kunnen we de HSV niet beschouwen als de betrouwbare weergave van Gods Woord.
 
De gevolgen van het besluit zijn ingrijpend, zowel voor personeel als voor leerlingen. Er ontstaat verwarring. En dat terwijl juist het objectieve Woord van God juist het bestaansrecht van de school is en wat in belijdenis, beleving en levensopenbaring zou moeten verenigen. Deze verwarring leidt tot ondermijning en devaluatie van de gereformeerde beginselen.
Een ander effect is de veiligheid van personeel en leerlingen die wensen vast te houden aan de Statenvertaling. Zijn deze personeelsleden en leerlingen nog veilig op school? Staan ze niet bloot aan discriminatie, extra spanningen, groepsdruk, etc.? Helaas zijn die klachten er al. Diverse leerlingen hebben al professionele hulp moeten zoeken omdat zij vanwege de identiteit geen steun en veel mentale druk moeten verwerken. Dit gaat ten koste van de leerprestaties.
Tot slot: als het onderwijs in weekopeningen en godsdienstlessen gebaseerd is op de (theologische beginselen van) de HSV, worden de leerlingen bedrogen voor de eeuwigheid. De diepte van onze zondeval, de werkelijkheid van de geestelijke doodstaat en de noodzaak van de wedergeboorte door het werk van de Heilige Geest wordt verzwegen. Hierover is al meerdere malen met de school gesproken. Juist de noodzakelijkheid om deze grondwaarheden de kerk van de toekomst voor te houden, is waarom er reformatorische scholen zijn opgericht.
 
Wij roepen de ouders daarom indringend op uw bezwaren kenbaar te maken bij de school en ze indringend te vragen op hun besluit terug te komen.
Inmiddels zijn we als kerkenraad ook aangeschreven; wij hopen dit dus ook te doen.
Daarnaast onderzoeken we of er mogelijke alternatieven zijn en beraden we ons op wat we u moeten adviseren als er niet op het besluit wordt teruggekomen.
 
Onze belijdenis komt op de proef, ook met betrekking tot de scholen. Mocht de Heere ons getrouwheid geven en onze verantwoordelijkheid in deze doen kennen.
Maar bovenal dat de Heere Zijn Woord en het onderwijs daarop gegrond ten eeuwige zegen wil doen zijn.
 
Met hartelijke groet,
Uw kerkenraad

Bizar. Onkunde gecamoufleerd met mooie en ernstige woorden.

In grote lijnen wordt bij ons hetzelfde gezegd. Dus dan merk ik zo wel dat ik ook hier zeker ook bizar zou moeten zijn!! Hier zou eens een nader onderzoek naar ingesteld moeten worden. Wordt dat niet gedaan dan kunnen we erop wachten dat allen die achter het werk van de GBS staan (de rechterflank van onze gezindte) hier buiten spel komen te staan. Dat is wel goed te voelen.
Nu weten we dus hoe men hier tegen mij en alle anderen van deze overtuiging beziet.

Wacht, er bestaat toch ook nog een wereldse wet van vrijheid van Godsdienst en meningsuiting? Het zal toch niet zo zijn dat we ons daarop zouden moeten beroepen? Dan kunnen we de term christelijk wel afschaffen.

@ DIA, Ik draai al te lang mee in het kerkelijk leven om onder de indruk te zijn van uw cryptische ( geheimzinnige, duistere) stemmingmakerij. U zet zich in een slachtofferhoek. Dat is echter heel wat anders dan smaadheid lijden vanwege het belijden van de naam van de Heere Jezus. Ergens zegt u: 'De GBS ligt onder vuur'. Zie mijn posting van 3 april 22.33 uur waarin ik grote waardering uitspreek over vele facetten van het werk van de GBS. Waar ik mij wel tegen zal blijven verzetten zolang als ik gezond mag zijn is tegen hen die, onder het mom van de oude waarheid, afwijken van de main-stream van het gereformeerde belijden. En ik zal mijn ernstige vragen blijven houden over predikanten die samenkomsten blijven beleggen om bijvoorbeeld de HSV af te kraken. Iemand zei mij eens: die predikanten zijn beter in psychologie dan in theologie.

