Posthoorn schreef:Hoofdlettergebruik is natuurlijk wel een keuze van de vertalers.
Dat klopt, hoewel de statenvertalers destijds nog geen hoofdletters gebruikten.
Maar de kanttekeningen zijn wel duidelijk.
Bij vs. 17 bij 'Hij', kt. 32: "Te weten de Heere, Die bij Abraham was staande gebleven, Gen. 18:22, en van hem weggegaan, Gen. 18:33. Hoewel enigen menen dat het een van de engelen geweest is, die Lot verschenen waren."
Bij vs. 18 bij 'zeide tot hen', kt. 35: "Te weten tot de engelen,
richtende nochtans zijn woorden in het volgende tot den Heere, Die nu bij de twee engelen schijnt tegenwoordig geweest te zijn, als in het voorgaande hoofdstuk bij Abraham geschied was."
In vs. 19 richt Lot zich inderdaad tot één Persoon. Hij spreekt niet meer in het meervoud tot de engelen (zoals in vs. 18), maar in het enkelvoud. De inhoud van wat hij zegt is ook zodanig dat dit feitelijk alleen van de Heere Zelf gezegd kan worden, en niet van de engelen.
Je ziet hier een parallellie met het begin van hoofdstuk 18. Daar spreekt Abraham ook eerst in het meervoud de mannen aan, en gaat daarna over tot het spreken in het enkelvoud. In het Hebreeuws is dat verschil tussen enkelvoud en meervoud heel goed te zien. Hier gebeurt precies hetzelfde bij Lot, hij gaat over van meervoud naar enkelvoud en spreekt tot de Heere Zelf en over Zijn weldadigheid, enz.
In vs. 21 en 22 antwoordt de Heere. Hij spreekt met macht.
Inderdaad hoorde ik vroeger deze geschiedenis ook zo vertellen dat het in de hele geschiedenis van hoofdstuk 19 alleen om de twee engelen gaat. Toch is er veel dat er op wijst dat ten slotte (toen Lot vertrok) ook de Heere daar was.
DIA, de uitleg die jij gaf, is wat mij betreft overigens ook goed. De Heere kwam alleen nog in Sodom om uitvoering te geven aan het verderf, dat ten volle besloten was.
