Ik heb een GSM die ik niet begrijp. Ik zal nooit leren sms'en of wappen. Dat is wellicht een gemis, maar overheen te komen.
Ik heb een kerk die ik niet begrijp. Een Bijbelvertaling waarin hele hoofdstukken staan die me niets zeggen als ze gelezen worden.
Het verschl is echter dat dat laatste wél even van eeuwigheidsbelang is. Een digibeet heeft nog genoeg andere dingen, al staat hij grotendeels buiten de maatschappij. Een relibeet gaat helaas verloren, omdat hij de boodschap niet begrijpt. Helaas, maar niks aan te doen...
In het kerkje van Ederveen heerst het oude geloof
-
MV
Wat is er zo onduidelijk. Je verstaat toch nederlands!Q! schreef:Ik heb een GSM die ik niet begrijp. Ik zal nooit leren sms'en of wappen. Dat is wellicht een gemis, maar overheen te komen.
Ik heb een kerk die ik niet begrijp. Een Bijbelvertaling waarin hele hoofdstukken staan die me niets zeggen als ze gelezen worden.
Het verschl is echter dat dat laatste wél even van eeuwigheidsbelang is. Een digibeet heeft nog genoeg andere dingen, al staat hij grotendeels buiten de maatschappij. Een relibeet gaat helaas verloren, omdat hij de boodschap niet begrijpt. Helaas, maar niks aan te doen...
Statig taalgebruik is niet onverstaanbaar toch?
en in een preek functioneert toch ook exegese!
En........wat is een digibeet en .............een relibeet??
Dit vindt ik nu on-Nederlands!
-
Q!
lees het stukje nog eens en zeg dan: "mijn buurman, die een keer in de kerk komt" in plaats van "ik, die al 20 jaar trouw mijn plekje inneem".
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
-
MV
De statenvertaling en ouderwetsere woorden zijn voor een HBO-er echt géén belemmering.Q! schreef:lees het stukje nog eens en zeg dan: "mijn buurman, die een keer in de kerk komt" in plaats van "ik, die al 20 jaar trouw mijn plekje inneem".
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
Ik ben bang dat er meespeelt: afkeer en vooroordeel.
en zonder de predikant te beoordelen.........
misschien ligt het aan zijn presentatie!
Als het goed is kan Iedereen er wat van volgen, ook al begrijpt hij de boodschap niet goed in zijn betekenis. Dat is ook logisch. Dit zou moeten leiden tot nader onderzoek!
Het probleem is dat niet iedereen HBO-er is... er komen ook lager opgeleide mensen in de kerk, er komen ook kinderen in de kerk. En nee, die begrijpen er vaak een hoop niet van. Daarnaast is de zinsopbouw en het woordgebruik soms zo beroerd of oud dat je, zelfs al heb je een hoop intelligentie, het toch niet herkent, simpelweg omdat er woorden in staan die je nooit hebt gehoord, ook niet op het HBO. Er gaat door die oude vormen een hoop van de inhoud voor veel mensen verloren, en als je je een beetje verplaatst in mensen die niet bekend zijn met 1773-berijming en statenvertaling en die niet in een reformatorisch milieu zijn opgegroeid, zie je dat denk ik ook wel... en dat kinderen in een reformatorische kerk veel van de psalmen en bijbelteksten niet begrijpen is volgens mij ook best te begrijpen.MV schreef:De statenvertaling en ouderwetsere woorden zijn voor een HBO-er echt géén belemmering.Q! schreef:lees het stukje nog eens en zeg dan: "mijn buurman, die een keer in de kerk komt" in plaats van "ik, die al 20 jaar trouw mijn plekje inneem".
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
Ik ben bang dat er meespeelt: afkeer en vooroordeel.
en zonder de predikant te beoordelen.........
misschien ligt het aan zijn presentatie!
Als het goed is kan Iedereen er wat van volgen, ook al begrijpt hij de boodschap niet goed in zijn betekenis. Dat is ook logisch. Dit zou moeten leiden tot nader onderzoek!
Nogal makkelijk om het allemaal maar aan vooroordelen en zo, aan de houding van de luisteraar, te wijten.