Of ze goed zijn in psychologie kan ik niet beoordelen. Maar in ieder geval niet in theologie.
Dia, je weet toch zelf ook wel, dat de mensen die jij noemt de grondtalen niet of nauwelijks beheersen? Dan kunnen ze daar toch niet zulke grote dingen van zeggen?
Dat is wat hier bizar genoemd wordt: onkunde gecamoufleerd met mooie en ernstige woorden. En - zou ik er aan toe willen voegen - een likje goedklinkende smalspoor-theologie.

[Martijn]

Inderdaad. Ik begin mezelf af te vragen of je hier nu hard om moet gaan lachen of huilen..

Dr. De Vries citeert hier (in de eerder door vrouwke geplaatste link) dezelfde tekst als ds. Schot in de preek. Het is heel wat, als we dit zo lezen en horen, en zonder dat we het dan verdraaien. Want dat gebeurt ook, zie ook de preek van ds. Schot.
In Openb. 22:18 lezen we: ‘Want ik betuig aan een iegelijk, die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zijn.’ Daarmee wordt aangegeven dat wij onvoorwaardelijk dienen te buigen voor de Bijbel als de stem van de levende God.

Ik vroeg eerder al wat betekend toedoen en afdoen naar aanleiding van de preek. Kun je dat concreet maken?

[-DIA-]

Inderdaad. Ik begin mezelf af te vragen of je hier nu hard om moet gaan lachen of huilen..

Dr. De Vries citeert hier (in de eerder door vrouwke geplaatste link) dezelfde tekst als ds. Schot in de preek. Het is heel wat, als we dit zo lezen en horen, en zonder dat we het dan verdraaien. Want dat gebeurt ook, zie ook de preek van ds. Schot.
In Openb. 22:18 lezen we: ‘Want ik betuig aan een iegelijk, die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zijn.’ Daarmee wordt aangegeven dat wij onvoorwaardelijk dienen te buigen voor de Bijbel als de stem van de levende God.

Ik vroeg eerder al wat betekend toedoen en afdoen naar aanleiding van de preek. Kun je dat concreet maken?

Voor de duidelijkheid en om alles misverstanden uit de weg te ruimen zal ik dam delen van de preek van ds. Schot citeren. Maar ik kan niet anders dan aan deze kant te blijven. Ik geloof niet dat ds. Schot zomaar liegt. En ook niet dat ons godvrezend voorgeslacht dat deed. En ook geloof ik niet dat ze bizar in hun denken waren.

[-DIA-]

Eerst de voorafspraak. Dan hoop ik straks verder te gaan:

"Het werk van de GBS is van grote betekenis. Veel mensen zien het als een soort muggenzifterij. Waarom doen die mensen bij de GBS toch zo verschrikkelijk moeilijk! Zo nauw komt het toch allemaal niet!? Maar als wij er zo over spreken en denken, dan beseffen wij niet, vrienden, wat het Woord van God werkelijk is. Want uit onze tekstwoorden vanavond blijkt dat de zaligheid of de rampzaligheid erin gelegen is hoe men met dat Woord omgaat. Wie dat Woord niet bewaart, die zal niet zalig worden. En wil men zalig worden dan zal men dit Woord moeten bewaren. En wie dat gelooft, die zal toch heel voorzichtig zijn, denk ik, als het gaat over Gods Woord. En nu weet ik ook wel dat Gods Woord in de oorspronkelijke betekenis niet is onze Statenbijbel, maar dat dat is het Woord dat de Heere gaf in de grondtalen, in het Hebreeuws, en in het Grieks. Maar de Heere heeft ons wel in de Statenvertaling een bijzonder getrouwe overzetting gegeven van die oorspronkelijke talen. En natuurlijk moet de Bijbel leesbaar blijven, en het is ook goed hoe de GBS daar nu naar kijkt.
De grootste zorg is, denk ik niet welk woordje wel en welk woordje niet aangepast zal worden. Maar ik denk dat de allergrootste zorg is in de tijd waarin wij leven, de verdeeldheid. De enorme verdeeldheid rondom de Statenvertaling. En ik denk dat de vorst de duisternis daarmee een machtig instrument in handen heeft. Want als er strijd is rondom dat Woord, dan heeft de satan eigenlijk het belangrijkste te pakken.
Het is heel opvallend, dat als het gaat over de komst van Gods Koninkrijk, dat onze vaderen in de Heidelbergse Catechismus vragen om die raadslagen van de vorst der duisternis, tegen dat woord dat die verijdeld mogen worden. Dus, hoe dat wij er ook over zouden denken, gemeente, maar voorzichtigheid is in ieder geval wel op zijn plaats.
Voorzichtigheid is geboden. Want, o, degene dit toedoet, en o, degene die afdoet. Laten we daarop letten vanavond. De tekst begint met: Want Ik betuig aan een iegelijk…"

Bron: rede ds. A. Schot (op verzoek van een van de forummers geplaatst)

[JanRap]

Inderdaad. Ik begin mezelf af te vragen of je hier nu hard om moet gaan lachen of huilen..

