Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Online
merel
Berichten: 9678
Lid geworden op: 08 jun 2015, 10:58

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door merel »

Oef, als ik zo mijn vriendenkring rondga, heeft iedereen ongeveer dezelfde leeftijd. Ik heb geen vrienden van 20 jaar ouder of jonger. Iets om in de toekomst mee aan de slag te gaan. Al weet ik niet hoe en wanneer.
Al herken ik wel wat Helma schrijft. Met een opgroeiend gezin, ouders (zelfs nog een oma) die ver weg wonen, een baan is het soms lastig om frequent vriendschappen te onderhouden. Gelukkig spreken wij dit ook wel naar elkaar uit. Het is geen onwil.

Aan de andere kant voelt de een zich inderdaad sneller eenzaam. Ik zou er last van kunnen krijgen, terwijl manlief dat helemaal niet heeft. Mijn oudoom en oudtante (90 jaar) hebben geen kinderen, maar krijgen altijd aanloop. Zij zijn belanstellend voor iedereen en worden door velen gewaardeerd. Dus eenzaam zijn zij niet.
eilander
Moderator
Berichten: 16786
Lid geworden op: 15 okt 2007, 21:42

Re: RE: Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door eilander »

Mara schreef:
DDD schreef:Ik ben zelf alleenstaand, dus ik weet heel goed wat dat inhoudt. Juist daarom schrijf ik wat ik schrijf. Als je eerlijk zegt dat je het moeilijk vindt om op kerstavond alleen te zijn, dan is dat al een grote stap voorwaarts. Ik denk dat het er bij begint dat je eerlijk bent over waar je het moeilijk mee hebt.
Dat is het punt niet. Natuurlijk kun je liefdevolle mensen om heen hebben, die dan zeggen: kom maar hierheen.
Maar je wilt je niet altijd "opdringen". Want je weet dat je vriend(in) hun (klein)kinderen hebben en wat moet jij daar dan bij?
Zo is het voor ons wel eens moeilijk als groot gezin. Je wilt dan iemand die eenzaam is, uitnodigen en dan krijg je als antwoord zoiets als: 'jullie hebben het al zo druk'. Terwijl het juist daarom voor ons heel makkelijk is om er iemand bij te hebben. En die mensen hebben dan tegelijk ook nog afleiding: door zich met kleintjes bezig te houden hoef je niet opgeprikt op een stoel over je eigen zorgen te praten.
Dus houd elkaar ook niet in een soort houdgreep op die manier.
Je kunt ook als je bij iemand bent die eigen kinderen op bezoek heeft, je wat terughoudend opstellen in hun onderlinge gesprekken bijvoorbeeld. Ik geloof niet dat je dan snel tot 'last' zult zijn.
DDD
Berichten: 28481
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door DDD »

Mara schreef:
DDD schreef:Ik ben zelf alleenstaand, dus ik weet heel goed wat dat inhoudt. Juist daarom schrijf ik wat ik schrijf. Als je eerlijk zegt dat je het moeilijk vindt om op kerstavond alleen te zijn, dan is dat al een grote stap voorwaarts. Ik denk dat het er bij begint dat je eerlijk bent over waar je het moeilijk mee hebt.
Dat is het punt niet. Natuurlijk kun je liefdevolle mensen om heen hebben, die dan zeggen: kom maar hierheen.
Maar je wilt je niet altijd "opdringen". Want je weet dat je vriend(in) hun (klein)kinderen hebben en wat moet jij daar dan bij?
Herman schreef:k vraag me dat ook vaak af. Maar de eigen verantwoordelijkheid wil ik niet zo benadrukken als jij doet. Vaak hoor ik toch mensen die bijvoorbeeld 80 zijn en dan hun hele sociale kring om zich heen zien wegvallen. Broers en zussen, buren en vrienden (allen generatiegenoten) vallen weg door de dood. Daar is juist na hun 65e veel mee opgetrokken, omdat die mensen onderling veel tijd voor elkaar kunnen vrijmaken, terwijl kinderen, neven en nichten een generatie daaronder gewoon druk zijn met al hun maatschappelijke taken.
Juist. Jij snapt het.
Herman schreef:Wat heb je dan nog zelf in de hand?
Heel weinig.
Waarom zou je zo naar jezelf kijken? Ik ben niet zo zelfingenomen als sommige mensen op dit forum menen in te schatten, maar mijn vrienden vinden het oprecht heel fijn als ik kom. Dat voel je toch aan. Andersom komen zij veel minder, vooral als ze kinderen hebben, maar dat is ook onhandig. Ik ga soms ook met alleenstaande vrienden mee naar hun familie en andersom. Waarom zou dat niet gezellig zijn?

