Herziene Statenvertaling

[Zeeuw]

Ik heb thuis zo'n parallel bijbel en heb de bijbelboeken spreuken, prediker gelezen en nu Jesaja.
Mijn zoon vroeg of 'tie zo'n parrallel bijbel kan krijgen, SV en HSV, maar die worden niet meer gedrukt begreep ik van de boekhandel. Weet iemand waarom niet? Dat is een praktische oplossing.

Ik vermoed, al is het geen antwoord op je vraag, dat ik er zo eentje kan krijgen bij de kringloop hier.

Als er meerdere exemplaren te krijgen zijn die er een beetje fatsoenlijk uit zien, dan ben ik geïnteresseerd!

Edit: dit omdat ik verwacht dat het eerst beschikbare exemplaar naar Wim Anker zal gaan

Ik zal er binnenkort eens gaan kijken.

[HHR]

Ik heb thuis zo'n parallel bijbel en heb de bijbelboeken spreuken, prediker gelezen en nu Jesaja.
Mijn zoon vroeg of 'tie zo'n parrallel bijbel kan krijgen, SV en HSV, maar die worden niet meer gedrukt begreep ik van de boekhandel. Weet iemand waarom niet? Dat is een praktische oplossing.

Dat zal wel niet rendabel genoeg zijn. De discussie is nogal zwart-wit, dus men kiest of het één of het ander.

Welnee. Dat denk jij maar.
Het is een klein groepje hardliners die het heel groot maken.

De grote midden groep hoor je niet, gebruikt zowel SV als HSV, en volgt de hele discussie met een traan en soms een lach.

Overigens hebben wij hier al twee parrallelbijbels in huis.
In het begin is deze uitgave heel veel verkocht.

[Zeeuw]

Ik heb thuis zo'n parallel bijbel en heb de bijbelboeken spreuken, prediker gelezen en nu Jesaja.
Mijn zoon vroeg of 'tie zo'n parrallel bijbel kan krijgen, SV en HSV, maar die worden niet meer gedrukt begreep ik van de boekhandel. Weet iemand waarom niet? Dat is een praktische oplossing.

Dat zal wel niet rendabel genoeg zijn. De discussie is nogal zwart-wit, dus men kiest of het één of het ander.

Welnee. Dat denk jij maar.
Het is een klein groepje hardliners die het heel groot maken.

De grote midden groep hoor je niet, gebruikt zowel SV als HSV, en volgt de hele discussie met een traan en soms een lach.

Overigens hebben wij hier al twee parrallelbijbels in huis.
In het begin is deze uitgave heel veel verkocht.

Ik gebruik veel de online Studiebijbel. Daar kun je 5 (meen ik) vertalingen naast elkaar zetten. Dat is erg interessant en leerzaam. Nu ihkv de Bijbelkring aan het begin van Filippenzen.

[Maanenschijn]

Dat maak jij er van.

Maar goed, ik las van de week via deze link: https://cvandaag.nl/premium/97527-refor ... nvertaling het volgende:

Egas deelt ter illustratie in de podcast ook een inhoudelijk bezwaar: “In de Bijbel komt ter sprake dat Elia naar een Sunamitische vrouw gaat en haar mededeelt dat ze haar land moet verlaten vanwege een dreigende hongersnood. In de SV staat dan: ‘want de HEERE heeft een honger geroepen’. Iedereen kan dat begrijpen. Dat betekent dat de honger komt op Zijn bevel. In de HSV is dit als volgt vertaald: ‘want de HEERE heeft een hongersnood aangekondigd’. Het woord ‘geroepen’ is weggelaten. Daarmee verdwijnt het aspect dat de Heere regeert en de hongersnood als een straf gaf. Dit is voor mij één van de bewijzen dat een hertaling niet nodig is.”

Dit is één voorbeeld, maar er zijn er veel meer te noemen. En dat maakt dat ik vind dat de HSV niet zuiver genoeg is en er afbreuk wordt gedaan aan de zuivere betekenis van Gods Woord.

Daarom kan ik het inhoudelijk niet meemaken als de HSV wordt gebruikt. Misschien dat je nu wat meer van mijn bezwaren begrijpt.

Het probleem met deze voorbeelden is dat er ook voorbeelden te benoemen zijn waarin de SV zich minder duidelijk uitdrukt.

Al in één van de eerste bijbelverzen: SV: Man en vrouw schiep Hij hen, HSV: mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. Dit laatste volgt meer de grondtekst.

