Gereformeerde Gemeenten

[Posthoorn]

wat een vrolijkheid hier ..!

Ik snap er geen biet meer van moet ik eerlijk zeggen. Prefase van het geloof ? Het moet toch niet gekker worden.

Tja, hoe moet ik het anders noemen? Het echte geloof begint toch pas daar waar de vrijspraak in het Evangelie omhelsd wordt. Je kunt ook zeggen: Christus in het Evangelie. En dáár wordt de zondaar gerechtvaardigd. Dat kun je inderdaad een vierschaarbeleving noemen.

[JanRap]

Ik hoor predikanten toch regelmatig over 'gelovigen' spreken. Als ze dat niet doen, is er inderdaad iets mis, maar je kunt echt niet zeggen dat de meerderheid dat woord niet gebruikt, volgens mij.

@ DDD, Ik was weer eens wat te algemeen in mijn constatering. en een beetje oppervlakkig. Maar wat ik zeker weet is dat ds. G.H. Kersten zijn studenten 'verbood' om op te roepen tot geloof.
Kan het zo snel niet vinden maar heb het gelezen.
Hij onderbouwde dat met: 'een mens kan niet geloven'. Hij verabsoluteerde de bijbelse waarheid van de onmacht van de mens om te geloven. In de gemeente waar ik opgroeide ( in Ned) hoorde je bepaalde woorden nooit. O.a. het woord verbond, het woord belofte en het woord geloof en het woord aanbod. Maar dan spreken we over de 60er jaren. Men vermeed de woorden wegens het vemeende 'misbruik' dat men van deze woorden zou kunnen maken En vanwege de achterdocht dat de woorden niet zouden werden uitgelegd conform de heersende theologie. In dit verband heb ik nog een anecdote. Een hervormd predikant had het over de onmacht om te geloven maar hij vroeg zijn gemeente: bent u daar al achter gekomen in uw leven of praat u slechts anderen na?

[GG links]

Predikanten uit de GG die wel voluit in de dankbaarheid zitten vind je vooral op "links". Ik hoor er nooit ZO over gepreekt worden. Zal wel verdacht zijn.

[Vrouwke]

wat een vrolijkheid hier ..!

Ik snap er geen biet meer van moet ik eerlijk zeggen. Prefase van het geloof ? Het moet toch niet gekker worden.

Ik denk dat ze onvolwassen geloof bedoelt..

[CvD]

Pracht stukje van ds P de Vries wat zekerheid van het geloof.
https://www.youtube.com/watch?v=5xfeUxg0FY0

[Forummer]

Dat is heel goed dat ze daar oog voor hadden. Maar ze hebben (zoals een GG ambtsdrager dat eens zo mooi verwoordde) niet "de wangestalten van Gods volk tot norm verheven". En dat gebeurt in de GG regelmatig. Zekerheid wordt verdacht gemaakt. Maar zekerheid is wel de gewone weg! En momenten van donkerheid (vaak als gevolg van slordig leven) of twijfel (vaak door karakter of als gevolg van prediking) doen niets af aan de zekerheid. Er wordt teveel op gevoel gebouwd, en ja ons gevoel mist soms zekerheid. Daarom moeten we op Hem bouwen die altijd Dezelfde was, is en blijven zal! Weet je hoe verwarrend het is als je een GG predikant vanaf de kansel hoort verkondigen dat hij 'nog voor de vergeving van zonden staat'. Na heel wat jaren begrijp ik nu dat hij waarschijnlijk de 'nadere weldaad van de bewuste vrijspraak ' bedoelt. Maar als Gods knechten zo gaan spreken, moet je niet vreemd opkijken dat er zo weinig geloof is in dat kerkverband. Je oogst wat je zaait. Gelukkig staat het God niet in de weg en Zijn Werk gaat altijd door. Ook onder mensen die wij ongeschikt vinden.