Het grote probleem is dat het taalgebruik helemaal niet ouderwets is. Men gebruikt wel ouderwetse woorden en naamvallen, maar vaak taalkundig geheel onterecht. Iemand die een btje thuis is in het oud-Nederlands, zal zich rot-ergeren aan het onjuiste gebruik van de woordekens des, der en den.
Nee, er is geen enkel excuus voor ouderwets taalgebruik, zeker omdat het (vaak) geeneens 'ouderwets' is in de zin van: 'de taal die men een paar 100 jaar geleden sprak'. Nee, vaak spreekt men een taal die men absoluut niet machtig is (hoeveel predikanten zouden de grammatica van het Nederlands uit de tijd van de SV kennen?). Het is het verkrachten van onze mooie taal, met als excuus dat het eerbiedig zou moeten zijn...
Nee, er is geen enkel excuus voor ouderwets taalgebruik, zeker omdat het (vaak) geeneens 'ouderwets' is in de zin van: 'de taal die men een paar 100 jaar geleden sprak'. Nee, vaak spreekt men een taal die men absoluut niet machtig is (hoeveel predikanten zouden de grammatica van het Nederlands uit de tijd van de SV kennen?). Het is het verkrachten van onze mooie taal, met als excuus dat het eerbiedig zou moeten zijn...
-
MV
Allemaal? Dat zijn mijn woorden niet!Marnix schreef:Het probleem is dat niet iedereen HBO-er is... er komen ook lager opgeleide mensen in de kerk, er komen ook kinderen in de kerk. En nee, die begrijpen er vaak een hoop niet van. Daarnaast is de zinsopbouw en het woordgebruik soms zo beroerd of oud dat je, zelfs al heb je een hoop intelligentie, het toch niet herkent, simpelweg omdat er woorden in staan die je nooit hebt gehoord, ook niet op het HBO. Er gaat door die oude vormen een hoop van de inhoud voor veel mensen verloren, en als je je een beetje verplaatst in mensen die niet bekend zijn met 1773-berijming en statenvertaling en die niet in een reformatorisch milieu zijn opgegroeid, zie je dat denk ik ook wel... en dat kinderen in een reformatorische kerk veel van de psalmen en bijbelteksten niet begrijpen is volgens mij ook best te begrijpen.MV schreef:De statenvertaling en ouderwetsere woorden zijn voor een HBO-er echt géén belemmering.Q! schreef:lees het stukje nog eens en zeg dan: "mijn buurman, die een keer in de kerk komt" in plaats van "ik, die al 20 jaar trouw mijn plekje inneem".
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
Ik ben bang dat er meespeelt: afkeer en vooroordeel.
en zonder de predikant te beoordelen.........
misschien ligt het aan zijn presentatie!
Als het goed is kan Iedereen er wat van volgen, ook al begrijpt hij de boodschap niet goed in zijn betekenis. Dat is ook logisch. Dit zou moeten leiden tot nader onderzoek!
Nogal makkelijk om het allemaal maar aan vooroordelen en zo, aan de houding van de luisteraar, te wijten.
-
Spaan
1. Wil het protestantisme overleven, dan moet je niet meegaan met de cultuur en haar opvattingen (zoals een groot deel van de PKN, Ned. Geref. en Vrijgemaakten etc.). Moet je je ook niet teruggaan op hoe het vroeger allemaal ging en vast blijven houden aan allerlei oude vormen (herv.-geref. richting, Geref. Gem.), maar de kerk moet blijvend gereformeerd worden. Wat betekent dat dan? Dat betekent dat je niet klakkeloos moet herhalen wat onze Reformatoren zeiden, maar het geloofsgoed van hen zo overbrengen en toepassen dat het overkomt in deze tijd. Calvijn leefde immers in een moderne tijd waarin iedereen geloofde in God en hemel en hel en hij niet te maken had met de noodzaak van evangelisatie zoals we dat nu kennen. Wij leven nu in een postmoderne samenleving waar men met de waarheidsclaim niets meer kan. Velen zijn agnost, dat wil zeggen, mensen die deze zekerheid hebben, namelijk dat ze niet kunnen weten wat waar is. We moeten de kansen die het postmodernisme ons biedt niet laten glippen en juist die aspecten uit het Evangelie halen die als aanknopingspunt kunnen fungeren voor de cultuur om ons heen. Hij noemde drie aspecten:
a) Images. Ik was even bang dat hij over het gebruik van Powerpoint of toneelstukken zou beginnen. Gelukkig, het feit dat beelden anno 2004 veel impact hebben, betekent dat wij via die beelden die vanuit de Bijbel tot ons komen het beste het Evangelie kunnen verkondigen.