Dr. De Vries citeert hier (in de eerder door vrouwke geplaatste link) dezelfde tekst als ds. Schot in de preek. Het is heel wat, als we dit zo lezen en horen, en zonder dat we het dan verdraaien. Want dat gebeurt ook, zie ook de preek van ds. Schot.
In Openb. 22:18 lezen we: ‘Want ik betuig aan een iegelijk, die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zijn.’ Daarmee wordt aangegeven dat wij onvoorwaardelijk dienen te buigen voor de Bijbel als de stem van de levende God.

Ik vroeg eerder al wat betekend toedoen en afdoen naar aanleiding van de preek. Kun je dat concreet maken?

Voor de duidelijkheid en om alles misverstanden uit de weg te ruimen zal ik dam delen van de preek van ds. Schot citeren. Maar ik kan niet anders dan aan deze kant te blijven. Ik geloof niet dat ds. Schot zomaar liegt. En ook niet dat ons godvrezend voorgeslacht dat deed. En ook geloof ik niet dat ze bizar in hun denken waren.

@DIA, ds. Schot is in ieder geval over het algemeen heel eerlijk. Hij zegt het klip en klaar als hij in bepaalde opvattingen afwijkt van bijvoorbeeld W. à Brakel of Th. van der Groe. Of over een bepaalde formulering in de DL. Volgens mij speelt hier op de achtergrond dat de kritiek op verbondsvisie in de HSV ontstaan is door de opvattingen van ds. G.H. Kersten, die een ieder die niet leert dat God Zijn genadeverbond oprichtte met de uitverkorenen, beschuldigde van een verbondsontzenuwende visie. Het is trouwens totaal onmogelijk dat een vertaling een bepaalde verbondsvisie zou hanteren, klinkklare onzin om het nog netjes te zeggen. De gereformeerde visie van onze belijdenissen is, dat God Zijn genadeverbond oprichtte met Abraham en zijn kinderen. Al bleef staan dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn. Reeds sinds ds. Kersten is er in de GG een enorme hang naar de Westminster Confessie, die de eerst genoemde verbondsvisie dreef. Overigens mag dit verschil in visie niet scheidend werken. Ook de aanhangers van de visie dat God Zijn genadeverbond oprichtte met de uitverkorenen, hebben oude papieren. Ik bedoel maar: dit verschil mag dan ook beslist niet gebruikt worden om een hetze tegen de HSV in stand te houden of zelfs aan te wakkeren.

[JanRap]

Dr. De Vries citeert hier (in de eerder door vrouwke geplaatste link) dezelfde tekst als ds. Schot in de preek. Het is heel wat, als we dit zo lezen en horen, en zonder dat we het dan verdraaien. Want dat gebeurt ook, zie ook de preek van ds. Schot.
In Openb. 22:18 lezen we: ‘Want ik betuig aan een iegelijk, die de woorden der profetie dezes boeks hoort: Indien iemand tot deze dingen toedoet, God zal hem toedoen de plagen, die in dit boek geschreven zijn.’ Daarmee wordt aangegeven dat wij onvoorwaardelijk dienen te buigen voor de Bijbel als de stem van de levende God.

Ik vroeg eerder al wat betekend toedoen en afdoen naar aanleiding van de preek. Kun je dat concreet maken?

Voor de duidelijkheid en om alles misverstanden uit de weg te ruimen zal ik dam delen van de preek van ds. Schot citeren. Maar ik kan niet anders dan aan deze kant te blijven. Ik geloof niet dat ds. Schot zomaar liegt. En ook niet dat ons godvrezend voorgeslacht dat deed. En ook geloof ik niet dat ze bizar in hun denken waren.

