Protestant flirt met Rome.

[Adagio]

- DIA - gaat er nogal eens van uit dat zijn zienswijze één op één de aloude gereformeerde/reformatorische zienswijze is, en dat die aloude zienswijze de enig juiste is. Dat is lastig discussiëren.

Iedereen heeft wel zijn eigen gesprekstechnieken. Maar een ieder á priori te laten zitten met zijn of haar eigen waarheid, da's pas lastig.

Maar aan de andere kant zijn de standpunten die hij brengt wel punten die overeen komen met wat lang door een grote groep gevonden of bevonden is.

Wie is hier dan het buitenbeentje, vraag je je dan af.

[GerefGemeente-lid]

Precies, en daarom kan geen mens meer met een ander overweg, als die een waar Christen is. Immers het Woord en de bevinding der heiligen is niet inclusief, en zo komen deze mensen buiten de samenleving.
Overal zien we het: Jij doet een stapje naar mij en ik een stapje naar jou. Zo denkt men eruit te komen. Maar dan rekent men buiten de Bijbel, zoals deze altijd is gelezen. Uitsluiting.

Maar het belangrijkste blijft wel of wij een God hebben voor onze ziel en een Borg voor onze schuld. Als we daar nu eens eerst mee beginnen, dan verloopt deze discussie al heel anders.

En als we dat al allemaal zouden hebben, zouden we dan allemaal hetzelfde denken? Een kind van God is geen eenheidsworst, kijk maar in de Bijbel en naar (kleine) kerkgeschiedenis.

Bovendien geloven we dat lang niet altijd van een ander. Op basis van onze eigen kenmerken-checklist. Dus laten we die discussie maar niet gaan voeren.

Als je vanuit die werkelijkheid spreken mag, vetoordeel je anderen niet meer zo snel, aan welke kant van het spectrum je dan ook staat. Daar ben ik vast van overtuigd. Dan heb je genoeg aan jezelf. Zie het einde van Romeinen 7.

[refo]

Maar het belangrijkste blijft wel of wij een God hebben voor onze ziel en een Borg voor onze schuld. Als we daar nu eens eerst mee beginnen, dan verloopt deze discussie al heel anders.

En als we dat al allemaal zouden hebben, zouden we dan allemaal hetzelfde denken? Een kind van God is geen eenheidsworst, kijk maar in de Bijbel en naar (kleine) kerkgeschiedenis.

Bovendien geloven we dat lang niet altijd van een ander. Op basis van onze eigen kenmerken-checklist. Dus laten we die discussie maar niet gaan voeren.

Als je vanuit die werkelijkheid spreken mag, vetoordeel je anderen niet meer zo snel, aan welke kant van het spectrum je dan ook staat. Daar ben ik vast van overtuigd. Dan heb je genoeg aan jezelf. Zie het einde van Romeinen 7.

Dat is de theorie van de GG. Maar daar zegt de bijbel niets over. Zelfs Romeinen 7 niet. Juist niet. Daar staat het tegendeel van je stelling.

[Marco]

- DIA - gaat er nogal eens van uit dat zijn zienswijze één op één de aloude gereformeerde/reformatorische zienswijze is, en dat die aloude zienswijze de enig juiste is. Dat is lastig discussiëren.

Iedereen heeft wel zijn eigen gesprekstechnieken. Maar een ieder á priori te laten zitten met zijn of haar eigen waarheid, da's pas lastig.

Maar aan de andere kant zijn de standpunten die hij brengt wel punten die overeen komen met wat lang door een grote groep gevonden of bevonden is.

Wie is hier dan het buitenbeentje, vraag je je dan af.

Dat maakt dus niet uit. Want uiteindelijk is het niet de grootste gemene deler die gelijk heeft, of degene die de standpunten verdedigt die het langste breed gedragen zijn. Al zegt het wel iets als dat zo is: als honderden jaren iets breed gedragen is, en dat 'blijkt' ineens anders te liggen, mag je er best wel nog een keertje extra over nadenken.

[-DIA-]

Hierbij nodig ik iedereen uit om te reageren op bovenstaande!

Maar goed ik wilde in feite iets anders onder de aandacht brengen wat nu nog wat onderbelicht lijkt te zijn.
Wat zegt Monseigneur Hendriks van het feit dat dhr Bontebal als protestant deelnam aan de eucharistie?

