Hoe was je zondag [2]?

[merel]

Laten we vooral de bijbel lezen niet niet afgaan op hetgeen predikanten zeggen over de ware geloofsbeleving. Gisteren nog een prachtige preek gehoord over Johannes 11 vers 25; Ik ben de Opstanding en het Leven, wie in Mij gelooft, zal leven ook al was hij gestorven. Dat is waar ik mij in geborgen weet en dat is voldoende

De verwijzing is naar de brief van Petrus, naar Efezebrief en naar de Psalmen, die staan niet bij jou in de Bijbel?

De genoemde passages zijn 'het vallen in de zonde'. Dat zijn andere aanvechtingen dan waar de betreffende predikant het over heeft. In bepaalde kringen en dat proef ik ook uit jouw post wordt geloofsvertrouwen op voorhand gewantrouwd en dat is mijns inziens niet bijbels.

[Johann Gottfried Walther]

Laten we vooral de bijbel lezen niet niet afgaan op hetgeen predikanten zeggen over de ware geloofsbeleving. Gisteren nog een prachtige preek gehoord over Johannes 11 vers 25; Ik ben de Opstanding en het Leven, wie in Mij gelooft, zal leven ook al was hij gestorven. Dat is waar ik mij in geborgen weet en dat is voldoende

De verwijzing is naar de brief van Petrus, naar Efezebrief en naar de Psalmen, die staan niet bij jou in de Bijbel?

De genoemde passages zijn 'het vallen in de zonde'. Dat zijn andere aanvechtingen dan waar de betreffende predikant het over heeft. In bepaalde kringen en dat proef ik ook uit jouw post wordt geloofsvertrouwen op voorhand gewantrouwd en dat is mijns inziens niet bijbels.

Lees het boek van de Psalmen !
Ik wantrouw helemaal geloofsvertrouwen niet.

Denk aan Efeziërs 6, waar Paulus de Christenen in Efeze ervoor waarschuwt dat de duivel vurige pijlen schiet, waarbij hij mikt op Gods kinderen.

[merel]

Ook daarin zijn er mensen die in hun leven vooral aansluiting zoeken bij de teksten over aanvechting en ellende en geen stap verder komen. Anderen zoeken de aansluiting bij de beloften die door God, maar vooral door Jezus zijn gegeven. Denk daarbij aan Psalm 73 vers 23 -24 of de eerder door mij genoemde tekst uit Johannes 11 of Filippenzen 1 vers 21 en Jesaja 1:18 etc. etc.

[Geytenbeekje]

zondagochtend deze dienst teruggeluisterd. preek was van ds Lamain
https://kerkdienstgemist.nl/stations/92 ... 4680000928

Zondagmiddag dr C.P. de Boer zondag 9

[Zeeuw]

Het was een bijzonder gezegende, ontroerende Avondmaalszondag.

Schriftlezing: Matth. 15:29-39

Thema: De Heere Jezus voedt wie tot Hem komt

1. Hij ontvangt je met je zonden en zorgen
2. Hij voedt je met overvloed

De tekst bij het verlaten van de tafel was Psalm 65:4: Ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen, die verzoent Ú.

De nadruk op U kwam extra sterk binnen.

[Terri]

Ik heb twee preken beluisterd; de preek die jij aandroeg en de preek van 11 februari. Het raakte mij niet zoals het bij jou deed, terwijl op de inhoud niets aan te merken is.
Ik denk dat dat te maken heeft met de wijze waarop het gebracht wordt; stiltes laten vallen, langzaam spreken en woorden herhalen. Dat ben ik niet gewend, ook niet vanuit mijn jeugd in een midden CGK gemeente.
Het kan ook zijn dat ik een andere geloofsbeleving heb. Ik hoorde de predikant zeggen ' als je 's nachts wakker ligt met aanvechtingen'. Dat heb ik totaal niet, ook nooit gehad trouwens. Misschien heb ik ( nog) te weinig meegemaakt in mijn leven en/ of het past niet bij mijn karakter.