@DIA, ds. Schot is in ieder geval over het algemeen heel eerlijk. Hij zegt het klip en klaar als hij in bepaalde opvattingen afwijkt van bijvoorbeeld W. à Brakel of Th. van der Groe. Of over een bepaalde formulering in de DL. Volgens mij speelt hier op de achtergrond dat de kritiek op verbondsvisie in de HSV ontstaan is door de opvattingen van ds. G.H. Kersten, die een ieder die niet leert dat God Zijn genadeverbond oprichtte met de uitverkorenen, beschuldigde van een verbondsontzenuwende visie. Het is trouwens totaal onmogelijk dat een vertaling een bepaalde verbondsvisie zou hanteren, klinkklare onzin om het nog netjes te zeggen. De gereformeerde visie van onze belijdenissen is, dat God Zijn genadeverbond oprichtte met Abraham en zijn kinderen. Al bleef staan dat er tweeërlei kinderen van het verbond zijn. Reeds sinds ds. Kersten is er in de GG een enorme hang naar de Westminster Confessie, die de eerst genoemde verbondsvisie dreef. Overigens mag dit verschil in visie niet scheidend werken. Ook de aanhangers van de visie dat God Zijn genadeverbond oprichtte met de uitverkorenen, hebben oude papieren. Ik bedoel maar: dit verschil mag dan ook beslist niet gebruikt worden om een hetze tegen de HSV in stand te houden of zelfs aan te wakkeren.

Nog even een toevoeging ter verduidelijking. Er zijn uitlatingen van ds. G.H. Kersten waarin hij zegt ook voor de visie van zijn opponenten wel begrip heeft, MITS zij in woord en geschrift maar niet de doodstaat van de mens ontkennen.

[Ambtenaar]

Volgens mij speelt hier op de achtergrond dat de kritiek op verbondsvisie in de HSV ontstaan is door de opvattingen van ds. G.H. Kersten, die een ieder die niet leert dat God Zijn genadeverbond oprichtte met de uitverkorenen, beschuldigde van een verbondsontzenuwende visie.

Het probleem op de achtergrond is dat er predikanten zijn zonder voldoende bagage om zowel theologische als vertaal kwesties juist de kunnen duiden. Zowel ds. Schot als ds. Kersten waren schoolmeester.

[-DIA-]

Vervolg:
Ik. Wie is dat? Dat staat in onze Statenbijbel met een hoofdletter. Want Ik betuig… Dat is de Auteur van dit Woord Zelf. Dat is de Heere Jezus Christus. Kijkt u maar naar het 20e vers: Hij is het die deze dingen getuigt. En Hij is het waarvan we in ver 16 lezen: Ik, Jezus.
Als hier in onze tekst staat: Want Ik betuig, dan is dat de Heere Jezus in eigen persoon. De Auteur van dit Woord, die zegt hoe wij ermee om moeten gaan: Want Ik betuig aan een iegelijk.
Betuigen, dat betekent verzekeren. Met andere woorden, daar kun je zeker van zijn, wat de Heere hier zegt. Het is een officiële vermaning. Het is niet iets wat je zomaar naast je neer kunt leggen. Hij zegt niet zomaar: Ik zeg tot u, nee, Ik betuig. Hij legt daar de volle nadruk op. Wie deze waarschuwing naast zich neerlegt die zal zijn straf niet ontlopen. Een gewaarschuwd man telt voor twee.
Want Ik betuig aan een iegelijk. Dus dat is niet aan de een of de andere instantie weggelegd, maar deze waarschuwing wordt vanavond aan mijn hart gelegd, deze waarschuwing wordt vanavond aan uw hart gelegd.
Hoe u er in uw persoonlijke leven mee omgaat, met het Woord. Het gaat erover hoe u er in uw gezin mee omgaat. Het gaat erover hoe de docenten op school ermee omgaan, het gaat erover hoe wij als ambsdragers ermee omgaan.
Wij mogen ons allen wel aangesproken weten. Een iegelijk. Deze waarschuwing is algemeen, zonder uitzondering. Wie worden hier aangesproken? Al degenen die het woord van deze profetie van dit boek horen. Dus het is een vermaning tot kerkmensen.
Wij hebben niet alleen een Bijbeltje op ons nachtkastje liggen, wij horen de woorden dezes boeks in de prediking die tot ons komt van zondag tot zondag. Profetie, dat ziet in de eerste plaats op het boek Openbaring, dat is van het begin tot het eind een profetie, maar het ziet niet alleen op het boek Openbaring, het ziet op de hele Bijbel waar het boek Openbaring de afsluiting vormt.

