Over het meer betrokken houden van kinderen:
Het is ons met wisselend succes altijd redelijk gelukt om onze kinderen betrokken te houden. We zijn allen schrijvers / tekenaars en na de dienst gaan bij de koffie de boekjes open. Hierbij kregen de gehandletterde teksten, de knullig gemaakte rebusjes of tekeningetjes evenveel aandacht als de mooie Cornellschema's, mindmaps, samenvattingen (die even lang leken als de preek), of andersoortige schrijfseles.
De getatoeëerde vingerkootjes of geïllustreerde zijkanten van de boekjes werden dan weer wel liefst genegeerd.
Inmiddels stelt onze schoonzoon die uit een totaal andere hoek van kerkelijk Nederland komt -soms tot lichte ergernis van zijn vrouw- de openingsvraag die hij blijkbaar oppikte van zijn ouderwetse schoonpa: "en... wat neem jij mee uit de preek voor deze week?"
En ja, het leek vaak ploegen op rotsen. Nee, ook wij hadden niet altijd zin. Ja, het mislukte regelmatig grandioos, maar toch is het een mooie gewoonte. Vinden wij. Aan te bevelen!