Is dit verschil heel belangrijk? Nee, maar in een recente discussie die ik had wel zeer bruikbaar: in de huidige tijd is je gender een uitwerking van hoe je voelt. Daar sluit de SV (onbedoeld) beter bij aan. Je voelt je man of vrouw. De formulering van de HSV sluit dat uit. Ik kon daar dankbaar gebruik van maken.

Bedoel ik dat de HSV beter is? Zeker niet. Maar op enkele voorbeelden kunnen we niet de ene vertaling boven de andere stellen, omdat beide vertalingen op enkele plaatsen een betere vertaling kan geven. Het verwijt wat de HSV treft, treft ook de SV.

[GerefGemeente-lid]

Het veranderen van de wet 'als tuchtmeester tot Christus', in HSV naar 'leermeester tot Christus.'
Alle smaak en kraak is weg. De wet kerft en vloekt. Het werk van een 'pedagoog' in de oude opvatting.
"Doch eer het geloof kwam, waren wij onder de wet in bewaring gesteld, en zijn besloten geweest tot op het geloof, dat geopenbaard zou worden. Zo dan, de wet is onze tuchtmeester geweest tot Christus, opdat wij uit het geloof zouden gerechtvaardigd worden. Maar als het geloof gekomen is, zo zijn wij niet meer onder den tuchtmeester."

Maar, de kanttekening geeft het onderstaande aan. Ik ben geen voorvechter van de HSV, maar zit het er nu zo ver vandaan als het Griekse woord als uitgangspunt genomen wordt?

7 Gr. paedagogos, hetwelk betekent een die de kinderen leidt ter school, onderwijst en tuchtigt. Zo vergelijkt hij dan de Joden onder de wet bij kinderen, en de gelovige Christenen bij volwassenen, die geen tuchtmeester meer van node hebben.

De wet is er niet alleen om iets te leren, maar ook om te tuchtigen. Het lijkt me vrij duidelijk dat een leermeester duidelijk een verarming is ten opzichte van het woord tuchtmeester.

Dat haal ik niet uit het Grieks en ook niet uit de King James. Dan lijkt het voor mij dus een keuze, waarbij beide kunnen. Wat niet wil zeggen dat tuchtmeester geen voorkeur kan genieten.

Neen. Als je iemand iets leert kan dat op een dusdanige manier dat daar geen bestraffing voor nodig is. Als je iemand tuchtigt, kan daar ook een bestraffend element inzitten, naast het leerzame aspect. Zie ook de opmerking van @Adagio. De wet tuchtigt. Dat zien we ook in de eerste zondagen van de Heidelbergse Catechismus.

Ds. Janse ging hier onlangs voor en preekte over het begin van de wet, n.a.v. Zondag 34. God gebruikt de wet uit liefde. En een ouder die zijn kind bestraft, omdat hij ongehoorzaam is geweest, tuchtigt zijn kind dus ook uit liefde. Daarom is het woord leermeester in bovenstaande tekst absoluut een verarming. De wet is een tuchtmeester tot Christus, vanuit de liefde van God de Vader tot het verloren kind wat Hij opzoekt.

[Adagio]

Bedoel ik dat de HSV beter is? Zeker niet. Maar op enkele voorbeelden kunnen we niet de ene vertaling boven de andere stellen, omdat beide vertalingen op enkele plaatsen een betere vertaling kan geven. Het verwijt wat de HSV treft, treft ook de SV.

Ik begrijp je punt. Daarom denk ik nog aan de post die Henk J maakte gisteren dacht ik. Harde botsingen met name vanwege onderliggende verschillende gevoelens mbt bijvoorbeeld verbondsopvattingen, of andere vertrouwde klanken. En laat nu net wat dat betreft het voorbeeld van de Galatenbrief voor mij gevoelig liggen. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard; als met de weg ter zaligheid zoals God die heeft laten beschrijven door Paulus, de vertalingen bijgepast worden zoals aangehaald, zit het eh... al een beetje scheef bij mij.

[GerefGemeente-lid]

Dat maak jij er van.

Maar goed, ik las van de week via deze link: https://cvandaag.nl/premium/97527-refor ... nvertaling het volgende:

Egas deelt ter illustratie in de podcast ook een inhoudelijk bezwaar: “In de Bijbel komt ter sprake dat Elia naar een Sunamitische vrouw gaat en haar mededeelt dat ze haar land moet verlaten vanwege een dreigende hongersnood. In de SV staat dan: ‘want de HEERE heeft een honger geroepen’. Iedereen kan dat begrijpen. Dat betekent dat de honger komt op Zijn bevel. In de HSV is dit als volgt vertaald: ‘want de HEERE heeft een hongersnood aangekondigd’. Het woord ‘geroepen’ is weggelaten. Daarmee verdwijnt het aspect dat de Heere regeert en de hongersnood als een straf gaf. Dit is voor mij één van de bewijzen dat een hertaling niet nodig is.”

