Gereformeerde Gemeenten

[HHR]

Theoloog en docent Jonard Roukens schreef samen met twee andere theologen mee. Hij maakt zich zorgen over het gezag van de Bijbel in zijn kerkverband. ‘Aan de ene kant zijn er mensen die nauwelijks de Bijbel lezen. Aan de andere kant zijn er kerkenraden die zeggen: er zijn geen vragen rond Schriftgezag; we zijn toch de Gereformeerde Gemeenten? Hier bestaat dat probleem niet.’

Dat laatste is volgens hem onterecht. De commissie schrijft: ‘Ook onder ons zijn er duidelijke symptomen die erop wijzen dat Gods Woord niet langer het einde van alle tegenspraak is.’

Roukens: ‘We leven allemaal in Nederland, we ademen dezelfde lucht. Als je tante opeens dominee wordt, denken ook bij ons veel mensen toch: wie ben ik om iets van een ander te vinden? Als iemand een roeping heeft om predikant te worden, kun je daar toch niets van zeggen, ook al is ze een vrouw? Het is belangrijk om dat soort gedachten aan de oppervlakte te laten komen.’

https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... gezag-niet


Goed dat hier binnen de GG nu al oog voor is terwijl het misschien nog niet zo aan de oppervlakte speelt.

[Tiberius]

Theoloog en docent Jonard Roukens schreef samen met twee andere theologen mee. Hij maakt zich zorgen over het gezag van de Bijbel in zijn kerkverband. ‘Aan de ene kant zijn er mensen die nauwelijks de Bijbel lezen. Aan de andere kant zijn er kerkenraden die zeggen: er zijn geen vragen rond Schriftgezag; we zijn toch de Gereformeerde Gemeenten? Hier bestaat dat probleem niet.’

Dat laatste is volgens hem onterecht. De commissie schrijft: ‘Ook onder ons zijn er duidelijke symptomen die erop wijzen dat Gods Woord niet langer het einde van alle tegenspraak is.’

Roukens: ‘We leven allemaal in Nederland, we ademen dezelfde lucht. Als je tante opeens dominee wordt, denken ook bij ons veel mensen toch: wie ben ik om iets van een ander te vinden? Als iemand een roeping heeft om predikant te worden, kun je daar toch niets van zeggen, ook al is ze een vrouw? Het is belangrijk om dat soort gedachten aan de oppervlakte te laten komen.’

https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... gezag-niet


Goed dat hier binnen de GG nu al oog voor is terwijl het misschien nog niet zo aan de oppervlakte speelt.

Dit vind ik wel een opmerkelijke zin:
‘Ik wil niet over harten oordelen, maar christelijke vrijheid wordt vaak aangewend om de deur open te zetten voor van alles en nog wat. Christelijke vrijheid is dan: ruim baan voor je eigen gedachten.'

[HHR]

Toch herken ik dat ook wel. En in het licht van het artikel wel goed te plaatsen lijkt me.
Overigens vond ik dit ook eerlijk:

Zijn er ook in de reformatorische traditie missers in de manier waarop de Bijbel wordt gelezen?

‘Dat vind ik een lastige. De toe-eigening van het heil (de vraag hoe je een kind van God kunt worden, red.) speelt een grote rol, en dat is wat mij betreft terecht. Ik zou het erg vinden als dat niet zo was. Maar het kan er ook voor zorgen dat het ‘ik’ heel belangrijk wordt, net als in het moderne denken.

[Tiberius]

Toch herken ik dat ook wel. En in het licht van het artikel wel goed te plaatsen lijkt me.
Overigens vond ik dit ook eerlijk:

Zijn er ook in de reformatorische traditie missers in de manier waarop de Bijbel wordt gelezen?

‘Dat vind ik een lastige. De toe-eigening van het heil (de vraag hoe je een kind van God kunt worden, red.) speelt een grote rol, en dat is wat mij betreft terecht. Ik zou het erg vinden als dat niet zo was. Maar het kan er ook voor zorgen dat het ‘ik’ heel belangrijk wordt, net als in het moderne denken.

Die zinnen kan hij gewoon weglaten: de rest van het antwoord is al duidelijk genoeg, lijkt me, zonder direct met een oordeel klaar te staan.

[Simon0612]

Op de beloften en in het verlengde daarvan de uitwendige roeping.

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

[Wachter]

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

Dat wat ik zeg altijd het officiële standpunt is geweest binnen de Gereformeerde Gemeenten, ook ten tijde van ds. Kersten. Pas in 1953 en daarna zijn er verschillen ontstaan, waarbij de GGiN ten onrechte ds. Kerstens visie gelijk heeft gesteld aan haar visie. Maar de visie van dr. Steenblok is echt wezenlijk anders dan ds. Kersten altijd heeft geleerd.

[Martijn]

Welke visie? Want ik verander soms ook van mening hoor.

Op de beloften en in het verlengde daarvan de uitwendige roeping.

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

Vraag me af of dit klopt? Volgens mij de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal.

[Zeeuw]

Op de beloften en in het verlengde daarvan de uitwendige roeping.

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

Vraag me af of dit klopt? Volgens mij de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal.

Wat jij zegt klopt. Gisteren nog een preek over gehoord.

[Scheepsbel]

Op de beloften en in het verlengde daarvan de uitwendige roeping.

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

Vraag me af of dit klopt? Volgens mij de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal.

Het klopt wel hoor het staat in math 20: 16

[Martijn]

Ik heb een wezenlijke verandering doorgemaakt aangaande de beloften. Maar de uitwendige roeping is niet alleen voor de uitverkoren. Dat heeft ds. Kersten ook nooit gezegd.

