De kleine lettertjes van het Evangelie

[GerefGemeente-lid]

Je geeft een analyse van het artikel van Van der Sluijs. Dat mag, niets mis mee, al ben ik het met die analyse uiteraard niet eens. Maar wat doe je vervolgens? In je laatste zin zeg je: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is.
Je verbindt jouw visie en zienswijze over de rechterflank van de gereformeerde gezindte dus aan één artikel van één predikant. Dat is niets anders dan een ultiem voorbeeld van generaliseren. Daarnaast is het een onterechte beschuldiging. Je zegt daarmee namelijk een heel aantal dingen. Mensen die niet weten wat geloven is, geloven dan dus ook niet. Ze zijn dus ook niet wedergeboren, want iemand die niet weet wat geloven is, kan ook nooit bekeerd zijn. Dat is een uitermate ernstige beschuldiging over een groot gedeelte van de reformatorische gezindte en zelfs het merendeel van je gesprekspartners op dit forum.

Dus ik roep nogmaals op: neem deze zinsnede per direct terug!

Je bent wel heel erg bezig mijn woorden te verabsoluteren hoor. Het is opvallend dat je aanslaat op één zin, maar aan de argumentatie zelf compleet voorbij gaat. Als ik de zinsnede terug moet nemen, op grond waarvan dan? Waarom vermijdt Van der Sluijs het woord geloven? Laat maar zien dat jij dan in ieder geval weet wat geloven is. Want met doen alsof en erom heen praten overtuig je me niet.

Ik heb uitgebreid uit de doeken gedaan waarom je die zinsnede terug zou moeten nemen. Dat heeft helemaal niets te maken met hetgeen dr. Van der Sluijs zegt, maar met die ene zin die jij als conclusie verbindt aan zijn woorden.

Ik praat zelf nergens omheen. Ik zeg alleen waarom die ene zinsnede onjuist is.

En wat geloven is, staat treffend verwoord in Zondag 7. Dat kan ik niet beter zeggen. Dus daar verwijs ik je graag naar.

Moet ik uit een verwijzing opmaken dat je weet wat geloven is? Iedereen kan een lesje opdreunen en toch niets zeggen. Ik kan best op zondag 7 ingaan in het licht van wat Van der Sluijs zegt. Maar dat verwacht ik juist van jou. Dus ik ga nu slapen.

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

[Geytenbeekje]

Nee, dan zou onze zaligheid afhankelijk zijn van ons voelen. Je kan veel voelen, maar het als voorwaarde inbrengen is niet Bijbels.

Als je niets voelt ga je ook niet bidden/smeken om een nieuw hart en nieuw leven. Je doet net alsof huisman gelooft dat een gevoel genoeg is. Het is eerder andersom, jij doet net alsof het alleen al redeneren al voldoende is.
Als je gelooft dat je niet in de cel zit of ergens gebonden zit ga je toch ook niet vragen om vrijheid?

[Cyrillus]

Je bent wel heel erg bezig mijn woorden te verabsoluteren hoor. Het is opvallend dat je aanslaat op één zin, maar aan de argumentatie zelf compleet voorbij gaat. Als ik de zinsnede terug moet nemen, op grond waarvan dan? Waarom vermijdt Van der Sluijs het woord geloven? Laat maar zien dat jij dan in ieder geval weet wat geloven is. Want met doen alsof en erom heen praten overtuig je me niet.

Ik heb uitgebreid uit de doeken gedaan waarom je die zinsnede terug zou moeten nemen. Dat heeft helemaal niets te maken met hetgeen dr. Van der Sluijs zegt, maar met die ene zin die jij als conclusie verbindt aan zijn woorden.

Ik praat zelf nergens omheen. Ik zeg alleen waarom die ene zinsnede onjuist is.

En wat geloven is, staat treffend verwoord in Zondag 7. Dat kan ik niet beter zeggen. Dus daar verwijs ik je graag naar.