Ik sla nu wat algemeen over, waar geen controverses over zijn...

[DDD]

Eerst de voorafspraak. Dan hoop ik straks verder te gaan:

"Het werk van de GBS is van grote betekenis. Veel mensen zien het als een soort muggenzifterij. Waarom doen die mensen bij de GBS toch zo verschrikkelijk moeilijk! Zo nauw komt het toch allemaal niet!? Maar als wij er zo over spreken en denken, dan beseffen wij niet, vrienden, wat het Woord van God werkelijk is. Want uit onze tekstwoorden vanavond blijkt dat de zaligheid of de rampzaligheid erin gelegen is hoe men met dat Woord omgaat. Wie dat Woord niet bewaart, die zal niet zalig worden. En wil men zalig worden dan zal men dit Woord moeten bewaren. En wie dat gelooft, die zal toch heel voorzichtig zijn, denk ik, als het gaat over Gods Woord. En nu weet ik ook wel dat Gods Woord in de oorspronkelijke betekenis niet is onze Statenbijbel, maar dat dat is het Woord dat de Heere gaf in de grondtalen, in het Hebreeuws, en in het Grieks. Maar de Heere heeft ons wel in de Statenvertaling een bijzonder getrouwe overzetting gegeven van die oorspronkelijke talen. En natuurlijk moet de Bijbel leesbaar blijven, en het is ook goed hoe de GBS daar nu naar kijkt.
De grootste zorg is, denk ik niet welk woordje wel en welk woordje niet aangepast zal worden. Maar ik denk dat de allergrootste zorg is in de tijd waarin wij leven, de verdeeldheid. De enorme verdeeldheid rondom de Statenvertaling. En ik denk dat de vorst de duisternis daarmee een machtig instrument in handen heeft. Want als er strijd is rondom dat Woord, dan heeft de satan eigenlijk het belangrijkste te pakken.
Het is heel opvallend, dat als het gaat over de komst van Gods Koninkrijk, dat onze vaderen in de Heidelbergse Catechismus vragen om die raadslagen van de vorst der duisternis, tegen dat woord dat die verijdeld mogen worden. Dus, hoe dat wij er ook over zouden denken, gemeente, maar voorzichtigheid is in ieder geval wel op zijn plaats.
Voorzichtigheid is geboden. Want, o, degene dit toedoet, en o, degene die afdoet. Laten we daarop letten vanavond. De tekst begint met: Want Ik betuig aan een iegelijk…"

Bron: rede ds. A. Schot (op verzoek van een van de forummers geplaatst)

Hier is anders geen woord verkeerd gezegd. Terwijl ik uit jouw bijdragen de indruk kreeg dat de waarheid met leugens onderbouwd werd. Hier blijkt maar weer, dat ik niet zomaar op jouw indrukken mag afgaan.

[-DIA-]

Nog een stukje:

De Heere heeft nooit gewild dat mensen alleen een Bijbeltje zouden hebben. Vaak denken mensen: je moet een Bijbel hebben, en die moet zo eenvoudig zijn dat iedereen die die Bijbel leest die Bijbel ook begrijpen kan. Je moet die Bijbel zo aanpassen dat iedereen kan volgen wat er staat.
Maar, weet u, deze mensen vergeten dat de Heere nooit gewild heeft dat mensen alleen een Bijbel zouden hebben. Maar Hij heeft bij die Bijbel gevoegd de uitleggers. Dat zijn Zijn knechten, die de opdracht hebben die Bijbel te verklaren, uit te leggen, toe te passen, te leggen aan de harten van de mensenkinderen. Prediken, dat is eigenlijk niet anders dan de sleutelen van het hemelrijk hanteren. En de eerste sleutel dat is het Woord. Een predikant is een dienaar van het Goddelijke Woord. En in de bediening van het Woord wordt het Koninkrijk der hemelen ontsloten en wordt het Koninkrijk der hemelen toegesloten.

Dus, de prediking bij het Woord is zeer belangrijk. Bij het Bijbellezen hoort de kerkgang. Laten we dat nooit vergeten. Ook in onze tijd is dat heel erg belangrijk. De Boodschap moet uitgelegd worden, moet verklaard worden. En daartoe worden mensen geroepen.