Ik kan mij uit mijn jeugd herinneren dat ik het altijd prettig vond als vriendinnen van mijn ouders in huis waren. Die hadden aandacht en soms een verfrissende blik, maar in ieder geval was het altijd feest als ze er waren. En zo zie ik dat in mijn omgeving ook. De kinderen van vrienden vinden het geweldig als er iemand komt. Eentje noemt mij zelfs als eerste voor zijn verjaardagsfeestje;-) Dat gaat niet door, maar dan ben je heus niet snel teveel. En je kunt zoiets ook bespreekbaar maken.
DDD
Berichten: 28481
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door DDD »

merel schreef:Oef, als ik zo mijn vriendenkring rondga, heeft iedereen ongeveer dezelfde leeftijd. Ik heb geen vrienden van 20 jaar ouder of jonger. Iets om in de toekomst mee aan de slag te gaan. Al weet ik niet hoe en wanneer.
Al herken ik wel wat Helma schrijft. Met een opgroeiend gezin, ouders (zelfs nog een oma) die ver weg wonen, een baan is het soms lastig om frequent vriendschappen te onderhouden. Gelukkig spreken wij dit ook wel naar elkaar uit. Het is geen onwil.

Aan de andere kant voelt de een zich inderdaad sneller eenzaam. Ik zou er last van kunnen krijgen, terwijl manlief dat helemaal niet heeft. Mijn oudoom en oudtante (90 jaar) hebben geen kinderen, maar krijgen altijd aanloop. Zij zijn belanstellend voor iedereen en worden door velen gewaardeerd. Dus eenzaam zijn zij niet.
Een vriendschap met een alleenstaande heeft dan weer als voordeel dat je heel goed onderling kunt afspreken dat je elkaar voornamelijk bij jou thuis ontmoet. Een keer per jaar andersom naar de verjaardag en misschien nog een keer in de zomervakantie of met kerst en oud en nieuw, bijvoorbeeld, is als je zoiets eerlijk bespreekt, heus voldoende.

Of je organiseert als vrienden als blijk van waardering een verrassingsfeest als iemand 40 wordt, zoals bij mij gebeurde. Er zijn zoveel manieren om iets terug te doen als de inspanningen vooral van één kant lijken te moeten komen.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: RE: Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door Mara »

eilander schreef:Zo is het voor ons wel eens moeilijk als groot gezin. Je wilt dan iemand die eenzaam is, uitnodigen en dan krijg je als antwoord zoiets als: 'jullie hebben het al zo druk'. Terwijl het juist daarom voor ons heel makkelijk is om er iemand bij te hebben. En die mensen hebben dan tegelijk ook nog afleiding: door zich met kleintjes bezig te houden hoef je niet opgeprikt op een stoel over je eigen zorgen te praten.
Dus houd elkaar ook niet in een soort houdgreep op die manier.
Maar blijkbaar gebeurt dat toch.
DDD schreef:Waarom zou je zo naar jezelf kijken? Ik ben niet zo zelfingenomen als sommige mensen op dit forum menen in te schatten, maar mijn vrienden vinden het oprecht heel fijn als ik kom. Dat voel je toch aan. Andersom komen zij veel minder, vooral als ze kinderen hebben, maar dat is ook onhandig. Ik ga soms ook met alleenstaande vrienden mee naar hun familie en andersom. Waarom zou dat niet gezellig zijn?
Ik zeg niet dat je vooringenomen bent, maar je hebt het voor jezelf helder en duidelijk, oplossingen voor de hand, geeft die ook aan anderen en klaar. Niet meer zeuren nu. Eigen schuld dikke bult, als je dan toch eenzaam wordt, dan zul je wel een zeur zijn of iemand die geen moeite wil doen.
Maar zo zwart wit is het niet DDD! Dat probeer ik je steeds uit te leggen.
De mensen die ik als voorbeeld stelde (en die ook in de link te zien waren) waren zeer sociale, soms gefortuneerde mensen.
Maar blijkbaar is de klap van het wegvallen van een partner (soms ook hun zakelijke partner he) zo heftig, dat ze ontworteld raken.
Niet iedereen heeft de gave terug te veren na een verlies.
En als je broers en zussen ook ouder worden, hebben zij hun getrouwde kinderen en kleinkinderen. Dat vraagt veel aandacht in de regel.
Dan hoeft er geen onwil te zijn.
Mevrouw waar ik morgen naar toe hoop te gaan, heeft kinderen en kleinkinderen, heel lief en belangstellend ook, maar ze konden niet bij haar zijn op oudejaarsavond, ook was zij momenteel niet in staat om naar 1 van hen te gaan, vanwege lich. problemen.
Op zaterdagmiddag ging de deur bij haar op het nachtslot en dat gaat er morgenochtend w.s. pas af.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Gebruikersavatar
Orchidee
Berichten: 10424
Lid geworden op: 30 dec 2009, 15:06
Locatie: Naast de buren

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door Orchidee »

Ik weet níet hóe ik het ga ervaren als ik oud en alleen overblijf, maar míjn kennis en ervaring heeft geleerd dat níet iederéén vind het erg om met bijzondere en/of feestdagen alleen/rustig thuis te zijn en/of te blijven!

