Dat klopt. Alleen de Levieten deden meer het kosterswerk, bijvoorbeeld het zware sjouw- en opbouwwerk en de muziek. Zaken waar je lichamelijk sterk voor moet zijn.
Eens dat het voor een lid van een kerkenraad moeilijker is. Maar toch denk ik wel dat het als gemeente, maar ook bij het stellen van kandidatuur goed is om naar de karaktereigenschappen te kijken. Dat er een bepaald evenwicht blijft bestaan. Kerkenraden kunnen het een predikant of gemeenteleden ook heel moeilijk maken. Dat moet ook maar net kunnen passen. Losmakingen zijn niet zelden een wisselwerking tussen predikant en kerkenraad. Ik denk dat ook van de kant van de kerkenraden wel meer reflectie mag zijn en mogelijk ook lering voor de samenstelling daarvan.J.C. Philpot schreef:Met je eerste alinea ben ik het volledig eens. Ook met je laatste alinea gelukkig. Wat betreft de middelste, over het ambt van ouderling: dat is denk ik niet zomaar te realiseren. Ouderlingen en diakenen worden door de gemeente gekozen, en niet centraal toegelaten.Maanenschijn schreef: ↑28 feb 2025, 17:44Wat bovenlokaal kan (en misschien wel moet) is de geschiktheid voor het ambt van gemeentepredikant onderzoeken bij/door de commissie van toelating. Dat gebeurt nu al in beperkte mate, maar door middel van een assessment of persoonlijkheidstest zijn wel gericht aanbevelingen te doen of coaching te adviseren. Of zelfs het advies om geen gemeentepredikant te worden.
Die vraag zou overigens ook wel gesteld mogen worden bij het ambt van ouderling.
En laten we niet vergeten dat er ook veel goed gaat.
Kerkenraden toetsen denk ik echt te weinig aan de Bijbel.Maanenschijn schreef: ↑28 feb 2025, 23:26Eens dat het voor een lid van een kerkenraad moeilijker is. Maar toch denk ik wel dat het als gemeente, maar ook bij het stellen van kandidatuur goed is om naar de karaktereigenschappen te kijken. Dat er een bepaald evenwicht blijft bestaan. Kerkenraden kunnen het een predikant of gemeenteleden ook heel moeilijk maken. Dat moet ook maar net kunnen passen. Losmakingen zijn niet zelden een wisselwerking tussen predikant en kerkenraad. Ik denk dat ook van de kant van de kerkenraden wel meer reflectie mag zijn en mogelijk ook lering voor de samenstelling daarvan.J.C. Philpot schreef:Met je eerste alinea ben ik het volledig eens. Ook met je laatste alinea gelukkig. Wat betreft de middelste, over het ambt van ouderling: dat is denk ik niet zomaar te realiseren. Ouderlingen en diakenen worden door de gemeente gekozen, en niet centraal toegelaten.Maanenschijn schreef: ↑28 feb 2025, 17:44Wat bovenlokaal kan (en misschien wel moet) is de geschiktheid voor het ambt van gemeentepredikant onderzoeken bij/door de commissie van toelating. Dat gebeurt nu al in beperkte mate, maar door middel van een assessment of persoonlijkheidstest zijn wel gericht aanbevelingen te doen of coaching te adviseren. Of zelfs het advies om geen gemeentepredikant te worden.
Die vraag zou overigens ook wel gesteld mogen worden bij het ambt van ouderling.
En laten we niet vergeten dat er ook veel goed gaat.
Dit vind ik een nogal nietszeggende generaliserende quote. Die natuurlijk klopt- over welke groep je dit ook zegt- want iedereen toetst te weinig aan de bijbel.Refojongere schreef: ↑01 mar 2025, 00:07
Kerkenraden toetsen denk ik echt te weinig aan de Bijbel.
Er staat zo duidelijk in 1 Timotheus 3 dat een ouderling niet strijdlustig of vechtlustig mag zijn. Een goed getuigenis van buiten moet hebben. Goed leiding moet geven aan zijn gezin. Beheerst, bezonnen.
