Twee Capellenaren zijn hierbij omgekomen.
Beiden ook mensen uit onze reformatorische kring. Hun namen zullen de komende dagen wel bekend worden.
Heel verdrietig...
De gedachten gaan terug naar 2006 toen er bij onze kerk ook een gemeentelid omkwam na een ongeval.
Erg verdrietig. Mijn moeder woont om de hoek van de Ketensedijk aan de IJsselzoom, dus we waren op de hoogte. Ze hoopte eigenlijk dat ze de mensen niet zou kennen, maar dat wordt nu toch anders. Een zeer tragisch ongeval, ja.
Ik heb gehoord dat ze beide op weg waren naar de kerk. Zeer tragisch.
Dat klopt inderdaad. Het is ook praktisch naast hun kerk gebeurd. De kerk was hun leven.
Overigens heeft de overleden man zijn sporen verdiend in het kerkelijk leven, zowel in de Gereformeerde Gemeente als in de Hervormde Gemeente.
'Zie, God is groot, en wij begrijpen Hem niet' - Job 36:26 (HSV)
Twee Capellenaren zijn hierbij omgekomen.
Beiden ook mensen uit onze reformatorische kring. Hun namen zullen de komende dagen wel bekend worden.
Heel verdrietig...
De gedachten gaan terug naar 2006 toen er bij onze kerk ook een gemeentelid omkwam na een ongeval.
Wat een verschrikkelijke gebeurtenis; een sprake voor de hele burgerlijke gemeente Capelle. Ook een levenslang leed, vermoedelijk, voor de 18-jarige maaltijdbezorger.
Geref. Gemeenten:
Vroeg in de morgen van 26 februari 2025 is overleden op 83-jarige leeftijd emeritus-predikant ds. J.S. van der Net van de Gereformeerde Gemeenten.
Nu is hij de strijd te Boven.
Ik heb ds. Van der Net een aantal keren mogen beluisteren in het verleden (zal rond de 15 a 20 jaar geleden zijn). In Houten, Geldermalsen, Leerdam en in Gorinchem (in de laatste 3 plaatsen doordeweeks) als ik me goed herinner. Ik herinner hem als een eenvoudig en hartelijk prediker. Ernstig, bevindelijk en welmenend Christus in het middelpunt.
Hoe de Heere ds. J.S. van der Net vanuit de wereld naar de Gereformeerde Gemeenten leidde:
Het enige wat Jan Simon van der Net van de kerk wist, had hij van zijn oma van vaders kant meegekregen. Die was gereformeerd. „Zo nu en dan ging ik op zondag met haar mee. Mijn vader kon daar wat schamper over doen, mijn moeder was finaal onverschillig. Vreemd genoeg was ze wel heel bijgelovig.”
Het was het sterven van zijn oma van moeders kant waardoor de tiener uit de Haagse Schilderswijk ging beseffen dat hij op reis was naar de eeuwigheid. Aan de poort van de dood sprak ze met haar kleinzoon over haar angst om voor God te moeten verschijnen. „Ik besefte dat ook voor mij die dag zou komen.” Hij ging in de Bijbel lezen en besloot met een vriend mee te gaan naar de Hervormde Kerk. „Daar heb ik belijdenis gedaan en ben ik gedoopt, maar ik bleef worstelen met de vraag: Hoe kom ik met God verzoend?”
Met een hart vol onrust zwierf hij van kerk naar kerk. Zo belandde hij op een zondag, gehuld in een legerjas en een gekleurde sjaal om de hals, in de gereformeerde gemeente van Den Haag. „De zitplaatsen waren verhuurd en zelfs de meisjes droegen hoedjes. Dat vond ik heel raar, maar de boodschap raakte me. Ik hoorde er voor het eerst de boodschap van genade door het bloed van Christus.”
Hoe ds. Van der Net in de Gereformeerde Gemeente stond:
De omgang met geïnteresseerde buitenkerkelijken gaat hem nog altijd gemakkelijk af, door de herkenning. „Ze voelen zich vaak onbegrepen, zeker in het begin. Dan ontstaan gemakkelijk misverstanden. Neem een begrip als zonde. We mogen de ernst daarvan nooit verhullen, maar het is heel belangrijk dat we duidelijk maken wat de Bijbel ermee bedoelt.”
Door zijn levensgang verbaast de predikant uit Houten zich over het gemak waarmee leden van zijn kerkverband soms van kerk veranderen. „Ik vind het dubbel moeilijk als ze vertrekken naar een kring waar niet wordt gesproken over de noodzaak van wedergeboorte. Je hoort tegenwoordig veel over de goedertierenheid van God, en daar wil ik geen draad van afdoen, maar er is ook een heilig en rechtvaardig God. Dat besef zie ik ook binnen onze gemeenten afnemen.”
De wetenschap dat hij daar als een ‘lichte dominee’ wordt gezien, doet hem pijn. „Na veertig jaar predikantschap mis ik blijkbaar nog altijd de ‘sound’ die veel mensen willen horen. Daar lijd ik onder. Te meer omdat ik me sterk verbonden voel aan de Gereformeerde Gemeenten. Niet alleen vanwege het gevoel van veiligheid dat ik daar heb ontvangen, maar bovenal door de boodschap van een rijke Christus voor een arme zondaar, en hoe die twee bij elkaar worden gebracht. Het geestelijke gedachtengoed van de Gereformeerde Gemeenten heb ik lief. Dat maakt het dubbel wrang als een deel van je eigen kerk je toch als buitenstaander blijft zien.
