Wordt de term 'hellend vlak' nog wel serieus genomen?

[HersteldHervormd]

In mijn vorige gemeente was het de gewoonte om elke eerste zondag van de maand boodschappen mee te nemen. Deze boodschappen werden uitgereikt aan de arme mensen in de wijk. Wordt dat ook geschaard onder hellend vlak?

Is dit een serieuze vraag?

[Bourdon16]

Ik stel voor om vanaf komende zondag goederen te doneren ipv geld, of iets wat dat representeert. Zijn we gelijk af van de discussies over digitaal doneren.

Ik neem een doosje eieren van onze kippen mee. Da's tegenwoordig best een mooie donatie. Misschien kan een ander bloem meenemen, een derde een pak melk...

Alles hup in dezelfde collectezak. Misschien heb je aan het einde van de collecte wel een lekkere cake.. voor bij het koffiedrinken na de dienst. Over hellend vlak gesproken..

[Marco]

Nou, als dat hellend vlak zit in de manier van collecteren, dan valt het wel mee. Kunnen we rustig gaan slapen

[HHR]

Daar kunnen twee oorzaken aan ten grondslag liggen:
1. de (on-)geschreven regels zijn niet of niet meer relevant
2. de kerkleden zijn niet meer zo grondslagvast.

1. Sommige regels hebben geen stevige basis. En sommige hadden die wel, maar zijn in de loop van de tijd minder of niet relevant geworden. En daardoor moeilijker of niet meer uit te leggen. Voorbeelden: orthodoxe christenen hebben in het algemeen de neiging om heel kritisch te staan tegenover nieuwe techniek. Op zich niet verkeerd, maar wanneer het om zondagsinvulling gaat levert dat vreemde regels op. Waarom is lopen beter dan rijden? Niet iedereen kan dat uitleggen. Ander voorbeeld: dameskleding. Vroeger was een broek per definitie mannenkleding. Nu niet meer. Is daarmee het verbod op broeken op reformatorische scholen achterhaald? In ieder geval een stuk lastiger uit te leggen dan 40 jaar geleden.
2. Ik denk dat er zeker een stuk vervlakking achter zit, waardoor sommige dingen die vroeger 'not done' waren, nu met enige moeite worden rechtgepraat. En dat maakt het soms lastig, soms ook voor onszelf, als we voor onszelf echt willen bepalen waarom we iets doen of iets laten. Maar de gemakkelijke oplossing: je puur aan de oude normen houden, werkt ook niet. Daarmee vervreemd je je enorm. Bovendien normen zonder waarden zijn waardeloos.

1. Eens
2. Of het altijd vervlakking is weet ik niet. Vaak ook een stuk naïviteit. Al is het vooral individualisme ben ik bang. We laten ons niets meer door 'de groep' gezeggen. En dat is toch echt de tijdsgeest.

[Marco]

Daar kunnen twee oorzaken aan ten grondslag liggen:
1. de (on-)geschreven regels zijn niet of niet meer relevant
2. de kerkleden zijn niet meer zo grondslagvast.

1. Sommige regels hebben geen stevige basis. En sommige hadden die wel, maar zijn in de loop van de tijd minder of niet relevant geworden. En daardoor moeilijker of niet meer uit te leggen. Voorbeelden: orthodoxe christenen hebben in het algemeen de neiging om heel kritisch te staan tegenover nieuwe techniek. Op zich niet verkeerd, maar wanneer het om zondagsinvulling gaat levert dat vreemde regels op. Waarom is lopen beter dan rijden? Niet iedereen kan dat uitleggen. Ander voorbeeld: dameskleding. Vroeger was een broek per definitie mannenkleding. Nu niet meer. Is daarmee het verbod op broeken op reformatorische scholen achterhaald? In ieder geval een stuk lastiger uit te leggen dan 40 jaar geleden.
2. Ik denk dat er zeker een stuk vervlakking achter zit, waardoor sommige dingen die vroeger 'not done' waren, nu met enige moeite worden rechtgepraat. En dat maakt het soms lastig, soms ook voor onszelf, als we voor onszelf echt willen bepalen waarom we iets doen of iets laten. Maar de gemakkelijke oplossing: je puur aan de oude normen houden, werkt ook niet. Daarmee vervreemd je je enorm. Bovendien normen zonder waarden zijn waardeloos.