Dit is één voorbeeld, maar er zijn er veel meer te noemen. En dat maakt dat ik vind dat de HSV niet zuiver genoeg is en er afbreuk wordt gedaan aan de zuivere betekenis van Gods Woord.

Daarom kan ik het inhoudelijk niet meemaken als de HSV wordt gebruikt. Misschien dat je nu wat meer van mijn bezwaren begrijpt.

Het probleem met deze voorbeelden is dat er ook voorbeelden te benoemen zijn waarin de SV zich minder duidelijk uitdrukt.

Al in één van de eerste bijbelverzen: SV: Man en vrouw schiep Hij hen, HSV: mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen. Dit laatste volgt meer de grondtekst.

Is dit verschil heel belangrijk? Nee, maar in een recente discussie die ik had wel zeer bruikbaar: in de huidige tijd is je gender een uitwerking van hoe je voelt. Daar sluit de SV (onbedoeld) beter bij aan. Je voelt je man of vrouw. De formulering van de HSV sluit dat uit. Ik kon daar dankbaar gebruik van maken.

Bedoel ik dat de HSV beter is? Zeker niet. Maar op enkele voorbeelden kunnen we niet de ene vertaling boven de andere stellen, omdat beide vertalingen op enkele plaatsen een betere vertaling kan geven. Het verwijt wat de HSV treft, treft ook de SV.

Als dat verwijt op sommige plaatsen de SV ook treft en dit kan vanuit de grondtalen gestaafd worden, kan er daar juist (door de GBS) ook iets aangepast worden. Dat is dan geen probleem.

De ervaring leert echter wel dat de mensen achter de HSV de kritiek die men op hen had bij o.a. bovenstaande voorbeelden van onzorgvuldigheden niet aan lijkt te willen passen. Waarom eigenlijk niet?

En verder deel ik van harte de laatste opmerking van @Adagio. Hij snijdt een heel wezenlijk punt aan wat in een zekere mate ook geldt voor het voorbeeld van ds. Egas.

[Zeeuw]

Maar, de kanttekening geeft het onderstaande aan. Ik ben geen voorvechter van de HSV, maar zit het er nu zo ver vandaan als het Griekse woord als uitgangspunt genomen wordt?

7 Gr. paedagogos, hetwelk betekent een die de kinderen leidt ter school, onderwijst en tuchtigt. Zo vergelijkt hij dan de Joden onder de wet bij kinderen, en de gelovige Christenen bij volwassenen, die geen tuchtmeester meer van node hebben.

De wet is er niet alleen om iets te leren, maar ook om te tuchtigen. Het lijkt me vrij duidelijk dat een leermeester duidelijk een verarming is ten opzichte van het woord tuchtmeester.

Dat haal ik niet uit het Grieks en ook niet uit de King James. Dan lijkt het voor mij dus een keuze, waarbij beide kunnen. Wat niet wil zeggen dat tuchtmeester geen voorkeur kan genieten.

Neen. Als je iemand iets leert kan dat op een dusdanige manier dat daar geen bestraffing voor nodig is. Als je iemand tuchtigt, kan daar ook een bestraffend element inzitten, naast het leerzame aspect. Zie ook de opmerking van @Adagio. De wet tuchtigt. Dat zien we ook in de eerste zondagen van de Heidelbergse Catechismus.

Ds. Janse ging hier onlangs voor en preekte over het begin van de wet, n.a.v. Zondag 34. God gebruikt de wet uit liefde. En een ouder die zijn kind bestraft, omdat hij ongehoorzaam is geweest, tuchtigt zijn kind dus ook uit liefde. Daarom is het woord leermeester in bovenstaande tekst absoluut een verarming. De wet is een tuchtmeester tot Christus, vanuit de liefde van God de Vader tot het verloren kind wat Hij opzoekt.

Je geeft nu een uitleg wat het allemaal betekent, wat een keurige uitleg is. Maar het heeft niet zoveel met vertalen te maken. De grondtekst geeft ruimte voor een ander woord, wat de King James gebruikt. Daarmee is de King James voor mij geen verarming. Al begrijp ik het zeker dat je heel graag het woord tuchtmeester wil gebruikt zien.

[GerefGemeente-lid]

De wet is er niet alleen om iets te leren, maar ook om te tuchtigen. Het lijkt me vrij duidelijk dat een leermeester duidelijk een verarming is ten opzichte van het woord tuchtmeester.

