Gereformeerde Gemeenten

[Forummer]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Klopt. Ook in de GG is niet meer nodig dan dat. Gelukkig maar!

Helaas komt het wel voor dat anderen voor jou gaan bepalen of het werkelijkheid genoeg is in je leven, en je vervolgens te licht bevonden wordt.

[GG links]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Ik zou het nog maar is laten overwinteren. Heb je al de nodige Bethel en Pniel ervaringen gehad? Ben je al in vierschaar der concientie geweest. Dan pas weet je het zeker en zeg je het niet alleen.

[Bertiel]

Tja, hoe moet ik het anders noemen? Het echte geloof begint toch pas daar waar de vrijspraak in het Evangelie omhelsd wordt. Je kunt ook zeggen: Christus in het Evangelie. En dáár wordt de zondaar gerechtvaardigd. Dat kun je inderdaad een vierschaarbeleving noemen.

De uitgaande daad is niet langer zaligmakend?

Dat ís de uitgaande daad.

nee, de uitgaande daad is het vluchten tot Christus
Een vierschaarbeleving kan enkel een wederkerende daad zijn

[Mannetje]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Ik zou het nog maar is laten overwinteren. Heb je al de nodige Bethel en Pniel ervaringen gehad? Ben je al in vierschaar der concientie geweest. Dan pas weet je het zeker en zeg je het niet alleen.

Vind je dit echt grappig?

De uitspraak over overzomeren en overwinteren heeft vanouds trouwens ook juist een positieve betekenis. Van een pasbekeerde moet je niet meteen grote verhalen etc. verwachten. Geef het maar tijd, laat het maar rustig groeien.

[KDD]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Binnen de GG ligt er wel nadruk op dát het werkelijkheid moet zijn, en terecht. Je kunt veel over jezelf menen, maar als het geen grond heeft, bedrieg je jezelf.

Ds. Meeuse heeft een heel leerzaam boekje over het gaan naar het heilig avondmaal geschreven.

[Mannetje]

Klopt!

"Christuskennis en de toegang tot het Heilig Avondmaal", bedoel je toch?

[GG links]

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Ik zou het nog maar is laten overwinteren. Heb je al de nodige Bethel en Pniel ervaringen gehad? Ben je al in vierschaar der concientie geweest. Dan pas weet je het zeker en zeg je het niet alleen.

Vind je dit echt grappig?

De uitspraak over overzomeren en overwinteren heeft vanouds trouwens ook juist een positieve betekenis. Van een pasbekeerde moet je niet meteen grote verhalen etc. verwachten. Geef het maar tijd, laat het maar rustig groeien.

Nee, ik vind het niet grappig. Maar kon juiste gezichtje niet vinden. Alleen is het wel de bittere waarheid (naar mijn mening). En dat komt door de prediking in veel GG's en al helemaal in de GGiN

[ejvl]

Ik heb zelf de indruk dat veel of in elk geval een aantal predikanten van de GG zelf nog in een 'prefase' van het geloof zitten en daarmee de kansel op gaan. Ze beseffen dan zelf dat hun bekering nog niet 'af' is, want ze hebben de rechtvaardigmaking nog niet meegemaakt. En ik denk dat dat inderdaad zo is. Een keer zei een kandidaat, nu predikant, op de preekstoel: Wedergeboorte is hoofdzaak, rechtvaardigmaking noodzaak.' En dan vertelde hij over iemand anders die dat laatste beleefd had.

Het kan ook andersom. Ds. Van Haaren had zelf de rechtvaardigmaking wel meegemaakt, maar hij dacht zelf van niet. Want, zo dacht hij, 'zien is nog geen hebben'. En hij besefte zelf niet dat gelovig zien wél hebben is.

Ik vraag mij altijd af hoe ambtsdrager kan zijn en niet eens kan zeggen dat hij bekeerd is. Dat klopt toch niet? Hoe kan je getuigen als er geen basis is voor het getuigenis?

Dat hangt dus af van je definitie van "bekering".
Als dit een stellig vertrouwen en zeker weten is dat de zonden vergeven zijn, zoals zondag 7 van de HC zegt, of dat je ook iets wilt beleven als een vierschaarbeleving of een soort mystieke beleving zoals zo vaak verwoord in bekeringsgeschiedenissen of het niet durven toe-eigenen of je karakter zo zwak is dat je denkt dat het vast niet waar is of je gebakerd bent in een omgeving waarin iedere zekerheid als wantrouwen wordt gezien.
Ook de gang naar het avondmaal (hoe erg ook) kan dan belemmerd worden.
Ook "bekeerde" mensen kunnen onnodig in het donker verkeren daardoor of naar iets zoeken wat ze al lang hebben. Zo kan een ambtsdrager bekeerd zijn maar door de leer, of de aanwezige cultuur, dit toch niet vrijmoedig durven zeggen.