Mag ik jou een link sturen van een preek die mij raakte?

Ik herken me in jouw post. Het viel mij op dat sommigen regelmatig het woord ontroerend gebruiken en dat is ook prima natuurlijk. Ik had daar een post over geschreven, maar niet geplaatst, misschien wel om te voorkomen dat mijn beleving gewogen en weggezet zou worden. Mijn post had dezelfde strekking als wat jij schrijft dat dit mogelijk ook komt hoe je karakter is of wat je aanspreekt in een voordracht. Ik ben rationeel ingesteld en ben meer gevoelig voor een betoog dat argumentatief, filosofisch en retorisch goed in elkaar zit, dan voor een preek met veel gevoel en ervaringen. Heb ik nooit gevoelige momenten gehad? Zeker wel, geloof gaat niet buiten mijn gevoel om. Toch is het eerder zeldzaam dan standaard dat ik in mijn gevoel geraakt word. Terwijl ik graag in de kerk zit en daar graag over Mijn Koning hoor en daar soms de hele week nog over na kan denken, maar een emotie als ontroerend ken ik niet zo of voert niet de boventoon als ik een preek zou omschrijven. Daarom denk ik dat het ook een kwestie van karakter is. Ik zie het als een zegen van God dat er predikanten zijn met verschillende karakters en voordrachten om de gemeenten mee te dienen.

Dat is inderdaad herkenbaar. Daarom vind ik het ook fijn dat wij niet in de PKN kerken. Daar hoor je toch met grote regelmaat andere predikanten dat de eigen predikant.

Ik ben daarin enorm veranderd. Mij spreekt een preek zoals Anselmus beschrijft ook meer aan. Het doet in mijn beleving meer kracht.
@Merel ik dacht dat jullie juist wel in een PKN kerken, toch?

[merel]

Klopt, dat is inderdaad verkeerd. Wij merken in de PKN.

[Zeeuw]

Klopt, dat is inderdaad verkeerd. Wij merken in de PKN.

Wat merk je daar?

[helma]

Ds CP de Boer, CGK Renswoude

Morgendienst
Lezen Mattheüs 5:1-12
Tekst Mattheus 5:5
Zalig zijn de zachtmoedigen; want zij zullen het aardrijk beërven.

Christus' zaligspreking over zachtmoedigheid
1. Temt het hart
2. Beheerst het hart
3. Bevrijdt het hart

Zingen:
Ps. 34: 1 en 9
Ps. 19: 7
Ps. 37: 6 en 20
Ps. 25: 4
Ps. 147: 3 en 6

Middagdienst
Lezen: Lukas 23:26-32
Tekst: Lukas 23: 26
En als zij Hem wegleidden, namen zij een Simon van Cyréne, komende van den akker, en legden hem het kruis op, dat hij het achter Jezus droeg.

Jezus' wapendrager
1. Simon voor Jezus´ kruis
2. Simon onder Jezus´ kruis
3. Simon achter/naast Jezus´ kruis

[helma]

Ik herinner me een interview met een jong meisje (in het RD?). Ze zei: onze dominee preekt zo liefdevol over de Heere Jezus, dan móet je wel van Hem houden. (Ze kerkte in Kralingseveer bij ds M Pronk)
Ik moest daar aan terugdenken tijdens de prekenserie over Jezus in Gethsemane. (Ik denk dat ik het woord 'ontroerend' niet vaak gebruikt heb in mijn posts in dit topic dan alleen tijdens deze serie)
Dan gaat het niet over mijn aanvechtingen maar vooral over wat er gepreekt wordt over het diepe lijden van mijn Zaligmaker. De weg die de Vader nodig achtte om mijn zonde te kunnen verzoenen.
De vástheid die er ligt in Zijn lijden en sterven. De gewilligheid waaruit Zijn liefde blijkt.
De grond van mijn zaligheid die verankert ligt in de verkiezende liefde van de Vader.
De betrouwbaarheid van Zijn Woord.

