Ik denk dat niemand jou hier hopeloos ouderwets vindt. Je gestrekte been is een beetje lastig in discussies.Ditbenik schreef: Nee, dat is geen reden voor voorkeur. Mijn redenen voor deze voorkeur heb ik eerder in de discussie al aangegeven en ik heb er grote moeite mee dat mensen de kerk wel nodig hebben voor het romantische deel en de foto's op de trouwdag maar niet bereid zijn voor die dag te leren wat een huwelijk volgens de Bijbel inhoudt.
Na mijn laatste bericht dronk ik een kopje koffie met mijn vrouw. Tijdens die korte pauze kwam de vraag of ik op bezoek wilde komen. Huwelijksproblemen... Mensen van buiten de kerk trouwens. En wij maar denken dat we het allemaal zelf wel kunnen, zonder kerk en zonder God. Ik zal in deze discussie wel als hopeloos ouderwets gezien worden of totaal verkeerd bezig zijn omdat "het weinig zin heeft om onbekeerde harten te onderwijzen in een huwelijksleven" maar ik ben daar toch maar begonnen met een gedeelte uit Efeze 5 te lezen. Omdat ik er van overtuigd ben dat alleen buigen voor God en Zijn Woord mensen op de juiste plek brengt.
De kerk heeft mijns inziens hier zeker een taak. Ook als is de spits (woord van Herman) van de kerk de evangelieverkondiging, dan nog is er een taak in levensheiliging en het bevorderen van Gods geboden. Niet voor niets komen deze zaken in diverse bewoordingen terug in de zendbrieven.
De vraag voor mij is: waar en wanneer past onderwijs over het huwelijk?
- begint dat tijdens de catechisaties van de jeugd?
- begint dat bij/ na de aankondiging van het huwelijk en het eerst jaar daarna?
- of alleen tijdens de catechismus preek over het 7e gebod?
- of op afroep, als her problemen zijn?
Wat mijn voorkeur zou hebben is om de jeugd al mee te nemen in onderwijs over relaties, een bijbelse seksuele moraal. Iets wat verder vorm kan krijgen bij voornemen van het huwelijk en daarna in een catechese. In de prediking mag dit ook zeker een onderwerp zijn. Het is niet of/of, veel meer en/en.