Als we toch nadenken over rouwverwerking....
Een leestip is het boekje van ds AT Vergunst; Ik wist niet hoe moeilijk dit was.
Ik kreeg het zaterdagavond en het is een heel levensecht boekje over rouwen. Aanbevolen!

https://www.debanier.nl/christelijk-lev ... k-dit-was/

Is het echt een aanvulling op de lezing van de Haamstedeconferentie en zijn bekende preek over Klaagliederen 3 : 27, of herhaling? Gezien de omschrijving lijkt het anders te zijn.

Moderamen schreef:Is het echt een aanvulling op de lezing van de Haamstedeconferentie en zijn bekende preek over Klaagliederen 3 : 27, of herhaling? Gezien de omschrijving lijkt het anders te zijn.

Er is natuurlijk veel overlap; maar zeker geen herhaling. Ik ga het veel weggeven denk ik.

Bedankt!

Onlangs stond in het rd een stukje over natuurbegrafenissen. Ds. Vermaat gaf er commentaar op, en had een aantal redenen om een natuurbegrafenis af te wijzen.
Heeft iemand het gelezen? Ik vond zijn argumenten niet erg sterk.

Dodo schreef:Onlangs stond in het rd een stukje over natuurbegrafenissen. Ds. Vermaat gaf er commentaar op, en had een aantal redenen om een natuurbegrafenis af te wijzen.
Heeft iemand het gelezen? Ik vond zijn argumenten niet erg sterk.

Nee ik ook niet, hier in Rotterdam heb je een particulier graf 30 jaar of 50 jaar, willen de familieleden niet bij kopen gaat het verloren, het is niet zo dat ze na 30 jaar meteen gaan ruimen, maar de mogelijkheid is er, ik weet zelf niet wat ik er van moet denken. Het is makkelijk om te oordelen, maar ik geloof niet dat we dit gelijk moeten stellen aan crematie, hoewel er wel iets in zit over het een worden met de natuur, het pantheïsme komt toch wel om de hoek kijken alles godelijk, opgaan in de goddelijke natuur.

Dodo schreef:Onlangs stond in het rd een stukje over natuurbegrafenissen. Ds. Vermaat gaf er commentaar op, en had een aantal redenen om een natuurbegrafenis af te wijzen.
Heeft iemand het gelezen? Ik vond zijn argumenten niet erg sterk.

Ik heb het desbetreffende artikel gelezen en vond het goed. Sommige redenen zijn denk ik niet als hoofdredenen op te voeren (vb. Een grafsteen kan ook als middel tot evangelisatie dienen). Echter van andere redenen zoals het naamloos willen opgaan in de natuur begrijp ik het goed dat hier zorgen over zijn.
Het is, denk ik, ook een tendens om de moeilijke en donkere kant van sterven 'weg te poetsen'. Dat kan enerzijds door "we heffen het glas op het leven van..." maar anderzijds denk ik ook door het zo stilletjes mogelijk laten "verdwijnen in anonimiteit". Beide kanten heeft voor mij iets in zich van het weghalen van de ernstige, moeilijke en zichtbare kant van het sterven.

Wandelende schreef: Ik heb het desbetreffende artikel gelezen en vond het goed. Sommige redenen zijn denk ik niet als hoofdredenen op te voeren (vb. Een grafsteen kan ook als middel tot evangelisatie dienen). Echter van andere redenen zoals het naamloos willen opgaan in de natuur begrijp ik het goed dat hier zorgen over zijn.

Ik heb het artikel niet gelezen, maar ik wil even reageren op het begrip grafsteen. Er is een groep mensen - in de GG - die beslist geen grafsteen willen.
Mijn zwager zei laatst dat hij na een paar jaar niet meer wist waar zijn ouders lagen, toen hij op de begraafplaats was.
Hij kon het opzoeken in het boek, daarin staat dan: rij 6 vak C, of iets dergelijks, maar anders is het onvindbaar.
Wat nu precies het argument is, weet ik niet, maar het is wel een principieel punt voor hen.

Daar zat ik ook aan te denken. Niet iedereen krijgt een grafsteen. Niet elke grafsteen is een getuigenis.
Afgelopen zaterdag stond er een vervolg in het rd op dit onderwerp. Ik kon het zo snel niet vinden, zodra ik het heb plaats ik de link.
Ik zou wel eens van een christen willen horen waarom hij/zij op een natuurbegraafplaats begraven wil worden. In een van de reacties hierboven vulde iemand dat in voor een ander, maar dat is niet fair.