Een klein citaat:
Voor ons als katholieken is de deelname aan de Eucharistie de voltooiing van de initiatie, van de inwijding in de kerkgemeenschap. Er zijn gelukkig momenteel best veel jonge mensen die de stap zetten naar de katholieke kerk. Zij bereiden zich gedurende langere tijd voor op de opname in de kerk door doopsel of geloofsbelijdenis. Wie tevoren al gedoopt was, ontvangt voor de opname het sacrament van de biecht, het sacrament van boete en verzoening, om ook op die wijze een nieuw begin te maken. De voltooiing van dit alles is de eerste heilige communie. Het wachten met het ontvangen van de heilige communie is dus een kwestie van respect voor de geestelijke weg die de Kerk voorziet voor de geloofsleerlingen (en die niet van vandaag of gisteren is...!).
Een zegen
Wekelijks geef ik aan heel wat - meestal jongere - mensen bij het communie uitreiken een zegen. Velen van hen nemen deel aan de Eucharistieviering terwijl zij zich aan het voorbereiden zijn op hun opname in de Kerk. Sommigen anderen - katholieken - zijn bijvoorbeeld bezig met een weg van bekering en levensvernieuwing. Zij vragen om die zegen op hun geestelijke weg die hopelijk zal uitmonden in het ontvangen van de eerste heilige communie, langs het sacrament van de biecht.
Zie verder https://www.arsacal.nl/?p=contentitem&id=3513

En over de mis gesproken: Weten we nog wat de Heidelberger Catechismus daarvan zegt?
Of zien we dat nu anders, zijn we milder geworden naar wat onze vaderen als de antichrist zagen?

https://www.nd.nl/geloof/katholiek/1235 ... closemodal

[Marco]

Precies, en daarom kan geen mens meer met een ander overweg, als die een waar Christen is. Immers het Woord en de bevinding der heiligen is niet inclusief, en zo komen deze mensen buiten de samenleving.
Overal zien we het: Jij doet een stapje naar mij en ik een stapje naar jou. Zo denkt men eruit te komen. Maar dan rekent men buiten de Bijbel, zoals deze altijd is gelezen. Uitsluiting.

@ - DIA -: Hier vlieg je wel een beetje de bocht uit. Het is beslist niet zo dat gelovigen zo stug moeten zijn dat niemand meer met ze overweg kan. Dat lees je ook terug in de Bijbel, in het begin van Handelingen bijvoorbeeld. En Filippenzen 4, waar de gelovigen opgedragen wordt, zich vriendelijk, of welwillend te zijn naar alle mensen. Dat is niet zozeer bedoeld als façade naar buiten toe, maar als grondhouding. Het zou heel vreemd zijn als die houding ineens zou veranderen als we het over medechristenen hebben, ook al zitten die in de verkeerde kerk.

[-DIA-]

Precies, en daarom kan geen mens meer met een ander overweg, als die een waar Christen is. Immers het Woord en de bevinding der heiligen is niet inclusief, en zo komen deze mensen buiten de samenleving.
Overal zien we het: Jij doet een stapje naar mij en ik een stapje naar jou. Zo denkt men eruit te komen. Maar dan rekent men buiten de Bijbel, zoals deze altijd is gelezen. Uitsluiting.

@ - DIA -: Hier vlieg je wel een beetje de bocht uit. Het is beslist niet zo dat gelovigen zo stug moeten zijn dat niemand meer met ze overweg kan. Dat lees je ook terug in de Bijbel, in het begin van Handelingen bijvoorbeeld. En Filippenzen 4, waar de gelovigen opgedragen wordt, zich vriendelijk, of welwillend te zijn naar alle mensen. Dat is niet zozeer bedoeld als façade naar buiten toe, maar als grondhouding. Het zou heel vreemd zijn als die houding ineens zou veranderen als we het over medechristenen hebben, ook al zitten die in de verkeerde kerk.

We moeten beetje geduld hebben...Oh ja dat is waar, zei dat de Catechismus of is die niet zo helder meer voor vandaag?

[Marco]

Hierbij nodig ik iedereen uit om te reageren op bovenstaande!

Maar goed ik wilde in feite iets anders onder de aandacht brengen wat nu nog wat onderbelicht lijkt te zijn.
Wat zegt Monseigneur Hendriks van het feit dat dhr Bontebal als protestant deelnam aan de eucharistie?

