Terecht. Laat de mensen die scheuren maar de zonden dragen die ze doen aan het Lichaam van Christus. Ik ben het wel eens met het standpunt van Ds. J.A.W. Verhoeven in het RD:GerefGemeente-lid schreef: ↑30 apr 2024, 15:17De liberale en progressieve CGK-ers zullen degenen die onverkort vast willen blijven houden aan de besluiten zoals die in de CGK er altijd waren, niet wegsturen, als de vrouw in het ambt wordt toegestaan of gedoogd.deschpin schreef: ↑30 apr 2024, 14:22Je kan ook het standpunt huldigen dat je niet uit jezelf weggaat en je bij je overtuiging/standpunten blijft. Wordt je er dan en daarom uitgegooid dan is er een andere situatie.Refojongere schreef: ↑26 apr 2024, 21:49Beste JanRap,@refojongere, ik schrik van uw zinnetje: 'genoodzaakt voelen heen te gaan' Let wel: het gereformeerd belijden heeft alle rechten om in de kerk te blijven. Als u de Dogmatiek van Bavinck kent zult u dat herkennen. Als velen weg zouden gaan dan zouden zij qua logisch redeneren volkomen gelijk hebben, maar het zou niets oplossen. In iedere afscheiding zit iets van de geest van de Revolutie. De Emmaüs gangers hebben zich ook niet afgescheiden, terwijl zij duidelijk zagen dat hun leidslieden de Heere Jezus gekruisigd hadden. Paulus heeft zich ook niet afgescheiden van de gemeente van Korinte, hoewel er daar waren die nota bene de opstanding loochenden. U moet protesteren met het woord, of liever met het Woord, maar niet met daden van afscheiding. En als er iets te reformeren is laten we dan maar in eigen hart en huis beginnen. Wij huldigen als gereformeerden binnen de PKN het adagium: wij blijven tot we er uitgegooid worden
Ik ben geen CGK, maar het bizarre is dat de orthodoxen die aan de synodebesluiten willen vasthouden er straks uitgaan en de ongehoorzamen erin blijven.
Ik ben het niet eens met afscheiding. Maar een kerk waar leugen en waarheid gelijke rechten hebben is een valse kerk. Iemand als Calvijn betoogde dat de Roomse Kerk vals was. Zijn argument was niet zozeer dat Luther in de ban werd gedaan, maar omdat de waarheid ten onder ging. Hij ontkende niet dat er ware kerken waren binnen de Roomse kerk (die werden er kennelijk niet uitgegooid) maar vond toch dat zij zich moesten losmaken van de RKK en zich voegen bij de ware kerk. Zie boek IV, 2, 11 en vooral 12 van de Institutie.
De hervormde kerk was een kerk waarin leugen en waarheid gelijkgesteld werden in de praktijk, maar we bleven omwille van het feit dat het ten principale een gereformeerde kerk was.
Het verleden van kerkscheuringen leert dat de bezwaarden vrijwel altijd uittreden uit het oorspronkelijke kerkverband. Denk aan de scheuring van 2017 in Kruiningen en de landelijke scheuringen in 1980 (in de GGiN), 1953 (in de GG), het ontstaan van de OGGiN in 1907 en ook aan de afscheiding in 1834.
https://www.rd.nl/artikel/1061471-voor- ... iding-niet
Maar voor de kerkleer deugt het principe van de afscheiding niet. Het strijdt met de kern van het reformatorische belijden: de rechtvaardiging van de goddeloze. Een afgescheiden kerk moet immers op een of andere manier zichzelf rechtvaardigen: waarom zijn wij een betere kerk dan de ander? Daarom hindert een afgescheiden kerkbegrip de volle prediking van de rechtvaardiging in Christus.”