Een gestolen bevinding

[Arja]

Iemand deelde een goede quote

Er is veel bevinding, die de toets van Gods Woord niet doorstaan kan. Alles wat niet gegrond en gefundeerd is op het eeuwige Woord van God, zal geen dageraad hebben. Ook met een overgenomen en gestolen bevinding zullen wij God niet kunnen ontmoeten. ds. W.C. Lamain

Mijn vraag:
1. Wat is een overgenomen bevinding?
2. Wat is een gestolen bevinding?

Ik maak een beginnetje: het is een geloofservaring of overtuiging die niet authentiek is, maar eerder is overgenomen van anderen zonder persoonlijke beleving of innerlijke overtuiging. Ik dacht zelf aan Simon de tovenaar. Hij liet zich dopen, maar zijn geloof bleek niet oprecht te zijn. Dit werd duidelijk wanneer hij probeert de gave van de Heilige Geest te kopen van de apostel.

[Mannetje]

Bij een overgenomen bevinding denk ik meer aan de goedkeuring van anderen. 'Dit kun je niet van jezelf hebben,' of zoiets.
Zeker als dat gebeurt door iemand met een zekere 'geestelijke status', wordt daar waarde aan gehecht.

[CvdW]

Dit onderwerp (gestolen,) bevinding past bij @DIA. Ik zie uit naar zijn bijdragen in dit topic.

[ejvl]

Een overgenomen bevinding is zoals @Mannetje al zegt, een bevinding die wordt goedgekeurt/overgenomen door Gods volk.
Een gestolen bevinding is een bevinding die niet van Jezus Christus komt maar is opgedaan uit bijvoorbeeld bekeringsgeschiedenissen en uit zichzelf is toegeeigend. Eigenlijk hetzelfde als "een gestolen Jezus".
Niet gekregen/ontvangen, wel zo doen alsof.

Als bij beiden Jezus wordt gemist, kan God niet ontmoet worden.

[Terri]

Mij viel deze post ook op. Had al wat geschreven, maar toch weer weggehaald.
Zelf herken ik het helaas. Maar ik weet dat mensen zich vaak uitdrukken op de 'gangbare manier' van hoe e.e.a. ervaren wordt in het geestelijke leven, omdat ze bang zijn voor kritiek.
Je moet een bepaalde vrijmoedigheid hebben om jezelf en puur te blijven.
Het is dan geen napraterij terwijl ze het zelf niet kennen.

[Mannetje]

Mij viel deze post ook op. Had al wat geschreven, maar toch weer weggehaald.
Zelf herken ik het helaas. Maar ik weet dat mensen zich vaak uitdrukken op de 'gangbare manier' van hoe e.e.a. ervaren wordt in het geestelijke leven, omdat ze bang zijn voor kritiek.
Je moet een bepaalde vrijmoedigheid hebben om jezelf en puur te blijven.
Het is dan geen napraterij terwijl ze het zelf niet kennen.

Het lijkt me geen probleem als je je bevindingen voor mensen op de "gangbare manier" verteld, zolang dat maar niet is om goedkeuring van mensen te krijgen.

Maar termen gebruiken die je eigen bevinding niet weergeven, dat is verschrikkelijk!

[Arja]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

[Mannetje]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

Zou Simon zelf geweten hebben dat hij geen oprechte discipel was? Zo nee, als hij werkelijk dacht dat het wel goed zat met hem, dan zou je het gestolen bevinding kunnen noemen. Denken dat wat je meemaakt werkelijk Gods werk is, terwijl er niets van Hem bij is.
Wist hij wel dat hij een meeloper was, dan was hij een hypocriet, zonder ook maar een idee van bevinding.

[Terri]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

Zou Simon zelf geweten hebben dat hij geen oprechte discipel was? Zo nee, als hij werkelijk dacht dat het wel goed zat met hem, dan zou je het gestolen bevinding kunnen noemen. Denken dat wat je meemaakt werkelijk Gods werk is, terwijl er niets van Hem bij is.
Wist hij wel dat hij een meeloper was, dan was hij een hypocriet, zonder ook maar een idee van bevinding.

Ik vind dit een pittige regel.
Ik proef een stukje oprechtheid in het stukje voor de komma, maar dan is er toch niets van Hem bij. Kan dit?
Dit is toch niet bewust bedriegen of huichelen.

[GerefGemeente-lid]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

Zou Simon zelf geweten hebben dat hij geen oprechte discipel was? Zo nee, als hij werkelijk dacht dat het wel goed zat met hem, dan zou je het gestolen bevinding kunnen noemen. Denken dat wat je meemaakt werkelijk Gods werk is, terwijl er niets van Hem bij is.
Wist hij wel dat hij een meeloper was, dan was hij een hypocriet, zonder ook maar een idee van bevinding.

