Ik ben het niet met je eens. Ik heb afgelopen zondag juist daarover een leespreek gehoord, van ds. Van der Net, en daar gaat het juist over degenen die @Jongere beschrijft: moedelozen en aangevochtenen tegenover zorgelozen.Tiberius schreef: ↑26 sep 2024, 11:12Dat zijn massieve uitspraken over puriteinen en oudvaders. Er is dan altijd wel iemand die ergens citaat van een oudvader of puritein opduikt, die de door jou beschreven lijn tegenspreekt.Jongere schreef: ↑26 sep 2024, 10:58Nee, Christen vertrok in Bunyans woorden als een "ontwaakte zondaar". Maar dat is -zeker voor de puriteinen- nog iets anders dan de "gelovigen" voor wie volgens jou de Bijbel is. En zelfs als je met een deel van de reformatorische gezindte de wedergeboorte zou willen plaatsen bij wat er in stad Verderf gebeurde, moet je zeggen dat Christen zichzelf op dat moment zeker niet als gelovige kende.
En precies in die zoektocht van het niet weten waar zichzelf te plaatsen, is de vraag relevant of er in de Bijbel beloften staan voor onbekeerden. Dat een fascinatie noemen is echt een totaal andere lijn dan de wijze waarop zowel oudvaders als puriteinen met deze vraag zijn omgegaan.
Daarom houd ik me zelf liever aan de pastorale wijze die de Dordtse Leerregels in hoofdstuk 1 paragraaf 16 hanteren. Alle groepen die daar genoemd worden, worden daar op de beloften van de Bijbel gewezen; behalve uiteraard de laatste groep (citaat: degenen, die, God en Christus den Zaligmaker, niet achtende, zichzelf aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren).
Dat komt, omdat ik in bovenstaande fascinatie vaak de ondertoon hoor van 'hoe ver kan ik als onbekeerde nog gaan?' (ik bedoel niet specifiek bij de forummers hierboven, maar in algemene zin).
Ik begrijp daarom niet wie of wat je bedoelt die ondertoon.
Overigens deel ik de opmerkingen van @Jongere van harte. Al moet de oproep van bevel tot geloof en bekering niet ondergesneeuwd raken.