b) Community. We kunnen hierbij uitstekend aansluiten bij het feit dat elk mens de behoefte heeft om bij een groep te horen en daar geborgen te zijn. Juist in een tijd van toenemend individualisme waar de eenzaamheid weer een opkomend verschijnsel is, is het van belang om te laten zien dat de kerk een echte hechte gemeenschap is. Vroeger kwamen de mensen eerst tot geloof en daarna voegden ze zich bij de kerk middels grootscheepse evangelisatiecampagnes van Billy Graham. Nu komen de mensen vooral in een kerkdienst tot geloof en is de volgorde ‘first believing then belonging’ omgedraaid.
c) Story. Tegenwoordig zijn het niet meer de massieve wereldbeschouwingen maar de kleine, persoonlijke verhalen die het hem doen. In de Bijbel kun je daar mooi op inspelen door de gelijkenissen en persoonlijke ontmoetingen van Jezus met mensen (Joh. 3 en 4) aan te halen. Zo laat je zien dat het Evangelie werkelijk mensenlevens verandert, dat is een duidelijk bewijs dat het Evangelie relevant is. Tegenwoordig zeggen veel mensen: Ja, het kan wel waar zijn, maar ik heb er geen behoefte aan, het is niet relevant. Wat hebben wij eraan om te weten dat het in London 10:23 uur is, wij leven in Nederland, zo maakte McGrath met een voorbeeld duidelijk dat dat wat waar is niet altijd relevant hoeft te zijn. “It is real, lifechanging, transforming, not only true”.
2. We mogen onze vormen en taal wel aanpassen, als dit maar niet tekort doet aan de boodschap die je brengt. Het aantrekkelijk zijn voor Christus hoeft nog niet persé onaantrekkelijk te zijn voor de wereld zoals Van de Beek stelt. McGrath doelt met zijn opmerking impliciet op het lezen van de Statenvertaling en het zingen van de berijming 1773 en het bespelen van het orgel. Ik herinner me een opmerking van een predikant die ik onlangs hoorde en die zei: “Dat wij vreemdelingen op aarde zijn, betekent niet dat wij maar vreemd moeten gaan doen, God houdt er geen vreemde kinderen op na.” Zo’n ouderwetse uitstraling van de kerkdienst doet de buitenwereld denken dat het geloof vast saai, onaantrekkelijk en uit de tijd is.
3. Het wezen en de kerntaken van de kerk, kortom de visie op de kerk (ecclesiologie) verandert met de cultuur mee. In de tijd van Calvijn bestond het wezen van de kerk uit de zuivere prediking en de zuivere bediening van de sacramenten. Vandaag aan de dag komt daar evangelisatie bij als kerntaak van de kerk. Ons denken over de kerk moet veranderd worden, alleen zo kan evangelisatie niet slechts een nevenactiviteit worden of iets facultatiefs, nee, dan krijgt het veel groter gewicht.
Ik vond deze punten zeer waardevol en relevant voor het protestantisme in ons land en in de kerken waar wij ons bevinden.
