Evangelist schreef: ↑02 okt 2023, 15:42
Arja schreef: ↑02 okt 2023, 15:23
Evangelist schreef: ↑30 sep 2023, 20:50
Arja schreef: ↑30 sep 2023, 19:52
Strikt genomen gelden de woorden van Paulus niet voor vrouwen en mannen die niet aan het bidden (spreken tot God) of profeteren (spreken namens God) waren in de samenkomst.
Dat is onjuist: bidden en profeteren staat daar als woordpaar dat het geheel van de eredienst aanduidt. De individualistische uitleg die er op het eerste gezicht lijkt te staan, is vreemd aan de Schrift.
Dat mag je uitleggen als je wilt, want ik begrijp niet wat je wil zeggen.
In je vorige antwoord lijk je te suggereren dat het hier gaat om vrouwen die zélf (hardop) bidden en profeteren. Dat gaat in tegen andere duidelijke uitspraken van de apostel Paulus. Als je echter het Oude Testament ernaast legt, dan gaat het bij 'bidden en profeteren' om het geheel van de eredienst. Dan gaat het in deze tekst om het deelnemen aan de eredienst (aan de liturgie). Als een vrouw dat doet, dan dient ze als symbool van het eerbiedigen van de scheppingsorde een macht op het hoofd te hebben. Ze neemt deel aan de eredienst in het besef dat ze samen met de man(nen) voor Gods aangezicht staat en weet heeft van de orde die de Heere heeft gegeven.
Hoe denk je dat een samenkomst er in Korinthe uitzag dan? 1 korinthe 14 gaat over het spreken in tongen (andere talen?), profetie en openbare aanbidding. Eerder in dezelfde zendbrief (1 Korintiërs 11:5) blijkt dat Paulus het aanvaardbaar vindt wanneer vrouwen hardop bidden en profeteren.
Lees:
En indien ik door genade der spijze deelachtig ben, waarom word ik gelasterd over hetgeen, waarvoor ik dankzeg. Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods. Weest zonder aanstoot te geven, en den Joden, en den Grieken, en der Gemeente Gods. Gelijkerwijs ik ook in alles allen behaag, niet zoekende mijn eigen voordeel, maar het voordeel van velen, opdat zij mochten behouden worden.Weest mijn navolgers, gelijkerwijs ook ik van Christus. En ik prijs u, broeders, dat gij in alles mijner gedachtig zijt, en de inzettingen behoudt, gelijk ik die u overgegeven heb. Doch ik wil, dat gij weet, dat Christus het Hoofd is eens iegelijken mans, en de man het hoofd der vrouw, en God het Hoofd van Christus. Een iegelijk man, die bidt of profeteert, hebbende iets op het hoofd, die onteert zijn eigen hoofd; maar een iegelijke vrouw, die bidt of profeteert met ongedekten hoofde, onteert haar eigen hoofd; want het is een en hetzelfde, alsof haar het haar afgesneden ware.
Het is niet juist gezegd dat we het Oude Testament ernaast moeten leggen en dan conlcuderen dat het 'bidden en profeteren' om het geheel van de eredienst gaat. Dat is mijn eerste reactie. Maar ik zeg erbij dat ik niet snap hoe je de oud testamentische tempeldiens wilt vergelijken met de chaotische taferelen in de kerk van Korinthe.
Ik ben er ook aan gewend, dat vrouwen alleen maar zingen in de kerk (en in hun hoofd/hart meebidden). Maar als je verder kijk dat onze reformatorische kerken, zie je dat er in andere kerken er een gezamelijk gebed is, na de preek en dat zowel mannen en vrouwen dan de Heere danken of bidden, of prijzen, hun nood klagen, voor elkaar bidden. Dat zie je bijvoorbeeld ook in bij de Russische baptisten enzovoorts (of Reformatorische baptisten hier en daar).
Dus vandaar dat ik hier op door ga. Het lijkt erop dat je de twee hoofdstukken met elkaar vergelijkt vrouwen hardop mogen bidden en "profeteren". Maar ze mogen niet de dienst onderbreken. Eigenlijk zou niemand dat moeten doen, naar mijn mening.