Herman schreef:GerefGemeente-lid schreef:
Ik heb het zaterdagavond nog gelezen inderdaad. Het zou interessant zijn om daar (eventueel in een nieuw draadje) over van gedachten te wisselen. Ik heb er wel een flink aantal vraagtekens bij. Volgens mij spreken ze zichzelf nogal tegen.
Nou, steek van wal, zou ik zeggen.
Het heeft even geduurd, maar hier wil ik toch nog wat over melden.
De Veenendaalse Ger. Gem.-ouderling Keurhorst beweert in het krantenartikel (zie hier:
https://www.rd.nl/artikel/955595-polari ... n-refoland) dat er twee groepen zijn: een groep die Corona ziet als een straf van God en in principe in alles de overheid gehoorzamen wil én een groep die de coronamaatregelen juist ziet als een aanval op de kerk, waarbij de overheid in dienst staat van een kwaad.
Ik ben het daar pertinent mee oneens. En ik denk velen met mij. Juist binnen bijvoorbeeld de (O)GG(iN) hoor je (voornamelijk ter rechterzijde) heel vaak dat Corona als een oordeel en een straf van God wordt gezien, maar dat er gelijktijdig grote moeite is met de maatregelen die de overheid adviseert (Ik schrijf expres 'adviseert', want de meeste zaken zijn slechts een advies en géén eis!) aan de kerken, omdat het tegen Gods Woord indruist. Dat heeft dus niets te maken de gedachte dat de coronamaatregelen een aanval zijn op de kerk, maar met de visie dat Gods Woord boven de adviezen van de overheid staat. Bovendien, binnen de linkerzijde van bovengenoemde kerkverbanden (voornamelijk is dat de GG), hoor je juist veel minder over de visie dat Corona een straf is van God, terwijl men daar veel makkelijker de adviezen van de overheid opvolgt. Ik kan dus totaal niet mee met deze zwart-wit-benadering van Keurhorst.
Voorts stelt Keurhorst dat 'we' (degenen die bezwaren hebben tegen de Coronamaatregelen van de overheid aangaande de kerken) ons zouden beroepen op de uitzonderingsregel, om ons rustige leventje zo lang mogelijk te handhaven. Ook daarin ben ik het niet met hem eens. Het gaat niet om een uitzondering, het gaat om Gods Woord! Niet 'ons' leven of een advies van de overheid is leidend, maar Gods Woord. En als ik daar lees dat ik de onderlinge bijeenkomsten niet mag nalaten, dan is dát de eis die ik moet volgen. Zijn suggestie om maar om 7.00 uur 's ochtends samen te komen, als de kerkgang echt zo essentieel is, slaat natuurlijk als een tang op een varken. Met kleine kinderen is zoiets in de praktijk onrealistisch en onhaalbaar.
Ik vind het dus vooral een beetje makkelijk wat Keurhorst zegt. Ik ben het geheel met hem oneens.