De andere kant
Zo belichtte McGrath vol vuur de uitdagingen die er liggen en de oplossingen zijn ook zeer goed. Echter, er kleven ook gevaren in de toepassing ervan. Het is daarom goed dat dr. A. van de Beek hier in zijn artikel “Aantrekkelijke kerk” op wijst. De argumenten van McGrath worden vaak op een schadelijke manier gebruikt. In fenomenen als jeugdkerken, EO-jongerendagen, Flevofestivals en zeer vooruitstrevende gemeenten van gereformeerde signatuur gebruiken dan dans, drama, mime, powerpoint, popmuziek en korte flitsende toespraken in populaire taal om maar erg aantrekkelijk te zijn voor de wereld. Het aantrekkelijk zijn voor Christus, zoals Van de Beek stelt, wordt hierbij uit het oog verloren. De middelen zijn niet uit de Bijbel af te leiden, zoals het toneelspel. Het toneelspel werd in Paulus’ dagen in Griekenland zeer hoog gewaardeerd als cultuurgoed, evenals in de dagen van voor de Reformatie, waar de kerk voor de analfabeten speciaal maar zich ging focussen op toneelspelen om de bijbelse verhalen uit te beelden. Paulus noch de Reformatoren trokken zich van de cultuur iets aan en deden het met de dwaasheid der prediking die tegen het vlees van de cultuur inging en daarom zoveel stof deed opwaaien en complete levens op hun kop zetten. Men probeerde de mens niet te paaien door de middelen, zoals op bovengenoemde fenomenen wel getracht wordt. De nuchtere Nederlander prikt daar zo doorheen. McGrath wil alleen dat de vormen (orgel, zangstijl, bijbelvertaling, preektaal etc.) geen belemmering vormen voor de buitenstaander om langs te komen. Je moet als kerk de mensen er niet mee gaan lokken. Dan krijgen de middelen meer aandacht dan het doel en verlaten mensen de kerk als het niet meer boeiend vinden.
Het tweede gevaar is dat de kerk ‘gezellig’ wordt en dat mensen het belangrijk vinden dat er vooral knusse en gezellige kerkdiensten komen. De weinige keren dat ik een evangelische dienst heb meegemaakt kwam dit wel zo op mij over. Nu weet ik dat het ‘gemeenschapsgevoel’ daar meer naar voren komt dan in de gevestigde kerken. Toch vind ik dat de devote sfeer in de orthodoxe gemeenten, de eerbied, orde en rust voor en tijdens de dienst veel meer uitademen dat het gaat om de ontmoeting met de Heilige God en dat Hij het is Die ons roept tot Zijn dienst en dat het dus niet zo is dat wij allemaal gelovigen zijn die gezellig bijeenkomen en er een “fijne” dienst van gaan maken.
Een laatste gevaar is dat wij vervallen dat een prediken wat de postmoderne mens wil horen en zwijgen van het oordeel, de wet, het geweten, de schuld en het kruisdragen achter Jezus aan. In evangelisatiediensten wordt te vaak eenzijdig de nadruk gelegd op Gods liefde, genade en dat Hij een plan met je heeft. Het aansluiten op de behoeften en de ideeën van de moderne mens is wat anders dan enkel maar prediken wat hun behaagt. Paulus ging op de Areopagus in op de belevingswereld van de Grieken, maar verkondigde zowel oordeel als genade.
Mijns inziens is het al met al noodzaak dat de reformatorische kerken werkelijk ernst maken met de lacunes die McGrath in onze gezindte constateert. Wij moeten opener worden naar de buitenwereld toe, openlijk van ons laten horen en dat vergt aanpassing, niet door McGrath te misbruiken voor je eigen wensen over hoe de kerk aantrekkelijk moet zijn, maar wel op een juiste geestelijke wijze zoals verwoord in zijn lezing.
a) Images. Ik was even bang dat hij over het gebruik van Powerpoint of toneelstukken zou beginnen. Gelukkig, het feit dat beelden anno 2004 veel impact hebben, betekent dat wij via die beelden die vanuit de Bijbel tot ons komen het beste het Evangelie kunnen verkondigen.
b) Community. We kunnen hierbij uitstekend aansluiten bij het feit dat elk mens de behoefte heeft om bij een groep te horen en daar geborgen te zijn. Juist in een tijd van toenemend individualisme waar de eenzaamheid weer een opkomend verschijnsel is, is het van belang om te laten zien dat de kerk een echte hechte gemeenschap is. Vroeger kwamen de mensen eerst tot geloof en daarna voegden ze zich bij de kerk middels grootscheepse evangelisatiecampagnes van Billy Graham. Nu komen de mensen vooral in een kerkdienst tot geloof en is de volgorde ‘first believing then belonging’ omgedraaid.
c) Story. Tegenwoordig zijn het niet meer de massieve wereldbeschouwingen maar de kleine, persoonlijke verhalen die het hem doen. In de Bijbel kun je daar mooi op inspelen door de gelijkenissen en persoonlijke ontmoetingen van Jezus met mensen (Joh. 3 en 4) aan te halen. Zo laat je zien dat het Evangelie werkelijk mensenlevens verandert, dat is een duidelijk bewijs dat het Evangelie relevant is. Tegenwoordig zeggen veel mensen: Ja, het kan wel waar zijn, maar ik heb er geen behoefte aan, het is niet relevant. Wat hebben wij eraan om te weten dat het in London 10:23 uur is, wij leven in Nederland, zo maakte McGrath met een voorbeeld duidelijk dat dat wat waar is niet altijd relevant hoeft te zijn. “It is real, lifechanging, transforming, not only true”.
