Herkiesbaar en Roeping

[Onbemind]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Als je door de gemeente gekozen wordt en gesteld als ouderling. Maar zelf heb je nog geen kennis en deel aan Christus. Hoe kan dit dan samengaan met het aannemen?

[-DIA-]

Het was nooit de bedoeling om mensen "voor het leven" als ambtsdrager te kiezen.
Het was de nood, toen de kandidaten gingen ontbreken om bij gebrek aan kandidaten te 'herverkiezen'.
Vandaar dat we ook nog altijd een periodieke aftreding hebben, en dat is volgens mij overeenkomstig de kerkorde?
Ik ben in het bezit geweest van de toelichting op de DKO van ds. K. de Gier, maar ben dat boek kwijtgeraakt, dus
kan ik het nu niet nalezen. Misschien kent iemand het boek? Of de DKO zelf natuurlijk.

[Johann Gottfried Walther]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Als je door de gemeente gekozen wordt en gesteld als ouderling. Maar zelf heb je nog geen kennis en deel aan Christus. Hoe kan dit dan samengaan met het aannemen?

Dan MOET je wel bedanken.
Je kunt anderen niet goed dienen als je zelf geen deel hebt aan Christus.

[eilander]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Als je door de gemeente gekozen wordt en gesteld als ouderling. Maar zelf heb je nog geen kennis en deel aan Christus. Hoe kan dit dan samengaan met het aannemen?

Niet. Maar bedanken en verder leven, kan dat wel dan?

[-DIA-]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Als je door de gemeente gekozen wordt en gesteld als ouderling. Maar zelf heb je nog geen kennis en deel aan Christus. Hoe kan dit dan samengaan met het aannemen?

Niet. Maar bedanken en verder leven, kan dat wel dan?

Nee het zou je in de klem moeten brengen. En dat geldt ieder lid, hetzij verkozen of niet.

[eilander]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Als je door de gemeente gekozen wordt en gesteld als ouderling. Maar zelf heb je nog geen kennis en deel aan Christus. Hoe kan dit dan samengaan met het aannemen?

Niet. Maar bedanken en verder leven, kan dat wel dan?

Nee het zou je in de klem moeten brengen. En dat geldt ieder lid, hetzij verkozen of niet.

Precies. Als die klem pas gevoeld wordt bij een verkiezing tot ouderling (of diaken, dat zou hetzelfde moeten zijn), is er iets mis - ik denk ook iets mis met de prediking, zeg ik er voorzichtig bij.
Wél onder het aanbod van genade leven, maar Christus niet kennen, is God voor een leugenaar houden. Daar kunnen we niet scherp genoeg in zijn.

[ejvl]

Precies. Als die klem pas gevoeld wordt bij een verkiezing tot ouderling (of diaken, dat zou hetzelfde moeten zijn), is er iets mis - ik denk ook iets mis met de prediking, zeg ik er voorzichtig bij.
Wél onder het aanbod van genade leven, maar Christus niet kennen, is God voor een leugenaar houden. Daar kunnen we niet scherp genoeg in zijn.

Helemaal mee eens.
Daarnaast ben ik van mening dat iemand die geen deel heeft aan Christus niet op een kieslijst geplaatst mag worden.
Een oud predikant zei eens:
Onbekeerd predikant zijn kan niet, onbekeerd ambtsdrager ook niet, onbekeerd lidmaat ook niet, maar onbekeerd in de kerk zitten kan ook niet.

[Curie]

Het formulier gaat er inderdaad vanuit dat wie door de gemeente geroepen wordt, door God geroepen wordt. De Heere werkt immers door de middelijke weg. Ik vind daarom de formulering dat iemand niet de vrijmoedigheid kreeg om deze roeping te aanvaarden onjuist. Er immers nogal wat voor nodig om de roeping die gekomen is naast je neer te leggen. Wanneer je bedankt voor de roeping die door de gemeente en mitsdien van God tot je gekomen is, heb je heel wat vrijmoedigheid nodig om die naast je neer te leggen. En eigenlijk is vrijmoedigheid niet het juiste woord. Als je bedankt voor de roeping betekent dit dat je ongehoorzaam bent aan de roeping.
Of onze vaderen hebben de plank volledig mis geslagen toen zij het formulier opstelde.

Ik kan er niet zo goed mee uit de voeten dat iemand die door de gemeente geroepen wordt, ook door God geroepen wordt. In het formulier voor bevestiging van predikanten staat namelijk precies hetzelfde.