Ik vat even deze paar zinnen samen:
1. De wangestalten van Gods volk wordt in de GG regelmatig tot norm verheven.
2. Zekerheid wordt in de GG verdacht gemaakt.
3. Er wordt teveel op het gevoel gebouwd binnen de GG.
4. Er is weinig geloof binnen de GG omdat er geleerd wordt dat de nadere weldaad van de bewuste vrijspraak door een predikant niet beleefd is.
5. Gods werk gaat door, ook in de GG, al vind ik de mensen daar ongeschikt.

Is dat een beetje de samenvatting? In dit gesprek (en eigenlijk ook in de topic long reads) gaat het over de plaats van 'het arme volk' in prediking en pastoraat volgens mij. Dus een boodschap voor missende mensen, voor uitziende mensen, voor mensen die zich vastklemmen aan een gekregen belofte maar moeten zeggen: Opdat ik Hem kenne...
Kun je daar ook iets over zeggen? Hoe krijgt die boodschap een plaats in de prediking?

Even maar zo dan? Wat mis ik dan? Maar maak ik een frame? Met Herman zeg ik, volgens mij ben ik adequaat in mijn samenvatting. En inderdaad, ik neem het je gewoon kwalijk. Geef gewoon concrete Bijbelse voorbeelden bij je standpunten en ga geen vooringenomen kwalificaties hier neerzetten. Dat is nergens voor nodig.

Beetje vreemd als ik als poster zeg dat het geen goede samenvatting is, dan gaan bewijzen dat het wel een goede samenvatting is

1 heb je goed begrepen.
2 Dat wordt niet in de hele GG gedaan, ik probeer bewust voorzichtig te formuleren om niet te generaliseren, maak jij er vervolgens alsnog een generalisatie van. Te vaak meegemaakt dat ik dat verwijt kreeg terwijl dat niet terecht was. Daar begint ook mijn idee van framing
3 idem. Je moet wel het geheel van mijn post lezen en geen zinnen gaan isoleren
4 natuurlijk is er verband, maar je geeft het zo simplistisch weer dat het belachelijk is. Ook daarom gevoel van framing.
5 je trekt 2 zinnen bij elkaar, ik geef toe dat ik duidelijker had kunnen zijn maar gewoon vragen om verduidelijking is vriendelijker dan suggestief zijn. Wederom reden voor gevoel van framing.

Ik geef keurig antwoord op je afsluitende vraag. Vervolgens reageer je daar niet op maar plaats je wel de opmerkingen dat een en ander vooringenomen kwalificaties zouden zijn.

Al met al helaas geen goed gesprek zo. Terwijl je dat prima kunt, is mijn ervaring.

[Bertiel]

Tja, hoe moet ik het anders noemen? Het echte geloof begint toch pas daar waar de vrijspraak in het Evangelie omhelsd wordt. Je kunt ook zeggen: Christus in het Evangelie. En dáár wordt de zondaar gerechtvaardigd. Dat kun je inderdaad een vierschaarbeleving noemen.
[/quote]

De uitgaande daad is niet langer zaligmakend?

[huisman]

Dat is heel goed dat ze daar oog voor hadden. Maar ze hebben (zoals een GG ambtsdrager dat eens zo mooi verwoordde) niet "de wangestalten van Gods volk tot norm verheven". En dat gebeurt in de GG regelmatig. Zekerheid wordt verdacht gemaakt. Maar zekerheid is wel de gewone weg! En momenten van donkerheid (vaak als gevolg van slordig leven) of twijfel (vaak door karakter of als gevolg van prediking) doen niets af aan de zekerheid. Er wordt teveel op gevoel gebouwd, en ja ons gevoel mist soms zekerheid. Daarom moeten we op Hem bouwen die altijd Dezelfde was, is en blijven zal! Weet je hoe verwarrend het is als je een GG predikant vanaf de kansel hoort verkondigen dat hij 'nog voor de vergeving van zonden staat'. Na heel wat jaren begrijp ik nu dat hij waarschijnlijk de 'nadere weldaad van de bewuste vrijspraak ' bedoelt. Maar als Gods knechten zo gaan spreken, moet je niet vreemd opkijken dat er zo weinig geloof is in dat kerkverband. Je oogst wat je zaait. Gelukkig staat het God niet in de weg en Zijn Werk gaat altijd door. Ook onder mensen die wij ongeschikt vinden.