Natuurlijk vind ik hier zelf ook wat van, een ambtsdrager zou een sterke rots in het geloof moeten zijn, vol van de heilige Geest maar ik zou nooit durven zeggen dat die of die ambtsdrager echt onbekeerd is omdat die bijvoorbeeld niet aan het avondmaal gaat of zelf zegt nog voor de zaak te staan, hoe erg dat ook is.

Dus als ik zeg: 'Ik geloof dat Christus mijn Zaligmaker is en voor mijn zonden betaald heeft met Zijn bloed aan het kruis.'

Is dat niet voldoende om aan het avondmaal te gaan?

Uiteraard wel en dit is zeker niet GG-breed maar het is wel zo dat er in bepaalde culturen, bijvoorbeeld op de veluwe, de nadruk sterk op beleving kan liggen, of mystieke ervaringen met veel gevoel en emotie. Iemand met wat stabieler karakter kan daarin in aanvechting en twijfel verkeren want dat heb ik nog niet zo op die manier meegemaakt bijvoorbeeld.
Voorbeeld: Ik heb een predikant horen zeggen: Heb je je kussen al eens natgemaakt met je tranen? Ben je wel eens kruipend van kamer naar kamer gegaan? Heb je meegemaakt dat je aan een draadje boven de hel hing en dat dat draadje doorgeknipt werd? Zo niet, dan moet je het nog maar eens nakijken.
(In m'n eigen bewoordingen).
Door zulk soort taal kijk je wel uit jezelf toe te rekenen want dat is nog niet zo meegemaakt.

Dan wil het niet zeggen dat je geen kind van God bent, maar je kunt dan wel onnodig in het duister verkeren door zulk soort belevingen, beschrijvingen of gezelschapstaal te bezigen.

[GG links]

Ik vraag mij altijd af hoe ambtsdrager kan zijn en niet eens kan zeggen dat hij bekeerd is. Dat klopt toch niet? Hoe kan je getuigen als er geen basis is voor het getuigenis?

Dat hangt dus af van je definitie van "bekering".
Als dit een stellig vertrouwen en zeker weten is dat de zonden vergeven zijn, zoals zondag 7 van de HC zegt, of dat je ook iets wilt beleven als een vierschaarbeleving of een soort mystieke beleving zoals zo vaak verwoord in bekeringsgeschiedenissen of het niet durven toe-eigenen of je karakter zo zwak is dat je denkt dat het vast niet waar is of je gebakerd bent in een omgeving waarin iedere zekerheid als wantrouwen wordt gezien.
Ook de gang naar het avondmaal (hoe erg ook) kan dan belemmerd worden.
Ook "bekeerde" mensen kunnen onnodig in het donker verkeren daardoor of naar iets zoeken wat ze al lang hebben. Zo kan een ambtsdrager bekeerd zijn maar door de leer, of de aanwezige cultuur, dit toch niet vrijmoedig durven zeggen.

Natuurlijk vind ik hier zelf ook wat van, een ambtsdrager zou een sterke rots in het geloof moeten zijn, vol van de heilige Geest maar ik zou nooit durven zeggen dat die of die ambtsdrager echt onbekeerd is omdat die bijvoorbeeld niet aan het avondmaal gaat of zelf zegt nog voor de zaak te staan, hoe erg dat ook is.

Dus als ik zeg: 'Ik geloof dat Christus mijn Zaligmaker is en voor mijn zonden betaald heeft met Zijn bloed aan het kruis.'

Is dat niet voldoende om aan het avondmaal te gaan?

Uiteraard wel en dit is zeker niet GG-breed maar het is wel zo dat er in bepaalde culturen, bijvoorbeeld op de veluwe, de nadruk sterk op beleving kan liggen, of mystieke ervaringen met veel gevoel en emotie. Iemand met wat stabieler karakter kan daarin in aanvechting en twijfel verkeren want dat heb ik nog niet zo op die manier meegemaakt bijvoorbeeld.
Voorbeeld: Ik heb een predikant horen zeggen: Heb je je kussen al eens natgemaakt met je tranen? Ben je wel eens kruipend van kamer naar kamer gegaan? Heb je meegemaakt dat je aan een draadje boven de hel hing en dat dat draadje doorgeknipt werd? Zo niet, dan moet je het nog maar eens nakijken.
(In m'n eigen bewoordingen).
Door zulk soort taal kijk je wel uit jezelf toe te rekenen want dat is nog niet zo meegemaakt.

