BACK to the CITY Christenstrijders!
onderstaand artikel zo lezend moet ik de schrijvers gelijk geven
Rotterdam (zuid) is leeggetrokken, zwart geworden en alle refo's woen gezellig in Carnisselande (nieuwe wijk te Barendrecht) en zelfs de GerGem verplaats zijn kerk buiten de stad naar deze groeigemeente.
Hetzelfde hebben we zien gebeuren rond Utrecht en Den Haag.
'tis er niet beter op geworden....
verstaan we onze roeping in deze wereld nog wel of zitten we allemaal liever op een kluitje in ons eigen zuiltje?
bron: refdag.nl
Stedelingen nodig
Christenstrijder heeft roeping in herovering van stad
Grootstedelijke problematiek van deze tijd vraagt een actieve houding, juist van christenen. Dirk en Andrien de Korne stellen dat een participerende en betrokken visie meer uitzicht biedt dan bangmakerij en mijding.
Mensen uit de gereformeerde gezindte hebben in de stad niet zo veel te zoeken. Dr. C. S. L. Janse stelde in zijn bijdrage in het RD van zaterdag 17 september dat de gereformeerde gezindte in de jaren 1950 vooropliep in de exodus van stad naar platteland. Hoewel in de grote steden momenteel een poging tot herovering plaatsvindt, biedt de stad volgens Janse voor het reformatorische volksdeel weinig goeds.
In dit artikel lopen we een aantal gedane constateringen na die onzes inziens wat nuancering behoeft. Ten overvloede: we schrijven niet vanuit doorwrochte sociologische of theologische reflectie, maar vanuit de ervaring van de dagelijkse praktijk.
Een van de bezwaren voor het mijden van de stad is volgens Janse de afwezigheid van een kerkelijke gemeente van bevindelijk gereformeerde signatuur en een reformatorische school. Bij deze redenering kunnen we een vicieuze cirkel tekenen. Gezinnen verlaten de stad, waardoor de bestaande kerk vergrijst en uiteindelijk verdwijnt. Vervolgens is de afwezigheid van de christelijke gemeente een argument om afstand te houden.
Wapenen
De gevaren van de ’wereldse’ stad met alle verleidingen fungeren als bangmaker. Och, die stad. Voor een bruisend uitgaansleven hoef je echter niet per se in de stad te zijn. Is het probleem van uit de band springende jongeren (en ouderen) groter in de stad dan op het platteland? De zonde zit meer in de mens dan in de woonplaats. Veel jongeren die in de stad onder het Woord zijn opgevoed, worden vanaf jonge leeftijd juist in de stad gewapend tegen de gevaren van de wereld. Juist daar is de noodzaak van een warm gezin waarin geloofsopvoeding een centrale rol heeft.
Janse stelt dat de toenemende stroom migranten leidt tot een afkalving van de sociale cohesie. De moslimbuurvrouw neerzetten als een onverstaanbaar, binnenshuis vertoevend wezen met een door haar man opgelegd spraakverbod, laat slechts zien dat Janse waarschijnlijk een ander soort buurvrouw heeft. Op vergelijkbare manier komt de karikaturale beeldvorming over de SGP tot stand. Onze buurvrouw groet gelukkig dagelijks vanonder haar strak gestreken hoofddoek.
En in veel straten en wijken worden buurtactiviteiten (met subsidie van de gemeente, in Rotterdam via het zogenaamde Opzoomer-meeproject) door en voor buurtbewoners opgezet.
Het door Janse geschetste beeld van de stad is niet onjuist, maar wel wat eenzijdig. Voor ons gevoel ligt de werkelijkheid van het stadsleven genuanceerder. Hoewel een hoop niet in orde is, blijft de omgang met verschillende culturen heel boeiend. „Een werkvakantie in Delfshaven kan wedijveren met een jongerenproject in Roemenië of in Egypte”, schrijft Jaap Beukema in het boekje ”Een kerk bekent kleur”.
Discussies in de politiek worden in de grote stad life ervaren. In plaats van salondiscussies over de multiculturele samenleving een praktische zoektocht naar samenleven in een veranderde wereld. Uiteindelijk wil ook de overgrote meerderheid van de stadsbewoners gewoon een rustig en vredig leven leiden.
Marokkanen wel
De vraag naar de rol van de gereformeerde gezindte in de stad kan niet blijven steken in een sociologische beschouwing. Het vraagt een vertrouwend en gelovig zoeken naar de plaats en de rol van kerkelijke gemeente en kerkmens. Juist de christenstrijder heeft een roeping in de herovering van de stad.