Ik vat even deze paar zinnen samen:
1. De wangestalten van Gods volk wordt in de GG regelmatig tot norm verheven.
2. Zekerheid wordt in de GG verdacht gemaakt.
3. Er wordt teveel op het gevoel gebouwd binnen de GG.
4. Er is weinig geloof binnen de GG omdat er geleerd wordt dat de nadere weldaad van de bewuste vrijspraak door een predikant niet beleefd is.
5. Gods werk gaat door, ook in de GG, al vind ik de mensen daar ongeschikt.

Is dat een beetje de samenvatting? In dit gesprek (en eigenlijk ook in de topic long reads) gaat het over de plaats van 'het arme volk' in prediking en pastoraat volgens mij. Dus een boodschap voor missende mensen, voor uitziende mensen, voor mensen die zich vastklemmen aan een gekregen belofte maar moeten zeggen: Opdat ik Hem kenne...
Kun je daar ook iets over zeggen? Hoe krijgt die boodschap een plaats in de prediking?

Even maar zo dan? Wat mis ik dan? Maar maak ik een frame? Met Herman zeg ik, volgens mij ben ik adequaat in mijn samenvatting. En inderdaad, ik neem het je gewoon kwalijk. Geef gewoon concrete Bijbelse voorbeelden bij je standpunten en ga geen vooringenomen kwalificaties hier neerzetten. Dat is nergens voor nodig.

Beetje vreemd als ik als poster zeg dat het geen goede samenvatting is, dan gaan bewijzen dat het wel een goede samenvatting is

1 heb je goed begrepen.
2 Dat wordt niet in de hele GG gedaan, ik probeer bewust voorzichtig te formuleren om niet te generaliseren, maak jij er vervolgens alsnog een generalisatie van. Te vaak meegemaakt dat ik dat verwijt kreeg terwijl dat niet terecht was. Daar begint ook mijn idee van framing
3 idem. Je moet wel het geheel van mijn post lezen en geen zinnen gaan isoleren
4 natuurlijk is er verband, maar je geeft het zo simplistisch weer dat het belachelijk is. Ook daarom gevoel van framing.
5 je trekt 2 zinnen bij elkaar, ik geef toe dat ik duidelijker had kunnen zijn maar gewoon vragen om verduidelijking is vriendelijker dan suggestief zijn. Wederom reden voor gevoel van framing.

Ik geef keurig antwoord op je afsluitende vraag. Vervolgens reageer je daar niet op maar plaats je wel de opmerkingen dat een en ander vooringenomen kwalificaties zouden zijn.

Al met al helaas geen goed gesprek zo. Terwijl je dat prima kunt, is mijn ervaring.

Misschien eens kritisch kijken naar je eigen formuleringen. De meeste lezers zullen jouw bijdrage ongeveer zo samenvatten als @Ad Anker gedaan heeft. Je zult het anders bedoeld hebben maar dan moet je het ook anders opschrijven.

[Posthoorn]

Tja, hoe moet ik het anders noemen? Het echte geloof begint toch pas daar waar de vrijspraak in het Evangelie omhelsd wordt. Je kunt ook zeggen: Christus in het Evangelie. En dáár wordt de zondaar gerechtvaardigd. Dat kun je inderdaad een vierschaarbeleving noemen.

De uitgaande daad is niet langer zaligmakend?

Dat ís de uitgaande daad.

[MarJT]

Ik heb zelf de indruk dat veel of in elk geval een aantal predikanten van de GG zelf nog in een 'prefase' van het geloof zitten en daarmee de kansel op gaan. Ze beseffen dan zelf dat hun bekering nog niet 'af' is, want ze hebben de rechtvaardigmaking nog niet meegemaakt. En ik denk dat dat inderdaad zo is. Een keer zei een kandidaat, nu predikant, op de preekstoel: Wedergeboorte is hoofdzaak, rechtvaardigmaking noodzaak.' En dan vertelde hij over iemand anders die dat laatste beleefd had.