Verstuurd vanaf mijn HUAWEI SCL-L21 met Tapatalk
Stil mijn ziel wees stil, en wees niet bang voor de onzekerheid van morgen. God omgeeft je steeds, Hij is erbij, in je beproevingen en zorgen!
DDD
Berichten: 28481
Lid geworden op: 11 jul 2012, 17:48

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door DDD »

@Mara:
Ik geef toe dat ik mijn bijdragen wat eenzijdig insteek. Dat is een reactie op wat jij schrijft.

Gefortuneerd zijn heeft hier niets mee te maken, al is het voor mensen die echt arm én weinig mobiel zijn wel lastiger om sociale contacten te onderhouden. Ik heb nog geen tijd gehad om de programma's te kijken, maar juist ook als iemand iets moeilijk kan opbrengen, is het toch goed om de eigen verantwoordelijkheid niet uit het oog te verliezen. En misschien is het zo dat het streven van de overheid om mensen lang thuis te laten wonen voor mensen met lichamelijke problemen heel ongelukkig uitpakt. Ik kan dat niet overzien.

Ik denk dat het overgrote deel van de eenzame mensen er erg mee geholpen zou zijn als ze inzicht hadden in hun eigen rol daarin. Dat bedoel ik niet als gemakkelijke oplossing. Maar het andere uiterste is dat alles je maar gewoon overkomt. En dat was wat ik uit jouw bijdragen opmaakte, misschien onterecht. Je hebt een tamelijk lijdelijke insteek op dit punt.
Gebruikersavatar
Dodo
Berichten: 5643
Lid geworden op: 15 jun 2013, 15:40
Locatie: dodo.refoforum@gmail.com

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door Dodo »

Orchidee schreef:Ik weet níet hóe ik het ga ervaren als ik oud en alleen overblijf, maar míjn kennis en ervaring heeft geleerd dat níet iederéén vind het erg om met bijzondere en/of feestdagen alleen/rustig thuis te zijn en/of te blijven!

Verstuurd vanaf mijn HUAWEI SCL-L21 met Tapatalk
Het viel me ook op dat soms wel erg de nadruk ligt op een telefoontje of een bezoekje met kerst of oud/nieuw. Dat zijn maar een paar dagen in een heel jaar. Je kunt beter de grote lijn bekijken als je wilt peilen of iemand eenzaam is.
Mara
Berichten: 23141
Lid geworden op: 15 jun 2010, 15:54

Re: Eenzaamheid (uit: Psalmen Gezangen....)

Bericht door Mara »

DDD schreef:@Mara:
Ik geef toe dat ik mijn bijdragen wat eenzijdig insteek. Dat is een reactie op wat jij schrijft.

Gefortuneerd zijn heeft hier niets mee te maken, al is het voor mensen die echt arm én weinig mobiel zijn wel lastiger om sociale contacten te onderhouden. Ik heb nog geen tijd gehad om de programma's te kijken, maar juist ook als iemand iets moeilijk kan opbrengen, is het toch goed om de eigen verantwoordelijkheid niet uit het oog te verliezen. En misschien is het zo dat het streven van de overheid om mensen lang thuis te laten wonen voor mensen met lichamelijke problemen heel ongelukkig uitpakt. Ik kan dat niet overzien.
Ik heb die programma's ook niet gezien hoor, maar ik las in het kort wat het probleem van die mensen was.
Je hebt een eigen verantwoordelijkheid, dat is waar, maar van iemand die niet kan lopen, schop je niet de rolstoel weg, maar ondersteunt hem met zn tweëen en probeert hem mee te nemen.
Orchidee schreef:Ik weet níet hóe ik het ga ervaren als ik oud en alleen overblijf, maar míjn kennis en ervaring heeft geleerd dat níet iederéén vind het erg om met bijzondere en/of feestdagen alleen/rustig thuis te zijn en/of te blijven!
Ik kan op zich heel goed alleen zijn en ben het ook gewend, mijn man was vroeger vaak dagen weg (op zakenreis)
Maar toch is het anders als je weet dat je man nooit meer thuis zal komen. Hem ook niet kan bellen of appen.
Ik reed op kerstavond in mn eentje over de snelweg en vroeg me af waar die weinig auto's (het was opvallend stil) op weg naar toe waren. Vaak zat er maar 1 persoon in. Ik had even kort een gevoel van eenzaamheid. Bizar.
Dodo schreef:Het viel me ook op dat soms wel erg de nadruk ligt op een telefoontje of een bezoekje met kerst of oud/nieuw. Dat zijn maar een paar dagen in een heel jaar. Je kunt beter de grote lijn bekijken als je wilt peilen of iemand eenzaam is.
Toen mijn moeder in het zorgcentrum woonde, was de parkeerplaats altijd half gevuld met auto's, het hele jaar door, behalve op nieuwjaarsdag, dan stonden ze zelfs geparkeerd in de omliggende wijk!
Opa en oma kregen die dag hun hele familie kennelijk op bezoek.
Bij mijn schoonvader is dat ook zo, vandaag komen er wel een paar, en daarom gaan wij juist morgen pas naar hem toe. Dan is het verdeeld.
Als er schaduw is, dan moet er ook licht zijn ~ Spurgeon
Plaats reactie