Een klein citaat:
Voor ons als katholieken is de deelname aan de Eucharistie de voltooiing van de initiatie, van de inwijding in de kerkgemeenschap. Er zijn gelukkig momenteel best veel jonge mensen die de stap zetten naar de katholieke kerk. Zij bereiden zich gedurende langere tijd voor op de opname in de kerk door doopsel of geloofsbelijdenis. Wie tevoren al gedoopt was, ontvangt voor de opname het sacrament van de biecht, het sacrament van boete en verzoening, om ook op die wijze een nieuw begin te maken. De voltooiing van dit alles is de eerste heilige communie. Het wachten met het ontvangen van de heilige communie is dus een kwestie van respect voor de geestelijke weg die de Kerk voorziet voor de geloofsleerlingen (en die niet van vandaag of gisteren is...!).
Een zegen
Wekelijks geef ik aan heel wat - meestal jongere - mensen bij het communie uitreiken een zegen. Velen van hen nemen deel aan de Eucharistieviering terwijl zij zich aan het voorbereiden zijn op hun opname in de Kerk. Sommigen anderen - katholieken - zijn bijvoorbeeld bezig met een weg van bekering en levensvernieuwing. Zij vragen om die zegen op hun geestelijke weg die hopelijk zal uitmonden in het ontvangen van de eerste heilige communie, langs het sacrament van de biecht.
Zie verder https://www.arsacal.nl/?p=contentitem&id=3513

En over de mis gesproken: Weten we nog wat de Heidelberger Catechismus daarvan zegt?
Of zien we dat nu anders, zijn we milder geworden naar wat onze vaderen als de antichrist zagen?

Klopt; hier is sprake van een duidelijk punt van verschil, waarvan de Catechismus terecht zegt dat het niet klopt. We moeten de fouten en verschillen niet uit de weg gaan, maar we mogen elkaar daarbij niet van zaken beschuldigen die er niet toe doen of ronduit onwaar zijn.

[Marco]

Precies, en daarom kan geen mens meer met een ander overweg, als die een waar Christen is. Immers het Woord en de bevinding der heiligen is niet inclusief, en zo komen deze mensen buiten de samenleving.
Overal zien we het: Jij doet een stapje naar mij en ik een stapje naar jou. Zo denkt men eruit te komen. Maar dan rekent men buiten de Bijbel, zoals deze altijd is gelezen. Uitsluiting.

@ - DIA -: Hier vlieg je wel een beetje de bocht uit. Het is beslist niet zo dat gelovigen zo stug moeten zijn dat niemand meer met ze overweg kan. Dat lees je ook terug in de Bijbel, in het begin van Handelingen bijvoorbeeld. En Filippenzen 4, waar de gelovigen opgedragen wordt, zich vriendelijk, of welwillend te zijn naar alle mensen. Dat is niet zozeer bedoeld als façade naar buiten toe, maar als grondhouding. Het zou heel vreemd zijn als die houding ineens zou veranderen als we het over medechristenen hebben, ook al zitten die in de verkeerde kerk.

We moeten beetje geduld hebben...Oh ja dat is waar, zei dat de Catechismus of is die niet zo helder meer voor vandaag?

Dat is duidelijk niet wat ik schreef. Je kunt prima kritisch op elkaar zijn, en toch met elkaar overweg kunnen.

Misschien een leerpunt, ook op dit forum?

[-DIA-]

Hierbij nodig ik iedereen uit om te reageren op bovenstaande!

Maar goed ik wilde in feite iets anders onder de aandacht brengen wat nu nog wat onderbelicht lijkt te zijn.
Wat zegt Monseigneur Hendriks van het feit dat dhr Bontebal als protestant deelnam aan de eucharistie?

