Deze opmerking slaat wellicht op huwelijkscatechese, - toerusting of wat ook. Ik ga nu even alleen uit van het onderwijs uit Gods WoordHet heeft weinig zin om onbekeerde harten te onderwijzen in een huwelijksleven, wat ze niet willen.
Dan is de vraag - hoe weten wij wat zin heeft: hoe gaan we kaf en koren scheiden? Behoeven alleen 'bekeerde mensen' onderwezen te worden? We mogen iedereen wel wijzen op de liefde van het Hoofd van Zijn gemeente, Die Zijn leven overgaf om een hatelijke vrouw te trouwen. Had Job een streepje voor, of de zwarte bruid in Hoogl. 1: 5? Dagelijkse bekering is nodig ("HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als vanouds.")
Paulus schaamde zich over zijn eertijds. Hij had onderwijs nodig over (de geestelijkheid van) de wet. "Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood. En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven." De kantt. leggen uit over dat sterven: "Dat is, ik ben in mijn gemoed overtuigd dat ik midden in den dood lag, en heb den moed verloren van door de gehoorzaamheid der wet te kunnen behouden worden, Rom. 4:15. 2 Kor. 3:6, 7, 9."
Hij vervolgt met "Want wij weten dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik."
Een leven in heiligmaking blijft een stervend leven (Indien uw oog u ergert etc.... Simon de farizeeer had daar misschien geen last van).