Moet ik uit een verwijzing opmaken dat je weet wat geloven is? Iedereen kan een lesje opdreunen en toch niets zeggen. Ik kan best op zondag 7 ingaan in het licht van wat Van der Sluijs zegt. Maar dat verwacht ik juist van jou. Dus ik ga nu slapen.

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

[MGG]

Ik heb uitgebreid uit de doeken gedaan waarom je die zinsnede terug zou moeten nemen. Dat heeft helemaal niets te maken met hetgeen dr. Van der Sluijs zegt, maar met die ene zin die jij als conclusie verbindt aan zijn woorden.

Ik praat zelf nergens omheen. Ik zeg alleen waarom die ene zinsnede onjuist is.

En wat geloven is, staat treffend verwoord in Zondag 7. Dat kan ik niet beter zeggen. Dus daar verwijs ik je graag naar.

Moet ik uit een verwijzing opmaken dat je weet wat geloven is? Iedereen kan een lesje opdreunen en toch niets zeggen. Ik kan best op zondag 7 ingaan in het licht van wat Van der Sluijs zegt. Maar dat verwacht ik juist van jou. Dus ik ga nu slapen.

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

Ook deze redenatie is onjuist.

[Cyrillus]

Nee, dan zou onze zaligheid afhankelijk zijn van ons voelen. Je kan veel voelen, maar het als voorwaarde inbrengen is niet Bijbels.

Als je niets voelt ga je ook niet bidden/smeken om een nieuw hart en nieuw leven. Je doet net alsof huisman gelooft dat een gevoel genoeg is. Het is eerder andersom, jij doet net alsof het alleen al redeneren al voldoende is.
Als je gelooft dat je niet in de cel zit of ergens gebonden zit ga je toch ook niet vragen om vrijheid?

Ik stel alleen maar dat voelen geen voorwaarde is, al helpt gevoel wel natuurlijk. Wanneer voelde Petrus zich meer zondaar? Toen hij net door Jezus tot discipel geroepen was, of toen hij de Heere Jezus een paar jaar kende (nadat hij Jezus verloochend had)? In de praktijk kan een net bekeerde zondaar wellicht slechts een beginsel voelen van zijn zondaar zijn. Het omgekeerde kan ook: Paulus was waarschijnlijk direct na zijn krachtdadige bekering kapot, toen hij besefte wat hij gedaan had.

[Cyrillus]

Moet ik uit een verwijzing opmaken dat je weet wat geloven is? Iedereen kan een lesje opdreunen en toch niets zeggen. Ik kan best op zondag 7 ingaan in het licht van wat Van der Sluijs zegt. Maar dat verwacht ik juist van jou. Dus ik ga nu slapen.

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

Ook deze redenatie is onjuist.

Maakt het werkelijk uit? Jullie willen alleen maar mij onderuit halen, want de inhoudelijke kant slaan jullie allemaal over. Niemand gaat op het artikel van Van der Sluijs in. Dat zegt genoeg.

[MGG]

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

Ook deze redenatie is onjuist.

Maakt het werkelijk uit? Jullie willen alleen maar mij onderuit halen, want de inhoudelijke kant slaan jullie allemaal over. Niemand gaat op het artikel van Van der Sluijs in. Dat zegt genoeg.

Tuurlijk maakt dat uit. Je kan toch geen onzin schrijven onder het mom van maakt het nu echt uit of wat ik schrijf klopt?
In dit topic zijn diverse mensen keer op keer inhoudelijk het gesprek aan gegaan. Op basis van jouw reacties heb ik de conclusies getrokken dat we inhoudelijk geen stap verder komen. De standpunten zijn duidelijk en veel berichten zijn een herhaling van zetten.

[Valcke]

Een zeer vruchteloze discussie.
Waar gaat het om? Dat leert ons o.a. het Avondmaalsformulier:

De waarachtige beproeving van onszelven bestaat in deze drie stukken:

Ten eerste bedenke een iegelijk bij zichzelven zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelven mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonden zó groot is, dat Hij die (eer Hij ze ongestraft liet blijven) aan Zijn lieven Zoon Jezus Christus met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.