Ten eerste: bent u er in uw hart van overtuigd dat u wettig door Gods gemeente en daarom door God zelf tot deze heilige dienst geroepen bent?

Ten eerste: bent u er in uw hart van overtuigd dat u wettig door Gods gemeente en daarom door God zelf tot deze heilige dienst geroepen bent?

Als deze lijn doorgetrokken wordt, zou een predikant dus niet mogen bedanken voor een op hem uitgebracht beroep. Ofwel, waarom meten met twee maten?

Je moet er zelf in ieder geval in je hart van overtuigd zijn en dat is meer dan een verstandelijk instemmen.

[eilander]

"... tot deze heilige dienst", staat er. Dat moet een predikant toch wel in zijn hart weten?
Vervolgens is er bij een dominee inderdaad een verschil omdat hij keuze moet maken uit de verschillende plaatsen. Het zijn toch gewoon verschillende situaties? Als ouderling/diaken kun je nu eenmaal alleen in je eigen gemeente in het ambt bevestigd worden. Kortom: verschillende situaties.
Maar deze vraag ziet m.i. meer op zijn roeping tot het ambt, even los van de plaatselijke gemeente waaraan hij verbonden wordt.

[Curie]

"... tot deze heilige dienst", staat er. Dat moet een predikant toch wel in zijn hart weten?
Vervolgens is er bij een dominee inderdaad een verschil omdat hij keuze moet maken uit de verschillende plaatsen. Het zijn toch gewoon verschillende situaties? Als ouderling/diaken kun je nu eenmaal alleen in je eigen gemeente in het ambt bevestigd worden. Kortom: verschillende situaties.
Maar deze vraag ziet m.i. meer op zijn roeping tot het ambt, even los van de plaatselijke gemeente waaraan hij verbonden wordt.

Zo verschillend zijn deze situaties niet mijns inziens. Het gaat in beide gevallen om een roeping tot vervulling van een ambt in de specifieke gemeente waardoor hij wettig geroepen wordt en waar dit formulier op dat moment voorgelezen wordt en hem deze vraag gesteld wordt.

Verder als het meer op het ambt dan op de gemeente ziet, dan kan deze vraag dus weggelaten worden als de predikant in een tweede of volgende gemeente bevestigd wordt, omdat deze vraag alleen relevant is als het om de specifieke gemeente gaat. Voor de specifieke roeping tot het ambt is deze vraag namelijk al beantwoord bij de bevestiging in de eerste gemeente.

[eilander]

"... tot deze heilige dienst", staat er. Dat moet een predikant toch wel in zijn hart weten?
Vervolgens is er bij een dominee inderdaad een verschil omdat hij keuze moet maken uit de verschillende plaatsen. Het zijn toch gewoon verschillende situaties? Als ouderling/diaken kun je nu eenmaal alleen in je eigen gemeente in het ambt bevestigd worden. Kortom: verschillende situaties.
Maar deze vraag ziet m.i. meer op zijn roeping tot het ambt, even los van de plaatselijke gemeente waaraan hij verbonden wordt.

Zo verschillend zijn deze situaties niet mijns inziens. Het gaat in beide gevallen om een roeping tot vervulling van een ambt in de specifieke gemeente waardoor hij wettig geroepen wordt en waar dit formulier op dat moment voorgelezen wordt en hem deze vraag gesteld wordt.

Verder als het meer op het ambt dan op de gemeente ziet, dan kan deze vraag dus weggelaten worden als de predikant in een tweede of volgende gemeente bevestigd wordt, omdat deze vraag alleen relevant is als het om de specifieke gemeente gaat. Voor de specifieke roeping tot het ambt is deze vraag namelijk al beantwoord bij de bevestiging in de eerste gemeente.

Ik benadruk de verschillen, jij benoemt de overeenkomsten...
Feit is in elk geval dat het mogelijk is dat een predikant of kandidaat van meerdere gemeenten tegelijk een beroep krijgt (niet al deze roepstemmen kunnen met 'ja' beantwoord worden), maar dat het niet mogelijk is dat een gekozen ouderling of diaken voor meerdere ambten tegelijk of op meer plaatsen tegelijk door God geroepen wordt.

Wat is overigens jouw 'oplossing' hiervoor? Dat de 'mitsdien door God geroepen'-zinsnede wordt geschrapt?

[ejvl]

Dat een gemeente niet "zomaar" beroept, maar alleen als ze zeker weten dat God die predikant voor hun bestemd heeft.
Natuurlijk blijven we mensen en kunnen er fouten worden gemaakg, maar volgens mij is dat de essentie van beroepen.