1. Eens
2. Of het altijd vervlakking is weet ik niet. Vaak ook een stuk naïviteit. Al is het vooral individualisme ben ik bang. We laten ons niets meer door 'de groep' gezeggen. En dat is toch echt de tijdsgeest.

Tsja.. maar als het alléén 'de groep' is die je tegenhoudt.. dan hebben die regels nog steeds geen stevige basis. Ik ben bang dat het individu zelf vaak bezig is, bewust of onbewust kromme zaken recht te praten. En zich daarbij - inderdaad - niet meer gecorrigeerd ziet door die groep. Gesteld dus, dat er werkelijk iets te corrigeren valt.

[merel]

In mijn vorige gemeente was het de gewoonte om elke eerste zondag van de maand boodschappen mee te nemen. Deze boodschappen werden uitgereikt aan de arme mensen in de wijk. Wordt dat ook geschaard onder hellend vlak?

Is dit een serieuze vraag?

Eigenlijk wel. Ik zag wel meer punten op jouw lijstje staan waarvan ik mij afvraag waarom dat als hellend vlak wordt gezien. Van mijn kant totale verbazing

[Zeeuw]

Ik stel voor om vanaf komende zondag goederen te doneren ipv geld, of iets wat dat representeert. Zijn we gelijk af van de discussies over digitaal doneren.

Ik neem een doosje eieren van onze kippen mee. Da's tegenwoordig best een mooie donatie. Misschien kan een ander bloem meenemen, een derde een pak melk...

Doe je dat dan ook als er wordt gecollecteerd voor de predikantsplaats?

[Henk J]

Ik stel voor om vanaf komende zondag goederen te doneren ipv geld, of iets wat dat representeert. Zijn we gelijk af van de discussies over digitaal doneren.

Ik neem een doosje eieren van onze kippen mee. Da's tegenwoordig best een mooie donatie. Misschien kan een ander bloem meenemen, een derde een pak melk...

Doe je dat dan ook als er wordt gecollecteerd voor de predikantsplaats?

Dan neemt Ararat een stapeltje stenen mee voor de nieuwe pastorie.

[HersteldHervormd]

In mijn vorige gemeente was het de gewoonte om elke eerste zondag van de maand boodschappen mee te nemen. Deze boodschappen werden uitgereikt aan de arme mensen in de wijk. Wordt dat ook geschaard onder hellend vlak?

Is dit een serieuze vraag?

Eigenlijk wel. Ik zag wel meer punten op jouw lijstje staan waarvan ik mij afvraag waarom dat als hellend vlak wordt gezien. Van mijn kant totale verbazing

Volgens mij is het best duidelijk. De normen, waarden en principes die vroeger kerkelijk breed gedragen werden verdwijnen steeds meer. Ik noem dat hellend vlak. Maar er is al veel meer gezegd; tijden veranderen en bepaalden gedragingen en verhoudingen veranderen. Daardoor veranderen opvattingen ook. Ik ben echter ook van mening dat de christelijke kerken in Nederland in verval aan het raken zijn. Ik zie dit terug in de opvattingen en in de levenswandel van kerkgangers. Ik vind dat erg en maak mij daar zorgen over.

Ik ben, denk ik, deze dagen tot een conclusie gekomen, ik ben benieuwd wat jullie er van vinden en of dit een juiste visie is:

De veranderingen in de kerk kan en mag je niet allemaal wegzetten als zijnde hellend vlak. Er zijn ook andere argumenten waardoor de kerk en haar bezoekers veranderen. Deze veranderingen moet je daarom niet standaard als negatief of positief beschouwen. Toch kan je wel concluderen dat kerkelijk Nederland van vroeger strikter en een nauwgezetter leven kende. Hier heeft ook altijd een zegen op gerust. Als je nu ziet hoe het er in vrijzinnige gemeenten aan toe gaat houd je je hart vast. Zeker als je ook het verloop ziet hoe dit dan tot stand gekomen is. Dan is daar toch echt sprak van een afglijdende schaal die een gemeente geen goed gedaan heeft. Daarom: Beproeft alle dingen en behoudt het goede (1 Thes 5). Wees nuchter en waakzaam want de duivel wil je verslinden (1 Pet 5). Heb de wet lief en onderhoud hem (Ps 119).

[Ararat]

Ik stel voor om vanaf komende zondag goederen te doneren ipv geld, of iets wat dat representeert. Zijn we gelijk af van de discussies over digitaal doneren.