2. We mogen onze vormen en taal wel aanpassen, als dit maar niet tekort doet aan de boodschap die je brengt. Het aantrekkelijk zijn voor Christus hoeft nog niet persé onaantrekkelijk te zijn voor de wereld zoals Van de Beek stelt. McGrath doelt met zijn opmerking impliciet op het lezen van de Statenvertaling en het zingen van de berijming 1773 en het bespelen van het orgel. Ik herinner me een opmerking van een predikant die ik onlangs hoorde en die zei: “Dat wij vreemdelingen op aarde zijn, betekent niet dat wij maar vreemd moeten gaan doen, God houdt er geen vreemde kinderen op na.” Zo’n ouderwetse uitstraling van de kerkdienst doet de buitenwereld denken dat het geloof vast saai, onaantrekkelijk en uit de tijd is.
3. Het wezen en de kerntaken van de kerk, kortom de visie op de kerk (ecclesiologie) verandert met de cultuur mee. In de tijd van Calvijn bestond het wezen van de kerk uit de zuivere prediking en de zuivere bediening van de sacramenten. Vandaag aan de dag komt daar evangelisatie bij als kerntaak van de kerk. Ons denken over de kerk moet veranderd worden, alleen zo kan evangelisatie niet slechts een nevenactiviteit worden of iets facultatiefs, nee, dan krijgt het veel groter gewicht.
Ik vond deze punten zeer waardevol en relevant voor het protestantisme in ons land en in de kerken waar wij ons bevinden.
De andere kant
Zo belichtte McGrath vol vuur de uitdagingen die er liggen en de oplossingen zijn ook zeer goed. Echter, er kleven ook gevaren in de toepassing ervan. Het is daarom goed dat dr. A. van de Beek hier in zijn artikel “Aantrekkelijke kerk” op wijst. De argumenten van McGrath worden vaak op een schadelijke manier gebruikt. In fenomenen als jeugdkerken, EO-jongerendagen, Flevofestivals en zeer vooruitstrevende gemeenten van gereformeerde signatuur gebruiken dan dans, drama, mime, powerpoint, popmuziek en korte flitsende toespraken in populaire taal om maar erg aantrekkelijk te zijn voor de wereld. Het aantrekkelijk zijn voor Christus, zoals Van de Beek stelt, wordt hierbij uit het oog verloren. De middelen zijn niet uit de Bijbel af te leiden, zoals het toneelspel. Het toneelspel werd in Paulus’ dagen in Griekenland zeer hoog gewaardeerd als cultuurgoed, evenals in de dagen van voor de Reformatie, waar de kerk voor de analfabeten speciaal maar zich ging focussen op toneelspelen om de bijbelse verhalen uit te beelden. Paulus noch de Reformatoren trokken zich van de cultuur iets aan en deden het met de dwaasheid der prediking die tegen het vlees van de cultuur inging en daarom zoveel stof deed opwaaien en complete levens op hun kop zetten. Men probeerde de mens niet te paaien door de middelen, zoals op bovengenoemde fenomenen wel getracht wordt. De nuchtere Nederlander prikt daar zo doorheen. McGrath wil alleen dat de vormen (orgel, zangstijl, bijbelvertaling, preektaal etc.) geen belemmering vormen voor de buitenstaander om langs te komen. Je moet als kerk de mensen er niet mee gaan lokken. Dan krijgen de middelen meer aandacht dan het doel en verlaten mensen de kerk als het niet meer boeiend vinden.