[Curie]

Ik benadruk de verschillen, jij benoemt de overeenkomsten...
Feit is in elk geval dat het mogelijk is dat een predikant of kandidaat van meerdere gemeenten tegelijk een beroep krijgt (niet al deze roepstemmen kunnen met 'ja' beantwoord worden), maar dat het niet mogelijk is dat een gekozen ouderling of diaken voor meerdere ambten tegelijk of op meer plaatsen tegelijk door God geroepen wordt.

Wat is overigens jouw 'oplossing' hiervoor? Dat de 'mitsdien door God geroepen'-zinsnede wordt geschrapt?

Uit uw reactie merk ik op dat een predikant dus op meerdere plaatsen tegelijk geroepen kan zijn door God. En daar wringt het juist voor mij. Is het inderdaad zo dat wanneer meerdere gemeentes roepen, God ook roept voor meerdere gemeentes?

Zo niet, dan geldt de stelling: 'gemeente roept = God roept' niet en is dit ook niet van toepassing op ouderlingen en diakenen.

En hoe dan, als een predikant maar door één gemeente op een bepaald moment geroepen wordt? Dan zou hij niet mogen bedanken? Moet er bij de aanvaarding van het ambt van ouderling of diakenen niet net zo goed een persoonlijke overtuiging/roeping/zending in het hart zijn, zoals bij een predikant?

Ik weet niet zoveel van de historische context, maar hebben de opstellers inderdaad 'gemeente roept = God roept' bedoeld?

Zoals u ziet, heb ik geen 'oplossingen'. Vooral veel vragen!

[eilander]

Dat een gemeente niet "zomaar" beroept, maar alleen als ze zeker weten dat God die predikant voor hun bestemd heeft.
Natuurlijk blijven we mensen en kunnen er fouten worden gemaakg, maar volgens mij is dat de essentie van beroepen.

Dat is een andere discussie, maar deze mening is nieuw voor mij.

[eilander]

Ik benadruk de verschillen, jij benoemt de overeenkomsten...
Feit is in elk geval dat het mogelijk is dat een predikant of kandidaat van meerdere gemeenten tegelijk een beroep krijgt (niet al deze roepstemmen kunnen met 'ja' beantwoord worden), maar dat het niet mogelijk is dat een gekozen ouderling of diaken voor meerdere ambten tegelijk of op meer plaatsen tegelijk door God geroepen wordt.

Wat is overigens jouw 'oplossing' hiervoor? Dat de 'mitsdien door God geroepen'-zinsnede wordt geschrapt?

Uit uw reactie merk ik op dat een predikant dus op meerdere plaatsen tegelijk geroepen kan zijn door God. En daar wringt het juist voor mij. Is het inderdaad zo dat wanneer meerdere gemeentes roepen, God ook roept voor meerdere gemeentes?

Dat zeg ik dus juist niet....

Zo niet, dan geldt de stelling: 'gemeente roept = God roept' niet en is dit ook niet van toepassing op ouderlingen en diakenen.

... en dus kan ik het hier niet mee eens zijn. Maar goed, ik val in herhaling.

En hoe dan, als een predikant maar door één gemeente op een bepaald moment geroepen wordt? Dan zou hij niet mogen bedanken? Moet er bij de aanvaarding van het ambt van ouderling of diakenen niet net zo goed een persoonlijke overtuiging/roeping/zending in het hart zijn, zoals bij een predikant?

Ik weet niet zoveel van de historische context, maar hebben de opstellers inderdaad 'gemeente roept = God roept' bedoeld?

Zoals u ziet, heb ik geen 'oplossingen'. Vooral veel vragen!

Ik trek even een andere parallel: in de prediking roept God alle hoorders, en biedt hen de zaligheid aan. Is het daarbij nodig dat de hoorders dat ook in hun hart zo ervaren? Ja zeker!
Is deze roeping zónder dat te ervaren in het hart dan niet waar? Nee, de roeping blijft hetzelfde. Maar waag het niet om als hoorder die roeping te gaan relativeren.

Zo zie ik dit ook: iemand die op een wettige manier gekozen is, wordt daarom door God geroepen. Is die roeping ook in het hart te ervaren? Ja zeker, en dat is ook nodig. Maar waag het niet om de roeping te gaan relativeren, of je te verschuilen achter de gedachte dat je dat nu eenmaal ook van binnen moet voelen, en tja... ik voel niks dus kan ik beter bedanken.

Nu ja, ik denk dat ik inmiddels wel duidelijk ben zo.