Het kan ook andersom. Ds. Van Haaren had zelf de rechtvaardigmaking wel meegemaakt, maar hij dacht zelf van niet. Want, zo dacht hij, 'zien is nog geen hebben'. En hij besefte zelf niet dat gelovig zien wél hebben is.

Ik vraag mij altijd af hoe ambtsdrager kan zijn en niet eens kan zeggen dat hij bekeerd is. Dat klopt toch niet? Hoe kan je getuigen als er geen basis is voor het getuigenis?

Dat hangt dus af van je definitie van "bekering".
Als dit een stellig vertrouwen en zeker weten is dat de zonden vergeven zijn, zoals zondag 7 van de HC zegt, of dat je ook iets wilt beleven als een vierschaarbeleving of een soort mystieke beleving zoals zo vaak verwoord in bekeringsgeschiedenissen of het niet durven toe-eigenen of je karakter zo zwak is dat je denkt dat het vast niet waar is of je gebakerd bent in een omgeving waarin iedere zekerheid als wantrouwen wordt gezien.
Ook de gang naar het avondmaal (hoe erg ook) kan dan belemmerd worden.
Ook "bekeerde" mensen kunnen onnodig in het donker verkeren daardoor of naar iets zoeken wat ze al lang hebben. Zo kan een ambtsdrager bekeerd zijn maar door de leer, of de aanwezige cultuur, dit toch niet vrijmoedig durven zeggen.

Natuurlijk vind ik hier zelf ook wat van, een ambtsdrager zou een sterke rots in het geloof moeten zijn, vol van de heilige Geest maar ik zou nooit durven zeggen dat die of die ambtsdrager echt onbekeerd is omdat die bijvoorbeeld niet aan het avondmaal gaat of zelf zegt nog voor de zaak te staan, hoe erg dat ook is.

Dus als ik zeg: 'Ik geloof dat Christus mijn Zaligmaker is en voor mijn zonden betaald heeft met Zijn bloed aan het kruis.'

Is dat niet voldoende om aan het avondmaal te gaan?

[Mannetje]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

[Posthoorn]

Ik heb zelf de indruk dat veel of in elk geval een aantal predikanten van de GG zelf nog in een 'prefase' van het geloof zitten en daarmee de kansel op gaan. Ze beseffen dan zelf dat hun bekering nog niet 'af' is, want ze hebben de rechtvaardigmaking nog niet meegemaakt. En ik denk dat dat inderdaad zo is. Een keer zei een kandidaat, nu predikant, op de preekstoel: Wedergeboorte is hoofdzaak, rechtvaardigmaking noodzaak.' En dan vertelde hij over iemand anders die dat laatste beleefd had.

Het kan ook andersom. Ds. Van Haaren had zelf de rechtvaardigmaking wel meegemaakt, maar hij dacht zelf van niet. Want, zo dacht hij, 'zien is nog geen hebben'. En hij besefte zelf niet dat gelovig zien wél hebben is.

Ik vraag mij altijd af hoe ambtsdrager kan zijn en niet eens kan zeggen dat hij bekeerd is. Dat klopt toch niet? Hoe kan je getuigen als er geen basis is voor het getuigenis?

Maar dat zeg ik ook niet. Ik zeg dat de bekering nog niet 'af' is. Maar ze houden zich wel voor gelovigen.

[MarJT]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

[Posthoorn]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

[Mannetje]

Als je het alleen zegt is het niet voldoende. Als het werkelijkheid is, is het wel voldoende.

Ja, dit is werkelijk, maar dat geldt toch voor iedereen die Christus op de wijze zoals ik zeg aanneemt als Verlosser?

Kortom: is er dan nog meer nodig om aan te gaan volgens de GG?

Nee.

Binnen de GG ligt er wel nadruk op dát het werkelijkheid moet zijn, en terecht. Je kunt veel over jezelf menen, maar als het geen grond heeft, bedrieg je jezelf.