HHR schreef: ↑11 jun 2024, 08:11
https://www.nd.nl/geloof/reformatorisch ... peens-een-
Mooi interview:
Kooijman ontdekte al snel dat de doop belangrijk is in het geloof. Met de vraag of ze gedoopt mocht worden, stapte ze op evangelist Baan af. ‘Hij zei: ‘Fijn, je bent bij mij aan het goede adres, maar dan moet je eerst onderwijs krijgen’.’ Ze volgde twee jaar onderwijs en belijdeniscatechisatie. ‘In die tijd leerde ik waarom de Here Jezus voor mij aan het kruis is gestorven. Dat mocht voor mij werkelijkheid worden.’ In 2006 werd ze gedoopt en deed ze belijdenis van haar geloof.
Van de Gereformeerde Gemeenten bestaat het beeld van ‘zware’ kerken, met een stevige uitverkiezingsleer, waar mensen niet makkelijk tot geloof komen. Kooijman wijst op het gevaar van stereotypering. ‘Ik herken dat beeld niet.’ Onbekommerd noemt ze zich bekeerd. Ze gaat ook aan het avondmaal, en ze is zeker niet de enige in haar gemeente.
Bij mensen met wie ze evangelisatiewerk doet, merkt ze soms dat zij niet van zichzelf durven te zeggen dat ze écht geloven. ‘Tegen hen zeg ik: als je het verlangen hebt om te evangeliseren, ga dan niet aan jezelf voorbij. Je mag niet rusten of tevreden zijn voordat je de zekerheid hebt dat de Here Jezus ook voor jou is gestorven.’
Een mooi interview. Ik ben blij voor Lana. Zij kwam terecht in een evangelisatiepost van de Gereformeerde Gemeenten, waar de sfeer open en uitnodigend was. Veel minder "zwaar" dan waarin ik opgroeide.
Ik deel ook een citaat:
Binnen de Gereformeerde Gemeenten is er volgens Kooijman alle ruimte om tot geloof te komen. ‘En steeds meer gemeenten hebben het verlangen om met de blijde boodschap van het evangelie naar buiten te treden.’ Lana Kooijman
Toen ik dit las, was mijn eerste gedachte:
naar buiten? Ja mooi... maar
binnen dan? Laten we in de voetsporen van John Knox treden, en zeggen: geef mij HEEL de Gergem. Er zijn dominees in de Gereformeerde Gemeente, die zich liefdevol (soms onder tranen) uitgelaten hebben over het gevaar dat in de Gereformeerde Gemeente bestaat, dat de prediking te veel gericht is op de uitverkiezing en de bevindingen van gelovigen, terwijl de uitnodigende prediking van Christus en het aanbod van genade onderbelicht blijven.
Gelukkig zijn positieve uitzonderingen. Dat leert dit interview me.