Ten andere onderzoeke een iegelijk zijn hart of hij ook deze gewisse belofte Gods gelooft, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn, en de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigene toegerekend en geschonken is, ja, zo volkomen, alsof hij zelf in eigen persoon voor al zijn zonden betaald, en alle gerechtigheid volbracht had.

Ten derde onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, en voor het aangezicht Gods oprechtelijk te wandelen; insgelijks of hij zonder enige geveinsdheid (alle vijandschap, haat en nijd van harte afleggende) een ernstig voornemen heeft, om van nu voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naasten te leven.

Overigens mag duidelijk zijn dat een loutere "kennis" niet voldoende is. Niet als het gaat om onze ellende en zondekennis, en ook niet als het gaat om het geloof.
* Er is geen ware kennis van onze ellende zonder een diepe en hartelijke droefheid over de zonde.
* Er is geen ware kennis in het zaligmakend geloof zonder een hartelijke toe-eigening van de Heere Jezus Christus en een rusten op Hem tot zaligheid.
Maar beide is noodzakelijk. Daarom gaat het - naar mijn overtuiging - aan beide kanten van het spectrum grondig fout.

[refo]

Eerst die zin. Jij hebt een reactie geplaatst, over de uitspraak van dr. Van der Sluijs. Je bent het niet met hem eens. Dat mag.
Vervolgens plaats je de zin: De rechterflank heeft dus zelfs geen idee wat geloven is. Deze zin is een beschuldiging. Ik vraag in een reactie van jou om deze zin te onderbouwen. En dan kom jij opeens met de mededeling dat ik eerst moet zeggen wat 'geloven' is. Dat is een sterk staaltje van de omkeertruc in een discussie. Daar werk ik dus niet aan mee.

Ik wil eerst een onderbouwing zien van de schuingedrukte zin. Die heb jijzelf opgeschreven, dus ik ben benieuwd welke argumenten je daar allemaal voor hebt.
Als jij daarop hebt gereageerd, zal ik daarna in eigen bewoording uitleg geven aan het woord geloven. Ik schrijf dat hier zwart op wit neer, dus je mag me daar dan op wijzen. Maar eerst wil ik onderbouwing zien van die zin. Je beweerde dat ik nogal verabsoluteerde, maar laat dan maar eens horen waarom dat volgens jou zo was.

Wie iets stelt moet wel met aantoonbare feiten komen, dus ook jij valt daar onder.

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

Ook deze redenatie is onjuist.

Maakt het werkelijk uit? Jullie willen alleen maar mij onderuit halen, want de inhoudelijke kant slaan jullie allemaal over. Niemand gaat op het artikel van Van der Sluijs in. Dat zegt genoeg.

Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat men niet meer weet wat geloven is. Het staat inderdaad in zondag 7 omschreven en dat kan iedereen wel opdreunen.
Maar wat God nu concreet verwacht is niet duidelijk.
In preken wordt dat ook nooit gezegd. Er moet een wonder gebeuren! Is dat bij u al gebeurd? Verder gaat het niet.
Dr. van der Sluijs waarschuwt óók voor dergelijke prediking.
Christus is alleen nog de Rustaanbrenger. De echte Zaligmaker is de Heilige Geest. Dat is wat onze gezindte uit Dordrecht heeft gedestilleerd.
Dat gaat niet goed en daarom brokkelt onze gezindte nu ook af.

[Susanna]

hHet zinvol is om mensen op te roepen tot geloof en bekering, ook al zijn ze niet in staat om zelf te geloven. Dit deden de apostelen ook. De kracht van de Heilige Geest, die werkt in het hart van de mens stelt hem of haar in staat om te geloven.

Dat zeggen veel van de puriteinen toch ook? Men geloofde dat de wedergeboorte een noodzakelijke oorzaak is van het geloof, maar dat het geloven zelf nog steeds een daad van de menselijke wil is en dat het van belang is om mensen op te roepen tot geloof en bekering, ook al zijn ze niet in staat om zelf te geloven.

