Welk boek ben jij nu aan het lezen?

[Herman]

En wat voegt dit boek nog toe aan het genre?

[Vrouwke]

Waarschijnlijk een volgend goed geschreven triest verhaal. Waar we misschien ook nog wel wat uit kunnen leren. Bijvoorbeeld hoe je ook kan denken. Of waar je zelf voor op mag passen..

[helma]

"Want zonder een nieuw hartje zal Marnix na zijn dood in de hel worden geknikkerd"

Als dit een zin is uit het boek dan heb ik mijn bedenkingen.
Ik kan en wil niet geloven dat dit een citaat is die hij hoorde in zijn jeugd.

[Herman]

Dat zijn dus precies de zinnen waardoor de kwalificatie 'goed geschreven boek' helemaal verdiend is.

[Vrouwke]

Klinkt idd niet goed op alle fronten. Maar als ik de recensie lees, doet het denken aan de boeken van Franca. Die eerste twee heb ik gelezen en zaten best goed in elkaar. Dus door dat vergelijk, verwacht ik een “goed” geschreven triest verhaal.

En die zin die jullie aanhalen is idd heel cru. Toch dacht ik als kind weinig anders. Ik dacht dat we met z’n allen op weg waren naar de hel en maakte me daar niet druk om. Zo was het leven gewoon. Alleen bij bekeerde mensen was dat anders. Die had God uitkozen en hun zonden vergeven. Maar dat was zo’n uitzondering, dat het onrealistisch was om daarop te hopen. Want God deed het ook bijna niet meer. Dat zeiden ze zelfs vanaf de preekstoel…

Het was kinderlijk denken in een “Steenblokkiaanse” bubbel.

Ik denk nu door Gods genade anders. Na een jarenlange worsteling is het antwoord op de 1e vraag van de catechismus ook mijn belijdenis geworden. En het “Steenblokkiaanse” denken is vervangen voor “Kokkiaans” denken om het maar even after ‘53 uit te leggen.

Jasper Christiaan is ergens anders terecht gekomen. En ik vind dat vooral heel triest. Maar ik wil weten wat hij schrijft. En daarom wil ik zijn boek lezen.

[DDD]

"Want zonder een nieuw hartje zal Marnix na zijn dood in de hel worden geknikkerd"

Als dit een zin is uit het boek dan heb ik mijn bedenkingen.
Ik kan en wil niet geloven dat dit een citaat is die hij hoorde in zijn jeugd.

Waarom niet? Dat zouden mijn ouders nooit zeggen, maar ik kan zo wel klasgenoten aanwijzen die zoiets hadden kunnen opmerken.

[Herman]

Ik vind het prima dat je dergelijke boeken leest. Maar ik vind ook dat er een bepaalde werking van uitgaat waar ik niet echt blij van wordt. Een soort 'lotgenoten-contact' van ex-refo's die het geloof nog eens op de hak nemen. Dat bedoel ik niet generiek voor alle boeken en zinnen in dit genre, maar dat is wel het gevoel wat bij mij wordt opgeroepen als ik zie dat het woord 'geknikkerd' wordt gebruikt in een ernstige boodschap over de twee bestemmingen van de mens.

[Lilian]

Ik heb in mijn vakantie o.a. Een vreemde nieuwe wereld van Carl Trueman gelezen.
Onthutsend....

Het leek mij een leuk/goed idee om dit als een boekbespreking op het forum te doen. Ik vermoed dat er meerderen zijn die het gelezen hebben.

Hoe? We maken onderwerp boekbespreking met de naam van dit boek. Per hoofdstuk behandelen. We spreken bijvoorbeeld af. In maand x lezen we eerst (of herlezen) we h1. En de bijbehorende vragen.
En die maand gebruiken we een apart draadje om hierover van gedachten te wisselen. Maar vooral ook de gespreksvragen echt langs te gaaan. Na maand x komt het volgende hoofdstuk. In een nieuw draadje van boekbespreking van dit boek.
Een beetje slow forummen. Maar wel met dit boek erbij. En overzichtelijk door het per hoofdstuk te houden, denk ik.

Wie wil daaraan mee doen? Ikzelf vind het eigenlijk gewoon een boek die je gelezen moet hebben.

Verstuurd vanaf mijn SM-A226B met Tapatalk

[Lilian197]

Ik heb in mijn vakantie o.a. Een vreemde nieuwe wereld van Carl Trueman gelezen.
Onthutsend....

Het leek mij een leuk/goed idee om dit als een boekbespreking op het forum te doen. Ik vermoed dat er meerderen zijn die het gelezen hebben.