Ik neem een doosje eieren van onze kippen mee. Da's tegenwoordig best een mooie donatie. Misschien kan een ander bloem meenemen, een derde een pak melk...

Doe je dat dan ook als er wordt gecollecteerd voor de predikantsplaats?

Dan neemt Ararat een stapeltje stenen mee voor de nieuwe pastorie.

Nee, dan gaat er een schaal met Lasagne in de collectezak

[-DIA-]

Het begon al eerder, maar dat heb ik elders en eerder al opgemerkt.
Wat ik nu opmerk is als het gaat over de kerk.
Veel is er gesproken over 'samen op weg', dat begon al in 1961
Citaat Wikipedia:
1961: "Tijdens Pinksteren dat jaar wendden achttien predikanten uit de Hervormde en Gereformeerde Kerken zich tot de leden van deze kerken met een oproep om tot eenheid te komen. De groep bestond uit negen hervormde en negen gereformeerde predikanten. Zij zouden bekend komen te staan als de Groep van Achttien. In hun oproep aan de kerken stond onder andere geschreven:
'Bewogen door de verwachting van het Rijk Gods en de opdracht der kerk in de wereld, zijn zij er gezamenlijk van overtuigd, dat naar eenwording gestreefd moet worden.'
Op de publicatie reageerden enkele duizenden kerkleden met steunbetuigingen. Als groep ondernamen ‘de achttien’ diverse vervolgactiviteiten: de publicatie van drie gespreksboekjes (in 1961, 1962 en 1965), de organisatie van een landelijk congres op 26 mei 1962 in de Jaarbeurs te Utrecht met ruim vierduizend deelnemers en in 1964 de organisatie van verschillende regionale bijeenkomsten."
1973: Eerste officiële toenaderingspogingen, gecombineerde synode.
1973-2003: Veel geharrewar, maar het gaat door
2004: De Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland, en Evangelisch-Lutherse Kerk vormen samen de Protestantse Kerk in Nederland.

Een parallel-ontwikkeling
1944: De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) ontstonden
1967: De Nederlands Gereformeerde Kerken breken met de GKv
Citaat Wikipedia:
De geschiedenis van de NGK valt te traceren tot een beweging die vanaf 1925 ontstond in de Gereformeerde Kerken van predikanten die kritisch waren over de leer van Abraham Kuyper en vonden dat deze te veel tot een sluitend systeem was geworden van waaruit de Bijbel werd uitgelegd. Deze predikanten spraken meer direct vanuit de Bijbel. Aanhangers van Kuyper reageerden daar verontrust op, en dit leidde tot een aantal leeruitspraken op de synode van Sneek (1939–1942), waarvan de bekendste gaat over het genadeverbond en de wedergeboorte. Dit leidde tot de Vrijmaking in 1944, waaruit de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) ontstonden.
2023: De Nederlandse Gereformeerde Kerken NGK ontstond door een fusie van de kerkgenootschappen uit 1944 en 1967
Van de oorspronkelijk orthodox gereformeerde identiteit is niet veel of niets meer over.

