Erdee

[Posthoorn]

Ik heb het met interesse gelezen.

De passage over de zuigeling etc heb ik mijn vraagtekens bij. Met name deze passage:

"Iemand die pas is wedergeboren, maar Christus niet kent, en sterft, zou volgens u tóch naar de hemel gaan.

„Dat is mij inderdaad voor de voeten geworpen. Ik zou zeggen: dat weet ik niet."

Moet hij dat niet weten? Is dat geen logische vraag?

Getuigt het juist niet van wijsheid om ook wel eens te kunnen zeggen 'ik weet het niet'?

[ZWP]

Ik heb het met interesse gelezen.

De passage over de zuigeling etc heb ik mijn vraagtekens bij. Met name deze passage:

"Iemand die pas is wedergeboren, maar Christus niet kent, en sterft, zou volgens u tóch naar de hemel gaan.

„Dat is mij inderdaad voor de voeten geworpen. Ik zou zeggen: dat weet ik niet."

Moet hij dat niet weten? Is dat geen logische vraag?

Getuigt het juist niet van wijsheid om ook wel eens te kunnen zeggen 'ik weet het niet'?

Zeker, maar in dit geval, waar het gaat om de eeuwige heerlijkheid, is duidelijkheid noodzakelijk, toch?

[Konijntje]

Nu snap ik beter hoe hij de standenleer ontwikkelde en beschreef.

Hij vertelt dat hij die baseerde op de ervaringen die hij hoorde van Gods kinderen. Dat is voor mij verhelderend omdat ik me al langer af vroeg hoe hij daar aankwam. Hij stelde het eigenlijk duidelijk op schrift. Zijn boekje Bethel en Pniel bijv. was voor sommige mensen echt super belangrijk. In het interview lijkt het of hij weinig deed met alle kritiek die hij kreeg. Was dat echt zo door alle drukte in zijn leven? Persoonlijk zou ik denken dat je als universitair geschoolde dominee hier een uitgebreide studie naar zou doen.

Helder! Ik had dezelfde gedachte.

Ergens begrijp ik het wel: als je vrucht ervaart binnen het gezelschapsleven en een nauwe omgang met God, dat je probeert om die begrippen te plaatsen in een Bijbels kader. Tegelijkertijd begrijp ik het ook niet: als theoloog en als docent van een theologische school zou je inderdaad meer studie en onderbouwing van dit omstreden standpunt verwachten.

Overigens geeft ds. Moerkerken aan dat hij bepaalde begrippen ook terug vond bij prof. Wisse en ds. I. Kievit.

[Ararat]

Ik hoorde weleens dat men zei dat ds. Moerkerken grote invloed had op het kerkverband. Klopt dit? Zo ja, is dat nog steeds? Is er iemand die die plek inmiddels heeft overgenomen of gaat overnemen?

[DDD]

Ik heb het met interesse gelezen.

De passage over de zuigeling etc heb ik mijn vraagtekens bij. Met name deze passage:

"Iemand die pas is wedergeboren, maar Christus niet kent, en sterft, zou volgens u tóch naar de hemel gaan.

„Dat is mij inderdaad voor de voeten geworpen. Ik zou zeggen: dat weet ik niet."

Moet hij dat niet weten? Is dat geen logische vraag?

Getuigt het juist niet van wijsheid om ook wel eens te kunnen zeggen 'ik weet het niet'?

Zeker, maar in dit geval, waar het gaat om de eeuwige heerlijkheid, is duidelijkheid noodzakelijk, toch?

Welnee. De prediking is: dat iedereen die gelooft en zich bekeert, zalig is. Daar valt David natuurlijk niet onder, met zijn moordpartijen enzovoort. En tóch was hij ook een man naar Gods hart. Dat klopt dus niet aan de kant van de mens, maar dat is sowieso het probleem.

De prediking moet zijn: geloof en bekering. De rest zijn onze zaken niet.

[DDD]

Ik hoorde weleens dat men zei dat ds. Moerkerken grote invloed had op het kerkverband. Klopt dit? Zo ja, is dat nog steeds? Is er iemand die die plek inmiddels heeft overgenomen of gaat overnemen?