Ik vind dit een pittige regel.
Ik proef een stukje oprechtheid in het stukje voor de komma, maar dan is er toch niets van Hem bij. Kan dit?
Dit is toch niet bewust bedriegen of huichelen.

Onlangs is er hier een preek over gehouden, die hier specifiek op ingaat.

[DDD]

Daar moeten we niet te snel vanuit gaan. Maar ondertussen zegt Jezus ook wel dat er mensen zullen zijn die hem persoonlijk kenden, maar hem toch niet als hun Redder hebben erkend en daarom buiten het Koninkrijk blijven.

[GerefGemeente-lid]

Ik raad de preek hierover aan. Het raakt precies de kern van deze discussie.

[-DIA-]

Dit onderwerp (gestolen,) bevinding past bij @DIA. Ik zie uit naar zijn bijdragen in dit topic.

Ik zag 'bij geval" dat iemand uitzag naar mijn bijdragen... Dat komt me vreemd over. Niet gewend.
Maar het het staat er.
Ik zal dan maar heel kort zijn: Ben het helemaal met Mannetje eens, wat heb ik hier nog aan toe te voegen?
Ik weet echt wel dat het behoorlijk benauwend kan zijn mensen menen je de handen op te moeten leggen.
Wat heb je daar aan? Niets toch? Of hooguit een grond waar je je op vast gaat zetten maar die niet de Steenrots is, en als dan de winden gaan waaien en stormen opsteken... Dan lezen van een man die ook meende te vast te staan: En zijn val was groot.
Daarom, eens met wat Mannetje zegt, en dat is ook de praktische ondervinding, dat geloof ik ook vast.

[Adagio]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

Zou Simon zelf geweten hebben dat hij geen oprechte discipel was? Zo nee, als hij werkelijk dacht dat het wel goed zat met hem, dan zou je het gestolen bevinding kunnen noemen. Denken dat wat je meemaakt werkelijk Gods werk is, terwijl er niets van Hem bij is.
Wist hij wel dat hij een meeloper was, dan was hij een hypocriet, zonder ook maar een idee van bevinding.

Ik vind dit een pittige regel.
Ik proef een stukje oprechtheid in het stukje voor de komma, maar dan is er toch niets van Hem bij. Kan dit?
Dit is toch niet bewust bedriegen of huichelen.

Ja, aangrijpend. Ezechiel hoofdstuk 13 gaat ook over het jagen naar de bloemhoven. Over het naaien van kussens onder de oksels. In dat hoofdstuk gaat het ook over het pleisteren met loze kalk. En het profeteren van vrede, terwijl er geen vrede is. Wat een verantwoordelijkheid voor die gerespecteerde leidsman; terwijl de argeloze, goedbedoelende luisteraar niet wil huichelen maar wel tevreden, gerust en blij is met loze kalk.

[Terri]

OK, dus is het heel iets anders dan mijn Simon de toveraar

Zou Simon zelf geweten hebben dat hij geen oprechte discipel was? Zo nee, als hij werkelijk dacht dat het wel goed zat met hem, dan zou je het gestolen bevinding kunnen noemen. Denken dat wat je meemaakt werkelijk Gods werk is, terwijl er niets van Hem bij is.
Wist hij wel dat hij een meeloper was, dan was hij een hypocriet, zonder ook maar een idee van bevinding.

Ik vind dit een pittige regel.
Ik proef een stukje oprechtheid in het stukje voor de komma, maar dan is er toch niets van Hem bij. Kan dit?
Dit is toch niet bewust bedriegen of huichelen.

Ja, aangrijpend. Ezechiel hoofdstuk 13 gaat ook over het jagen naar de bloemhoven. Over het naaien van kussens onder de oksels. In dat hoofdstuk gaat het ook over het pleisteren met loze kalk. En het profeteren van vrede, terwijl er geen vrede is. Wat een verantwoordelijkheid voor die gerespecteerde leidsman; terwijl de argeloze, goedbedoelende luisteraar niet wil huichelen maar wel tevreden, gerust en blij is met loze kalk.

Zoals je het beschrijft @Adagio is het duidelijk.
Ik realiseer me dat er enorm veel verschillende voorbeelden te noemen zijn waarvoor deze regel opgaat.
Alleen had ik iets anders in gedachten. Iemand die het werkelijk om God te doen is, Hem ervaren heeft onder de prediking, bij het lezen uit Gods Woord en zo zijn er nog wel meer mogelijkheden op te noemen. Leeft onder een prediking waar ervaringen een bepaalde rangorde hebben gekregen en dan z'n hart hierbij legt en herkent die bevinding bij zichzelf.
Toch kan het dan ( in andermans oren) niet de juiste gradatie hebben en wordt het dan (mijns inziens onterecht) ook onder gestolen bevinding geplaatst.
Ik vind het voorbeeld van Simon daarom helderder, die ging het om de gave en niet om de Gever.