Dan zien we nog een parallel
1892: De Christelijke Gereformeerde kerken vormen sinds dit jaar een kerkverband
1907: De Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) ontstaan dat jaar.
Na 1892: Na 1892 voelden de christelijk-gereformeerden zich geroepen tot vereniging van alle gereformeerden die ten volle wilden leven naar Schrift en Belijdenis. Zo was in 1909 aandacht voor het inmiddels in 1907 ontstane kerkverband van de Gereformeerde Gemeenten. De conclusie was toen dat de tijd voor vereniging nog niet rijp was. In 1919 deed de Synode van de CGK de uitspraak "dat alle Gereformeerden uit alle kerken, naar eis van de Heilige Schrift en Formulieren van Enigheid geroepen zijn zich tot de Christelijke Gereformeerde Kerk te voegen." In 1922 zwakte de Synode deze uitspraak af en spraken uit dat zij in de Gereformeerde Gemeenten "een gelijkwaardige en wettige openbaring van het lichaam van Christus wilden erkennen." Andersom bleek echter gereserveerdheid. Kersten verweet de Christelijke Gereformeerde Kerk gebrek aan beginsel. Ook wilde hij - evenals de dolerenden met Kuyper - de Nederlandse Hervormde Kerk niet als ‘vals’ bestempelen zolang er in deze kerk nog ‘oprechte kinderen Gods’ verbleven. Op de achtergrond speelden ook politieke aspecten een rol (ARP-SGP).
In de praktijk staan de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten nog dicht bij elkaar.
Beide zijn in de begintijd nauw aan elkaar verwant.
1947:Door de synode van de CGK wordt een deputaatschap ingesteld tot 'eenheid onder de gereformeerde belijders'.
1953: De classis Dordrecht bij monde van ds. M. Baan, legde op de synode van 1953 een indringend rapport op tafel waarin de zorgen over het kerkelijke leven werden geuit en vroeg daarbij om dringende maatregelen. Als gevolg hierop heeft de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken een Kanselboodschap laten uitgaan, mede op aandrang van professor Gerard Wisse die de christelijk gereformeerden de waarschuwing meegaf: "de veronderstelde wedergeboorte de voordeur der kerk te hebben uitgeworpen, maar bezig zijn haar door de achterdeur weer binnen te halen".
1966: Oprichting van Bewaar het Pand, een behoudende stroming binnen de CGK.
1967-2004: Periode van verder uiteengroeien binnen de Chr. Ger. Kerken.
1953: Breuk in de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland)

We zien een lijn:
Streven naar eenheid, maakt veelal compromiskerken.
Maar soms kan ik me niet aam de indruk onttrekken dat er binnen de PKN niet meer veel verzet is tegen de leervrijheid enz. Men gaat langzaam maar zeker mee.
De Hersteld Hervormde Kerk vormt op zich helaas ook geen eenheid. We zien ook hier vleugels. Het bevindelijke geluid dat we nog hoorden in Het Gekrookte Riet, lijkt weggestorven.

Schuivende panelen
Zo zien we dan 'schuivende panelen' binnen alle kerken.
Tenslotte moet ik ook opmerken: De PKN en andere Protestantse denominaties
Platform Rome-Reformatie in verklaring: zoek concrete stappen naar eenheid
Actueel, Nieuwsberichten voor parochies, oecumene26 januari 2024

Toenadering RKK
2024: Katholieke Vereniging voor Oecumene schrijft:
"Wij geloven dat de schatten die God de kerk in de afgelopen 500 jaar heeft gegeven thuishoren in de kerk die verbonden is met de oorsprong, de kerk van de apostelen, waarvan Christus de hoeksteen is.” Zo spreekt een groep protestantse en katholieke theologen zich op 24 januari 2024 uit, tijdens de Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen. Zij hebben zich verenigd in het Platform Rome-Reformatie en pleiten hoopvol voor een hereniging van protestantse kerken en de Rooms-katholieke kerk, als gevolg van een gezamenlijke bekering naar Christus.

Met het platform en de verklaring willen zij een nieuwe impuls geven aan de oecumene en het visioen van een verzoende kerk levend houden. In de toenadering tussen kerken is in de afgelopen honderd jaar veel bereikt, maar de hereniging van protestanten en katholieken, die na het Tweede Vaticaans Concilie voor velen binnen handbereik leek, is nog uitgebleven. De theologen van het platform willen dat perspectief niet uit het oog verliezen en streven ernaar met hoop, creativiteit en moed te zoeken naar concrete mogelijkheden.

De verklaring werd door negentien theologen uit de Rooms-Katholieke en verschillende protestantse tradities ondertekend, allen op persoonlijke titel. Het kernteam van het platform bestaat uit Eric Bouter, Arjan Plaisier (voorzitter), Marcel Sarot, Diederik Wienen en Fokke Wouda (de laatste drie zijn ook actief betrokken bij de Katholieke Vereniging voor Oecumene). Zij nodigen ertoe uit om het gesprek over concrete vormen van eenheid te voeren. De verklaring is daarbij zeker geen eindpunt, maar wil een uitgangspunt zijn voor die dialoog. Naast het verwoorden van de mogelijkheid en noodzaak voor zichtbare eenheid stelt de tekst daarom ook veel vragen, die nog onbeantwoord zijn."

Tenslotte:
We kunnen er allen onze conclusies uit trekken, of onze gedachten over laten gaan. Wat opvalt is dat één groep door velen wel gemeden wordt, en dat zijn het overblijfsel van de bevindelijk gereformeerden. En hier zien we een jammerlijke verdeeldheid door kerkmuren.