Een klein citaat:
Voor ons als katholieken is de deelname aan de Eucharistie de voltooiing van de initiatie, van de inwijding in de kerkgemeenschap. Er zijn gelukkig momenteel best veel jonge mensen die de stap zetten naar de katholieke kerk. Zij bereiden zich gedurende langere tijd voor op de opname in de kerk door doopsel of geloofsbelijdenis. Wie tevoren al gedoopt was, ontvangt voor de opname het sacrament van de biecht, het sacrament van boete en verzoening, om ook op die wijze een nieuw begin te maken. De voltooiing van dit alles is de eerste heilige communie. Het wachten met het ontvangen van de heilige communie is dus een kwestie van respect voor de geestelijke weg die de Kerk voorziet voor de geloofsleerlingen (en die niet van vandaag of gisteren is...!).
Een zegen
Wekelijks geef ik aan heel wat - meestal jongere - mensen bij het communie uitreiken een zegen. Velen van hen nemen deel aan de Eucharistieviering terwijl zij zich aan het voorbereiden zijn op hun opname in de Kerk. Sommigen anderen - katholieken - zijn bijvoorbeeld bezig met een weg van bekering en levensvernieuwing. Zij vragen om die zegen op hun geestelijke weg die hopelijk zal uitmonden in het ontvangen van de eerste heilige communie, langs het sacrament van de biecht.
Zie verder https://www.arsacal.nl/?p=contentitem&id=3513

En over de mis gesproken: Weten we nog wat de Heidelberger Catechismus daarvan zegt?
Of zien we dat nu anders, zijn we milder geworden naar wat onze vaderen als de antichrist zagen?

Klopt; hier is sprake van een duidelijk punt van verschil, waarvan de Catechismus terecht zegt dat het niet klopt. We moeten de fouten en verschillen niet uit de weg gaan, maar we mogen elkaar daarbij niet van zaken beschuldigen die er niet toe doen of ronduit onwaar zijn.

Alles was mogelijk verkeerd was neem ik bij deze terug. Het oordeel daarbij niet aan de mens of een kerk. Maar zijn we nog echt protestant en kunnen we de catechismus (en de kanttekeningen in de Bijbel) in zijn geheel overnemen als het gaat over Rome?

[Marco]

Hierbij nodig ik iedereen uit om te reageren op bovenstaande!

Maar goed ik wilde in feite iets anders onder de aandacht brengen wat nu nog wat onderbelicht lijkt te zijn.
Wat zegt Monseigneur Hendriks van het feit dat dhr Bontebal als protestant deelnam aan de eucharistie?

Een klein citaat:
Voor ons als katholieken is de deelname aan de Eucharistie de voltooiing van de initiatie, van de inwijding in de kerkgemeenschap. Er zijn gelukkig momenteel best veel jonge mensen die de stap zetten naar de katholieke kerk. Zij bereiden zich gedurende langere tijd voor op de opname in de kerk door doopsel of geloofsbelijdenis. Wie tevoren al gedoopt was, ontvangt voor de opname het sacrament van de biecht, het sacrament van boete en verzoening, om ook op die wijze een nieuw begin te maken. De voltooiing van dit alles is de eerste heilige communie. Het wachten met het ontvangen van de heilige communie is dus een kwestie van respect voor de geestelijke weg die de Kerk voorziet voor de geloofsleerlingen (en die niet van vandaag of gisteren is...!).
Een zegen
Wekelijks geef ik aan heel wat - meestal jongere - mensen bij het communie uitreiken een zegen. Velen van hen nemen deel aan de Eucharistieviering terwijl zij zich aan het voorbereiden zijn op hun opname in de Kerk. Sommigen anderen - katholieken - zijn bijvoorbeeld bezig met een weg van bekering en levensvernieuwing. Zij vragen om die zegen op hun geestelijke weg die hopelijk zal uitmonden in het ontvangen van de eerste heilige communie, langs het sacrament van de biecht.
Zie verder https://www.arsacal.nl/?p=contentitem&id=3513

En over de mis gesproken: Weten we nog wat de Heidelberger Catechismus daarvan zegt?
Of zien we dat nu anders, zijn we milder geworden naar wat onze vaderen als de antichrist zagen?

Klopt; hier is sprake van een duidelijk punt van verschil, waarvan de Catechismus terecht zegt dat het niet klopt. We moeten de fouten en verschillen niet uit de weg gaan, maar we mogen elkaar daarbij niet van zaken beschuldigen die er niet toe doen of ronduit onwaar zijn.

Alles was mogelijk verkeerd was neem ik bij deze terug. Het oordeel daarbij niet aan de mens of een kerk. Maar zijn we nog echt protestant en kunnen we de catechismus (en de kanttekeningen in de Bijbel) in zijn geheel overnemen als het gaat over Rome?

Over de kanttekeningen spreek ik niet, maar de belijdenissen onderschrijf ik, alle zes.

[-DIA-]

Hierbij nodig ik iedereen uit om te reageren op bovenstaande!