Het is de vraag welke belangen het zwaarst moeten wegen. Een gerieflijk huis of het behoud van een stadsgemeente waar God te midden van de wereld geëerd wordt. Waarom is het veel gezinnen de afgelopen eeuw gelukt vijf, zes, acht kinderen op te voeden, midden in de stad, maar wel in de vreze des Heeren? Waarom kunnen Marokkanen en Turken vandaag de dag wel met de hele familie in de stad gedijen?
De stad is veranderd. Terugkijken naar de volle kerken en het rijke leven van vroeger levert over het algemeen niet zo veel op voor het heden. Visie op de plaats van de kerk in de veranderde stedelijke samenleving is nodig.
Verbouwen
Ieder heeft een eigen plaats gekregen: of het nu is in een klein dorp, een suburbaan tussengebied of een grote stad. Het gaat ons er niet om dat te ontkennen. Een betere spreiding van de gereformeerde gezindte over de verschillende woonmogelijkheden is echter wenselijk. Niet het veilige reformatorische dorp en de gevaarlijke wereldse stad, maar de reformatorische christen op zijn post op het platteland en in de stad.
Vandaag wordt de kerk in zowel stad als dorp met man en macht verbouwd. In het dorp groter en in de stad kleiner. Dat moet evenwichtiger kunnen.
De auteurs wonen in de Rotterdamse wijk Liskwartier.
:u:u:u:u:u
Ode aan de Stad
Ode aan de Stad
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Jelle
het zou best kunnen hoor, maar toch ben ik blij dat ik niet in de grote stad woon. ik krijg het alleen al benauwd als ik met de auto tussen al het beton in de steden rijd en dan te bedenken dat je daar 3 hoog op zo'n flat moet zitten. nee geef me toch de vrijheid maar van de plattelands stadje of liever dorp.
En zouden de mensen in Rotterdam of den Haag nu zo zitten te wachten op de kerkmensen?
Ik denk dat ze blij zijn dat men de stad uit is dan hebben ze van die lastige mensen die altijd overal tegen zijn maar vanaf.
denk ik hoor.
En zouden de mensen in Rotterdam of den Haag nu zo zitten te wachten op de kerkmensen?
Ik denk dat ze blij zijn dat men de stad uit is dan hebben ze van die lastige mensen die altijd overal tegen zijn maar vanaf.
denk ik hoor.
Zit er iemand te wachten op het Evangelie....?Oorspronkelijk gepost door Jelle
En zouden de mensen in Rotterdam of den Haag nu zo zitten te wachten op de kerkmensen?
Het stuk heeft mijn instemming ook, Billy. Maar het in praktijk brengen is een ander verhaal. Voor mij als full-time werkende zou het nog wel gaan, maar als huisvrouw/man met kinderen lijkt het me toch zwaar, het wonen in de stad. Petje af voor bijv. mensen uit Rotterdam-Zuidwijk. Fijne gemeente ook trouwens (GG).
Oorspronkelijk gepost door Jelle
het zou best kunnen hoor, maar toch ben ik blij dat ik niet in de grote stad woon. ik krijg het alleen al benauwd ................... nee geef me toch de vrijheid maar van de plattelands stadje of liever dorp.
aldus ene Jelle, die in een STAD woont waar 10 % van de bevolking maroc. is, wat een van de hoogste cijfers van onveiligheidsgevoel kent onder zijn autoochtone bevolking en wat hij schijnbara een plattelandsstadje vind............
zou dat nu echt alleen komen omdat als deze Jelle uit zijn achtertuin kijkt een (zwart) schaap ziet lopen.................?????:pu:pu:pu
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Jelle
Ik moet denken aan Redeemer, een presbyteriaanse kerk in New York met ds. Tim Keller als predikant.
Keller heeft een roeping ervaren voor de grote stad, en brengt daar met veel passie de oude waarheid.
In zijn gemeente worden mensen opgeleid tot stadsevangelisten, en vervolgens naar een bepaalde wijk uitgezonden. Daar gaan ze zelf wonen, vormen een cel, met als doel (vriendschaps)evangelisatie en gemeentevorming.
Keller mag veel vrucht op zijn werk zien.
Kijk voor zijn website op http://www.redeemer2.com
Denk ook eens aan het werk dat Theo Visser in Rotterdam doet. Dat is onvoorstelbaar. Mensen uit allerlei landen zitten in zijn kerk. Hij zoekt ze op, helpt ze, en vertelt ze over Jezus. En ze komen, de Filistijn, de Tyriër en de Moor.
Wat zegt de Schrift overigens over de stad? Ga weg en woon bij elkaar veilig in een dorp? Of zoek de vrede voor de stad?
Keller heeft een roeping ervaren voor de grote stad, en brengt daar met veel passie de oude waarheid.
In zijn gemeente worden mensen opgeleid tot stadsevangelisten, en vervolgens naar een bepaalde wijk uitgezonden. Daar gaan ze zelf wonen, vormen een cel, met als doel (vriendschaps)evangelisatie en gemeentevorming.