[merel]

In mijn vorige gemeente was het de gewoonte om elke eerste zondag van de maand boodschappen mee te nemen. Deze boodschappen werden uitgereikt aan de arme mensen in de wijk. Wordt dat ook geschaard onder hellend vlak?

Is dit een serieuze vraag?

Eigenlijk wel. Ik zag wel meer punten op jouw lijstje staan waarvan ik mij afvraag waarom dat als hellend vlak wordt gezien. Van mijn kant totale verbazing

Volgens mij is het best duidelijk. De normen, waarden en principes die vroeger kerkelijk breed gedragen werden verdwijnen steeds meer. Ik noem dat hellend vlak. Maar er is al veel meer gezegd; tijden veranderen en bepaalden gedragingen en verhoudingen veranderen. Daardoor veranderen opvattingen ook. Ik ben echter ook van mening dat de christelijke kerken in Nederland in verval aan het raken zijn. Ik zie dit terug in de opvattingen en in de levenswandel van kerkgangers. Ik vind dat erg en maak mij daar zorgen over.

Ik ben, denk ik, deze dagen tot een conclusie gekomen, ik ben benieuwd wat jullie er van vinden en of dit een juiste visie is:

De veranderingen in de kerk kan en mag je niet allemaal wegzetten als zijnde hellend vlak. Er zijn ook andere argumenten waardoor de kerk en haar bezoekers veranderen. Deze veranderingen moet je daarom niet standaard als negatief of positief beschouwen. Toch kan je wel concluderen dat kerkelijk Nederland van vroeger strikter en een nauwgezetter leven kende. Hier heeft ook altijd een zegen op gerust. Als je nu ziet hoe het er in vrijzinnige gemeenten aan toe gaat houd je je hart vast. Zeker als je ook het verloop ziet hoe dit dan tot stand gekomen is. Dan is daar toch echt sprak van een afglijdende schaal die een gemeente geen goed gedaan heeft. Daarom: Beproeft alle dingen en behoudt het goede (1 Thes 5). Wees nuchter en waakzaam want de duivel wil je verslinden (1 Pet 5). Heb de wet lief en onderhoud hem (Ps 119).

Het verval van de Nederlandse kerk zie ik ten dele ook wel. Ik schaar daar alleen niet de dingen onder die jij noemt, zoals vaccinaties, kerstboom, bioscoop bezoek etc. Voorheen hield men zich wellicht aan deze dingen zonder dat daar een geestelijke intentie achter zat.

[CvdW]

Het begon al eerder, maar dat heb ik elders en eerder al opgemerkt.
Wat ik nu opmerk is als het gaat over de kerk.
Veel is er gesproken over 'samen op weg', dat begon al in 1961
Citaat Wikipedia:
1961: "Tijdens Pinksteren dat jaar wendden achttien predikanten uit de Hervormde en Gereformeerde Kerken zich tot de leden van deze kerken met een oproep om tot eenheid te komen. De groep bestond uit negen hervormde en negen gereformeerde predikanten. Zij zouden bekend komen te staan als de Groep van Achttien. In hun oproep aan de kerken stond onder andere geschreven:
'Bewogen door de verwachting van het Rijk Gods en de opdracht der kerk in de wereld, zijn zij er gezamenlijk van overtuigd, dat naar eenwording gestreefd moet worden.'
Op de publicatie reageerden enkele duizenden kerkleden met steunbetuigingen. Als groep ondernamen ‘de achttien’ diverse vervolgactiviteiten: de publicatie van drie gespreksboekjes (in 1961, 1962 en 1965), de organisatie van een landelijk congres op 26 mei 1962 in de Jaarbeurs te Utrecht met ruim vierduizend deelnemers en in 1964 de organisatie van verschillende regionale bijeenkomsten."
1973: Eerste officiële toenaderingspogingen, gecombineerde synode.
1973-2003: Veel geharrewar, maar het gaat door
2004: De Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde Kerken in Nederland, en Evangelisch-Lutherse Kerk vormen samen de Protestantse Kerk in Nederland.