Het tweede gevaar is dat de kerk ‘gezellig’ wordt en dat mensen het belangrijk vinden dat er vooral knusse en gezellige kerkdiensten komen. De weinige keren dat ik een evangelische dienst heb meegemaakt kwam dit wel zo op mij over. Nu weet ik dat het ‘gemeenschapsgevoel’ daar meer naar voren komt dan in de gevestigde kerken. Toch vind ik dat de devote sfeer in de orthodoxe gemeenten, de eerbied, orde en rust voor en tijdens de dienst veel meer uitademen dat het gaat om de ontmoeting met de Heilige God en dat Hij het is Die ons roept tot Zijn dienst en dat het dus niet zo is dat wij allemaal gelovigen zijn die gezellig bijeenkomen en er een “fijne” dienst van gaan maken.
Een laatste gevaar is dat wij vervallen dat een prediken wat de postmoderne mens wil horen en zwijgen van het oordeel, de wet, het geweten, de schuld en het kruisdragen achter Jezus aan. In evangelisatiediensten wordt te vaak eenzijdig de nadruk gelegd op Gods liefde, genade en dat Hij een plan met je heeft. Het aansluiten op de behoeften en de ideeën van de moderne mens is wat anders dan enkel maar prediken wat hun behaagt. Paulus ging op de Areopagus in op de belevingswereld van de Grieken, maar verkondigde zowel oordeel als genade.
Mijns inziens is het al met al noodzaak dat de reformatorische kerken werkelijk ernst maken met de lacunes die McGrath in onze gezindte constateert. Wij moeten opener worden naar de buitenwereld toe, openlijk van ons laten horen en dat vergt aanpassing, niet door McGrath te misbruiken voor je eigen wensen over hoe de kerk aantrekkelijk moet zijn, maar wel op een juiste geestelijke wijze zoals verwoord in zijn lezing.
Waarom wordt iedere verandering dan angstvallig tegengehouden en de drempel voor bezoekers steeds hoger gemaakt?MV schreef:Allemaal? Dat zijn mijn woorden niet!Marnix schreef:Het probleem is dat niet iedereen HBO-er is... er komen ook lager opgeleide mensen in de kerk, er komen ook kinderen in de kerk. En nee, die begrijpen er vaak een hoop niet van. Daarnaast is de zinsopbouw en het woordgebruik soms zo beroerd of oud dat je, zelfs al heb je een hoop intelligentie, het toch niet herkent, simpelweg omdat er woorden in staan die je nooit hebt gehoord, ook niet op het HBO. Er gaat door die oude vormen een hoop van de inhoud voor veel mensen verloren, en als je je een beetje verplaatst in mensen die niet bekend zijn met 1773-berijming en statenvertaling en die niet in een reformatorisch milieu zijn opgegroeid, zie je dat denk ik ook wel... en dat kinderen in een reformatorische kerk veel van de psalmen en bijbelteksten niet begrijpen is volgens mij ook best te begrijpen.MV schreef:De statenvertaling en ouderwetsere woorden zijn voor een HBO-er echt géén belemmering.Q! schreef:lees het stukje nog eens en zeg dan: "mijn buurman, die een keer in de kerk komt" in plaats van "ik, die al 20 jaar trouw mijn plekje inneem".
Bewuste Trouw-verslaggever heeft minstens een HBO-opleiding. Toch begreep hij niets van wat hij hoorde. Pech gehad? Had hij maar beter zijn best moeten doen?
Ik ben bang dat er meespeelt: afkeer en vooroordeel.
en zonder de predikant te beoordelen.........
misschien ligt het aan zijn presentatie!
Als het goed is kan Iedereen er wat van volgen, ook al begrijpt hij de boodschap niet goed in zijn betekenis. Dat is ook logisch. Dit zou moeten leiden tot nader onderzoek!
Nogal makkelijk om het allemaal maar aan vooroordelen en zo, aan de houding van de luisteraar, te wijten.
Luister voor een antwoord op die vraag ook eens hier:Spaan schreef:1. Wil het protestantisme overleven, dan moet je niet meegaan met de cultuur en haar opvattingen (zoals een groot deel van de PKN, Ned. Geref. en Vrijgemaakten etc.). Moet je je ook niet teruggaan op hoe het vroeger allemaal ging en vast blijven houden aan allerlei oude vormen (herv.-geref. richting, Geref. Gem.), maar de kerk moet blijvend gereformeerd worden. Wat betekent dat dan?
http://audioserver.nl/?option=content&t ... ser_id=226
naar de dienst van 12/2/2006 om 09:30 uur: die gaat ook over deze zaken!
