Ben ik helemaal met je eens, maar als dit nu niet haalbaar is? Er moet toch een oplossing komen. Als de pestkop een tijd ophoudt en je niet helemaal in de vernieling geschopt wordt en je hele land niet ontdaan is van jonge mannen en verwoest, is er toch ook een vorm van winst? En ja, voor hoelang...de pestkoppen in deze wereld zullen wij ben ik bang niet uit kunnen roeien. Maar de schade beperken misschien wel door de minste te zijn? Ik realiseer me dat dit ws niet realistisch isDDD schreef: ↑01 mar 2025, 14:00Dat is echt de oplossing niet. Op die manier zou de pestkop altijd winnen. In de klas, en in de wereld.Terri schreef: ↑01 mar 2025, 13:08Ik denk ook in deze richting...Wim Anker schreef: ↑01 mar 2025, 12:48 Goed gezegd van @Huisman en @Parsifal. Heel goed! Wat een rechtvaardigheidsgevoel wordt tentoongespreid.
Dat gezegd hebbende is wel de vraag: En nu?
Doorgaan met het onnoemelijk leed?
Of accepteren dat Europa teveel aan anderen overliet in het verleden? Of nu stoppen met vechten (en verlies accepteren) en ervoor zorgen dat het niet meer gebeurd in de toekomst door een afschrikwekkend leger op te bouwen?![]()
En vooral stoppen!! Jonge mannen sneuvelen en de 'vechtende partijen' reizen de wereld rond om steun te zoeken. ( vaak in goede hotels en met goed eten)
Heel kinderlijk misschien, maar laten Poetin en Zelensky zelf maar een poosje daadwerkelijk aan het front gaan vechten....
Ja maar hij begon is wat ik steeds als refrein hoor. En dat is waar, Heel erg. En nu?
Bij het goedmaken van ruzie is er altijd ( meestal) 1 partij die het idee heeft verloren te hebben, maar als je je ongelijk accepteert, ben je sterker dan die een stad inneemt.
Maar goed, ik ben ook geen vechter.....altijd het compromis gezocht. Heeft met mijn verleden te maken.
Je moet de zwakkere zo steunen dat hij zich tegen de tiran verzet. Niet aan de pestkop vragen of hij bereid is om een wapenstilstand te houden. Vooral niet als je weet dat deze alleen akkoord gaat als het hem uitkomt, en het weer verbreekt als het hem uitkomt. Dan zal het laatste erger zijn dan het eerste.
