Gelezen, gedacht, gehoord...

[DDD]

Je hoeft niet te betogen dat het niet suggestief is. Ik heb uitvoerig betoogd waarom het dat wel is, en daar hoef je niets van af te doen. Maar het enkel onbeargumenteerd stellen dat het niet zo is, is voor mij weinig overtuigend.

En allerlei suggestieve opmerkingen maken als zou ik de ernst van zulk gedrag niet inzien en weet ik wat al niet meer, evenmin. Want dat is totaal mijn punt niet. Ik zeg wel, dat mensen die van zulk gedrag weten en er alleen met media over praten, maar zonder de schuldigen aan te wijzen, mede verantwoordelijk zijn. Dan heb ik het niet over de vrouw, die duidelijk beschadigd is. Maar wel over de auteur van het stuk, die iets publiceert waarmee hij de gang van zaken ongemoeid laat.

Hij zal zeggen: door hier een verhaal over te plaatsen, zullen mensen beter opletten. Ik denk dat zulke verhalen betrokkenen alleen maar bevestigen in hun idee dat anderen er toch niets van zullen geloven en dat ze dus net zo goed hun mond kunnen houden.

[Erik1960]

Dat zullen ze zeker denken wanneer ze sommige reacties op RF lezen.

[DDD]

Je blinkt niet uit in zelfreflectie deze keer. Naar mijn idee raakt het een gevoelige snaar, waardoor je niet leest wat de ander schrijft en erg in je eigen spoor blijft hangen.

[Erik1960]

Ik had zo'n vader die me jarenlang misbruikte en zichzelf alvast indekte door 'in vertrouwen' tegen mensen om zich heen te vertellen hoe moeilijk het voor hem en mijn moeder was om een dochter te hebben met borderline.
En tja, borderliners manipuleren en liegen, dat weet iedereen...
Toen hij overleden was, wilde de (bevriende) predikant die de rouwdienst zou leiden mij zelfs niet spreken want het was zo erg voor mijn moeder dat ik in mijn leugens volhardde.

Het niet geloofd worden en de machteloosheid, want ontken maar eens dat je borderline hebt (die liegen en manipuleren, weet je nog?), is haast nog het ergste van alles.

Ik weet dat de Heere alles gezien heeft en vertrouw er op dat Hij mij recht zal doen. Maar o, die machteloosheid van het niet geloofd worden!
Je hebt geen idee van hoe doortrapt daders tewerk gaan.
Het is jammer dat er nooit iemand bij was als ik misbruikt werd, het blijft dus zijn woord tegen het mijne.

ik kan me voorstellen dat je vandaag niet zo’n fijne dag hebt. Ik hoop dat je ook mensen om je heen hebt die jouw geloofwaardigheid niet schenden.

[Maanenschijn]

Waarom staat bijvoorbeeld het kerkverband genoemd in het artikel? Is dat bij anonimiseren relevante informatie?

Waarom niet? Omdat we dan kunnen denken dat het bij “een ander” gebeurt?

Ik denk dat het ook bij anonimiseren relevante informatie is. Het geeft duiding en brengt de zaak dicht bij / in onze gelederen. Het is niet de filmwereld, de RKK, de sportwereld of GGZ. Het is bij ons, wij zijn het.

[Erik1960]

Je blinkt niet uit in zelfreflectie deze keer. Naar mijn idee raakt het een gevoelige snaar, waardoor je niet leest wat de ander schrijft en erg in je eigen spoor blijft hangen.

ik ben werkelijk benieuwd hoe jij vandaag dan denkt bijgedragen te hebben aan een veiliger klimaat voor slachtoffers?

[DDD]

Waarom staat bijvoorbeeld het kerkverband genoemd in het artikel? Is dat bij anonimiseren relevante informatie?

Waarom niet? Omdat we dan kunnen denken dat het bij “een ander” gebeurt?