Als het gaat om SV of NBV denk ik dat er heel veel gemakzucht komt kijken onder de doorsnee kerkganger. Van jongs af aan worden grootgebracht met de SV moet voor later geen problemen opleveren qua begrijpen.
Dit met het gevolg dat éénvoudig overbrengen op onkerkelijke mensen (evangelisatie) geen onoverkomelijk opstakel moet zijn.
Dit met het gevolg dat éénvoudig overbrengen op onkerkelijke mensen (evangelisatie) geen onoverkomelijk opstakel moet zijn.
Mee eens, sterker, het lijkt me juist goed dat we de schrift ook onderzoeken. Als we het niet snappen kunnen we naar een simpelere vertaling grijpen, of de verklaarders er op naslaan. Mij staat het tweede het meeste aan.Gert10 schreef:Als het gaat om SV of NBV denk ik dat er heel veel gemakzucht komt kijken onder de doorsnee kerkganger. Van jongs af aan worden grootgebracht met de SV moet voor later geen problemen opleveren qua begrijpen.
Dit met het gevolg dat éénvoudig overbrengen op onkerkelijke mensen (evangelisatie) geen onoverkomelijk opstakel moet zijn.
Ik vindt de vertaling wel aardig vrij, bepaalde verbanden zullen waarschijnlijk ook verloren gaan door aanpassingen aan de brontekst.
Een vertaling van:
”Welgelukzalig is de man die niet wandelt in den raad der goddelozen, noch staat op den weg der zondaren, noch zit in het gestoelte der spotteren”.
Naar:
”Gelukkig is de mens die niet verkeert in de kring van goddelozen, de weg van zondaars niet volgt, bij spotters niet aan tafel zit, maar genoegen vindt in de wet van de HEER, prevelend zijn wet overdenkt, bij dag en nacht”.
Is nogal ruim vertaald. De strekking is wel vrij gelijk gebleven, maar de SV is al een vertaling, die zo dicht mogelijk bij het origineel is gebleven, de NBV is wederom een vertaling. Zo zwakken we steeds iets meer af van het origineel.
Zullen we niet bereidt zijn wat meer moeite te doen om zo dicht mogelijk bij de oorsprong te blijven? Is het ons een steen des aanstoots om het woord te onderzoeken? Of juist aan anderen te verklaren?
Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen
-
Miscanthus
- Berichten: 5306
- Lid geworden op: 30 okt 2004, 14:38
- Locatie: Heuvelrug
Misschien wil je jezelf wat meer informeren over de vertaling van de NBV voordat je zulke onzin opschrijft. De NBV is geen vertaling van een vertaling, maar een geheel nieuwe vertaling vanaf de grondtekst.olfie schreef:......Is nogal ruim vertaald. De strekking is wel vrij gelijk gebleven, maar de SV is al een vertaling, die zo dicht mogelijk bij het origineel is gebleven, de NBV is wederom een vertaling. Zo zwakken we steeds iets meer af van het origineel.
Zullen we niet bereidt zijn wat meer moeite te doen om zo dicht mogelijk bij de oorsprong te blijven? Is het ons een steen des aanstoots om het woord te onderzoeken? Of juist aan anderen te verklaren?
Verder kan ik je algemeen geuite beschuldiging dat we geen moeite nemen de bijbel te bestuderen, niet zo waarderen.
Het is soms beter te zwijgen dan te oordelen.
Je zou jezelf wat meer aan je handtekening moeten houden.
Nou ik lees nou niet direct die beschuldiging erin hoor, en zeker niet aan jouw adres... De zorgen die Olfie uit zijn mijns inziens niet geheel onterecht, al slaat hij inderdaad de plank mis ten aanzien van de vertaling of de hertaling.Verder kan ik je algemeen geuite beschuldiging dat we geen moeite nemen de bijbel te bestuderen, niet zo waarderen.
Het is soms beter te zwijgen dan te oordelen.
Je zou jezelf wat meer aan je handtekening moeten houden.
Maar goed, volgens mij zijn we nu wel een end off topic gegaan....