Ik denk wel dat hij middellijkerwijze de oorzaak is van de steeds verder uitgewerkte feestdagentheologie. Door er een geharmoniseerd systeem van te maken, dat verder geen grondslag vindt in de bijbel of in de gereformeerde traditie. Het wordt wel verbonden met bijbelse noties, maar dat is wat anders. En die feestdagentheologie is weliswaar geen leer van de GG, maar wordt wel breed gevonden. Ik denk dat wel de helft van de predikanten die in mindere of meerdere mate aanhangt. Waar dan ook weer duidelijker nieuwe gevallen zijn, zoals bij ds. Schot, zodat ik me afvraag wat de volgende verbijzondering zal zijn.

[MGG]

Ik hoorde weleens dat men zei dat ds. Moerkerken grote invloed had op het kerkverband. Klopt dit? Zo ja, is dat nog steeds? Is er iemand die die plek inmiddels heeft overgenomen of gaat overnemen?

Ds. Moerkerken had en heeft veel vertrouwen in het kerkverband. Hij was 37 jaar aan de Theologische School verbonden. Ruim de helft van de tijd als rector. Ook heeft hij een boekenplank vol geschreven. Helaas is het in de GG vaak leesdienst, dus bijna elke GGer heeft wel preken van hem gehoord.

Omdat hij in het kerkelijke leven al jaren weinig kan doen, neemt zijn invloed af. De studenten worden niet meer door hem onderwezen en hij is niet meer op synodes.

Ik zou geen dominee weten die na hem zoveel invloed had of nog heeft.

[Posthoorn]

Ik zou geen dominee weten die na hem zoveel invloed had of nog heeft.

Nee, na ds. A. Vergunst en ds. Moerkerken is er nog geen nieuwe opiniemaker van hun kaliber opgestaan. Dat maakt de Saambinder ook een beetje kleurloos.

[KDD]

Nu snap ik beter hoe hij de standenleer ontwikkelde en beschreef.

Hij vertelt dat hij die baseerde op de ervaringen die hij hoorde van Gods kinderen. Dat is voor mij verhelderend omdat ik me al langer af vroeg hoe hij daar aankwam. Hij stelde het eigenlijk duidelijk op schrift. Zijn boekje Bethel en Pniel bijv. was voor sommige mensen echt super belangrijk. In het interview lijkt het of hij weinig deed met alle kritiek die hij kreeg. Was dat echt zo door alle drukte in zijn leven? Persoonlijk zou ik denken dat je als universitair geschoolde dominee hier een uitgebreide studie naar zou doen.

Helder! Ik had dezelfde gedachte.

Ergens begrijp ik het wel: als je vrucht ervaart binnen het gezelschapsleven en een nauwe omgang met God, dat je probeert om die begrippen te plaatsen in een Bijbels kader. Tegelijkertijd begrijp ik het ook niet: als theoloog en als docent van een theologische school zou je inderdaad meer studie en onderbouwing van dit omstreden standpunt verwachten.

Overigens geeft ds. Moerkerken aan dat hij bepaalde begrippen ook terug vond bij prof. Wisse en ds. I. Kievit.

Theodorus á Brakel heeft het ook een boek over geschreven. Ik vind het een heel leerzaam boek over het geestelijke leven.

Hier is de inhoud van de tweede deel van zijn boek:


Tweede deel. Spreken van hetzelfde uit eigen bevinding
De eerste trap. Van het kindschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de oefening zelf
Hoofdstuk III. Van de staat der ziel, en eerst van de inwendige vertroosting
Hoofdstuk IV. Van de strijd
De tweede trap. Van de jongelingschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening 's morgens en 's nachts
Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's middags
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening 's avonds
Hoofdstuk V. Van de oefening zelf als jongeling, en eerst van de morgenoefening
Hoofdstuk VI. Van de oefening des middags
Hoofdstuk VII. Van de oefening des avonds
Hoofdstuk VIII. Van de gestalte des gemoeds in de jongelingschap, en eerst ten opzichte van zonderlinge genade en vertroostingen
Hoofdstuk IX. Van de aanvechtingen en strijden
De derde trap. Bevattende de vader in Christus
Hoofdstuk I.
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening, en bijzonder van de tijd 's nachts Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's morgens
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening des middags
Hoofdstuk V. Van de tijd des avonds om de oefening te doen