Hoe? We maken onderwerp boekbespreking met de naam van dit boek. Per hoofdstuk behandelen. We spreken bijvoorbeeld af. In maand x lezen we eerst (of herlezen) we h1. En de bijbehorende vragen.
En die maand gebruiken we een apart draadje om hierover van gedachten te wisselen. Maar vooral ook de gespreksvragen echt langs te gaaan. Na maand x komt het volgende hoofdstuk. In een nieuw draadje van boekbespreking van dit boek.
Een beetje slow forummen. Maar wel met dit boek erbij. En overzichtelijk door het per hoofdstuk te houden, denk ik.

Wie wil daaraan mee doen? Ikzelf vind het eigenlijk gewoon een boek die je gelezen moet hebben.

Verstuurd vanaf mijn SM-A226B met Tapatalk

Ik snap niet wat er gebeurt nu... bovenstaande had ik geplaatst via tapatalk. (Even snel gedownload) Maar de naam bij bericht klopt niet . En had foto erbij. Maar dat komt ook niet over. Want hij download mislukt... .

[Tiberius]

Ik denk dat je 2 accounts hebt, 1 met en 1 zonder je geboortedatum.
Je browser staat op de ene en Tapatalk op de ander ingesteld.

[Lilian197]

Ik denk dat je 2 accounts hebt, 1 met en 1 zonder je geboortedatum.
Je browser staat op de ene en Tapatalk op de ander ingesteld.

Hoe kan dat nu weer?
Twee accounts? . Dat is echt iets voor mij

[Arja]

En wat voegt dit boek nog toe aan het genre?

Elk boek in dit genre heeft z'n eigen unieke perspectief. Plus, wat is er mis met nog een keer in de spiegel kijken?

[Herman]

En wat voegt dit boek nog toe aan het genre?

Elk boek in dit genre heeft z'n eigen unieke perspectief. Plus, wat is er mis met nog een keer in de spiegel kijken?

Elk boek heeft inderdaad zijn eigen perspectief. Maar het is natuurlijk ook een normale vorm van literatuurkritiek om romans te beoordelen op originaliteit. Een roman die pretendeert serieuze literatuur te zijn, maar bol staat van de clichés kan niet erg op positieve waardering rekenen. Het is dus prima als iemand een eigen verhaal verteld, met een boeiende en verrassende verhaallijn. Maar de manier waarop dit soort boeken geschreven wordt zou mogelijk beperkt kunnen worden tot drie therapeutische sessies over de verwerking van hun christelijke verleden.

Een tweede punt is dat het lastig is om te bepalen of iets historisch betrouwbaar is, of dat de literator zoveel vrijheden veroorloofd dat de werkelijkheid geweld wordt aangedaan. Siebelink heeft veel succes gehad met zijn beschrijvingen, maar voor het grote publiek is zijn beschrijving erg sektarisch en dat doet de gereformeerde wereld geen goed. Van Lieburg heeft één en ander in kaart gebracht: hier kan je wat daarover lezen.

Het volgende is of de gereformeerde gezindte dan in een spiegel moet kijken. Als het gebeurt, dan is daar niets mis mee, maar je hoeft het helemaal niet te doen. De bijbel leert al dat velen zullen afvallen en dat is een treurige zaak. Maar ik zie niets in een noodzakelijke reflex om dat dan te wijten aan de achterblijvers. De tekening die namelijk voorgehouden wordt is een literaire invulling waarin allerlei vermeende punten in versterkte of aangepaste vorm worden weergegeven. Dat is mijns insziens geen spiegel, je zou het eerder moeten vergelijken met een set aan lachspiegels en dan is het niet echt makkelijk om in het spiegelbeeld iets te ontdekken wat je wat mee kunt.

Wat mij ook er tegenstaat is dat het dan niet om een goede introspectie gaat van de eigen positie, maar dat ook allerlei bijbelse gegevens worden geordend naar de fantasie van de schrijver. Bij dat laatste wordt je ook makkelijk (en te vaak) meegenomen in blasfemische vergelijkingen en vloeken. Dat hoef je volgens mij niet van dichtbij te bekijken om te weten dat het afstand nemen van God ook een verbittering tegen God wordt.

[Vrouwke]

Ik begrijp je punt heel goed. Het is heel dubbel zulke boeken…

De eerste twee hoofdstukken heb ik inmiddels gelezen.

[Vrouwke]

Maar zulke boeken laten ook te meer het belang zien van hoe de boodschap van het Woord wordt doorgegeven en voorgeleefd. Als hele gemeenschap..!