En als je ervaart dat de Heere van je afweet en je persoonlijk kent (of je dan wel of geen aanvechtingen ervaart) dan geeft dat verwondering.

Dan valt voor mij de manier waaróp weg. Dan kan het net zo goed een zakelijke nuchtere preek zijn van ds W van Vlastuin of een wat emotionelere preek van ds C Sonnevelt.

[Johann Gottfried Walther]

Ook daarin zijn er mensen die in hun leven vooral aansluiting zoeken bij de teksten over aanvechting en ellende en geen stap verder komen. Anderen zoeken de aansluiting bij de beloften die door God, maar vooral door Jezus zijn gegeven. Denk daarbij aan Psalm 73 vers 23 -24 of de eerder door mij genoemde tekst uit Johannes 11 of Filippenzen 1 vers 21 en Jesaja 1:18 etc. etc.

Nou zeg, je zit wel heerlijk in je eenzijdigheidstunnel vandaag.

Ik zoek geen aansluiting bij teksten, ik wens net zoals de Bijbel met twee woorden te spreken.
En geen zaken die mij niet aanstaan uit te sluiten of te ontkennen.

Aanvechting is niet iets vreemds, en er is ook een groep mensen, die heeft geen last van aanvechting, omdat, hoewel ze er zelf anders over denken, geen geloof hebben.

Het is belofte en bedreiging,
het is geloof en aanvechting...
en zo zaken meer.

Bij geloof hoort in ieder geval niet: vanzelfsprekendheid, maar WEL verwondering.

[Geytenbeekje]

Ik herinner me een interview met een jong meisje (in het RD?). Ze zei: onze dominee preekt zo liefdevol over de Heere Jezus, dan móet je wel van Hem houden. (Ze kerkte in Kralingseveer bij ds M Pronk)
Ik moest daar aan terugdenken tijdens de prekenserie over Jezus in Gethsemane. (Ik denk dat ik het woord 'ontroerend' niet vaak gebruikt heb in mijn posts in dit topic dan alleen tijdens deze serie)
Dan gaat het niet over mijn aanvechtingen maar vooral over wat er gepreekt wordt over het diepe lijden van mijn Zaligmaker. De weg die de Vader nodig achtte om mijn zonde te kunnen verzoenen.
De vástheid die er ligt in Zijn lijden en sterven. De gewilligheid waaruit Zijn liefde blijkt.
De grond van mijn zaligheid die verankert ligt in de verkiezende liefde van de Vader.
De betrouwbaarheid van Zijn Woord.

En als je ervaart dat de Heere van je afweet en je persoonlijk kent (of je dan wel of geen aanvechtingen ervaart) dan geeft dat verwondering.

Dan valt voor mij de manier waaróp weg. Dan kan het net zo goed een zakelijke nuchtere preek zijn van ds W van Vlastuin of een wat emotionelere preek van ds C Sonnevelt.

Ik vind zelf zakelijk niet iets passen bij verkondiging, dan is het haast meer een veredelde godsdienstles dan verkondiging. Je hebt wel dominees die vrij monotoon preken misschien dat je dat bedoelt, ik geloof ook niet zo dat gelovigen echt onderwezen worden als het alleen maar een beetje bij de oppervlakte blijft.

[Anselmus]

Ik herinner me een interview met een jong meisje (in het RD?). Ze zei: onze dominee preekt zo liefdevol over de Heere Jezus, dan móet je wel van Hem houden. (Ze kerkte in Kralingseveer bij ds M Pronk)
Ik moest daar aan terugdenken tijdens de prekenserie over Jezus in Gethsemane. (Ik denk dat ik het woord 'ontroerend' niet vaak gebruikt heb in mijn posts in dit topic dan alleen tijdens deze serie)
Dan gaat het niet over mijn aanvechtingen maar vooral over wat er gepreekt wordt over het diepe lijden van mijn Zaligmaker. De weg die de Vader nodig achtte om mijn zonde te kunnen verzoenen.
De vástheid die er ligt in Zijn lijden en sterven. De gewilligheid waaruit Zijn liefde blijkt.
De grond van mijn zaligheid die verankert ligt in de verkiezende liefde van de Vader.
De betrouwbaarheid van Zijn Woord.