Ik denk dat het ook bij anonimiseren relevante informatie is. Het geeft duiding en brengt de zaak dicht bij / in onze gelederen. Het is niet de filmwereld, de RKK, de sportwereld of GGZ. Het is bij ons, wij zijn het.

Maar het is niet een blad van de GG, maar van de GB, waarin geregeld -en meestal terecht- kritische artikelen staan over dat andere kerkverband.

Maar goed, laat ik proberen dat net zo vriendelijk te zien als jij het ziet. Het verhaal brengt mee dat de situatie nog steeds (deels) voortduurt. Ik vind dat je je dan niet kunt beperken tot zo'n verhaal, maar moet ingrijpen. Maar daar denken mensen dus verschillend over.

[J.C. Philpot]

k ben werkelijk benieuwd hoe jij vandaag dan denkt bijgedragen te hebben aan een veiliger klimaat voor slachtoffers?

Ik denk niet dat we de illusie hoeven te hebben dat wie dan ook met forumbedragen daar iets aan heeft bijgedragen. De relevantie van de vraag ontgaat me dus.

[Erik1960]

k ben werkelijk benieuwd hoe jij vandaag dan denkt bijgedragen te hebben aan een veiliger klimaat voor slachtoffers?

Ik denk niet dat we de illusie hoeven te hebben dat wie dan ook met forumbedragen daar iets aan heeft bijgedragen. De relevantie van de vraag ontgaat me dus.

DDD verwijt me tekort aan reflectie. Ik ben benieuwd naar de opbrengst van de zijne.

[DDD]

Je blinkt niet uit in zelfreflectie deze keer. Naar mijn idee raakt het een gevoelige snaar, waardoor je niet leest wat de ander schrijft en erg in je eigen spoor blijft hangen.

ik ben werkelijk benieuwd hoe jij vandaag dan denkt bijgedragen te hebben aan een veiliger klimaat voor slachtoffers?

Ik heb eens een situatie van seksueel misbruik bij een kerkenraadslid aangekaart, waarbij dat misbruik na enige tijd ook is opgehouden (wat wel wat ophef gaf).

Daarnaast heb ik eens meegedacht bij het behandelen van een beschuldiging tussen twee bekenden, die achteraf onjuist bleek te zijn.

Tenslotte ben ik nauw bekend met iemand die in haar jeugd seksueel is misbruikt.

Aan al die situaties heb ik de overtuiging overgehouden dat slachtoffers niet gebaat zijn bij enkel het delen van verhalen zonder dat er recht gedaan wordt. Mijn pleidooi is daarom, dat kerken en media zich niet beperken tot verhalen over hoe erg en hoe onoplosbaar het allemaal is, maar inzicht geven in wat er gebeurt én in wat je dan moet doen. In dit geval dus: met alles wat in je is ervoor zorgen dat de kerkelijke situatie waarin dit kon gebeuren, wordt opgeschoond. Dat komt heel snel bij het aanwijzen: U bent die man! Zoals de profeet Nathan in een soortgelijk geval bij David deed. Dat staat niet voor niets in de Bijbel.

Maar misschien is daar een vervolgartikel over.

Dát punt hoop ik dat slachtoffers meenemen. Je hoeft je verhaal niet anoniem in de media te doen. Je kunt -als je dat kunt opbrengen- wel degelijk optreden, in therapie gaan, en aangifte doen.

Los daarvan: jouw vraag sluit niet aan bij het onderwerp van gesprek, want mijns inziens levert dit artikel helemaal géén bijdrage aan een veiliger klimaat voor slachtoffers. Het beklemtoont in mijn beleving alleen dat je toch niet geloofd wordt als je het aan de orde stelt.

Maar mijn punt over de reflectie noem ik, omdat je -anders dan gewoon- in deze discussie al verschillende mensen dingen in de mond hebt gelegd. Dat wekt bij mij de indruk dat je niet zorgvuldig leest. En dat is ongewoon.

[DDD]

k ben werkelijk benieuwd hoe jij vandaag dan denkt bijgedragen te hebben aan een veiliger klimaat voor slachtoffers?

