Ik heb misschien teveel gezien wat er op godsdienstig terrein zich afspeelt. Dan kun je niet meer zomaar alles als zoete koek slikken. Je ziet hoe onuitsprekelijk arglistig een mensenhart is. Daar is in de eerste plaats wel kennis voor nodig. En ik kan het ook niet helpen dat ik met mensen heb geleefd die zoveel godsvreze uitstraalden, en dan niet spotten met kale hoofden of zo, nee, maar echt. Weet je, dan ga je een paar dingen leren: Ten eerste je eigen arglistig bestaan vanbinnen. Maar soms kijk je ook dwars door een godsdienstig verhaal heen. En niet dat ik erop uit ben om dat dan meteen zo benoemen maar als het verder gaat ben je dan wel soms genoodzaakt dingen te zeggen, die je liever niet zou zeggen:Zita schreef: ↑01 jan 2024, 22:53Ik hoor graag van je hoe mijn oma wel is opgevoed en haar kinderen heeft opgevoed. Ik vind het bijzonder dat jij daar scherp zicht op hebt.-DIA- schreef: ↑01 jan 2024, 22:36Dit lijkt me een vreemd onsamenhangend verhaal. Het lijkt een verhaal dat wel verschillende malen is doorverteld en telkens iets erbij of eraf. In elk geval is dit niet normaal wat in onze gemeenten zo gebeurde. Dit, sorry dat ik het moet opmerken, lijkt meer op een karikatuur. Iemand die iets vaag gehoord heeft maar de dingen niet op de juiste plek zet en er komen tegenstrijdigheden in, wat me voor een mens teer zielenleven me onbestaanbaar lijkt. Het is of ik iemand hoor vertellen wat hij/zij niet kan plaatsen. Sommige dingen zijn herkenbaar, maar niet in combinatie met andere zaken, zoals de teerheid en schuchterheid. Vooral dit kan niet echt zijn. Citaat: "Maar t is dan een traan hier en een zucht daar en dat toch tegenwoordig iedereen maar denkt dat het wel goed zit. En zo heeft ze haar kinderen ook opgevoed: de dominees van tegenwoordig denken er veel te makkelijk over. Echte bekeerde mensen zijn er eigenlijk niet meer."Zita schreef: ↑01 jan 2024, 22:05Enigszins wel.Tiberius schreef: ↑01 jan 2024, 10:38 Even een stapje achteruit.
Ik herken zelf het verhaal dat Dia vertelt. Dit soort verhalen hoor je aan de uiterst rechterkant van de gereformeerde gezindte wel vaker. Ook trouwens vroeger in de behoudende vleugel van de toenmalige GKV.
Ik denk dat je ze in dezelfde categorie mag scharen als het verhaal van de man die uit de foto van een kaal hoofd de vreze des Heeren meent af te lezen. Namelijk om uit uiterlijke kenmerken iemands innerlijke toestand proberen af te lezen.
Zita heeft nooit in die sferen gezeten, dus zij herkent dat soort verhalen niet.
In de praktijk zijn die verhalen onjuist. Wij beoordelen ook mensen niet meer aan de hand van hun schedelafmetingen of ze crimineel zijn of niet.
Zulke verhalen zijn ook niet Bijbels, zeker de bijbehorende verdachtmakingen niet. Het is dan eerder andersom: als de Geest iemand vervult, komt hij/zij veelal tot spontane uitbarstingen, zodat mensen denken dat ze in extase zijn of dronken, of tot razernij.
Mijn oma is grootgeworden in het Alblasserwaardse gezelschapsdenken. De enige ècht bekeerde vrouw die zij kende, was haar grootmoeder, al heeft die het van zichzelf nooit durven zeggen. Betovergrootmoeder wilde nooit meer anders dan zwart dragen. En ze heeft al haar sieraden begraven, ook de erfstuk-sieraden van haar klederdracht. Ik heb weleens doorgevraagd hoe verder uit betovergrootmoeders leven bleek hoe zij met de Heere leefde. Of oma van haar veel geleerd had. Enzovoorts. Maar t is dan een traan hier en een zucht daar en dat toch tegenwoordig iedereen maar denkt dat het wel goed zit. En zo heeft ze haar kinderen ook opgevoed: de dominees van tegenwoordig denken er veel te makkelijk over. Echte bekeerde mensen zijn er eigenlijk niet meer. Gevolg is - om maar wat te noemen - dat haar eigen zoon haar niet durft te vertellen dat hij voor het eerst aan het Avondmaal is gegaan.
En tegelijkertijd raak je je nestharen niet kwijt, ook niet helemaal twee generaties later.
Dus nee: uit eigen kerkelijke omgeving ken ik het niet. En toch ook ja: indirect speelde dergelijk denken wel mee op de achtergrond in familie en in opvoeding.
A. Dingen die niet stichten
B. Des naasten goed gerucht kunnen schaden.
C. De teerheid aantasten enz.
In het verhaal lijkt het of ik een zekere geestelijke hoogmoed proef, en een zeggen dat er geen kerk meer is. Dit kan niet, want de Kerk blijft tot het einde der eeuwen. Wel kan het zo zijn dat God Zich uit een land en volk terugtrekt. Ik weet het, ook Elia dacht dat hij alleen was overgebleven. Maar hij werd wel weer op zijn plek gezet. Ik zou zeggen, om deze dingen te recht te kunnen beoordelen moet er toch enige kennis van zijn? Ik ben ook niet bekwaam om te leren. Daar heb ik moeite mee, maar steeds wordt je daar weer in gedrongen. Mijn raad is dan ook, maar daar ga ik niet over, dat er kennis moet zijn van de achtergrond van de reformatorische gezindte. De kennis hiervan ligt voor het oprapen: Denk aan Digibron en zoveel goede geschriften die gratis toegankelijk zijn.
En verder hoop ik dat het nu genoeg is geweest, want ik kan dit niet aan.
Lees ook wat Job zegt, hij komt er kort bij.