Dat haal ik niet uit het Grieks en ook niet uit de King James. Dan lijkt het voor mij dus een keuze, waarbij beide kunnen. Wat niet wil zeggen dat tuchtmeester geen voorkeur kan genieten.

Neen. Als je iemand iets leert kan dat op een dusdanige manier dat daar geen bestraffing voor nodig is. Als je iemand tuchtigt, kan daar ook een bestraffend element inzitten, naast het leerzame aspect. Zie ook de opmerking van @Adagio. De wet tuchtigt. Dat zien we ook in de eerste zondagen van de Heidelbergse Catechismus.

Ds. Janse ging hier onlangs voor en preekte over het begin van de wet, n.a.v. Zondag 34. God gebruikt de wet uit liefde. En een ouder die zijn kind bestraft, omdat hij ongehoorzaam is geweest, tuchtigt zijn kind dus ook uit liefde. Daarom is het woord leermeester in bovenstaande tekst absoluut een verarming. De wet is een tuchtmeester tot Christus, vanuit de liefde van God de Vader tot het verloren kind wat Hij opzoekt.

Je geeft nu een uitleg wat het allemaal betekent, wat een keurige uitleg is. Maar het heeft niet zoveel met vertalen te maken. De grondtekst geeft ruimte voor een ander woord, wat de King James gebruikt. Daarmee is de King James voor mij geen verarming. Al begrijp ik het zeker dat je heel graag het woord tuchtmeester wil gebruikt zien.

Op basis waarvan vindt jij dat de grondtekst ruimte geeft voor een ander woord? Want dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Zie ook wat @Adagio schrijft.

[DDD]

Ik vind om deze reden juist het woord tuchtmeester verkeerd. Want het legt allerlei betekenissen in het woord die er oorspronkelijk niet in zitten. Het gaat gewoon om een leermeester. In die tijd was er ook sprake van stevige tucht al is het nog maar de vraag of het woord tuchtmeester die betekenis heeft. Ik vermoed eigenlijk van niet, want dat woord had vroeger een veel meer neutrale betekenis dan nu.

[GerefGemeente-lid]

Ik vind om deze reden juist het woord tuchtmeester verkeerd. Want het legt allerlei betekenissen in het woord die er oorspronkelijk niet in zitten. Het gaat gewoon om een leermeester. In die tijd was er ook sprake van stevige tucht al is het nog maar de vraag of het woord tuchtmeester die betekenis heeft. Ik vermoed eigenlijk van niet, want dat woord had vroeger een veel meer neutrale betekenis dan nu.

Kun je dit uitleggen met wat voorbeelden? En ga dan ook eens in op bovenstaande opmerkingen, in plaats van het algemeen te houden.

[Zeeuw]

Dat haal ik niet uit het Grieks en ook niet uit de King James. Dan lijkt het voor mij dus een keuze, waarbij beide kunnen. Wat niet wil zeggen dat tuchtmeester geen voorkeur kan genieten.

Neen. Als je iemand iets leert kan dat op een dusdanige manier dat daar geen bestraffing voor nodig is. Als je iemand tuchtigt, kan daar ook een bestraffend element inzitten, naast het leerzame aspect. Zie ook de opmerking van @Adagio. De wet tuchtigt. Dat zien we ook in de eerste zondagen van de Heidelbergse Catechismus.

Ds. Janse ging hier onlangs voor en preekte over het begin van de wet, n.a.v. Zondag 34. God gebruikt de wet uit liefde. En een ouder die zijn kind bestraft, omdat hij ongehoorzaam is geweest, tuchtigt zijn kind dus ook uit liefde. Daarom is het woord leermeester in bovenstaande tekst absoluut een verarming. De wet is een tuchtmeester tot Christus, vanuit de liefde van God de Vader tot het verloren kind wat Hij opzoekt.

Je geeft nu een uitleg wat het allemaal betekent, wat een keurige uitleg is. Maar het heeft niet zoveel met vertalen te maken. De grondtekst geeft ruimte voor een ander woord, wat de King James gebruikt. Daarmee is de King James voor mij geen verarming. Al begrijp ik het zeker dat je heel graag het woord tuchtmeester wil gebruikt zien.

Op basis waarvan vindt jij dat de grondtekst ruimte geeft voor een ander woord? Want dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Zie ook wat @Adagio schrijft.

Op basis van de kanttekeningen. Ik vind dat de King James dichter bij de kanttekeningen blijft dan de SV. Bij iemand die kinderen onderwijst op school, is tuchtigen niet het zwaarste onderdeel, maar het leren.

7 Gr. paedagogos, hetwelk betekent een die de kinderen leidt ter school, onderwijst en tuchtigt. Zo vergelijkt hij dan de Joden onder de wet bij kinderen, en de gelovige Christenen bij volwassenen, die geen tuchtmeester meer van node hebben.