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

Vraag me af of dit klopt? Volgens mij de gelijkenis van het koninklijke bruiloftsmaal.

Het klopt wel hoor het staat in math 20: 16

Inderdaad. Die heb ik niet gezien..

[Simon0612]

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

Dat wat ik zeg altijd het officiële standpunt is geweest binnen de Gereformeerde Gemeenten, ook ten tijde van ds. Kersten. Pas in 1953 en daarna zijn er verschillen ontstaan, waarbij de GGiN ten onrechte ds. Kerstens visie gelijk heeft gesteld aan haar visie. Maar de visie van dr. Steenblok is echt wezenlijk anders dan ds. Kersten altijd heeft geleerd.

Mijn citaat was een citaat van ds. Kersten zelf. En dat is wat men in de GGiN nog steeds altijd leert. En als je het niet eens bent met mijn citaat, heb je toch een andere visie dan ds. Kersten.

[Wachter]

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

Dat wat ik zeg altijd het officiële standpunt is geweest binnen de Gereformeerde Gemeenten, ook ten tijde van ds. Kersten. Pas in 1953 en daarna zijn er verschillen ontstaan, waarbij de GGiN ten onrechte ds. Kerstens visie gelijk heeft gesteld aan haar visie. Maar de visie van dr. Steenblok is echt wezenlijk anders dan ds. Kersten altijd heeft geleerd.

Mijn citaat was een citaat van ds. Kersten zelf. En dat is wat men in de GGiN nog steeds altijd leert. En als je het niet eens bent met mijn citaat, heb je toch een andere visie dan ds. Kersten.

Waaruit is dit citaat? Want dan sla ik er morgen de Dogmatiek wel op na. Citaten moet je namelijk wel in de context lezen. Volgens mij bevestigt het mijn opvatting en niet de jouwe.

[Ad Anker]

Hier wat postings verwijderd.

[DDD]

Wie zegt dat wel dan, dat de uitwendige roeping alleen voor de uitverkorenen is?
Dit leert men o.a. in de GGiN:

Wij onderscheiden dan ook een uitwendige en een inwendige roeping door Gods Woord. In de natuur is, en dat houden wij o.m. staande tegen de Luthersen, geen roeping ter zaligheid. Alleen door Zijn Woord maakt God de weg des levens bekend aan ieder, wie het Evangelie gepredikt wordt. Ja, Hij dringt door Zijn knechten bij hen aan, zoals Paulus zegt: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus' wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus' wege: laat u met God verzoenen." Ezechiël drong aan, als een herder achter de schapen betaamt. En toch, hoe ernstig het oordeel van verdoemenis wordt voorgesteld en de nodiging tot Christus door het Evangelie aan het hart wordt gelegd, toch draagt dat Woord niet bij allen vrucht ter bekering. De Heere Jezus zegt het ons Zelf in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: "Velen zijn geroepen, maarweinigen uitverkoren."

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

Dat wat ik zeg altijd het officiële standpunt is geweest binnen de Gereformeerde Gemeenten, ook ten tijde van ds. Kersten. Pas in 1953 en daarna zijn er verschillen ontstaan, waarbij de GGiN ten onrechte ds. Kerstens visie gelijk heeft gesteld aan haar visie. Maar de visie van dr. Steenblok is echt wezenlijk anders dan ds. Kersten altijd heeft geleerd.

Dat is onjuist. Die verschillen (van zeer verbondsmatig tot een beetje hypercalvinistisch) zijn er in de GG altijd geweest. Zo zelfs dat DIA ooit op dit forum een Saambinder-artikel omgekeerd uitlegde. Hij kon zich niet voorstellen dat er stond wat er wel stond.

[Wachter]

De uitwendige roeping is de roeping ter zaligheid die zonder onderscheid aan allen en een iegelijk moet worden verkondigd met bevel van geloof en bekering. Dus de nodiging ter zaligheid gaat uit tot iedereen! Dat de vrucht daarvan alleen geldt voor de uitverkorenen, moge duidelijk zijn. Iedereen wordt echter het Evangelie om niet aangeboden. Maar de onbekeerden en verdoemden gaan verloren om eigen schuld, vanwege hun ongeloof. Want als het Evangelie en de nodiging ter zaligheid aan de onbekeerden en de verdoemden niet zou worden aangeboden, maar uitwendig alleen zou komen tot de uitverkorenen, kan men de verantwoordelijkheid van het om eigen schuld verloren gaan ook nooit aan de ongelovigen opleggen.

Ja en dus ben je het niet eens met wat ik schreef, of wat wil je nu precies zeggen?

Dat wat ik zeg altijd het officiële standpunt is geweest binnen de Gereformeerde Gemeenten, ook ten tijde van ds. Kersten. Pas in 1953 en daarna zijn er verschillen ontstaan, waarbij de GGiN ten onrechte ds. Kerstens visie gelijk heeft gesteld aan haar visie. Maar de visie van dr. Steenblok is echt wezenlijk anders dan ds. Kersten altijd heeft geleerd.

Dat is onjuist. Die verschillen (van zeer verbondsmatig tot een beetje hypercalvinistisch) zijn er in de GG altijd geweest. Zo zelfs dat DIA ooit op dit forum een Saambinder-artikel omgekeerd uitlegde. Hij kon zich niet voorstellen dat er stond wat er wel stond.

Dat klopt.

Maar het is, mijns inziens, onterecht om als GGiN ds. Kerstens uitleg gelijk te stellen aan de eigen visie op de inwendige en uitwendige roeping. Dat is echt iets wat door de zienswijze van met name dr. Steenblok zo is ontwikkeld. Ds. Kersten stond daar echt anders in.