[GerefGemeente-lid]

Ds. H. Hofman is 25 jaar predikant:
https://www.rd.nl/artikel/1076782-ds-h- ... e-plaatsen

Dát ds. Hofman niet makkelijk in een hokje past, blijkt wel uit het feit dat hij in de breedte van de GG werd beroepen. De predikant, lachend: „Dat is toch mooi?” Het geheim erachter? „Jezelf blijven. Laat je niet in een keurslijf duwen en ga niet een bepaalde flank paaien. Ik denk dat de valkuil van veel predikanten is: bang zijn voor wat een ander over je denkt. Mensen prikken daardoorheen. Een predikant is ook maar een ellendig Adamskind.”

[Arja]

Nu snap ik beter hoe hij de standenleer ontwikkelde en beschreef.

Hij vertelt dat hij die baseerde op de ervaringen die hij hoorde van Gods kinderen. Dat is voor mij verhelderend omdat ik me al langer af vroeg hoe hij daar aankwam. Hij stelde het eigenlijk duidelijk op schrift. Zijn boekje Bethel en Pniel bijv. was voor sommige mensen echt super belangrijk. In het interview lijkt het of hij weinig deed met alle kritiek die hij kreeg. Was dat echt zo door alle drukte in zijn leven? Persoonlijk zou ik denken dat je als universitair geschoolde dominee hier een uitgebreide studie naar zou doen.

Helder! Ik had dezelfde gedachte.

Ergens begrijp ik het wel: als je vrucht ervaart binnen het gezelschapsleven en een nauwe omgang met God, dat je probeert om die begrippen te plaatsen in een Bijbels kader. Tegelijkertijd begrijp ik het ook niet: als theoloog en als docent van een theologische school zou je inderdaad meer studie en onderbouwing van dit omstreden standpunt verwachten.

Overigens geeft ds. Moerkerken aan dat hij bepaalde begrippen ook terug vond bij prof. Wisse en ds. I. Kievit.

Theodorus á Brakel heeft het ook een boek over geschreven. Ik vind het een heel leerzaam boek over het geestelijke leven.

Hier is de inhoud van de tweede deel van zijn boek:


Tweede deel. Spreken van hetzelfde uit eigen bevinding
De eerste trap. Van het kindschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de oefening zelf
Hoofdstuk III. Van de staat der ziel, en eerst van de inwendige vertroosting
Hoofdstuk IV. Van de strijd
De tweede trap. Van de jongelingschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening 's morgens en 's nachts
Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's middags
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening 's avonds
Hoofdstuk V. Van de oefening zelf als jongeling, en eerst van de morgenoefening
Hoofdstuk VI. Van de oefening des middags
Hoofdstuk VII. Van de oefening des avonds
Hoofdstuk VIII. Van de gestalte des gemoeds in de jongelingschap, en eerst ten opzichte van zonderlinge genade en vertroostingen
Hoofdstuk IX. Van de aanvechtingen en strijden
De derde trap. Bevattende de vader in Christus
Hoofdstuk I.
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening, en bijzonder van de tijd 's nachts Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's morgens
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening des middags
Hoofdstuk V. Van de tijd des avonds om de oefening te doen

Kom maar op met de praktijk. Hoe kan je deze lessen uit "De Trappen van het Geestelijke Leven" van Theodorus à Brakel toepassen in je dagelijks leven, zonder je te verliezen in urenlange oefeningen, maar tòch een diepe omgang met God ervaren?

[Konijntje]

Nu snap ik beter hoe hij de standenleer ontwikkelde en beschreef.