Zowel voor predikant als kerkenraad gaat het juist vaak hier mis.
Zeggen "we zijn mens" vind ik dan weer juist een dooddoener. We mogen ons er nooit bij neerleggen dat we geworden zijn wie we zijn. Het is juist nodig wat Refojongere zegt: durven we elkaar te bevragen op basis van de Schrift? Of zijn de tenen zo lang dat dat al snel als aanval gezien wordt? Of misschien even erg: leggen we ons erbij neer dat we nu eenmaal mensen met gebreken zijn?2e Hans schreef: ↑01 mar 2025, 07:41Dit vind ik een nogal nietszeggende generaliserende quote. Die natuurlijk klopt- over welke groep je dit ook zegt- want iedereen toetst te weinig aan de bijbel.Refojongere schreef: ↑01 mar 2025, 00:07
Kerkenraden toetsen denk ik echt te weinig aan de Bijbel.
Er staat zo duidelijk in 1 Timotheus 3 dat een ouderling niet strijdlustig of vechtlustig mag zijn. Een goed getuigenis van buiten moet hebben. Goed leiding moet geven aan zijn gezin. Beheerst, bezonnen.
Zowel voor predikant als kerkenraad gaat het juist vaak hier mis.
We zijn mens.
Klopt, ook richting @Tiberius, er zit niets verfrissends in het eigenzinnige op zichzelf, integendeel. Maar de erkenning van zijn persoonlijke zwakte(s) vind ik wel verfrissend. Ik hoor velen over hun zondig bestaan, zonder concreet te willen, kunnen of durven worden.
@ DDD, Volkomen afgezien van de persoon in genoemd interview denk ik toch dat gezeggelijkheid een eigenschap is van de nieuwe mens. Zie Jak.3:17 SV:Maar de wijsheid die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd, of HSV: Maar de wijsheid die van boven is, is ten eerste rein, vervolgens vreedzaam, welwillend, voor rede vatbaar, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd. Ook bij Henry las ik ooit iets: ( vrij vertaald en vrij weergegeven uit m'n hoofd) Het is goed om rekening te houden met wat de mensen om ons heen denken en zeggen, al betekent dat beslist niet dat we niet onze eigen koers moeten varen. Komt nog bij: hoe kun je funktioneren als pastor of bijvoorbeeld in een kerkenraad als je je door niemand iets laat gezeggen?
Heb even gezocht in mijn citatenrubriek en kwam het tegen. Nu geef ik het weer in Henry's bewoordingen. (Ik had het wel weer erg vrij vertaald en weergeven.) Henry: "Het is wijsheid om naar de mening van anderen te vragen, maar dwaasheid om er altijd op af te gaan''.JanRap schreef: ↑01 mar 2025, 11:25@ DDD, Volkomen afgezien van de persoon in genoemd interview denk ik toch dat gezeggelijkheid een eigenschap is van de nieuwe mens. Zie Jak.3:17 SV:Maar de wijsheid die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd, of HSV: Maar de wijsheid die van boven is, is ten eerste rein, vervolgens vreedzaam, welwillend, voor rede vatbaar, vol barmhartigheid en goede vruchten, onpartijdig en ongeveinsd. Ook bij Henry las ik ooit iets: ( vrij vertaald en vrij weergegeven uit m'n hoofd) Het is goed om rekening te houden met wat de mensen om ons heen denken en zeggen, al betekent dat beslist niet dat we niet onze eigen koers moeten varen. Komt nog bij: hoe kun je funktioneren als pastor of bijvoorbeeld in een kerkenraad als je je door niemand iets laat gezeggen?
Heel eerlijk dat hij zegt dat hij zich door niemand laat gezeggen. Ik snap heus wel dat een predikant niet in dienst is van een kerkenraad. Maar ouderlingen dienen wel opzicht te hebben op de leer.