En als je ervaart dat de Heere van je afweet en je persoonlijk kent (of je dan wel of geen aanvechtingen ervaart) dan geeft dat verwondering.

Dan valt voor mij de manier waaróp weg. Dan kan het net zo goed een zakelijke nuchtere preek zijn van ds W van Vlastuin of een wat emotionelere preek van ds C Sonnevelt.

Ik vind zelf zakelijk niet iets passen bij verkondiging, dan is het haast meer een veredelde godsdienstles dan verkondiging. Je hebt wel dominees die vrij monotoon preken misschien dat je dat bedoelt, ik geloof ook niet zo dat gelovigen echt onderwezen worden als het alleen maar een beetje bij de oppervlakte blijft.

Je creëert een oneigenlijke tegenstelling tussen zakelijk nuchter en oppervlakkig.

[Mannetje]

Zakelijk is meer over de stijl dan de inhoud, denk ik.
Als ik terugdenk aan preken van bijv. ds. H. Paul, dan waren dat preken die op een rustige, bedaarde, haast wat saaie manier gebracht werden. Die ook niet vol emotie waren. Maar wat zat er vaak veel onderwijs in. Ds. Paul was ook een man met een heel rustig karakter, geen geboren spreker.

In de laatste jaren van zijn leven, met name na het overlijden van zijn vrouw, leek er soms meer emotie in zijn preken te komen. Zeker als hij sprak over de eeuwige heerlijkheid, waar hij zelf ook naar uitzag.

Wat ik maar zeggen wil, zakelijk is zeker niet hetzelfde als oppervlakkig. Misschien wel juist het tegendeel. Een preek kan levendig zijn, vol emotie, aandrang enz. en toch de diepe waarheden van het Woord niet bovenhalen. Maar daarmee zeg ik weer niet dat levendige, emotionele preken per definitie oppervlakkig zijn.

[Geytenbeekje]

Ik herinner me een interview met een jong meisje (in het RD?). Ze zei: onze dominee preekt zo liefdevol over de Heere Jezus, dan móet je wel van Hem houden. (Ze kerkte in Kralingseveer bij ds M Pronk)
Ik moest daar aan terugdenken tijdens de prekenserie over Jezus in Gethsemane. (Ik denk dat ik het woord 'ontroerend' niet vaak gebruikt heb in mijn posts in dit topic dan alleen tijdens deze serie)
Dan gaat het niet over mijn aanvechtingen maar vooral over wat er gepreekt wordt over het diepe lijden van mijn Zaligmaker. De weg die de Vader nodig achtte om mijn zonde te kunnen verzoenen.
De vástheid die er ligt in Zijn lijden en sterven. De gewilligheid waaruit Zijn liefde blijkt.
De grond van mijn zaligheid die verankert ligt in de verkiezende liefde van de Vader.
De betrouwbaarheid van Zijn Woord.

En als je ervaart dat de Heere van je afweet en je persoonlijk kent (of je dan wel of geen aanvechtingen ervaart) dan geeft dat verwondering.

Dan valt voor mij de manier waaróp weg. Dan kan het net zo goed een zakelijke nuchtere preek zijn van ds W van Vlastuin of een wat emotionelere preek van ds C Sonnevelt.

Ik vind zelf zakelijk niet iets passen bij verkondiging, dan is het haast meer een veredelde godsdienstles dan verkondiging. Je hebt wel dominees die vrij monotoon preken misschien dat je dat bedoelt, ik geloof ook niet zo dat gelovigen echt onderwezen worden als het alleen maar een beetje bij de oppervlakte blijft.

Je creëert een oneigenlijke tegenstelling tussen zakelijk nuchter en oppervlakkig.

Dan heb ik het over de inhoud. Ik dacht dat helma daar op doelde.