Een parallel-ontwikkeling
1944: De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) ontstonden
1967: De Nederlands Gereformeerde Kerken breken met de GKv
Citaat Wikipedia:
De geschiedenis van de NGK valt te traceren tot een beweging die vanaf 1925 ontstond in de Gereformeerde Kerken van predikanten die kritisch waren over de leer van Abraham Kuyper en vonden dat deze te veel tot een sluitend systeem was geworden van waaruit de Bijbel werd uitgelegd. Deze predikanten spraken meer direct vanuit de Bijbel. Aanhangers van Kuyper reageerden daar verontrust op, en dit leidde tot een aantal leeruitspraken op de synode van Sneek (1939–1942), waarvan de bekendste gaat over het genadeverbond en de wedergeboorte. Dit leidde tot de Vrijmaking in 1944, waaruit de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) ontstonden.
2023: De Nederlandse Gereformeerde Kerken NGK ontstond door een fusie van de kerkgenootschappen uit 1944 en 1967
Van de oorspronkelijk orthodox gereformeerde identiteit is niet veel of niets meer over.

Dan zien we nog een parallel
1892: De Christelijke Gereformeerde kerken vormen sinds dit jaar een kerkverband
1907: De Gereformeerde Gemeenten (in Nederland) ontstaan dat jaar.
Na 1892: Na 1892 voelden de christelijk-gereformeerden zich geroepen tot vereniging van alle gereformeerden die ten volle wilden leven naar Schrift en Belijdenis. Zo was in 1909 aandacht voor het inmiddels in 1907 ontstane kerkverband van de Gereformeerde Gemeenten. De conclusie was toen dat de tijd voor vereniging nog niet rijp was. In 1919 deed de Synode van de CGK de uitspraak "dat alle Gereformeerden uit alle kerken, naar eis van de Heilige Schrift en Formulieren van Enigheid geroepen zijn zich tot de Christelijke Gereformeerde Kerk te voegen." In 1922 zwakte de Synode deze uitspraak af en spraken uit dat zij in de Gereformeerde Gemeenten "een gelijkwaardige en wettige openbaring van het lichaam van Christus wilden erkennen." Andersom bleek echter gereserveerdheid. Kersten verweet de Christelijke Gereformeerde Kerk gebrek aan beginsel. Ook wilde hij - evenals de dolerenden met Kuyper - de Nederlandse Hervormde Kerk niet als ‘vals’ bestempelen zolang er in deze kerk nog ‘oprechte kinderen Gods’ verbleven. Op de achtergrond speelden ook politieke aspecten een rol (ARP-SGP).
In de praktijk staan de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten nog dicht bij elkaar.
Beide zijn in de begintijd nauw aan elkaar verwant.
1947:Door de synode van de CGK wordt een deputaatschap ingesteld tot 'eenheid onder de gereformeerde belijders'.
1953: De classis Dordrecht bij monde van ds. M. Baan, legde op de synode van 1953 een indringend rapport op tafel waarin de zorgen over het kerkelijke leven werden geuit en vroeg daarbij om dringende maatregelen. Als gevolg hierop heeft de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken een Kanselboodschap laten uitgaan, mede op aandrang van professor Gerard Wisse die de christelijk gereformeerden de waarschuwing meegaf: "de veronderstelde wedergeboorte de voordeur der kerk te hebben uitgeworpen, maar bezig zijn haar door de achterdeur weer binnen te halen".
1966: Oprichting van Bewaar het Pand, een behoudende stroming binnen de CGK.
1967-2004: Periode van verder uiteengroeien binnen de Chr. Ger. Kerken.
1953: Breuk in de Gereformeerde Gemeenten (in Nederland)

We zien een lijn:
Streven naar eenheid, maakt veelal compromiskerken.
Maar soms kan ik me niet aam de indruk onttrekken dat er binnen de PKN niet meer veel verzet is tegen de leervrijheid enz. Men gaat langzaam maar zeker mee.
De Hersteld Hervormde Kerk vormt op zich helaas ook geen eenheid. We zien ook hier vleugels. Het bevindelijke geluid dat we nog hoorden in Het Gekrookte Riet, lijkt weggestorven.