Ja, er zijn allerlei mensen die het uitleggen, vandaag de dag. Het hele internet staat er vol mee. Mensen die nooit enige theologische vorming gehad hebben. En die preken van dominees, die dogmatische standpunten, op hun manier weerleggen, zonder ook maar door enige kennis gehinderd te worden. Het is verdrietig hoe veel mensen daar geloof aan hechten. Mensen die niet geroepen zijn om het Woord te verkondigen. Die geen enkele roeping hebben. Maar die zichzelf als het ware tot een prediker hebben opgeroepen (opgeworpen?), en die zoveel mensen vandaag, zoveel jongeren, misleiden. Het is werkelijk heel zorgelijk wat er gebeurd is.
Daarom voor ons als dienaren van het Goddelijke Woord, om getrouw te blijven aan dat Woord. Het is de prediking die de Heere gebruikt: het geloof is uit het gehoor. En het gehoor is door het gepredikte Woord van God. Een iegelijk de woorden dezer profetie dezes boeks hoort.

[Bertiel]

Was het niet het doel van de reformatie dat een ieder zelf de bijbel zou lezen zonder uitleggers?

[-DIA-]

Nog een stukje:

Dus dat Woord moet ook klinken in onze huisgezinnen. Dat moet klinken aan onze tafels. Dat Woord moet ook door ons persoonlijk gelezen worden. Dat moet niet alleen gelezen worden, het moet ook overdacht worden. Het moet ook bemediteerd worden. Er moet, als het goed is, een persoonlijke omgang zijn met dat Woord. Kent u dat?
Welke plaats heeft Gods Woord in ons leven, geliefden? We hebben nog nooit zoveel kennis gehad als vandaag, en er is nog nooit zo weinig Bijbelkennis geweest als vandaag. Vroeger hadden de mensen weinig boeken. Ze hadden wel een Bijbel. En ik herinner me nog toen ik diaken was in de gemeente van Nieuw-Beijerland, daar mocht ik het kerkgeld ophalen bij de mensen die niet meer naar de kerk konden komen, die thuis meeluisterden. Ik kan nog verschillende huizen aanwijzen waar ik met regelmaat kwam, waar oudere mensen woonden, en of je dan ’s morgens kwam, onaangekondigd, of je nou ’s middags kam of ’s avonds, heel vaak zaten ze dan aan de tafel, en op die tafel, jongens en meisjes, daar lag een Bijbel. Ze waren telkens aan het lezen. Wat waren ze thuis in de Bijbel! Eenvoudige mensen, maar wat hadden ze een kennis van wat er in Gods Woord stond! Wat hadden ze een liefde tot dat Woord van God! Ze lazen dat niet zomaar even vluchtig, maar ze overdachten het ook. Ja, ze vouwden hun handen daarbij. Ze vroegen of de Heere het in hun hart wilde brengen. Of het tot onderwijs zijn. Niet zomaar gedachteloos lezen, dan heb je ook geen zegen te verwachten, als je geen tijd hebt om te lezen. Als je niet eens nadenkt bij wat je leest. Hoe kun je dan Gods zegen vragen over datgene wat er gelezen wordt. Als het goed is dan gaat het gepaard met: Wat wil de Heere hiermee zeggen? Tot wie is dit Woord gericht?
Dat is ook weer zo’n belangrijk punt. Inde tijd waarin wij leven is het zo vaak dat mensen teksten betrekken op onbekeerde mensen, lees dat nou eens goed, tegen wie wordt dat gezegd? Dat is niet een tekst voor alle mensen, de Heere Jezus zegt dat tegen Zijn discipelen… Dit woord heeft een adres. Hoe lezen wij het Woord van God? Wij mogen het hebben, wij mogen het horen, dat is een bijzonder groot voorrecht. Maar het is ook een grote verantwoordelijkheid.

[-DIA-]

Dan volgen de tweede en derde gedachte.
We hebben dan het eerste punt: De hoorders, gehad.
Dan volgen nog: De inhoud, en De uitwerking
Maar ik heb vandaag genoeg getypt als jullie dat goed vinden.

[-DIA-]

Was het niet het doel van de reformatie dat een ieder zelf de bijbel zou lezen zonder uitleggers?

Nee, er zijn inderdaad altijd verkondigers bij geweest van deze blijde boodschap. Verkondigers bij deze blijde boodschap. Als de verkondigers wegvallen zal dat zeker wat hebben te zeggen.