Maar goed ik wilde in feite iets anders onder de aandacht brengen wat nu nog wat onderbelicht lijkt te zijn.
Wat zegt Monseigneur Hendriks van het feit dat dhr Bontebal als protestant deelnam aan de eucharistie?

Een klein citaat:
Voor ons als katholieken is de deelname aan de Eucharistie de voltooiing van de initiatie, van de inwijding in de kerkgemeenschap. Er zijn gelukkig momenteel best veel jonge mensen die de stap zetten naar de katholieke kerk. Zij bereiden zich gedurende langere tijd voor op de opname in de kerk door doopsel of geloofsbelijdenis. Wie tevoren al gedoopt was, ontvangt voor de opname het sacrament van de biecht, het sacrament van boete en verzoening, om ook op die wijze een nieuw begin te maken. De voltooiing van dit alles is de eerste heilige communie. Het wachten met het ontvangen van de heilige communie is dus een kwestie van respect voor de geestelijke weg die de Kerk voorziet voor de geloofsleerlingen (en die niet van vandaag of gisteren is...!).
Een zegen
Wekelijks geef ik aan heel wat - meestal jongere - mensen bij het communie uitreiken een zegen. Velen van hen nemen deel aan de Eucharistieviering terwijl zij zich aan het voorbereiden zijn op hun opname in de Kerk. Sommigen anderen - katholieken - zijn bijvoorbeeld bezig met een weg van bekering en levensvernieuwing. Zij vragen om die zegen op hun geestelijke weg die hopelijk zal uitmonden in het ontvangen van de eerste heilige communie, langs het sacrament van de biecht.
Zie verder https://www.arsacal.nl/?p=contentitem&id=3513

En over de mis gesproken: Weten we nog wat de Heidelberger Catechismus daarvan zegt?
Of zien we dat nu anders, zijn we milder geworden naar wat onze vaderen als de antichrist zagen?

Klopt; hier is sprake van een duidelijk punt van verschil, waarvan de Catechismus terecht zegt dat het niet klopt. We moeten de fouten en verschillen niet uit de weg gaan, maar we mogen elkaar daarbij niet van zaken beschuldigen die er niet toe doen of ronduit onwaar zijn.

Alles was mogelijk verkeerd was neem ik bij deze terug. Het oordeel daarbij niet aan de mens of een kerk. Maar zijn we nog echt protestant en kunnen we de catechismus (en de kanttekeningen in de Bijbel) in zijn geheel overnemen als het gaat over Rome?

Over de kanttekeningen spreek ik niet, maar de belijdenissen onderschrijf ik, alle zes.

Zes? Ik bedoel de Drie Formulieren van Enigheid, en niet bv. de Leuneberger Konkordie.

[Marco]

Zes? Ik bedoel de Drie Formulieren van Enigheid, en niet bv. de Leuneberger Konkordie.

1. de Apostolische Geloofsbelijdenis
2. de belijdenis van Nicea
3. de belijdenis van Athanasius
4. de Nederlandse Geloofsbelijdenis
5. de Heidelbergse Catechismus
6. de Dordtse Leerregels

[parsifal]

Klopt; hier is sprake van een duidelijk punt van verschil, waarvan de Catechismus terecht zegt dat het niet klopt. We moeten de fouten en verschillen niet uit de weg gaan, maar we mogen elkaar daarbij niet van zaken beschuldigen die er niet toe doen of ronduit onwaar zijn.

Alles was mogelijk verkeerd was neem ik bij deze terug. Het oordeel daarbij niet aan de mens of een kerk. Maar zijn we nog echt protestant en kunnen we de catechismus (en de kanttekeningen in de Bijbel) in zijn geheel overnemen als het gaat over Rome?

Over de kanttekeningen spreek ik niet, maar de belijdenissen onderschrijf ik, alle zes.

Zes? Ik bedoel de Drie Formulieren van Enigheid, en niet bv. de Leuneberger Konkordie.

Veel mensen noemen ook de geloofsbelijdenissen van Athanasius, Nicea en de Apostolische als belijdenissen. Die van Athanasius wordt denk ik trouwens vaak vooral onderschreven zoals nensen de voorwaarden van een telefoonabbonnement accepteren.

[Marco]

Veel mensen noemen ook de geloofsbelijdenissen van Athanasius, Nicea en de Apostolische als belijdenissen.

Zo ongeveer alle christenen.