Ik denk dat je leven een getuigenis moet zijn. Alsof mensen vroeger op een strak aangelegde begraafplaats begraven werden. Ik kan werkelijk waar niet bedenken welke argumenten er zijn tegen een natuurbegraafplaats.

Dodo schreef:
Ik zou wel eens van een christen willen horen waarom hij/zij op een natuurbegraafplaats begraven wil worden. In een van de reacties hierboven vulde iemand dat in voor een ander, maar dat is niet fair.

Ik zou dat wel willen eigenlijk, maar dan bedoel ik niet de huidige commerciële trend.
Ik heb zelf niets met grafstenen, of uitgebreide begrafenissen met condoleren, koffie, cake, allerlei toespraken en dergelijken.
Los daarvan vind ik een begrafenis enorm duur, vaak financieel onverantwoord zelfs.
Als ik het zelf zou mogen zeggen, het liefst in een eenvoudig getimmerde kist ergens in een bos met alleen direct betrokkenen. Dus geen verre familie die ik toch nooit spreek of zie, geen maaltijden, koffie, cake, condoleance avond en dergelijken. Zo sober en eenvoudig mogelijk.

merel schreef:Ik denk dat je leven een getuigenis moet zijn.

Zeker. Ik heb eens een dominee horen zeggen: er wordt nergens zoveel gelogen als bij een begrafenis.

ejvl schreef:Ik heb zelf niets met grafstenen, of uitgebreide begrafenissen met condoleren, koffie, cake, allerlei toespraken en dergelijken.
Los daarvan vind ik een begrafenis enorm duur, vaak financieel onverantwoord zelfs.

Daar schrok ik ook van en niet omdat het zo luxe moest zijn, maar alleen de grafrechten al. En het verlengen daarvan.
Er wordt gewoon veel geld aan verdiend, omdat mensen kwetsbaar zijn in zo'n periode.
Ik heb laatst wel meegemaakt dat een begrafenisondernemer oprecht meedacht om de kosten zo laag mogelijk te houden.
Maar van mij mag het zo sober mogelijk.
Na de plechtigheid zitten de meelevenden toch alweer te babbelen onder het genot van koffie en een luxe broodje (of natte keek).
Het leven gaat al snel weer gewoon verder. Ook op de begraafplaats.

Mara schreef:

Wandelende schreef: Ik heb het desbetreffende artikel gelezen en vond het goed. Sommige redenen zijn denk ik niet als hoofdredenen op te voeren (vb. Een grafsteen kan ook als middel tot evangelisatie dienen). Echter van andere redenen zoals het naamloos willen opgaan in de natuur begrijp ik het goed dat hier zorgen over zijn.

Ik heb het artikel niet gelezen, maar ik wil even reageren op het begrip grafsteen. Er is een groep mensen - in de GG - die beslist geen grafsteen willen.
Mijn zwager zei laatst dat hij na een paar jaar niet meer wist waar zijn ouders lagen, toen hij op de begraafplaats was.
Hij kon het opzoeken in het boek, daarin staat dan: rij 6 vak C, of iets dergelijks, maar anders is het onvindbaar.
Wat nu precies het argument is, weet ik niet, maar het is wel een principieel punt voor hen.

Mijn ouders wilden dat ook niet, ze waren wars van opsmuk, ook een doopjurk bijvoorbeeld vonden ze onnodig, bij mijn vader staat er wel een bordje met zijn naam, dat was toen de gewoonte, later, bij mij moeder, alleen een nummer. Ik ben er met een van mijn zussen geweest, maar we konden het ook niet meer vinden,mijn vader nog wel, daar in dat dorp gaan ze ook niet zo snel over tot ruimen, mijn vader is, op zijn verzoek, niet in een koopgraf gelegd en het is nu al 38 jaar geleden dat hij overleden is.
Hier in Rotterdam gaat dat allemaal sneller, er wordt sneller geruimd.

Wat betreft dat ruimen en zo, had ik het idee dat ds. Vermaat niet helemaal op de hoogte was van hoe dat in den lande gaat. Een huurgraf kan al best snel geruimd worden bijvoorbeeld. En een koopgraf is ook niet meer voor altijd.

Dodo schreef:Wat betreft dat ruimen en zo, had ik het idee dat ds. Vermaat niet helemaal op de hoogte was van hoe dat in den lande gaat. Een huurgraf kan al best snel geruimd worden bijvoorbeeld. En een koopgraf is ook niet meer voor altijd.

Ja ik had dat idee ook.