Keller mag veel vrucht op zijn werk zien.
Kijk voor zijn website op http://www.redeemer2.com
Denk ook eens aan het werk dat Theo Visser in Rotterdam doet. Dat is onvoorstelbaar. Mensen uit allerlei landen zitten in zijn kerk. Hij zoekt ze op, helpt ze, en vertelt ze over Jezus. En ze komen, de Filistijn, de Tyriër en de Moor.
Wat zegt de Schrift overigens over de stad? Ga weg en woon bij elkaar veilig in een dorp? Of zoek de vrede voor de stad?
een schaap? volgens mij water met groene rietkragen.....:thuOorspronkelijk gepost door BillyOorspronkelijk gepost door Jelle
het zou best kunnen hoor, maar toch ben ik blij dat ik niet in de grote stad woon. ik krijg het alleen al benauwd ................... nee geef me toch de vrijheid maar van de plattelands stadje of liever dorp.
aldus ene Jelle, die in een STAD woont waar 10 % van de bevolking maroc. is, wat een van de hoogste cijfers van onveiligheidsgevoel kent onder zijn autoochtone bevolking en wat hij schijnbara een plattelandsstadje vind............
zou dat nu echt alleen komen omdat als deze Jelle uit zijn achtertuin kijkt een (zwart) schaap ziet lopen.................?????:pu:pu:pu
Een lepel vol vriendelijkheid helpt de ander om de waarheid te slikken.
-
Harry
Ook aan ander geluid: het is heerlijk in de stad! Ik moet er niet aan denken om in een of ander boertig gat te wonen, ver weg van de heerlijke hectiek van de stad! Zo, tot zover een mening. Het lijkt me onzin om te zeggen dat christenen geen boodschap meer hebben voor de stad. Hoe eigenlijk niet? In de stad wonen ook gewoon mensen die het dubbel en dwars waard zijn om in aanraking te komen met het heerlijk evangelie. Dus nooit de stad opgeven maar bidden voor de stad!
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Gezinnen hebben kinderen. Kinderen hebben meestal behoefte aan een veilige omgeving. We kunnen wel de schuld leggen bij de christelijke gezinnen die wegtrokken. Dat vind ik erg kort door de bocht. Het politiek correcte beleid van bijvoorbeeld steden als Rotterdam en Amsterdam heeft geleid tot een langzame verovering van allochtonen in die stad. Hadden de, veelal linkse, bestuurders nu nog een zero tollerance beleid gevoerd, dan was het misschien nog meegevallen, maar nee hoor. Vorige week zag ik nog een reportage over jeugdbenden in die steden. Natuurlijk hebben we ook onze roeping in de stad, maar een gezin heeft ook een veilige omgeving nodig om op te groeien. Deze week sprak ik nog een volstrekt onkerkelijk iemand. Hij was 'gevlucht' uit zijn stad Rotterdam. Langzaam maar zeker was er geen ruimte meer voor zijn gezin[ man, vrouw en een dochter van 25 jaar]. Zijn dochter werd soms onheus bejegend, soms werd hij bespuugd, als hij er weer eens wat van zei. Hij was dit allemaal moe. Hij kocht een huis in Friesland en komt twee keer per jaar naar Zeeland om zijn familie en ons te bezoeken.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Vergis je niet in het leven in een dorp. Hoe beschermd leef je in de bekende "refo-dorpen" waar het uitgaansleven bloeit en bruist, waar de sociale controle en peer pressure ziekelijke vormen aanneemt? Waar je er als jongere uit ligt als je geen drugs gebruikt en drankketen bezoekt? Of althans de verleiding heel groot is om mee te doen? Daar kan ik ook heel schrijnende verhalen over vertellen.
Ik heb familie wonen in hartje Londen. Die trekken op zondag naar de kerk tussen het winkelende publiek door. Je zit daar soms als enige blanke in de bus. En toch hoor ik die nooit klagen. Is het niet een typisch Nederlands probleem?
Ik heb familie wonen in hartje Londen. Die trekken op zondag naar de kerk tussen het winkelende publiek door. Je zit daar soms als enige blanke in de bus. En toch hoor ik die nooit klagen. Is het niet een typisch Nederlands probleem?
Ik ben opgegroeid in een niet-kerkelijk dorp. Op sommige punten dus vergelijkbaar met een stad.
Daar kwam je als Christen niet op het voetbalveld, want daar liep 'de wereld' te vloeken, etc. In H.I.Ambacht, een dorp met een flink refo-gehalte, staan de refo's wel aan de zijlijn.
