Gaan christelijke ondernemers beter met hun klanten om?

[refo]

Het idee lijkt te bestaan dat een stichting nooit winstoogmerk heeft. Dat is een misverstand. Dat kan wel, maar dat moet dan uit de statuten blijken. En de feiten moeten in overeenstemming zijn. Als er een onderneming in zit, moet er gewoon belasting betaald worden en ook als de winst jaarlijks boven de € 15.000 uitkomt.

Je kunt een onderneming of een boerderij dus best in een Stichting onderbrengen. Het heeft alleen meestal niet zoveel zin om dat te doen.

[Psalm]

Misschien zie ik bij nader inzien het misverstand. Je lijkt te denken dat mensen in een stichting gaan werken om minder te verdienen. Zo is het natuurlijk niet.

Ik zou je aanraden om je toch eens wat te verdiepen in het ondernemingsrecht. Ik denk namelijk niet wat jij zegt. Het doel van een stichting is wezenlijk anders dan een onderneming. Een stichting is een organisatie die niet als doel heeft om winst te maken. In plaats daarvan probeert een stichting een maatschappelijk, sociaal of ideëel doel te halen. Bij een onderneming is het doel winst te maken voor de aandeelhouders of eigenaren, met inachtneming van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Dus bij een stichting is het primaire doel maatschappelijk en sociaal en bij een onderneming is het primaire doel winst maken.

*Er is op dit moment een verbijzondering van de BV opkomst, namelijk BVm. Er komt een nieuwe juridische vormgeving van sociaal ondernemerschap. Sociale ondernemingen kunnen de status van maatschappelijke BV (BVm) krijgen. Een BVm stelt maatschappelijke impact boven het uitkeren van winst aan aandeelhouders. De winst blijft voor een goed deel behouden voor het verder realiseren en uitbouwen van maatschappelijke impact.

De betreffende mensen hebben als ondernemer een minimuminkomen en komen dus voor allerlei regelingen in aanmerking. Als je als ondernemer met een postacademische opleiding 1000 tot 2000 euro netto per maand verdient, dan is dat erg weinig en dan is dát een reden om als stichting meer giften binnen te kunnen krijgen om de medewerkers een iets fatsoenlijker salaris te betalen.

Dit doet niet echt ter zake in deze discussie. Mijn punt was dat vriendelijkheid van een ondernemer niet persé veroorzaakt wordt door een christelijke geloofsovertuiging. Als je naar het doel van een onderneming kijkt is het van belang dat er winst gemaakt wordt. Om winst te draaien moet een ondernemer in veel gevallen vriendelijk zijn. Ik denk dat dit een sterke causale relatie is. Dit hoeft natuurlijk niet uit te sluiten dat de vriendelijkheid van een chistelijke ondernemer veroorzaakt wordt door een christelijke levensovertuiging.

Je kunt je overigens afvragen of de post-academische opleidingen met een schammel loontje van 1k-2k wel toegevoegde waarde hebben. Blijkbaar vind men het niet echt een nuttig beroep. Anders zouden de beloningen wel hoger liggen. Dit principe gaat natuurlijk niet altijd op.

Maar goed. De mensen die zo'n onderneming starten, doen dat dus juist niet om maximaal winst te behalen. Deze bijvoorbeeld: https://fd.nl/economie/1464561/sociale- ... nen-helpen

Bij sociale advocatuur gaat het bovenstaande principe natuurlijk niet op. De afnemers van deze diensten zijn niet vermogend en daarom is deze sector afhankelijk van overheidsbijdragen. Als een beginnende professional kiest voor sociale advocatuur is dat heel nobel. Er is in de sociale advocatuur een vergrijzing gaande. Dat komt omdat jonge professionals een veel betere carrière (inkomen) zullen gaan krijgen als ze de normale advocatuur in gaan. Maar wat bedoel je daarmee in deze discussie?

[DDD]

Dit is natuurlijk onzin. Als je als tandarts voor onverzekerde daklozen werkt, levert dat geen geld op. Maar dat wil nog niet zeggen dat zoiets geen maatschappelijke waarde heeft.

Ik vind dat je een onbijbelse visie op arbeid hebt, en trouwens op het hele economische systeem, want in een bijbelse economie zou winst maken géén doel zijn.

Dat blijkt ook heel duidelijk uit allerlei uitspraken van de heilige Schrift, zoals bijvoorbeeld de regeling van het jubeljaar en de duidelijke veroordeling van het rijk willen worden.

En verder lijkt het me duidelijk dat ik sociale advocatuur als een voorbeeld noem van ondernemingen die niet primair gericht zijn op het maken van winst. (Al zijn er wel advocaten die wél gericht zijn op het maken van winst, en 'misbruik' maken van het toevoegingenstelsel door slecht werk te leveren en veel zaken te behandelen, zodat ze alsnog een goed inkomen hebben).

[Psalm]

Dit is natuurlijk onzin. Als je als tandarts voor onverzekerde daklozen werkt, levert dat geen geld op. Maar dat wil nog niet zeggen dat zoiets geen maatschappelijke waarde heeft.

Het is een algemeen principe dat geldt en gaat inderdaad niet in alle gevallen op. Je kunt allerlei neven effecten er bij halen, maar in hoofdlijnen klopt mijn argumentatie gewoon. In dit voorbeeld kun je ook niet spreken van het voeren van een onderneming maar heb je het over vrijwilligerswerk. Misschien moet je ook wat meer kennis krijgen van economie. Daar schort het duidelijk aan.

Ik vind dat je een onbijbelse visie op arbeid hebt, en trouwens op het hele economische systeem, want in een bijbelse economie zou winst maken géén doel zijn.

Het is natuurlijk kolder dat winst maken géén doel mag zijn. Zonder winst heeft een ondernemer geen inkomen en bestaat er ook geen ruimte voor innovatie. Wel ben ik het met je eens dat winst maken niet het enige doel moet zijn.

Dat blijkt ook heel duidelijk uit allerlei uitspraken van de heilige Schrift, zoals bijvoorbeeld de regeling van het jubeljaar en de duidelijke veroordeling van het rijk willen worden.

Ook deze gevolgtrekking is veel te kort door de bocht. Het instellen van het jubeljaar en de veroordeling om rijk te worden zijn geen argumenten om tegen winst te zijn. Wel tegen overmatige winst waarin eigenliefde de boventoon voert en de naastenliefde het moet ontgelden.

En verder lijkt het me duidelijk dat ik sociale advocatuur als een voorbeeld noem van ondernemingen die niet primair gericht zijn op het maken van winst. (Al zijn er wel advocaten die wél gericht zijn op het maken van winst, en 'misbruik' maken van het toevoegingenstelsel door slecht werk te leveren en veel zaken te behandelen, zodat ze alsnog een goed inkomen hebben).

Ook de sociale advocatuur is primair gericht om winst te maken. Zoals eerder gezegd: zonder winst, geen inkomen. Het is mijn inziens wel een voorbeeld waarbij het primaire belang geen hoge inschaling heeft. Het primaire belang en de secundaire belangen liggen in sociale advocatuur dicht bij elkaar. Daar ben in het wel mee eens.