[Cyrillus]

Van der Sluijs is genoemd door iemand die de 'levensgevaarlijke' dwalingen van Van den Brink wil bestrijden. Aangezien de kritiek altijd van rechts komt, mag ik de link met rechts leggen. Hij vertegenwoordigt dus op dat moment rechts. Vervolgens geef ik argumentatie tegen het artikel en trek daar een conclusie uit voor degenen die hij op dat moment vertegenwoordigt. Vervolgens bestrijd je mijn conclusie en moet ik die conclusie aantonen. Dit, terwijl je mijn argumentatie hiervoor telkens compleet overslaat. Ik probeer je terug te krijgen naar de argumentatie, want alles draait om het woord 'geloven'. Maar nee, je blijft maar naar de conclusie wijzen. Dus jij bent degene die conclusie en argumentatie wil omdraaien.

Ook deze redenatie is onjuist.

Maakt het werkelijk uit? Jullie willen alleen maar mij onderuit halen, want de inhoudelijke kant slaan jullie allemaal over. Niemand gaat op het artikel van Van der Sluijs in. Dat zegt genoeg.

Tuurlijk maakt dat uit. Je kan toch geen onzin schrijven onder het mom van maakt het nu echt uit of wat ik schrijf klopt?
In dit topic zijn diverse mensen keer op keer inhoudelijk het gesprek aan gegaan. Op basis van jouw reacties heb ik de conclusies getrokken dat we inhoudelijk geen stap verder komen. De standpunten zijn duidelijk en veel berichten zijn een herhaling van zetten.

Keer op keer vraag ik om een inhoudelijke reactie op het stuk van Van der Sluijs. Niemand gaat er op in. En dan beweren dat je inhoudelijk een discussie aangaat? Lachwekkend.

[pierre27]

Ook deze redenatie is onjuist.

Maakt het werkelijk uit? Jullie willen alleen maar mij onderuit halen, want de inhoudelijke kant slaan jullie allemaal over. Niemand gaat op het artikel van Van der Sluijs in. Dat zegt genoeg.

Tuurlijk maakt dat uit. Je kan toch geen onzin schrijven onder het mom van maakt het nu echt uit of wat ik schrijf klopt?
In dit topic zijn diverse mensen keer op keer inhoudelijk het gesprek aan gegaan. Op basis van jouw reacties heb ik de conclusies getrokken dat we inhoudelijk geen stap verder komen. De standpunten zijn duidelijk en veel berichten zijn een herhaling van zetten.

Keer op keer vraag ik om een inhoudelijke reactie op het stuk van Van der Sluijs. Niemand gaat er op in. En dan beweren dat je inhoudelijk een discussie aangaat? Lachwekkend.

Of het lachwekkend is weet ik niet. Ik denk dat het gros alhier jouw al dan niet goed bedoelde gepost moe is. Je staat in elk geval ver bij mij vandaan met je theoriën.

[Maanenschijn]

Keer op keer vraag ik om een inhoudelijke reactie op het stuk van Van der Sluijs. Niemand gaat er op in. En dan beweren dat je inhoudelijk een discussie aangaat? Lachwekkend.

Jouw erg onrespectvolle manier van discussiëren, dan bedoel ik de manier waarop, niet zo zeer de inhoud, maakt dat ik me niet met jou in gesprek meng. Ik sluit niet uit dat ik de enige ben.

Je toevoeging 'lachwekkend' is hier een voorbeeld van.

[Zeeuw]

Keer op keer vraag ik om een inhoudelijke reactie op het stuk van Van der Sluijs. Niemand gaat er op in. En dan beweren dat je inhoudelijk een discussie aangaat? Lachwekkend.

Jouw erg onrespectvolle manier van discussiëren, dan bedoel ik de manier waarop, niet zo zeer de inhoud, maakt dat ik me niet met jou in gesprek meng. Ik sluit niet uit dat ik de enige ben.

Je toevoeging 'lachwekkend' is hier een voorbeeld van.

Dat geldt voor mij ook. Ik zie vrijwel alleen herhaling van zetten en ingraven in al lang geleden ingenomen stellingen.

[Bertiel]

Aan beide zijden inderdaad