Dan wil het niet zeggen dat je geen kind van God bent, maar je kunt dan wel onnodig in het duister verkeren door zulk soort belevingen, beschrijvingen of gezelschapstaal te bezigen.

Dat bedoel ik. En helaas is de desbetreffende dominee geen uitzondering.

[KDD]

Klopt!

"Christuskennis en de toegang tot het Heilig Avondmaal", bedoel je toch?

Ja. Persoonlijk veel aan gehad.

[MarJT]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Binnen de GG ligt er wel nadruk op dát het werkelijkheid moet zijn, en terecht. Je kunt veel over jezelf menen, maar als het geen grond heeft, bedrieg je jezelf.

Wat wordt er dan verstaan dat het werkelijk moet zijn? Want wat ik in dit draadje tegenkom is dat je jezelf kan bedriegen/het moet nog blijken/het moet je gegeven worden.

[Vrouwke]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Ik zou het nog maar is laten overwinteren. Heb je al de nodige Bethel en Pniel ervaringen gehad? Ben je al in vierschaar der concientie geweest. Dan pas weet je het zeker en zeg je het niet alleen.

En als je pas iets durf te zeggen nadat je zulk soort ervaringen hebt gekregen, zeggen ze nog: laat het nog maar eens overwinteren. En: “kan niet waar zijn, je kan ook vooruit grijpen, geestelijk diefstal, gaan jaaaaaaaren overheen…” alsof je gewoon staat te fantaseren i.p.v. dat je na zoveel strijd en worsteling eindelijk iets durf te vertellen.

Dit delen voelt heel erg als vuile was buiten hangen. Maar het is gewoon wat er gebeurt. Ik kan het niet mooier maken.

[GG links]

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Ik zou het nog maar is laten overwinteren. Heb je al de nodige Bethel en Pniel ervaringen gehad? Ben je al in vierschaar der concientie geweest. Dan pas weet je het zeker en zeg je het niet alleen.

En als je pas iets durf te zeggen nadat je zulk soort ervaringen hebt gekregen, zeggen ze nog: laat het nog maar eens overwinteren. En: “kan niet waar zijn, je kan ook vooruit grijpen, geestelijk diefstal, gaan jaaaaaaaren overheen…” alsof je gewoon staat te fantaseren i.p.v. dat je na zoveel strijd en worsteling eindelijk iets durf te vertellen.

Ik zou een andere gemeente opzoeken Vrouwke als Houten en nog een aantal gemeenten te ver rijden is. Waar jij blijkbaar kerkt vind je volgens mij geen zegen.

[Vrouwke]

Nou, inmiddels zijn we jaren verder…

En heeft de HEERE zelf gezorgd dat deze dingen in principe “rechtgezet” zijn.

Maar ik ben bang dat ik de enige niet ben.

Verder heeft het meegeholpen om die onmiddellijk zekerheid ook weer kwijt te raken. En na weer helemaal vast gelopen te zijn, uiteindelijk te leren leven vanuit middellijke zekerheid.

Maar nu zie ik daardoor ook die omweg…

viewtopic.php?t=15522

[Terri]

Deze dingen gebeuren.
Als je opgroeit onder een prediking waarin bekering een zeldzaamheid is, Christus de meest verborgen Persoon is ( en je die Naam zelfs niet uitspreekt, maar je hebt het dan over de 2e persoon) en je met tranen, zuchten en van verre-staand eigenlijk al een eind op de 'goede weg' bent, kan het niet anders of er komt scheefgroei en een on-Bijbelse gang.
Helaas kunnen velen het daar dan ook nog bij uithouden en diegenen die wel in de Heere Jezus gaan geloven en in de vergeving van zonden, worden dan verdacht. Het is de omgekeerde wereld en er is een bekeringsweg gecreëerd die veraf staat van een Bijbelse bekering.
Dit is geen karikatuur, maar ervaring en zelfs het heel aparte heb ik weg gelaten.
Ik heb wel eens begrepen dat het vooral voortkomt uit het gezelschapsleven.

Als je de Bijbel echt leert lezen ervaar je dat als een nieuwe bekering.