Schuivende panelen
Zo zien we dan 'schuivende panelen' binnen alle kerken.
Tenslotte moet ik ook opmerken: De PKN en andere Protestantse denominaties
Platform Rome-Reformatie in verklaring: zoek concrete stappen naar eenheid
Actueel, Nieuwsberichten voor parochies, oecumene26 januari 2024

Toenadering RKK
2024: Katholieke Vereniging voor Oecumene schrijft:
"Wij geloven dat de schatten die God de kerk in de afgelopen 500 jaar heeft gegeven thuishoren in de kerk die verbonden is met de oorsprong, de kerk van de apostelen, waarvan Christus de hoeksteen is.” Zo spreekt een groep protestantse en katholieke theologen zich op 24 januari 2024 uit, tijdens de Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen. Zij hebben zich verenigd in het Platform Rome-Reformatie en pleiten hoopvol voor een hereniging van protestantse kerken en de Rooms-katholieke kerk, als gevolg van een gezamenlijke bekering naar Christus.

Met het platform en de verklaring willen zij een nieuwe impuls geven aan de oecumene en het visioen van een verzoende kerk levend houden. In de toenadering tussen kerken is in de afgelopen honderd jaar veel bereikt, maar de hereniging van protestanten en katholieken, die na het Tweede Vaticaans Concilie voor velen binnen handbereik leek, is nog uitgebleven. De theologen van het platform willen dat perspectief niet uit het oog verliezen en streven ernaar met hoop, creativiteit en moed te zoeken naar concrete mogelijkheden.

De verklaring werd door negentien theologen uit de Rooms-Katholieke en verschillende protestantse tradities ondertekend, allen op persoonlijke titel. Het kernteam van het platform bestaat uit Eric Bouter, Arjan Plaisier (voorzitter), Marcel Sarot, Diederik Wienen en Fokke Wouda (de laatste drie zijn ook actief betrokken bij de Katholieke Vereniging voor Oecumene). Zij nodigen ertoe uit om het gesprek over concrete vormen van eenheid te voeren. De verklaring is daarbij zeker geen eindpunt, maar wil een uitgangspunt zijn voor die dialoog. Naast het verwoorden van de mogelijkheid en noodzaak voor zichtbare eenheid stelt de tekst daarom ook veel vragen, die nog onbeantwoord zijn."

Tenslotte:
We kunnen er allen onze conclusies uit trekken, of onze gedachten over laten gaan. Wat opvalt is dat één groep door velen wel gemeden wordt, en dat zijn het overblijfsel van de bevindelijk gereformeerden. En hier zien we een jammerlijke verdeeldheid door kerkmuren.

Een interessant stuk. Zelf denk ik ook nog aan de scheuring in 1980 bij GGiN en in de jaren 90 bij GG overzee.

[ejvl]

Tsja.. maar als het alléén 'de groep' is die je tegenhoudt.. dan hebben die regels nog steeds geen stevige basis. Ik ben bang dat het individu zelf vaak bezig is, bewust of onbewust kromme zaken recht te praten. En zich daarbij - inderdaad - niet meer gecorrigeerd ziet door die groep. Gesteld dus, dat er werkelijk iets te corrigeren valt.
[/quote]
Een voorbeeld hiervan, ten tijde van ds Blaak en ds Mieras, maar ook daarvoor met ds Boone, allemaal OGG, was er een discussie met de ambtskleding, steek, kniebroek, enzovoorts.
Dit ging vrij ver, dat noem ik onbewust kromme zaken rechtpraten als daar perse aan vastgehouden moet worden, alhoewel het best goed is gekomen uiteindelijk, was dat destijd best een "probleem".
Dat werd ook als "hellend vlak" gezien, geheel onterecht in mijn ogen.

[J.C. Philpot]

We zitten allemaal op een hellend vlak. Omdat ons hart geneigd is om God telkens te verlaten, ook na ontvangen genade. Om compromissen te sluiten, en in plaats van zo ver mogelijk van de zonde en de wereld vandaan te blijven, er zo dicht mogelijk in de buurt te komen als we kunnen goedpraten.

En uiteraard heeft dit effect op onze kerken en gemeenten, want die bestaan ook uit zondaren die deze neiging in hun hart hebben.

De oplossing is niet om wet op wet, en regel op regel te stapelen - daar los je een hartprobleem niet mee op. Al is het goed dat de ontwikkelingen doorzien en onderkent worden.

Maar we hebben bovenal allereerst Gods wederbarende genade nodig, en vervolgens een nauw leven met God, dagelijkse onderzoekend in Gods Heilig en Onfeilbaar Woord, en biddend om de leiding van de Heilige Geest, om Zijn leiding, bewaring en volharding. Dat geld voor predikanten, ambtsdragers, gemeenteleden, jongeren en ouderen, en dat geld ook voor mij.