Angst en depressie

[DDD]

Dia beoordeelt ds Blok op zijn preken en DDD op zijn pastorale gaven. Die waren bij deze predikant nogal verschillend.

Nee, ik keek net als in die boekjes, terug op zijn pastorale praktijk. Ik hoef ds. Blok niet de beoordelen, toch?

Nee hoor. Maar als het over dit onderwerp gaat, is het niet zo'n betrouwbare gids. En daar ging het hier over.

[-DIA-]

Dia beoordeelt ds Blok op zijn preken en DDD op zijn pastorale gaven. Die waren bij deze predikant nogal verschillend.

Nee, ik keek net als in die boekjes, terug op zijn pastorale praktijk. Ik hoef ds. Blok niet de beoordelen, toch?

Nee hoor. Maar als het over dit onderwerp gaat, is het niet zo'n betrouwbare gids. En daar ging het hier over.

Daarin ga kan pertinent niet met je mee.

[Eloesje]

Het ligt er wel aan waarom je depressief bent. Als het echt puur geestelijk is, over je zonde en ellende dan heeft een psycholoog weinig zin. En in dat geval denk ik ook wel dat je mag zeggen dat een 'depressie' zonde is. Want als het echt op het geestelijke betrekking heeft, dan is het eigenlijk ongeloof. Ongeloof dat de genade niet genoeg is.

Maar als het echt een depressie is van binnenuit, alles zwart en donker, geen fut/zin meer in het leven, dan heeft een gesprek met een dominee hoogstwaarschijnlijk niet voldoende effect, dan lijkt het me verstandig om de hulp van een psycholoog of maatschappelijk werker in te schakelen.

Denk dat je daarin wel onderscheid mag en moet maken, al lijkt het misschien heel erg op elkaar.

[Terri]

Het ligt er wel aan waarom je depressief bent. Als het echt puur geestelijk is, over je zonde en ellende dan heeft een psycholoog weinig zin. En in dat geval denk ik ook wel dat je mag zeggen dat een 'depressie' zonde is. Want als het echt op het geestelijke betrekking heeft, dan is het eigenlijk ongeloof. Ongeloof dat de genade niet genoeg is.

Maar als het echt een depressie is van binnenuit, alles zwart en donker, geen fut/zin meer in het leven, dan heeft een gesprek met een dominee hoogstwaarschijnlijk niet voldoende effect, dan lijkt het me verstandig om de hulp van een psycholoog of maatschappelijk werker in te schakelen.

Denk dat je daarin wel onderscheid mag en moet maken, al lijkt het misschien heel erg op elkaar.

Hier ben ik het mee eens. Ongeloof =zonde, daar mogen we niet aan tornen. Waarschijnlijk komt daar de uitspraak ( paar postings terug) van dat een "geestelijke-depressie" zonde is, vandaan.

[Arja]

Het ligt er wel aan waarom je depressief bent. Als het echt puur geestelijk is, over je zonde en ellende dan heeft een psycholoog weinig zin. En in dat geval denk ik ook wel dat je mag zeggen dat een 'depressie' zonde is. Want als het echt op het geestelijke betrekking heeft, dan is het eigenlijk ongeloof. Ongeloof dat de genade niet genoeg is.

Ik denk niet dat het ongeloof hoeft te zijn. De verstandigste manier om depressiviteit te benaderen is om het te categoriseren als lijden. Veel gelovigen hebben wel eens een langdurige periode van geestelijke neerslachtigheid ervaren. Elia en David zijn hiervan voorbeelden.

Geestelijke depressiviteit kan samen gaan met een bore-out of een burn-out. Of met rouw, honger, of de bijwerkingen van medicijnen voor Parkinson etc.

[Eloesje]

Het ligt er wel aan waarom je depressief bent. Als het echt puur geestelijk is, over je zonde en ellende dan heeft een psycholoog weinig zin. En in dat geval denk ik ook wel dat je mag zeggen dat een 'depressie' zonde is. Want als het echt op het geestelijke betrekking heeft, dan is het eigenlijk ongeloof. Ongeloof dat de genade niet genoeg is.

Ik denk niet dat het ongeloof hoeft te zijn. De verstandigste manier om depressiviteit te benaderen is om het te categoriseren als lijden. Veel gelovigen hebben wel eens een langdurige periode van geestelijke neerslachtigheid ervaren. Elia en David zijn hiervan voorbeelden.

Geestelijke depressiviteit kan samen gaan met een bore-out of een burn-out. Of met rouw, honger, of de bijwerkingen van medicijnen voor Parkinson etc.

Ligt inderdaad aan de reden waarom.... Al denk ik dat het ten diepste vaak op ongeloof uitkomt. Maar soms is de scheidslijn ook heel dun, blijft gewoon een moeilijk iets omdat het zo ongrijpbaar is. Als je er niet mee te maken hebt, of zo online, kun je al snel iets totaal verkeerd inschatten. Depressie gaat vaak samen met eenzaamheid (niemand begrijpt mij)
Tegelijkertijd is dat ook een valkuil, daar moet je niet in blijven hangen (vicieuze cirkel) daarom, zoek professionele hulp.

[Arja]

Het ligt er wel aan waarom je depressief bent. Als het echt puur geestelijk is, over je zonde en ellende dan heeft een psycholoog weinig zin. En in dat geval denk ik ook wel dat je mag zeggen dat een 'depressie' zonde is. Want als het echt op het geestelijke betrekking heeft, dan is het eigenlijk ongeloof. Ongeloof dat de genade niet genoeg is.

Ik denk niet dat het ongeloof hoeft te zijn. De verstandigste manier om depressiviteit te benaderen is om het te categoriseren als lijden. Veel gelovigen hebben wel eens een langdurige periode van geestelijke neerslachtigheid ervaren. Elia en David zijn hiervan voorbeelden.

Geestelijke depressiviteit kan samen gaan met een bore-out of een burn-out. Of met rouw, honger, of de bijwerkingen van medicijnen voor Parkinson etc.

Ligt inderdaad aan de reden waarom.... Al denk ik dat het ten diepste vaak op ongeloof uitkomt. Maar soms is de scheidslijn ook heel dun, blijft gewoon een moeilijk iets omdat het zo ongrijpbaar is. Als je er niet mee te maken hebt, of zo online, kun je al snel iets totaal verkeerd inschatten. Depressie gaat vaak samen met eenzaamheid (niemand begrijpt mij)
Tegelijkertijd is dat ook een valkuil, daar moet je niet in blijven hangen (vicieuze cirkel) daarom, zoek professionele hulp.

Helemaal eens met jou.