[DDD]

Wat moet ik uitleggen met voorbeelden? Adagio licht toch uitvoerig toe wat hij er allemaal in leest? Het probleem is alleen, dat er voor zover ik weet geen enkele aanleiding is om het woord pedagoog zo uit te leggen. Hij onderbouwt dat ook helemaal niet. Het is allemaal klankexegese en mijns inziens op niets gebaseerd.

Tucht betekende 200 jaar geleden niet hetzelfde als nu. En dan krijg je dus nu dat mensen het niet goed begrijpen, zoals Adagio. Maar dat maakt de HSV nog niet fout. Integendeel. De SV is daar fout, beoordeeld naar hedendaags Nederlands.

[Maanenschijn]

Bedoel ik dat de HSV beter is? Zeker niet. Maar op enkele voorbeelden kunnen we niet de ene vertaling boven de andere stellen, omdat beide vertalingen op enkele plaatsen een betere vertaling kan geven. Het verwijt wat de HSV treft, treft ook de SV.

Ik begrijp je punt. Daarom denk ik nog aan de post die Henk J maakte gisteren dacht ik. Harde botsingen met name vanwege onderliggende verschillende gevoelens mbt bijvoorbeeld verbondsopvattingen, of andere vertrouwde klanken. En laat nu net wat dat betreft het voorbeeld van de Galatenbrief voor mij gevoelig liggen. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard; als met de weg ter zaligheid zoals God die heeft laten beschrijven door Paulus, de vertalingen bijgepast worden zoals aangehaald, zit het eh... al een beetje scheef bij mij.

Zeker. Ik ben ook HSV ‘drijver’. Te vaak mis ik ook de vertrouwde taal waarbij ik ben opgevoed, ook de lading die sommige woorden hebben en in de HSV anders, ‘platter’ klinken. Jouw voorbeeld over de Galatenbrief is zelfs nog fundamenteler.

Toch ben ik ook een worstelende vader, die ziet dat zijn kinderen, waarbij er een aantal erg taalonvaardig zijn, vrijwel zelf de SV niet meer tot zich kunnen nemen zonder externe uitleg. Vanwege zinsopbouw en taalgebruik. Hier voorziet de HSV (met online voorleesfunctie) in een behoefte voor persoonlijk bijbelgebruik. En zie ik (weer) zelfstandig bijbelonderzoek.

Zo zit ik tussen twee vuren in, waarbij ik God de Heilige Geest vraag de uitwerking in het hart te geven. Welke vertaling ze dan ook lezen.

[GerefGemeente-lid]

Neen. Als je iemand iets leert kan dat op een dusdanige manier dat daar geen bestraffing voor nodig is. Als je iemand tuchtigt, kan daar ook een bestraffend element inzitten, naast het leerzame aspect. Zie ook de opmerking van @Adagio. De wet tuchtigt. Dat zien we ook in de eerste zondagen van de Heidelbergse Catechismus.

Ds. Janse ging hier onlangs voor en preekte over het begin van de wet, n.a.v. Zondag 34. God gebruikt de wet uit liefde. En een ouder die zijn kind bestraft, omdat hij ongehoorzaam is geweest, tuchtigt zijn kind dus ook uit liefde. Daarom is het woord leermeester in bovenstaande tekst absoluut een verarming. De wet is een tuchtmeester tot Christus, vanuit de liefde van God de Vader tot het verloren kind wat Hij opzoekt.

Je geeft nu een uitleg wat het allemaal betekent, wat een keurige uitleg is. Maar het heeft niet zoveel met vertalen te maken. De grondtekst geeft ruimte voor een ander woord, wat de King James gebruikt. Daarmee is de King James voor mij geen verarming. Al begrijp ik het zeker dat je heel graag het woord tuchtmeester wil gebruikt zien.

Op basis waarvan vindt jij dat de grondtekst ruimte geeft voor een ander woord? Want dat begrijp ik eigenlijk niet zo goed. Zie ook wat @Adagio schrijft.

Op basis van de kanttekeningen. Ik vind dat de King James dichter bij de kanttekeningen blijft dan de SV. Bij iemand die kinderen onderwijst op school, is tuchtigen niet het zwaarste onderdeel, maar het leren.

7 Gr. paedagogos, hetwelk betekent een die de kinderen leidt ter school, onderwijst en tuchtigt. Zo vergelijkt hij dan de Joden onder de wet bij kinderen, en de gelovige Christenen bij volwassenen, die geen tuchtmeester meer van node hebben.

Ik kom daar morgen op terug.