Ik denk niet dat we de illusie hoeven te hebben dat wie dan ook met forumbedragen daar iets aan heeft bijgedragen. De relevantie van de vraag ontgaat me dus.

Waarom denk je dat? Iedereen kan toch aan de hand van dit gesprek nagaan op welke signalen en omstandigheden hij of zij in zijn of haar omgeving kan letten?

Bewustwording is een belangrijke eerste stap bij het herkennen van ongezonde situaties.

[Erik1960]

Los daarvan: jouw vraag sluit niet aan bij het onderwerp van gesprek, want mijns inziens levert dit artikel helemaal géén bijdrage aan een veiliger klimaat voor slachtoffers. Het beklemtoont in mijn beleving alleen dat je toch niet geloofd wordt als je het aan de orde stelt.

Maar mijn punt over de reflectie noem ik, omdat je -anders dan gewoon- in deze discussie al verschillende mensen dingen in de mond hebt gelegd. Dat wekt bij mij de indruk dat je niet zorgvuldig leest. En dat is ongewoon.

dat ga ik op me laten inwerken, dank voor deze feedback.

[johanna]

ik kan me voorstellen dat je vandaag niet zo’n fijne dag hebt. Ik hoop dat je ook mensen om je heen hebt die jouw geloofwaardigheid niet schenden.

Dank je wel, wat attent van je. Klopt inderdaad, dat het geen topdag is voor mij.
Gelukkig heb ik ook mensen om me heen die me wel geloven.

Het gesprek hier op het forum raakt me. Enerzijds zijn er de mensen die de dader het voordeel van de twijfel geven. Het verhaal van politie-agent Lancee, van bijna 30(!) jaar geleden, is alweer aangehaald en inderdaad, er wordt weleens een valse aangifte gedaan.
Anderzijds zijn er de mensen die slachtoffers ‘gewoon’ geloven. Dat blijft voor mij bijzonder: geen wantrouwen. Hoe kan dat nou?

Het rare is dat neutraliteit de moeilijkste blijft. Ongeloof vind ik makkelijker te hanteren dan een neutrale houding. Misschien omdat dat verwarrend is?
Mijn vader was predikant (hij is inmiddels overleden). Na zijn emeritaat is hij in zijn laatste gemeente blijven wonen.
Voor mij is het een poos ingewikkeld geweest: uit loyaliteit heb ik nooit iets tegen iemand gezegd (bovendien, wie zou me geloven? Dat is me wel ingepeperd) maar toen hij ouder werd, heb ik toch de kerkenraad ingelicht met het oog op de eeuwigheid.
Mijn vader heeft altijd ontkend, maar dat betekent natuurlijk niet dat er niets gebeurd is dus ik hoopte dat er iets van pastoraat mogelijk zou zijn.
Er zijn toen 2 ouderlingen op bezoek geweest bij mijn ouders, maar ja, ik was de dochter met borderline… dus mijn ouders hadden het maar zwaar.
Wat ik wil zeggen is dat de kerkenraad zo neutraal is gebleven dat ze zelfs mijn vader preekbeurten aan zijn blijven bieden. In hun optiek logisch: ze kozen geen partij.
Voor mij was het toch wel verwarrend.

In een gezin waarin incest speelt is altijd heel veel meer aan de hand. Het misbruik staat nooit op zichzelf. Er is altijd al een en ander mis in het gezin, anders zou het wel naar buiten komen. Er wordt over grenzen gegaan waardoor je zelf eigenlijk ook niet weet wat ‘normaal’ is en wat niet.
En voor de buitenwacht valt het ook niet mee als blijkt dat iemand die je vertrouwde, respecteerde, waar je goede gesprekken mee had, waar je een hoop van geleerd hebt, ook een andere kant heeft.

[DDD]

Dat is een afschuwelijke situatie, inderdaad.

Bedoel je dat er hier op het forum mensen zijn die de dader het voordeel van de twijfel geven? Of in zijn algemeenheid?