Hij vertelt dat hij die baseerde op de ervaringen die hij hoorde van Gods kinderen. Dat is voor mij verhelderend omdat ik me al langer af vroeg hoe hij daar aankwam. Hij stelde het eigenlijk duidelijk op schrift. Zijn boekje Bethel en Pniel bijv. was voor sommige mensen echt super belangrijk. In het interview lijkt het of hij weinig deed met alle kritiek die hij kreeg. Was dat echt zo door alle drukte in zijn leven? Persoonlijk zou ik denken dat je als universitair geschoolde dominee hier een uitgebreide studie naar zou doen.

Helder! Ik had dezelfde gedachte.

Ergens begrijp ik het wel: als je vrucht ervaart binnen het gezelschapsleven en een nauwe omgang met God, dat je probeert om die begrippen te plaatsen in een Bijbels kader. Tegelijkertijd begrijp ik het ook niet: als theoloog en als docent van een theologische school zou je inderdaad meer studie en onderbouwing van dit omstreden standpunt verwachten.

Overigens geeft ds. Moerkerken aan dat hij bepaalde begrippen ook terug vond bij prof. Wisse en ds. I. Kievit.

Theodorus á Brakel heeft het ook een boek over geschreven. Ik vind het een heel leerzaam boek over het geestelijke leven.

Hier is de inhoud van de tweede deel van zijn boek:


Tweede deel. Spreken van hetzelfde uit eigen bevinding
De eerste trap. Van het kindschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de oefening zelf
Hoofdstuk III. Van de staat der ziel, en eerst van de inwendige vertroosting
Hoofdstuk IV. Van de strijd
De tweede trap. Van de jongelingschap in Christus
Hoofdstuk I. Van de tijd der oefening
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening 's morgens en 's nachts
Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's middags
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening 's avonds
Hoofdstuk V. Van de oefening zelf als jongeling, en eerst van de morgenoefening
Hoofdstuk VI. Van de oefening des middags
Hoofdstuk VII. Van de oefening des avonds
Hoofdstuk VIII. Van de gestalte des gemoeds in de jongelingschap, en eerst ten opzichte van zonderlinge genade en vertroostingen
Hoofdstuk IX. Van de aanvechtingen en strijden
De derde trap. Bevattende de vader in Christus
Hoofdstuk I.
Hoofdstuk II. Van de tijden der oefening, en bijzonder van de tijd 's nachts Hoofdstuk III. Van de tijd der oefening 's morgens
Hoofdstuk IV. Van de tijd der oefening des middags
Hoofdstuk V. Van de tijd des avonds om de oefening te doen

Mooie toevoeging!

[vriend-en-metgezel]

Ik denk wel dat hij middellijkerwijze de oorzaak is van de steeds verder uitgewerkte feestdagentheologie. Door er een geharmoniseerd systeem van te maken, dat verder geen grondslag vindt in de bijbel of in de gereformeerde traditie. Het wordt wel verbonden met bijbelse noties, maar dat is wat anders. En die feestdagentheologie is weliswaar geen leer van de GG, maar wordt wel breed gevonden. Ik denk dat wel de helft van de predikanten die in mindere of meerdere mate aanhangt. Waar dan ook weer duidelijker nieuwe gevallen zijn, zoals bij ds. Schot, zodat ik me afvraag wat de volgende verbijzondering zal zijn.

Wat is volgens jou de verbijzondering van ds. Schot? Wat heeft hij aan deze theologie toegevoegd?

[DDD]

Dat weet ik niet meer. Ik heb er destijds hier op het forum wel over geschreven, als je er belang aan hecht om het nader uit te zoeken. Hij heeft ook boekjes geschreven over de beleving van de heilsfeiten.

[vriend-en-metgezel]

Dat weet ik niet meer. Ik heb er destijds hier op het forum wel over geschreven, als je er belang aan hecht om het nader uit te zoeken. Hij heeft ook boekjes geschreven over de beleving van de heilsfeiten.

Ik vond het nogal een statement, dus was benieuwd naar de onderbouwing ervan. Maar blijkbaar is het lastig om die te geven.