Het is een beetje vergelijkbaar met het gaan naar een Algemeen Christelijke of naar een Reformatorische school. De grenzen zijn scherper dus houd je je er verder van denk ik, omdat je principes je werkelijk wat waard zijn.
Daar kwam je als Christen niet op het voetbalveld, want daar liep 'de wereld' te vloeken, etc. In H.I.Ambacht, een dorp met een flink refo-gehalte, staan de refo's wel aan de zijlijn.
Het is een beetje vergelijkbaar met het gaan naar een Algemeen Christelijke of naar een Reformatorische school. De grenzen zijn scherper dus houd je je er verder van denk ik, omdat je principes je werkelijk wat waard zijn.
-
Harry
Mensen die niet in de stad willen wonen vanwege allochtonen is niet een typisch Nederlands probleem. In Amerika is dat ook. En precies om dezelfde reden: De politie durft haast niet meer op te treden tegen groepen allochtonen die zich associaal gedragen.
Het probleem is dat er niet hard opgetreden word tegen deze jongeren. Want het merendeel van de allochtonen zijn goede mensen. Het is een kleine minderheid die het goed verziekt.
Daarbij moeten we genuanceerd zijn als we praten over 'in de stad wonen'. Het maakt nogal een verschil in welke wijk je woont. Woon je in Rotterdam Zuid of een nieuwbouwwijk. Meestal kan je het al zien aan de huizenprijzen, ik zag pas een grote eensgezinswoning te koop staan beneden de ton, in goede staat stond erbij. Dan moet er toch wel wat met de buurt aan de hand zijn...
Ik sprak een tijdje geleden een ouderling, die 20 jaar een winkel heeft gehad in Rotterdam, maar vanwege wekelijkse diefstal en vernieling zn zaak heeft op moeten doeken. Kortom, leven in de stad (muv de duurdere wijken) brengt welzeker risico met zich mee.
Nee, als we als evangelist in de stad willen gaan wonen is dat heel goed, alleen dan moeten we wel goed beseffen wat voor nadelen dat allemaal met zich meebrengt...
Wat mij betreft, ik hoop gewoon in Ridderkerk te kunnen blijven wonen. Tussen stad en dorp, voor mij de meest ideale combinatie.
Het probleem is dat er niet hard opgetreden word tegen deze jongeren. Want het merendeel van de allochtonen zijn goede mensen. Het is een kleine minderheid die het goed verziekt.
Daarbij moeten we genuanceerd zijn als we praten over 'in de stad wonen'. Het maakt nogal een verschil in welke wijk je woont. Woon je in Rotterdam Zuid of een nieuwbouwwijk. Meestal kan je het al zien aan de huizenprijzen, ik zag pas een grote eensgezinswoning te koop staan beneden de ton, in goede staat stond erbij. Dan moet er toch wel wat met de buurt aan de hand zijn...
Ik sprak een tijdje geleden een ouderling, die 20 jaar een winkel heeft gehad in Rotterdam, maar vanwege wekelijkse diefstal en vernieling zn zaak heeft op moeten doeken. Kortom, leven in de stad (muv de duurdere wijken) brengt welzeker risico met zich mee.
Nee, als we als evangelist in de stad willen gaan wonen is dat heel goed, alleen dan moeten we wel goed beseffen wat voor nadelen dat allemaal met zich meebrengt...
Wat mij betreft, ik hoop gewoon in Ridderkerk te kunnen blijven wonen. Tussen stad en dorp, voor mij de meest ideale combinatie.
Tja, in ons heidedorpje zijn het de zakenlieden die een gevaar opleveren...
Wilders voelt zich niet veilig in Apeldoorn
door FERNANDE LEEFLANG (De Stentor)
30 SEPTEMBER 2005 - APELDOORN - Politicus Geert Wilders is gisteren voor de tweede keer niet verschenen op een bijeenkomst van de Parksociëteit Marialust. Wilders achtte het om veiligheidsredenen niet verantwoord om naar Apeldoorn te komen.
De Parksociëteit Marialust organiseert maandelijks besloten bijeenkomsten voor de aangesloten zakenlieden, waarvoor prominente sprekers worden uitgenodigd. Wilders zou al eerder dit jaar als ‘mystery guest’ zijn opwachting maken. Toen zou hij worden geflankeerd door zes beveiligingsmensen. Omdat een kabinetscrisis dreigde moest hij andere prioriteiten stellen.
Voor gisteravond zette Marialust zijn bezoek opnieuw op het programma. De Parksociëteit had om de veiligheid van de omstreden politicus te kunnen waarborgen een beveiligingsbedrijf ingehuurd. Dat Wilders gisteren niet naar Apeldoorn zou komen, liet hij weten via zijn secretariaat. De businessclub reageerde ontstemd over die actie. Marialust had humoristisch provocerend Turks/Marokkaans eten op het menu gezet.