Mag ik vragen of er een diagnose van een gz-psycholoog of andere deskundige mogelijk is die seksueel misbruik aannemelijk maakt? Ik heb mij daar nooit in verdiept verder.

[Zita]

ik kan me voorstellen dat je vandaag niet zo’n fijne dag hebt. Ik hoop dat je ook mensen om je heen hebt die jouw geloofwaardigheid niet schenden.

Dank je wel, wat attent van je. Klopt inderdaad, dat het geen topdag is voor mij.
Gelukkig heb ik ook mensen om me heen die me wel geloven.

Het gesprek hier op het forum raakt me. Enerzijds zijn er de mensen die de dader het voordeel van de twijfel geven. Het verhaal van politie-agent Lancee, van bijna 30(!) jaar geleden, is alweer aangehaald en inderdaad, er wordt weleens een valse aangifte gedaan.
Anderzijds zijn er de mensen die slachtoffers ‘gewoon’ geloven. Dat blijft voor mij bijzonder: geen wantrouwen. Hoe kan dat nou?

Het rare is dat neutraliteit de moeilijkste blijft. Ongeloof vind ik makkelijker te hanteren dan een neutrale houding. Misschien omdat dat verwarrend is?
Mijn vader was predikant (hij is inmiddels overleden). Na zijn emeritaat is hij in zijn laatste gemeente blijven wonen.
Voor mij is het een poos ingewikkeld geweest: uit loyaliteit heb ik nooit iets tegen iemand gezegd (bovendien, wie zou me geloven? Dat is me wel ingepeperd) maar toen hij ouder werd, heb ik toch de kerkenraad ingelicht met het oog op de eeuwigheid.
Mijn vader heeft altijd ontkend, maar dat betekent natuurlijk niet dat er niets gebeurd is dus ik hoopte dat er iets van pastoraat mogelijk zou zijn.
Er zijn toen 2 ouderlingen op bezoek geweest bij mijn ouders, maar ja, ik was de dochter met borderline… dus mijn ouders hadden het maar zwaar.
Wat ik wil zeggen is dat de kerkenraad zo neutraal is gebleven dat ze zelfs mijn vader preekbeurten aan zijn blijven bieden. In hun optiek logisch: ze kozen geen partij.
Voor mij was het toch wel verwarrend.

In een gezin waarin incest speelt is altijd heel veel meer aan de hand. Het misbruik staat nooit op zichzelf. Er is altijd al een en ander mis in het gezin, anders zou het wel naar buiten komen. Er wordt over grenzen gegaan waardoor je zelf eigenlijk ook niet weet wat ‘normaal’ is en wat niet.
En voor de buitenwacht valt het ook niet mee als blijkt dat iemand die je vertrouwde, respecteerde, waar je goede gesprekken mee had, waar je een hoop van geleerd hebt, ook een andere kant heeft.

Johanna, heel veel respect dat je je verhaal hier deelt. Je maakt je hiermee heel kwetsbaar, terwijl het voor de buitenwacht goed is om zich te blijven realiseren dat seksueel grensoverschrijdend gedrag overal voorkomt, en veel vaker dan we beseffen.
Wat zou naar jouw idee wel een neutrale reactie zijn geweest van de kerkenraad?

En wat het Waarheidsvriend-artikel - dat mij oprecht heeft geraakt en ook dankbaar heeft gemaakt voor wat mij nooit is aangedaan - betreft: hoe had het meer geobjectiveerd kunnen worden? Door de obligate regeltjes: 'De betrokken kerkenraad enz waren niet bereid te reageren op het hen voorgelegde concept-artikel'? Ik vind het beide kanten op heel erg moeilijk: hier is of wordt iemand tot in het diepst van zijn of haar wezen beschadigd. Vanuit het artikel kan ik me niet anders voorstellen dan dat de dochter het slachtoffer is. Maar tegelijkertijd lees ik het verhaal nadrukkelijk van één kant.